Tuesday, January 10, 2017

Golden Hour

ေက်ာင္းတုန္းက စာစီစာကံုး ေရးရတဲ့အခါ ညေနဆည္းဆာကို စာမ်က္ႏွာ ၇ မ်က္ႏွာေလာက္ ေရးျဖစ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက ညေနဆည္းဆာကို အက်ည္းတန္လွခ်ိန္လို႕ တင္စားဖြဲ႕ဆို ေရးခဲ့တာကို မွတ္မိတယ္။ တျခား ကဗ်ာေတြ စာေတြလည္း ကိုးကားေရးသား ရတာေပါ့။

ညေနဆည္းဆာ အခ်ိန္... တေနကုန္ ပူရွိန္ျပင္းခဲ့တဲ့ ေနမင္းႀကီး အေနာက္ေဂါယာကၽြန္းကို ေခါင္းဝင္တိုးၿပီး အနားယူေတာ့မယ္ အခ်ိန္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေနေရာင္ဟာ ေရႊအိုေရာင္အလား ထြန္းပဝင္းတယ္။ အက်ည္းတန္တဲ့လူေတာင္ ေရႊအိုေရာင္ ဖ်န္းပတ္လို႕ ကိုယ္ေရာင္ကုိယ္ဝါေတြနဲ႕ လွပတင့္တယ္ေစတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကို အဂၤလိပ္လိုက်ေတာ့ Golden Hour လို႕ ေခၚၾကျပန္တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရိုက္တဲ့ဓါတ္ပံုအခ်ိဳ႕မွာ ေရႊေရာင္ဝင္းပတာကို ျမင္ႏိုင္တယ္။ ေနရဲ႕ အလင္းေရာင္ဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အနီေရာင္ဘက္ကို ပိုကဲၿပီး အလင္းရဲ႕ ျပင္းအားလည္း ေဖ်ာ့ေတာ့သြားတယ္။ ေနရဲ႕ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ က်တဲ့ အရိပ္ဟာလည္း ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ပဲ။

အဲဒီအေၾကာင္းအခ်က္ေတြေၾကာင့္ အဲဒီ Golden Hour မွာ ေရႊအိုေရာင္ေတာက္ေနတဲ့ ဘုရားေစတီေတြ၊ အေဆာက္အဦးေတြ၊ ေမွ်ာ္စင္ေတြ၊ ေတာင္ေတြ၊ ျမစ္ေရျပင္ေတြ၊ ပင္လယ္ေတြကို ျမင္ရျပန္တယ္။ ပကတိမ်က္စိနဲ႕ ၾကည္႕ရင္ပဲ ေရႊအိုေရာင္ ေတာက္ပေနတာကို ျမင္ရသလိုပဲ ကင္မရာ မွန္ဘီလူးက တဆင့္ ရိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုထဲမွာေတာ့ ေရႊအိုေရာင္ဟာ ပိုၿပီး ထင္ရွားျပန္တယ္။ ကင္မရာရဲ႕ အလင္းအေမွာင္ ခ်ိန္ဆမွဳေပၚ မူတည္ၿပီး ေရႊေရာင္ေတာက္ပမွဳဟာ အေျပာင္းအလဲ ရိွႏိုင္ျပန္တယ္။

အဲဒီေရႊအိုေရာင္ ေတာက္ပတဲ့ အက်ည္းတန္လွခ်ိန္ဟာ ေနရာေဒသနဲ႕ ရာသီဥတုေပၚ မူတည္ၿပီး အခ်ိန္ မတူညီႏုိင္ပါဘူး။ အမ်ားစုကေတာ့ ေနမဝင္ခင္ ၁ နာရီအလိုကို Golden Hour လို႕ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။
ကိုယ္ေတြလည္း အဲဒီလို ေရႊအိုေရာင္ ေတာက္တဲ့အခ်ိန္ေတြကို ညေန ရံုးဆင္းခ်ိန္မွာ မၾကာခဏ ေတြ႕ဖူးတယ္။ အိမ္ကို လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာရင္း ကုိယ့္ေရွ႕က တုိက္ေတြဟာ ေရႊေရာင္ဝင္းပေနတာကို ျမင္ဖူးတယ္။ UNICEF ရဲ႕ သင္တန္းကိစၥနဲ႕ မင္းဘူး၊ ငဖဲဘက္ကို ေရာက္တုန္းက မုန္းေခ်ာင္းဘက္ကို ညေနခင္းရဲ႕ ဆည္းဆာရွဳခင္း သြားၾကည္႕မိေတာ့ ေရႊအိုေရာင္ ေတာက္ေနတဲ့ လယ္ကြင္းေတြနဲ႕ ျမက္ရိုင္းပင္ေတြကို ျမင္ခဲ့ရဖူးတယ္။ ပတၱရားကမ္းေျခမွာ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ရက္ရွည္ တည္းခဲ့တုန္းကလည္း ေရႊအိုေရာင္ ေတာက္ပေနတဲ့ ပင္လယ္ျပင္နဲ႕ ကမ္းစပ္ကို ကိုယ္ရဲ႕ဟိုတယ္ ျပတင္းေပါက္ကေန ျမင္ဖူးတယ္။

ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ Golden Hour ေရႊအိုေရာင္အခ်ိန္ဟာ သိပ္လွပါတယ္လို႕။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ ႀကံဳေတြ႕ဖူးေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ေတြ႕ဟာ သတိမထားမိတာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ညေနဆည္းဆာရဲ႕ အက်ည္းတန္လွခ်ိန္ ေရႊအိုေရာင္အခ်ိန္ကို မ်က္စိတံခါးေတြ ဖြင့္ထားၿပီး သတိတရ ရွဳစားခံစားႏုိင္ၾကပါေစလို႕ ေကာင္းမြန္တဲ့ေစတနာ အရင္းခံနဲ႕ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။

Sunday, January 8, 2017

Way to office

ကိုယ္ေတြရဲ႕ အရင္အလုပ္က စကၤာပူရဲ႕ အေရွ႕ဘက္အျခမ္းမွာ ရိွတယ္။ ကိုယ္ေနတာက အေနာက္ဘက္အျခမ္း။ အဲဒီေတာ့ တေန႕တေန႕ ရံုးသြားမယ္ဆိုရင္ ကား ၁ ဆင့္၊ ရထား ၃ ဆင့္ စီးၿပီး လမ္းကို ၁၀ မိနစ္ေလာက္ ေလွ်ာက္ရတယ္။ အခ်ိန္က ၁ နာရီခြဲေလာက္ ကုန္တယ္။

အခုရံုးကေတာ့ အေနာက္ဘက္မွာ ရိွေပမယ့္ ကား ၂ ဆင့္၊ ရထား ၂ ဆင့္ စီးရတယ္။ ၄၅ မိနစ္ေလာက္ အခ်ိန္ကုန္တယ္။ ကုိယ့္ဘာသာ ကားေမာင္းမယ္ ဒါမွမဟုတ္ အငွားကား ငွားစီးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၁၅ မိနစ္ေလာက္နဲ႕ ရံုးကို ေရာက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို ၁၅ မိနစ္နဲ႕ ေရာက္မယ့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ိဳးမွာ ဘတ္စ္ကားလိုင္း ရထားလိုင္း သီးသန္႕ ရိွမေနဘူး။ အဲဒီေတာ့ အကုန္အက် သက္သာခ်င္ရင္ေတာ့ ၄၅ မိနစ္ၾကာတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကေနပဲ သြားရတာေပါ့။

ဒီလအတြင္းမွာ ရံုးအသစ္ႀကီးကို ေျပာင္းရေတာ့မယ္။ အဲဒီကို အိမ္ကေန ကား ၁ ဆင့္တည္းနဲ႕ တန္းေရာက္ေပမယ့္ အိမ္ကေန ကားဂိတ္ကို ၇ မိနစ္ေလာက္၊ ဆင္းရမယ့္ ကားဂိတ္ကေန ရံုးကို ၁၅ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရမယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး လမ္းမေလွ်ာက္ခ်င္ရင္ ကား ၂ ဆင့္၊ ရထား ၂ ဆင့္ စီးရမယ္။
ေျပာခ်င္တာက စကၤာပူမွာလည္း လူတဦးတေယာက္အတြက္ အကုန္လံုး အစစအရာရာ အဆင္ေျပတဲ့ လမ္းေၾကာင္းမ်ိဳး မရိွပါဘူး။ ေရြးခ်ယ္စရာေတြ မ်ားတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေရြးခ်ယ္စရာေတြထဲကမွ ကိုယ္နဲ႕ အဆင္ေျပမယ့္ လမ္းေၾကာင္းကိုပဲ အဓိက ေရြးခ်ယ္ အသံုးျပဳရတာမ်ိဳးပါ။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးမွာလည္း ယာဥ္လိုင္းအသစ္ေတြနဲ႕ စစခ်င္းမွာ အဆင္မေျပတာေတြ အသားမက်တာေတြ ရိွေနႏိုင္ေပမယ့္ အခ်ိန္နဲ႕အမွ် ေရြးခ်ယ္စရာေတြ ေပါမ်ားလာၿပီး ကိုယ္နဲ႕ အသင့္ေတာ္ဆံုး လမ္းေၾကာင္းေတြကို ေရြးခ်ယ္ အသံုးျပဳစီးနင္းႏုိင္မွာပါ။

ရန္ကုန္သားေတြ အဆင္ေျပၾကပါေစ...