Monkey Mind

လူ႕စိတ္ဆိုတာ ခက္ေတာ့လည္း ခက္သားဗ်။ တခါတေလမွာ စိတ္ရူးေပါက္ရာေလးေတြလည္း ဟိုဟုိဒီဒီ လုပ္ခ်င္မိပါတယ္။ စိတ္ကူးနဲ႕ စိတ္ရူး မတူပါဘူး။ စိတ္ရူးဆိုတာ အရည္မရ အဖတ္မရ အရူးထတာမ်ိဳးေပါ့။ ကေလးမဟုတ္ သူငယ္မဟုတ္ ခ်ိဳမိုင္မိုင္ ကခ်င္တာမ်ိဳးလည္း စိတ္ရူးထတာလုိ႕ ထင္တယ္။ အသက္ႀကီးမွ သနပ္ခါး လိမ္းခ်င္တာလည္း စိတ္ရူးထတာျဖစ္မယ္။ စိတ္ရူးေပါက္တယ္ဆိုတာ ေမ်ာက္စိတ္လိုပဲလား မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘ၀မွာ ဘုရားဒကာ ေက်ာင္းဒကာလိုမ်ိဳး အခ်ိန္ျပည္႕ အတည္အတန္႕ႀကီးပဲ ေနေပးရမွာလားဗ်။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးေတြလည္း ရိွေစခ်င္မိတယ္။

တခါတေလေတာ့လည္း အေလးအနက္ထား လုပ္ခ်င္မိတာေလးေတြ ရိွတယ္။ လုပ္သင့္ၿပီ ထင္လို႕ လုပ္ရမယ့္ အရာေတြမွာ စိတ္တူကိုယ္တူ ျဖစ္ႏုိင္မယ္လို႕ ယူဆရတဲ့ လူတခ်ိဳ႕ကို ေျပာဆုိ တိုင္ပင္မိတယ္။ လူမ်ားေတာ့ ပြဲစည္တယ္ဆိုၿပီး တြဲလက္ေတြ မ်ားေစခ်င္မိခဲ့တယ္။ ႏွမ္းတစ္ေစ့နဲ႕ေတာ့ ဆီမျဖစ္မွန္း သိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ဆီျဖစ္ခ်င္တာမွ မဟုတ္တာဗ်။ ဆီဆိုတာ ေခ်ာေမြ႕တဲ့ သေဘာမွာ ရိွတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္က ဆူးေတြ အျပည္႕နဲ႕ စိတ္ေကာင္း၀င္ေနတဲ့ မာရ္နတ္လို႕ပဲ ေျပာရမလားပဲ။ ဆိုးလိုက္ ေကာင္းလိုက္ပါပဲ။

လူတကာကို အလြယ္တကူ မခင္တတ္ပါဘူး။ အသက္ ဘယ္ေလာက္ရိွၿပီလဲ။ အမည္ရင္းက ဘယ္လိုေခၚလဲ။ ဘယ္မွာ ေနလဲ။ ဘာလုပ္ေနလဲ။ ဘယ္က ေက်ာင္းၿပီးတာလဲ။ အဲဒါေတြကို တခါမွ မသိဖူး မျမင္ဖူးတဲ့ သူေတြ လာလာေမးရင္ ကၽြဲၿမီးတိုပါတယ္။ အဲဒါေတြ သူတုိ႕ သိေတာ့ေရာ ဘာလုပ္လုိ႕ ရမွာလဲ။ ဇူလိုင္ကို ဇူလုိင္လို႔ပဲ မွတ္ထားလိုက္ေပါ့။ သူတုိ႕အေၾကာင္းက်ေတာ့ ဘာတစ္ခုမွ မသိထားရပဲ ရဲစခန္းမွာ အမွဳစစ္ရဲက စစ္သလိုမ်ိဳး တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ေမးျမန္း စစ္ေဆးေနေတာ့ လူက စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုအခ်ိန္မွာ စိတ္ရူးေပါက္ေပါက္နဲ႕ ျပန္ဘုေတာမိေတာ့ ရိုင္းလိုက္တာတဲ့။ ဘယ္လိုလူလည္း မသိဘူးတဲ့။ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေလး ေျပာဆိုတတ္ပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့။ အခုေတာ့ အသက္က ဦးအရြယ္ ျဖစ္ေနေတာ့ စိတ္က လက္တစ္ဆစ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။

သတင္းႀကီးတဲ့ မာမီကိုေတာ့ ခင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မာမီက လူသိမခံတဲ့ ေရာဂါရိွတယ္။ သူ႕ေရာဂါကို သူလည္း သိတယ္။ သိရဲ႕သားနဲ႕ကို ေပ်ာက္ေအာင္ မကုပဲ ပိုဆုိးလာေအာင္ လုပ္ေနသလားပဲ။ မာမီကို facebookက သူငယ္ခ်င္းစာရင္းထဲမွာ လက္မခံထားပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းလို႕ ေျပာလိုက္ရင္ ရိုင္းမ်ားသြားေလမလားလို႕ပါ။ အခင္အမင္ေတြ မပ်က္ေစခ်င္ေတာ့လည္း တိုးတိတ္စိုးထိတ္မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္မလို႕ေတာ့ ေခၚပါတယ္။ လူႀကီးသူမဆုိတာ ရိုေသရမယ္ေလ။

အဲဒီလိုပဲ လူ႕စိတ္ဆိုတာ ခန္႕မွန္းရ ခက္တယ္။ ခင္တာေတာ့ ခင္ပါတယ္ေလ။ တကယ့္ကို မဟားတရားကို ခင္လြန္းမက ခင္လြန္းအားႀကီးလို႕... ခင္သထက္ခင္ မင္သထက္မင္... ခင္မင္မွဳေတြ မေလ်ာ့ပါးရေလေအာင္ ခင္မင္မွဳေတြကို ဂုဏ္ျပဳထားခ်င္မိတယ္။ ကေလးမဟုတ္ သူငယ္မဟုတ္... အရည္မရ အဖတ္မရဆုိတာ သိေပမယ့္ စိတ္ရူးထမိတာပါ။ ေခြးလႊတ္ၿပီးသာ ကိုက္ခုိင္းလိုက္ပါေလ။ အဲဒီေတာ့လည္း ေဆးထိုးအပ္ တံုးတံုးနဲ႕ ခ်က္ပတ္ပတ္လည္ ေဆးထိုးခံရၿပီေပါ့။ သနားၾကပါခင္ဗ်ာ။ ၀ဋ္ရိွသေရႊ႕ေတာ့ ေက်ေအာင္ ဆပ္ရၿပီေပါ့။

အင္း... စိတ္ရူးေပါက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေတြးမိၿပီး ေမ်ာက္လက္နဲ႕ ေရးမိပါတယ္။