Saturday, February 21, 2009

Got back from Yangon

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကေန စကၤာပူကၽြန္းကို အခုညပိုင္း ၉ နာရီေက်ာ္ေလးတင္ ျပန္ေရာက္တယ္။ အျပန္ခရီးလမ္းလည္း အသြားခရီးလိုပဲ ပို႕သတဲ့ေမတၱာေတြေၾကာင့္ ေဘးမသီရန္မခ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ရိွလွပါတယ္။ အျပန္ခရီးမွာ တိမ္အုပ္ေတြနဲ႕ တိုးေနလို႕လား မသိဘူး၊ ေလယာဥ္တုန္တာ ခဏခဏျဖစ္တယ္။ ေလယာဥ္ဆင္းကာနီးမွာ နားေတြေတာ့ အေတာ္အူၿပီး ေလဆိပ္ထဲေရာက္တဲ့အထိ နားေတာင္ သိပ္မၾကားေတာ့ဘူး။ အသြားတုန္းက ရန္ကုန္ေျမကို ျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္က ေစာသေလာက္ အျပန္ခရီးမွာေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္ေရာက္ ျဖစ္ေနတယ္။ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ ေျပာင္းလဲပံုမ်ား အသြားနဲ႕ အျပန္ေတာင္ မတူၾကဘူး။

ထံုးစံအတုိင္း ျပတင္းေပါက္နားက ခံုကို မယူပဲ အလည္လမ္းနဲ႕ ကပ္ရပ္ခံုပဲ ယူခဲ့လိုက္တယ္။ အတြင္းခံုေတြ ယူမိရင္ အိမ္သာသြားတဲ့အခါ တျခားသူေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ရမယ္။ သူတို႕က အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ ႏိုးရမွာကို အားနာေနရမယ္။ အျပင္ခံုကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ ထသြားသြား အဆင္ေျပတယ္ေလ။ အဲဒီလို ျပတင္းေပါက္ခံုကို မယူေတာ့ ရွဳခင္းေတြ မျမင္ရဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အလည္လမ္းခံုကေန ျပတင္းေပါက္ကို လွမ္းၾကည္႕ရင္ အျပင္ကို ျမင္ရပါတယ္ေလ။ အနီးကပ္ မျမင္ရတာပဲ ရိွတာပါ။

ေလယာဥ္က ေနရဲ႕ဦးတည္ခ်က္နဲ႕ ေျပာင္းျပန္ သြားေနရေတာ့ အခ်ိန္ေတြ မသိမသာေလး ခိုးခံလိုက္ရတယ္။ ညေနေစာင္းကေန ညဦးပိုင္းအထိ ေလယာဥ္စီးလိုက္ရသလိုပဲ။ လင္းထိန္၀င္းပေနတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးကေန ပုစြန္ဆီေရာင္သမ္းေနတဲ့ ဆည္းဆာအခ်ိဳ႕ကို ျဖတ္သန္းၿပီး မဟူရာေကာင္းကင္မည္းႀကီးထဲကို တေရႊ႕ေရႊ႕ တိုး၀င္ခဲ့ရတယ္။ ျပတင္းေပါက္ကေန ညေနဆည္းဆာ တိမ္အလွေတြကို စူးရွတဲ့ ေနေရာင္ေအာက္မွာ လြမ္းေမာဖြယ္ ျမင္ခဲ့ရသလို ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့ ထက္အာကာတခြင္မွာ ျဖတ္ခနဲျမင္လိုက္ရတဲ့ ပိုးစုန္းၾကဴးေတြလို မီးေရာင္ေလး မိွတ္တုပ္မိွတ္တုပ္နဲ႕ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးထဲက သေဘာၤေတြကိုလည္း ဟိုတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ လြမ္းတတ္တဲ့သူအဖို႕ လြမ္းစရာေတြႀကီးပါပဲ။

ညအေမွာင္ထဲကိုေရာက္ေတာ့ ၾကည္႕စရာ သိပ္မရိွေတာ့ တခ်ိဳ႕ေတြက စာဖတ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက တီဗီြမွာ ျပတဲ့အစီအစဥ္ေတြကို ၾကည္႕တယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက အိပ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီလိုပါပဲ။ အိပ္တဲ့အခါလည္း ရိွသလို တီဗီြၾကည္႕တဲ့ အခ်ိန္လည္း ရိွပါတယ္။ ဟိုဟိုဒီဒီ ေတာင္ေတြး ေျမာက္ေတြးလည္း ပါတာေပါ့။ ရင္ထဲက ေ၀ဒနာၾကာနီပြင့္ေတြကို ဘုရားလွဴပစ္လိုက္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္ေလ။ သိမ္းထားလို႕မွ မေကာင္းေတာ့တာ။ ဘ၀သစ္ကို စတင္ဖုိ႕ ရြက္ႏုေ၀သင့္ပါၿပီ။ အခ်ိန္က စကားေျပာမယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ ေမ့ေပ်ာက္ဖို႕ကလည္း ခက္ျပန္ေရာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီခရီးစဥ္ေၾကာင့္ ဘ၀မွာ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ရိွသြားတယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာ မွတ္တမ္းတင္ရမွာပါပဲ။

ေပရွည္တဲ့ ကုလားကားေတာ့ ၿပီးသြားပါၿပီ။ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲမယ့္ တရုတ္သိုင္းကားပဲ ၾကည္႕ရမလား။ ႏုႏုရြရြ ကိုရီးယား အခ်စ္ကားေတြပဲ ၾကည္႕ရမလား။ ကံဇာတ္ဆရာအလိုက် ဘ၀မွာ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္လာမလဲဆိုတာ ဆက္လက္ၾကည္႕ရွဳဖုိ႕ စကာၤပူေျမကို ျပန္နင္းလာခဲ့ပါၿပီ။ ရန္ကုန္ေျမ အသြားတုန္းက ဆိုၿငီးခဲ့တဲ့ နိမိတ္ျပ ဒီသီခ်င္းေလးကေတာ့ အခုတေလာ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ဟီးေလးခိုေနရင္း...

ေပ်ာ္စရာဆိုတာ ဒို႕ရဲ႕ကမာၻမွာ မရိွပါ...
ရင္နာစရာေတြ ေတြးၾကည္႕ျပန္ရင္ ရင္ထဲမွာ...
ျပည္႕က်ပ္ကာေန အလြမ္းေ၀...
သံသရာ ၀ဋ္ဒုကၡကေန ေက်ပါေစ...
ဒီဘ၀အတြက္ေတာ့ ဒီတင္ပဲ ေက်...
at

22 comments:

  1. ကိုရင္ညိန္းFebruary 22, 2009 at 2:54 AM

    စလံုး ျပန္အေရာက္မွာ အစစ အရာရာ
    အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ပါေစဗ်ာ ...
    ရန္ကုန္ျပန္လက္ေဆာင္ေလးမ်ား မပါဘူးလား :P
    ( ဇြတ္ေတာင္းေတာ့တာပဲ :D) အေဟးေဟး

    ReplyDelete
  2. khin oo mayFebruary 22, 2009 at 9:03 AM

    22 Feb 09, 09:02
    kom: သူေပ်ာ္ပါေစ.။
    22 Feb 09, 09:02
    kom: ေပ်ာ္စရာဆိုတာ ဒို႕ရဲ႕ကမာၻမွာ မရိွပါ... ရင္နာစရာေတြ ေတြးၾကည္႕ျပန္ရင္ ရင္ထဲမွာ... ျပည္႕က်ပ္ကာေန အလြမ္းေ၀... သံသရာ ၀ဋ္ဒုကၡကေန ေက်ပါေစ... ဒီဘ၀အတြက္ေတာ့ ဒီတင္ပဲ ေက်...(သူ သိတ္ရက္စက္တယ္။
    22 Feb 09, 09:02
    kom: ဘာမွ အားမငယ္နဲ႕ အသစ္အသစ္ေတြ မွ ပံဳ လို႕ ေန႕တုိင္းထြက္ေနတယ္။
    22 Feb 09, 09:01
    kom: ရင္ဘတ္ကုိ ဖေနာင္႕နဲ႕ေဆာက္ကန္ (နုနုလွလွ စကားလံဳးကလဲ မထြက္လာ။ သစ္စ္စိမ္းခ်ိဳး. အသဲစားဘုရင္မၿကီး။ နလံုသားမရွသူခ်ဥ္းရဲ႕ လွပတဲ႕ ရုိက္ခ်က္ေတြ ေပါ႕ေလ။ ရက္စက္ပါေပ႔ကြယ္။ (မခံမရပ္နုိင္ၿဖစ္ေနပါသည္။
    22 Feb 09, 09:00
    kom: ေပရွည္တဲ့ ကုလားကားေတာ့ ၿပီးသြားပါၿပီ။ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲမယ့္ တရုတ္သိုင္းကားပဲ ၾကည္႕ရမလား။ ႏုႏုရြရြ ကိုရီးယား အခ်စ္ကားေတြပဲ ၾကည္႕ရမလား။ (စိတ္မေကာင္းလုိက္တာ. .တကယ္..ခဲေလသမွ် သဲေရက်။ ရင္ဘတ္ကုိ ဖေနာင္႕နဲ႕ေဆာင
    22 Feb 09, 08:59
    kom: ဘ၀သစ္ကို စတင္ဖုိ႕ ရြက္ႏုေ၀သင့္ပါၿပီ။ (အသစ္က ၿမင္ေနၿပီနဲ႕တူတယ္)
    22 Feb 09, 08:59
    kom: င္ထဲက ေ၀ဒနာၾကာနီပြင့္ေတြကို ဘုရားလွဴပစ္လိုက္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္ေလ။ သိမ္းထားလို႕မွ မေကာင္းေတာ့တာ။ (အသည္းကြဲလာတယ္ထင္တယ။္ ဆက္ဖတ္ဦးမွ)
    22 Feb 09, 08:58
    kom: လြမ္းတတ္တဲ့သူအဖို႕ လြမ္းစရာေတြႀကီးပါပဲ။ (အစကတည္းက လြမ္းခ်င္ေနတာပါေလ။ )

    ReplyDelete
  3. khin oo mayFebruary 22, 2009 at 9:03 AM

    ကိုရင္ညိန္း သူမ်ားအသည္းကြဲလာပါတယ္ဆုိမွ .အလုိက္ကိုမသိ..

    ReplyDelete
  4. khin oo mayFebruary 22, 2009 at 9:04 AM

    ဓါတ္ပံဳေတြ တင္ပါဦး
    (အလုိက္မသိသူ ေနာက္တစ္ဦး လာသြားသည္)

    ReplyDelete
  5. khin oo mayFebruary 22, 2009 at 9:06 AM

    အျပန္ခရီးမွာေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္ေရာက္ ျဖစ္ေနတယ္။
    (အဲဒါ ရင္ဘတ္ၿကီးထံဳ လာတာလို႕ေခၚတယ္။)
    ထံဳတယ္ ဆုိတာ ဘယ္လိုေၿပာမလဲ။
    အတာမဟုတ္
    အဲ..ထံဳတယ္။ ဆုိတာ.. သိၿပီ။ ထံဳေဆးေပးထားသလို ထံဳလာတာ.ခံစားရလြန္းလို႕။

    ReplyDelete
  6. khin oo mayFebruary 22, 2009 at 9:07 AM

    ေပရွည္တဲ့ ကုလားကားေတာ့ ၿပီးသြားပါၿပီ။ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲမယ့္ တရုတ္သိုင္းကားပဲ ၾကည္႕ရမလား။ ႏုႏုရြရြ ကိုရီးယား အခ်စ္ကားေတြပဲ ၾကည္႕ရမလား။ ကံဇာတ္ဆရာအလိုက် ဘ၀မွာ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္လာမလဲဆိုတာ ဆက္လက္ၾကည္႕ရွဳဖုိ႕ စကာၤပူေျမကို ျပန္နင္းလာခဲ့ပါၿပီ။ ရန္ကုန္ေျမ အသြားတုန္းက ဆိုၿငီးခဲ့တဲ့ နိမိတ္ျပ ဒီသီခ်င္းေလးကေတာ့ အခုတေလာ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ဟီးေလးခိုေနရင္း...

    ေပ်ာ္စရာဆိုတာ ဒို႕ရဲ႕ကမာၻမွာ မရိွပါ...
    ရင္နာစရာေတြ ေတြးၾကည္႕ျပန္ရင္ ရင္ထဲမွာ...
    ျပည္႕က်ပ္ကာေန အလြမ္းေ၀...
    သံသရာ ၀ဋ္ဒုကၡကေန ေက်ပါေစ...
    ဒီဘ၀အတြက္ေတာ့ ဒီတင္ပဲ ေက်...

    ReplyDelete
  7. khin oo mayFebruary 22, 2009 at 9:07 AM

    ဒီေလာက္ အေၿပာေကာင္းတာေကာင္မေလး မေၿကြတာ အံ႔ပါရဲ႔ကြယ္။

    ReplyDelete
  8. ေဆာင္းယြန္းလFebruary 22, 2009 at 9:28 AM

    ကိုရီးယားကားေလးပဲ ၾကည့္ရပါေစဗ်ာ

    ReplyDelete
  9. JulyDreamFebruary 22, 2009 at 12:41 PM

    ကိုရင္ညိမ္းေရ...
    မုန္႕ေတာ့ ပါမလာဘူးခင္ဗ်။ အသီးကြဲေတြေတာ့ ပါတယ္။ စားလုိ႕ ေကာင္းမွာမွ မဟုတ္တာ စားမေနပါနဲ႕ဗ်ာ။ :D

    ဆရာမႀကီးကြမ္းခင္ဗ်ာ...
    ဆရာမႀကီးရဲ႕ ပို႕ခ်ခ်က္ေတြ ေကာင္းမြန္ေပမယ့္ တပည္႕ကေလး အသံုးမက်တာေၾကာင့္ တပည္႕မေကာင္း ဆရာ့ေခါင္း ျဖစ္သြားရင္ ေခြးလႊတ္ၿပီးသာ ကိုက္ခိုင္းလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ။ ;(

    ကိုေဆာင္းယြန္းလေရ...
    ကိုရီးယားကားပဲ ၾကည္႕မယ္ဆိုေတာ့ ကိုရီးယားကားပဲ ရိုက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ မင္းသမီးေတာ့ လွပါေစဗ်ာ။ ေက်းဇူး... :)

    ReplyDelete
  10. မမသီရိFebruary 22, 2009 at 12:51 PM

    မုန္႕ပါလာ မလား လို႕ ေမွ်ာ္ေနတာ..
    ပါလာတာ ..အသီးကြဲ ေတြတဲ့...
    မနိပ္လိုက္ တာ....
    ...
    ကိုးရီးယား ဇာတ္လမ္း တိုင္းကလဲ..
    အသီးမကြဲ ဘူးလို႕ မေျပာ ႏိုင္ဘူး နာ္....း)
    ...
    အစထဲကျမန္ကား ပဲ ၾကည့္ရင္ ျပီးမဲ့ကိစၥ..
    ေတြ႕..ရန္ျဖစ္..ခင္သြား ၾက..သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲက ေလွ်ာက္လည္...ထမင္းစား..အေအးဆိုင္ ထိုင္..စိတ္ေကာက္...မိဘက သေဘာမတူ..
    အေမက ႏွလုံးေရာဂါ ျဖစ္ျပ..ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့မွ..
    အားလုံးေပါင္းၾကေလးသတည္း....ေလ
    ...ခုေတာ့...
    ေပရွည္တဲ့ ကုလား သြားၾကည့္သတဲ့...
    ေျပာ..မေျပာခ်င္ဘူး....း(

    ReplyDelete
  11. RitaFebruary 22, 2009 at 4:21 PM

    James Bond ကားကို ေျပာင္း႐ိုက္ၾကည့္ပါလား။
    James Dream လို႕..
    ဘာမွန္းမသိပါဘူး ႐ႊီးၾကည့္တာ

    ReplyDelete
  12. ႏွင္းပြင့္ျဖဴFebruary 23, 2009 at 9:42 AM

    အဲ့သီခ်င္းက ျငိီးေနတာ ၾကာပါပီေလ.......... နားေထာင္ျငီးတယ္ း)
    တို႔မ်ားလည္း မၾကာခင္ျပန္ရေတာ့မွာ.... ေဟးေဟး း)

    ReplyDelete
  13. shinFebruary 23, 2009 at 11:03 AM

    အသြားတုန္းက ရန္ကုန္ေျမကို ျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္က ေစာသေလာက္ အျပန္ခရီးမွာေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္ေရာက္ ျဖစ္ေနတယ္.... so true....And about one week, after coming back, keep on missing yangon, not comfortable staying here....

    ReplyDelete
  14. puluqueFebruary 23, 2009 at 5:19 PM

    သယ္ရင္းလဲ ကို႔လိုပဲ အသဲကြဲေရာဂါခံစားရင္း ရန္ကုန္ျပန္တယ္ထင္ပါတယ္.. စကားလုံးေလးကို ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ“ရင္ထဲက ေ၀ဒနာၾကာနီပြင့္ေတြကို ဘုရားလွဴပစ္လိုက္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္ေလ။ သိမ္းထားလို႕မွ မေကာင္းေတာ့တာ။ ဘ၀သစ္ကို စတင္ဖုိ႕ ရြက္ႏုေ၀သင့္ပါၿပီ။” ...က်ေတာ္လဲ ရြက္ႏုေဝဖို႔ ၾကိဳးစားေနပါတယ္.........

    အစစ အရာရာ အဆင္ေျပပါေစ သယ္ရင္ေရ

    ReplyDelete
  15. :PFebruary 23, 2009 at 8:45 PM

    တရုတ္ကားက သိပ္မေကာင္းပါဘူး .. အုန္းဒိုင္းနဲ႕၊
    ကိုရီးယားပဲေကာင္းတယ္..၊
    ကုလားကားေရာ... မဆိုးဘူးေနာ္...။

    ReplyDelete
  16. ဖိုးဂ်ယ္February 24, 2009 at 10:54 AM

    အကုိေရ အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ

    ReplyDelete
  17. ေမာင္beeFebruary 24, 2009 at 5:52 PM

    ကိုဂ်ယ္ ေျပာတဲ့အတိုင္းဘဲ ဟီး

    ReplyDelete
  18. ကလူသစ္February 24, 2009 at 10:56 PM

    အသဲမ်ား ကြဲရတယ္လို႔ ဟင္း..... လာ လာ ကလူသစ္တို႔ ရပ္ကြက္ဆီၾကြခဲ႔။ ကြဲေနတဲ႔ အသဲကင္စားေပးမယ္ :)

    ReplyDelete
  19. WelcomeFebruary 25, 2009 at 10:42 AM

    တင္စား
    ေရးသားခ်က္ေတြ
    တုႏႈိင္းမမွီတာမုိ႔
    သင္ယူသြားပါတယ္။

    ReplyDelete
  20. JulyDreamFebruary 25, 2009 at 10:21 PM

    မမသီရီေရ...
    ျမန္မာကားေတြက ရုပ္ရွင္ထဲမွာသာ မြဲျပာပုဆိုး။ ဒါၿပီး ဒါျဖစ္တာဗ်။ တကယ့္လက္ေတြ႕ ဘ၀မွာ အဲဒီအတိုင္း ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာေလ။ ကုလားကား ေပရွည္ခ်က္ကေတာ့ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ရိုက္တုန္းကေတာ့ တရုတ္ကား ရိုက္လုိက္တာပဲ။ ဒါရိုက္တာက စိတ္ေျပာင္းၿပီး ကုလားကား ျဖစ္ေအာင္ ဇာတ္ေျပာင္းလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဇာတ္ေမွ်ာႀကီးထဲမွာ အသံုးေတာ္ခံခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ။

    ေအးျမတ္ျမတ္ကိုေရ...
    ရႊီးတာေတာ့ ရႊီးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ James Dream ကေတာ့ မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ။ မင္းသမီးေတြ မ်ားလြန္းရင္ ကၽြန္ေတာ္ မေနတတ္ဘူး ခင္ဗ်။ အဟား။

    ၀က္သိုးအပြင့္
    ညည္းဘာသာ ညည္း ျမန္မာျပည္ ျပန္တာ က်ဳပ္ပို႕စ္မွာ ေရာၿပီး ေၾကာ္ျငာ မထုိးသြားနဲ႕။

    ReplyDelete
  21. JulyDreamFebruary 25, 2009 at 10:23 PM

    ရွင္းေရ...
    ဒီလိုပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဒီခ်ည္တိုင္မွာ ျပန္လာေနရတာပါပဲေလ။

    ပုလုေကြးႀကီး...
    အေမေရြးထားတဲ့ ေမာ္ဒယ္ျမင့္ ကားေတြ သြားေရြးတာဆို။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး အသီးကြဲေနရတာလဲ။ ဆိုက္ကားပဲ ေတြ႕ခဲ့လို႕လား။ တင့္ကားေတြပဲ ရိွေနလို႕လားကြ။ ဒြတ္ခ...

    မစင္းဒန္လားကေတာ့....
    ကုလားကား ႀကိဳက္ပံုပဲ။ အေတာ္ ကခ်င္တဲ့ပံုပဲေနာ္။ အဟား...

    ReplyDelete
  22. JulyDreamFebruary 25, 2009 at 10:27 PM

    ဖိုးဂ်ယ္နဲ႕ ေမာင္ဘီးေရ...
    အဆင္ေျပပါေစဆုိေတာ့ ေျပပါေစေပါ့ဗ်ာ။ ေတာင္းတဲ့ ဆုေတြ ျပည္႕ပါေစဗ်ာ။ အဟဲ... (သူတုိ႕က ကိုယ့္အတြက္ ေတာင္းေပးတာပဲေလ။)

    ကိုလူသစ္ႀကီး...
    ကြဲတဲ့အသဲ ကင္စားမယ္ဆိုပါလား။ ေၾကာက္ေတာင္ ေၾကာက္လာၿပီ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ဟိုတေလာက စကၤာပူမွာ ၀တ္လစ္စလစ္ လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ စံုတြဲက ကိုလူသစ္ႀကီးရဲ႕ အိမ္ေရွ႕ ေရာက္မလာလို႕ပဲ။ ေရာက္မ်ား ေရာက္လာလို႕ကေတာ့ ကိုလူသစ္ႀကီး အမိအရ ေျပးဆြဲမွာ ျမင္ေယာင္ေနရင္း ေက်ာေတာင္ ခ်မ္းမိပါတယ္ဗ်ာ။

    ကို၀င္းေဇာ္ေရ...
    ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ခ်ီးမြမ္းရင္းနဲ႕ ျပန္လည္ တင္စားသြားတဲ့ စာပန္းခ်ီရဲ႕ လွခ်က္က သင္းလွပါတယ္ဗ်ာ။

    ReplyDelete