But last July is still, a lovely dream.
wow I love this place. မႏၱေလး ေရတံကြန္ေတာင္ ေဂါက္ကြင္းသြားတဲ့ ဘက္နဲ႕ ခပ္ဆင္ဆင္ တူတယ္ဗ်ာ။ ဘယ္ေနရာလဲဗ်။
အင္း...အဲဒီလမ္းကေလး ေပၚမွာ ခ်စ္သူ႕လက္ကေလး ကို ဆြဲ..အဲဒီ တဲ ကေလး ဆီ အေရာက္ သြား...အဲဒီ မွာ...အၾကင္နာ စမ္းေခ်ာင္းေလးလဲ ရွိေနတယ္..မနက္မိုး လငိးေတာ့..ေလညွင္း သန္႕သန္႕ ေလး ရွဴ ရွဳိက္ခ်စ္သူ ကို ရင္ခြင္ ထဲ ေထြးပိုက္ ခြင့္ ရမယ္ ဆို...ဇိမ္ ပဲ...ေနာ္....း)ေမာင္ေလး ေရ...ေအးခ်မ္းဆိတ္ျငိမ္ပါေစ ကြာ...
ပံုေလးကိုၾကည့္ရင္း အေတြးမ်ားလိုက္ဦးမယ္။
ဘကံုးနဲ႔ ၀လံုးၾကားမွာ ေအးခ်မ္းနိဳင္ပါေစဗ်ာ....
အင္း တကယ္ေနႏိုင္လို႕လား
အေမာင္ဂ်ဴလိုင္ငယ္က အဲဒီလယ္ေစာင့္တဲေလးမွာ ေနမွာပါ။ တစ္ညတာေပါ့...(ခိုးေျပးတဲ့ည စတည္းခ်)
Love the picture... It look like a painting...
မိုးတိမ္ညိဳေရ...အဲဒီေနရာက ပဲခူး၊ သနပ္ပင္ၿမိဳ႕ အျပန္လမ္း ညေနအခ်ိန္မွာ ရိုက္ခဲ့တဲ့ပံုပါ။ အသြားကတည္းက အဲဒီေနရာကို သေဘာက်လြန္းလို႕ အျပန္ခရီးမွာ ကားကို လမ္းေဘး ခဏရပ္ၿပီး အေျပးအလႊားေလး ဓါတ္ပံုသြားရိုက္ခဲ့တာပါ။မမသီရီေရ...အစ္မက ကဗ်ာဆန္တယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ မေဖာ္ျပထားတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲေတြကို အစ္မ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္တယ္။ ေတာ္လိုက္တဲ့ အစ္မပဲ။ကိုရွင္ရဲထြတ္ေရ...အေတြးေတြ ပြါးၿပီးရင္ လက္ေတြ႕လည္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္အံုးေနာ္။ အားေပးေနတယ္ ခင္ဗ်။
အခ်စ္မဲ့ဂီတာႀကီးေရ...ေပးတဲ့ဆုနဲ႕ ျပည္႕ပါေစဗ်ာ။ Rita ေရ...ေနႏိုင္လို႕လား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ မေျဖလိုပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆုိေတာ့ အဲဒီလို ေနရာမ်ိဳးမွာ ေနမယ္လို႕မွ မေရးထားတာဗ်ာ။ အခုပံုမွာ အဓိက ျပခ်င္တာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စိမ္းလန္းစိုေျပတဲ့ ေရေျမသဘာ၀နဲ႕ ေအးခ်မ္းဆိတ္ၿငိမ္မွဳကို တြဲဘက္ ျပခ်င္တာပါ။အေမာင္ေတာင္ငူခိုးေျပးဖို႕ လိုရင္ အေမာင္ ထမိန္ထုပ္ ထမ္းေပးဖို႕ အားရိွေအာင္ စားေသာက္ ေနထိုင္ထားပါ။ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါ။Shin ေရ...တကယ့္ ဓါတ္ပံု အစစ္ေလးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေနရာေလးက ပန္းခ်ီဆန္ဆန္ လွေနေတာ့ ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္လို႕ တင္စားႏုိင္ပါတယ္ေလ။
လွလွ
ျငိမ္းခ်မ္း တိတ္ဆိတ္လိုက္တာ..ၾကည္ႏူးစရာပဲ။မမသီရိေျပာတာ သေဘာက်သြားတယ္။ မမ စိတ္ကူးယဥ္ေနၿပီလား မသိ။
လွလိုက္တယ္႔ပံုေလး။
I want to be there alone peacefully!!
မကြမ္းနဲ႕ Strikeေရ...ဟုတ္ လွပါတယ္ခင္ဗ်။ ရွဳခင္းေတြက အျပင္မွာ ဒီထက္လွပါတယ္။ မခ်ိဳသင္းေရ...အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္ မေျပာဘူးေနာ္။ မမသီရီ စိတ္ကူးယဥ္ေနတာ မခ်ိဳသင္း ဘယ္လိုလုပ္ သိတာလဲ ဟင္။ အဟား...မေနာ္...လုပ္ခ်င္ရင္ လုပ္သာ လုပ္ပစ္။ တစ္ေန႕ေန႕မွာ အိပ္မက္ေတြ တကယ္ ျဖစ္လာပါေစဗ်ာ။
ေတာ္ေတာ္ေအးခ်မ္းဆိတ္ၿငိမ္မယ့္ ေနရာေလးပါလား....ေရာက္ဖူးခ်င္လိုက္တာဗ်ာ...
အံု႔ဆိုင္းမိႈင္းျပာ.. လယ္ယာစိမ္းစို.. လမ္းအိုျပန္႔ျပဴး. ႀကည္ႏူးသစ္ရိပ္..တိတ္ဆိတ္ဝန္းက်င္.. ေရျပင္ျငိမ္သက္.. ေမွးစက္ခ်င္မိ.. ထိုတဲအို..။
အရမ္းလွတဲ့ပံုေလးပါ..
ဘာလည္းဗ် မကြမ္းနဲ႔ဆိုတာ၊စိတ္ပိန္တယ္။
ကိုယ္ေတာ္ႀကီး Strike ေရ...မKOMနဲ႕ Strike တို႕ရဲ႕ ကြန္႕မန္႕က ေျပာခ်င္တဲ့ အေျခခံသေဘာ သဘာ၀က တူေနလို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုးကို စာျပန္လုိက္တဲ့ သေဘာပါ။ စာလံုး ေခၽြတာေရး လုပ္လိုက္တာပါ။ တျခား သေဘာ ဆိုလိုရင္း ဘာတစ္ခုမွ မပါေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္ႀကီး သိေစအပ္ပါသည္။ (Strike မွာ လင္ႀကီးငုတ္တုပ္ ရိွေနတာ ကၽြန္ေတာ္ သိတာပဲဗ်ာ။) :P
အလန္းေလးပဲ တိုတိုေလးနဲ႔ ထိတယ္
ေဘာေပါက္ၿပီ၊ေဘာေပါက္ၿပီJD။JDကအစိကြဲ အဲ အသီးကြဲၿပီးေနာက္ပိုင္းေရးတာေတြကၿမင္႔ၿမင္႔လာတယ္။
ဓါတ္ပံုကေကာင္းတယ္...ခက္ေနတာက သိပ္ငိုျပမေနနဲ႕ကြ...ခ်ိန္သီး နဲ႕ ေပပင္ ပဲ ေျပးေျပးျမင္တယ္...
ကိုေဆာင္းယြန္းလေရ...ရန္ကုန္နဲ႕ သိပ္မေ၀းပါဘူး။ ပဲခူး သနပ္ပင္ လမ္းေပၚမွာတင္ ရိွပါတယ္။ တစ္ေန႕ေန႕မွာ အခြင့္အေရး ရပါေစလို႕ ဆုမြန္ေတာင္းပါတယ္။ကို၀လံုးေရ...ကရကဋ္ ပီသလွခ်ည္လား။ ကဗ်ာေလးနဲ႕ကို အမွန္တကယ္ အႏုစိတ္ေနပါလား။ပန္းပံုျပင္ေရ...ဟုတ္ကဲ့။ လွပါတယ္ ခင္ဗ်။ အျပင္မွာ ဒီထက္မက လွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရွဳခင္းအလွ အကုန္လံုးကို သိမ္းႀကံဳး မျပႏိုင္ခဲ့တာ ရွက္မိပါတယ္။မိုင္ဒိုင္ယာရီေရ...အလန္းေလး ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိဘူး။ အေတာ္ေတာ့ စိမ္းတယ္ ခင္ဗ်။သံုးဘက္ျမင္အရူးေရ...ခ်ီးမြမ္းသလိုလိုနဲ႕ ႏွိပ္ကြပ္သြားတာပဲေနာ္။ လုပ္ၾကပါ လုပ္ၾကပါ။ ရန္ကုန္ေရာက္မွ ေတြ႕အံုးမယ္။ အဟဲ...
သူတို႕ေတြဘာေျပာေျပာတို႕မ်ားေတာ့ တူႏွစ္ကိုယ္ တဲအိုပ်က္မွာေနရေနရ ဆိုတာႀကီးကိုဆင္းရဲျခင္းက တံခါးေခါက္ေတာ့ အခ်စ္က ျပဴတင္းေပါက္က ခုန္ဆင္းတယ္ ဆိုတာနဲ႕ ဘယ္လိုညွိၾကည့္ရမလဲကို မသိဘူး။( ကိုကို မမ romantic မ်ား အျပစ္မျမင္ေစလို႕ ) :D
ကိုၿဖိဳးေမာ္ေရ...ဒါကေတာ့ ဒီလိုရိွပါတယ္။ ဟိုဟာကေတာ့ ဟိုလိုရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဟိုဟာနဲ႕ ဒီဟာ မတူပါဘူး ခင္ဗ်ာ။ :P
ေကာင္းပါ့ဗ်ား တုိတုိနဲ႔ ထိထိမိမိကုိ တင္ၿပသြားတာ...။ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ပုံေလးကုိ အရမ္းသေဘာက်တယ္ဗ်ာ က်ေနာ္အဲလုိ မ်ဳိးေလး ေနၿခင္တာဗ် ဘာအေဆာင္အေယာင္၊ ပကာသနမရွိပဲ ရုိးရိုးေလး ေနခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ၾကိဳက္လြန္းလုိ႔ ကူးသြားတယ္ဗ်ာ။
wow I love this place. မႏၱေလး ေရတံကြန္ေတာင္ ေဂါက္ကြင္းသြားတဲ့ ဘက္နဲ႕ ခပ္ဆင္ဆင္ တူတယ္ဗ်ာ။ ဘယ္ေနရာလဲဗ်။
ReplyDeleteအင္း...
ReplyDeleteအဲဒီလမ္းကေလး ေပၚမွာ ခ်စ္သူ႕လက္ကေလး ကို ဆြဲ..
အဲဒီ တဲ ကေလး ဆီ အေရာက္ သြား...
အဲဒီ မွာ...အၾကင္နာ စမ္းေခ်ာင္းေလးလဲ ရွိေနတယ္..
မနက္မိုး လငိးေတာ့..
ေလညွင္း သန္႕သန္႕ ေလး ရွဴ ရွဳိက္
ခ်စ္သူ ကို ရင္ခြင္ ထဲ ေထြးပိုက္ ခြင့္ ရမယ္ ဆို...
ဇိမ္ ပဲ...ေနာ္....း)
ေမာင္ေလး ေရ...ေအးခ်မ္းဆိတ္ျငိမ္ပါေစ ကြာ...
ပံုေလးကိုၾကည့္ရင္း အေတြးမ်ားလိုက္ဦးမယ္။
ReplyDeleteဘကံုးနဲ႔ ၀လံုးၾကားမွာ ေအးခ်မ္းနိဳင္ပါေစဗ်ာ....
ReplyDeleteအင္း တကယ္ေနႏိုင္လို႕လား
ReplyDeleteအေမာင္ဂ်ဴလိုင္ငယ္က အဲဒီလယ္ေစာင့္တဲေလးမွာ ေနမွာပါ။ တစ္ညတာေပါ့...
ReplyDelete(ခိုးေျပးတဲ့ည စတည္းခ်)
Love the picture... It look like a painting...
ReplyDeleteမိုးတိမ္ညိဳေရ...
ReplyDeleteအဲဒီေနရာက ပဲခူး၊ သနပ္ပင္ၿမိဳ႕ အျပန္လမ္း ညေနအခ်ိန္မွာ ရိုက္ခဲ့တဲ့ပံုပါ။ အသြားကတည္းက အဲဒီေနရာကို သေဘာက်လြန္းလို႕ အျပန္ခရီးမွာ ကားကို လမ္းေဘး ခဏရပ္ၿပီး အေျပးအလႊားေလး ဓါတ္ပံုသြားရိုက္ခဲ့တာပါ။
မမသီရီေရ...
အစ္မက ကဗ်ာဆန္တယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ မေဖာ္ျပထားတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲေတြကို အစ္မ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္တယ္။ ေတာ္လိုက္တဲ့ အစ္မပဲ။
ကိုရွင္ရဲထြတ္ေရ...
အေတြးေတြ ပြါးၿပီးရင္ လက္ေတြ႕လည္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္အံုးေနာ္။ အားေပးေနတယ္ ခင္ဗ်။
အခ်စ္မဲ့ဂီတာႀကီးေရ...
ReplyDeleteေပးတဲ့ဆုနဲ႕ ျပည္႕ပါေစဗ်ာ။
Rita ေရ...
ေနႏိုင္လို႕လား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ မေျဖလိုပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆုိေတာ့ အဲဒီလို ေနရာမ်ိဳးမွာ ေနမယ္လို႕မွ မေရးထားတာဗ်ာ။ အခုပံုမွာ အဓိက ျပခ်င္တာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စိမ္းလန္းစိုေျပတဲ့ ေရေျမသဘာ၀နဲ႕ ေအးခ်မ္းဆိတ္ၿငိမ္မွဳကို တြဲဘက္ ျပခ်င္တာပါ။
အေမာင္ေတာင္ငူ
ခိုးေျပးဖို႕ လိုရင္ အေမာင္ ထမိန္ထုပ္ ထမ္းေပးဖို႕ အားရိွေအာင္ စားေသာက္ ေနထိုင္ထားပါ။ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါ။
Shin ေရ...
တကယ့္ ဓါတ္ပံု အစစ္ေလးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေနရာေလးက ပန္းခ်ီဆန္ဆန္ လွေနေတာ့ ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္လို႕ တင္စားႏုိင္ပါတယ္ေလ။
လွလွ
ReplyDeleteျငိမ္းခ်မ္း တိတ္ဆိတ္လိုက္တာ..
ReplyDeleteၾကည္ႏူးစရာပဲ။
မမသီရိေျပာတာ သေဘာက်သြားတယ္။ မမ စိတ္ကူးယဥ္ေနၿပီလား မသိ။
လွလိုက္တယ္႔ပံုေလး။
ReplyDeleteI want to be there alone peacefully!!
ReplyDeleteမကြမ္းနဲ႕ Strikeေရ...
ReplyDeleteဟုတ္ လွပါတယ္ခင္ဗ်။ ရွဳခင္းေတြက အျပင္မွာ ဒီထက္လွပါတယ္။
မခ်ိဳသင္းေရ...
အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္ မေျပာဘူးေနာ္။ မမသီရီ စိတ္ကူးယဥ္ေနတာ မခ်ိဳသင္း ဘယ္လိုလုပ္ သိတာလဲ ဟင္။ အဟား...
မေနာ္...
လုပ္ခ်င္ရင္ လုပ္သာ လုပ္ပစ္။ တစ္ေန႕ေန႕မွာ အိပ္မက္ေတြ တကယ္ ျဖစ္လာပါေစဗ်ာ။
ေတာ္ေတာ္ေအးခ်မ္းဆိတ္ၿငိမ္မယ့္ ေနရာေလးပါလား....
ReplyDeleteေရာက္ဖူးခ်င္လိုက္တာဗ်ာ...
အံု႔ဆိုင္းမိႈင္းျပာ.. လယ္ယာစိမ္းစို.. လမ္းအိုျပန္႔ျပဴး. ႀကည္ႏူးသစ္ရိပ္..တိတ္ဆိတ္ဝန္းက်င္.. ေရျပင္ျငိမ္သက္.. ေမွးစက္ခ်င္မိ.. ထိုတဲအို..။
ReplyDeleteအရမ္းလွတဲ့ပံုေလးပါ..
ReplyDeleteဘာလည္းဗ် မကြမ္းနဲ႔ဆိုတာ၊စိတ္ပိန္တယ္။
ReplyDeleteကိုယ္ေတာ္ႀကီး Strike ေရ...
ReplyDeleteမKOMနဲ႕ Strike တို႕ရဲ႕ ကြန္႕မန္႕က ေျပာခ်င္တဲ့ အေျခခံသေဘာ သဘာ၀က တူေနလို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုးကို စာျပန္လုိက္တဲ့ သေဘာပါ။ စာလံုး ေခၽြတာေရး လုပ္လိုက္တာပါ။ တျခား သေဘာ ဆိုလိုရင္း ဘာတစ္ခုမွ မပါေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္ႀကီး သိေစအပ္ပါသည္။ (Strike မွာ လင္ႀကီးငုတ္တုပ္ ရိွေနတာ ကၽြန္ေတာ္ သိတာပဲဗ်ာ။) :P
အလန္းေလးပဲ တိုတိုေလးနဲ႔ ထိတယ္
ReplyDeleteေဘာေပါက္ၿပီ၊ေဘာေပါက္ၿပီJD။JDကအစိကြဲ အဲ အသီး
ReplyDeleteကြဲၿပီးေနာက္ပိုင္းေရးတာေတြကၿမင္႔ၿမင္႔လာတယ္။
ဓါတ္ပံုကေကာင္းတယ္...
ReplyDeleteခက္ေနတာက သိပ္ငိုျပမေနနဲ႕ကြ...
ခ်ိန္သီး နဲ႕ ေပပင္ ပဲ ေျပးေျပးျမင္တယ္...
ကိုေဆာင္းယြန္းလေရ...
ReplyDeleteရန္ကုန္နဲ႕ သိပ္မေ၀းပါဘူး။ ပဲခူး သနပ္ပင္ လမ္းေပၚမွာတင္ ရိွပါတယ္။ တစ္ေန႕ေန႕မွာ အခြင့္အေရး ရပါေစလို႕ ဆုမြန္ေတာင္းပါတယ္။
ကို၀လံုးေရ...
ကရကဋ္ ပီသလွခ်ည္လား။ ကဗ်ာေလးနဲ႕ကို အမွန္တကယ္ အႏုစိတ္ေနပါလား။
ပန္းပံုျပင္ေရ...
ဟုတ္ကဲ့။ လွပါတယ္ ခင္ဗ်။ အျပင္မွာ ဒီထက္မက လွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရွဳခင္းအလွ အကုန္လံုးကို သိမ္းႀကံဳး မျပႏိုင္ခဲ့တာ ရွက္မိပါတယ္။
မိုင္ဒိုင္ယာရီေရ...
အလန္းေလး ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိဘူး။ အေတာ္ေတာ့ စိမ္းတယ္ ခင္ဗ်။
သံုးဘက္ျမင္အရူးေရ...
ခ်ီးမြမ္းသလိုလိုနဲ႕ ႏွိပ္ကြပ္သြားတာပဲေနာ္။ လုပ္ၾကပါ လုပ္ၾကပါ။ ရန္ကုန္ေရာက္မွ ေတြ႕အံုးမယ္။ အဟဲ...
သူတို႕ေတြဘာေျပာေျပာ
ReplyDeleteတို႕မ်ားေတာ့ တူႏွစ္ကိုယ္ တဲအိုပ်က္မွာေနရေနရ ဆိုတာႀကီးကို
ဆင္းရဲျခင္းက တံခါးေခါက္ေတာ့ အခ်စ္က ျပဴတင္းေပါက္က ခုန္ဆင္းတယ္ ဆိုတာနဲ႕ ဘယ္လိုညွိၾကည့္ရမလဲကို မသိဘူး။
( ကိုကို မမ romantic မ်ား အျပစ္မျမင္ေစလို႕ ) :D
ကိုၿဖိဳးေမာ္ေရ...
ReplyDeleteဒါကေတာ့ ဒီလိုရိွပါတယ္။ ဟိုဟာကေတာ့ ဟိုလိုရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဟိုဟာနဲ႕ ဒီဟာ မတူပါဘူး ခင္ဗ်ာ။ :P
ေကာင္းပါ့ဗ်ား တုိတုိနဲ႔ ထိထိမိမိကုိ တင္ၿပသြားတာ...။ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ပုံေလးကုိ အရမ္းသေဘာက်တယ္ဗ်ာ က်ေနာ္အဲလုိ မ်ဳိးေလး ေနၿခင္တာဗ် ဘာအေဆာင္အေယာင္၊
ReplyDeleteပကာသနမရွိပဲ ရုိးရိုးေလး ေနခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ၾကိဳက္လြန္းလုိ႔ ကူးသြားတယ္ဗ်ာ။