Desert Plant

Compass Cactus

လူေတြကလည္း လူေတြပဲ။ ကိုယ့္ရဲ႕ ရပိုင္ခြင္ဆိုရင္ တစ္ေရြးသားမွ် ေနာက္ဆုတ္မေပးခ်င္ၾကဘူး။ က်ပ္စိကို ႏွစ္ထပ္ျဖစ္ေနလားဆိုၿပီး ခြာၾကည္႕ခ်င္တယ္။ ဘာမဟုတ္တာေလးကို ျပဴးျပဴးၿပဲၿပဲ ဇီဇာေၾကာင္တယ္။ ဘာမဟုတ္တာေလးကို ဇာခ်ဲ႕တယ္။ ဇီဇာေၾကာင္တဲ့လူထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ပါတာပဲ။ ဇာခ်ဲ႕တာလည္း တခါတရံ လုပ္ေလ့ရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရံုးက အူေၾကာင္ၾကား ႏွာေခါင္းပြ တရုတ္ေလာက္ မဆိုးဘူးဗ်။ ကိုယ့္ထက္ဆိုးတဲ့လူနဲ႕ လာတိုးေနတယ္။

ရံုးမွာ အရင္က ထိုင္ေနတဲ့စားပြဲကေန တျခားစားပြဲတစ္ခုကို ေနရာေရြ႕ ေျပာင္းထိုင္ျဖစ္တယ္။ ေနရာအသစ္က အရင္ေနရာေဟာင္းနဲ႕ ေက်ာခ်င္းကပ္ပါပဲ။ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ေရႊ႕ခ်င္လြန္းလို႕ ေရႊ႕တာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ စားပြဲမွာက ဖုန္းရိွတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဘးစားပြဲရဲ႕ ေနာက္ေက်ာက စားပြဲမွာက ဖုန္းမရိွဘူး။ သူတုိ႕ေတြက တရုတ္ျပည္ကေန စကၤာပူမွာ သင္တန္းသေဘာမ်ိဳး အလုပ္လာလုပ္ေနရတဲ့ လူေတြဆိုေတာ့ အလုပ္စားပြဲေပၚမွာ ဖုန္းအပိုင္လည္း မေပးထားဘူး။

ခက္တာက သူတုိ႕ကို တရုတ္ျပည္ကေန မန္ေနဂ်ာေတြက အလုပ္ကိစၥရိွလို႕ ဖုန္းလွမ္းဆက္ရင္ သူတုိ႕မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဖုန္းကို လာလာကိုင္ေနရတယ္။ တခါတေလ ဖုန္းေျပာရင္း သူတုိ႕ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ျပန္စစ္ရတာေတြ ရိွတဲ့အခါ ဖုန္းကို ေနာက္ေက်ာဘက္က စားပြဲဘက္ကို ယူသြားတာ့ ဖုန္းႀကိဳး တြဲေလာင္းနဲ႕ လမ္းပိတ္သလို ျဖစ္ကုန္ေရာ။ အဲဒါေတြကို မၾကည္႕ရက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ေဘးနားက စားပြဲလြတ္ေနတာနဲ႕ အဲဒီဘက္ကို ေျပာင္းေပးလိုက္တာေပါ့။

ရံုးက Network Engineer ေတြကို ေနရာေျပာင္းမယ့္အေၾကာင္း အီးေမးလ္ပို႕ထားေတာ့ သူတုိ႕ေတြက ဖုန္းကို ေနရာေျပာင္းခ်ိတ္ေပးပါတယ္။ စက္ကေတာ့ Laptop ဆိုေတာ့ ေျပာင္းရေရႊ႕ရ အပန္းမႀကီးပါဘူး။ ဖုန္းကိုေတာ့ စားပြဲႏွစ္ခုၾကားမွာ ထားေပးလုိက္ေတာ့ တရုတ္ျပည္က လာတဲ့ တရုတ္အတြက္ ဖုန္းကိစၥ အဆင္ေျပသြားၿပီ။ သိပ္မၾကာပါဘူး ရံုးမွာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေနာက္ထပ္ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုး ထပ္ေပးျပန္တယ္။ အဲဒီစက္က Server ထိုင္ဖို႕အတြက္ပါ။ အဲဒါနဲ႕ Laptop တစ္လံုး၊ Desktop တစ္လံုး စားပြဲေပၚမွာ ရိွေနလာေရာ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာင္းလာတဲ့ စားပြဲေဘးနားမွာ တစ္ရံုးလံုးသံုးတဲ့ ကာလာပရင္တာ တစ္လံုးလည္း ရိွေနေသးတယ္။ အဲဒီမွာ ဇာတ္လမ္းက စေတာ့တာပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္ ခံုေအာက္မွာ မီးပလပ္က ႏွစ္ပါက္ပဲ ရိွတယ္။ Extension လည္း မရိွဘူး။ လက္ရိွ မီးပလပ္အေပါက္ ႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုကို ပရင္တာက သံုးေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္က တစ္ေပါက္ပဲ က်န္တယ္။ အရင္က Laptop တစ္ခုထဲဆို အဲဒီအေပါက္ တစ္ေပါက္တည္းနဲ႕ အိုေခ စိုေျပေနတာပဲ။ အခုေတာ့ Desktop မွာ System Unit ရယ္ Monitor ရယ္ ႏွစ္ခုအတြက္ အေပါက္ ႏွစ္ေပါက္ လုိလာၿပီ။ အဲဒါနဲ႕ Network Engineer က ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စားပြဲေအာက္က ပလပ္ေပါက္တစ္ခုမွာ System Unit အတြက္ မီးပလပ္ေပါက္ ထိုးလိုက္တယ္။ Monitor အတြက္ ေဘးက တရုတ္ဆီမွာ ပိုေနတဲ့ ပလပ္ေပါက္ကို ယူသံုးလိုက္တယ္။ ကဲ... အဆင္ေျပသြားၿပီ။

ဒီလိုနဲ႕ Server ႀကီးလည္း စတင္ အလုပ္လုပ္တာေပါ့။ သိတဲ့အတုိင္း Server ဆိုတာ အေၾကာင္းၾကီးငယ္ မရိွပဲ ရပ္ထား ပိတ္ထားလို႕ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ စက္က အၿမဲတမ္း ဖြင့္ထားရတယ္။ တစ္ရက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္က ကိုယ္ေဆြကိုယ္မ်ိဳး တရုတ္က အူေၾကာင္ၾကားဇာတ္ စခင္းပါတယ္။ ကုိယ္ေဆြကိုယ္မ်ိဳးလို႕ သံုးထားတာ ဆဲတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တရုတ္ျဖစ္ေနလို႕ပါ။ အဲဒီ ကိုယ္ေဆြကိုယ္မ်ိဳး တရုတ္က အျခားဌာနတစ္ခုက မန္ေနဂ်ာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဌာနနဲ႕ မတူပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ထက္ ရာထူး ၂ ဆင့္ ျမင့္ပါတယ္။ သူက အလုပ္၀င္တာ သံုးလပဲ ရိွပါေသးတယ္။ လူသစ္ေပါ့။

ဘယ္လို အူေၾကာင္ၾကားဇာတ္ ခင္းသလိုဆိုရင္ သူ႕ဟန္းဖုန္းကို ဓါတ္အားသြင္းခ်င္လုိ႕ သူ႕စားပြဲေအာက္မွာ ရိွတဲ့ ပလပ္ေပါက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ယူသံုးထားတဲ့ ဓါတ္ႀကိဳးကို ျဖဳတ္ေပးပါတဲ့။ ဘယ္လိုလုပ္ ျဖဳတ္လို႕ရမလဲ။ အဲဒါႀကီးက Server အတြက္ သံုးထားတာႀကီး။ Server ဆိုတာ ရပ္လုိ႕မွ မရတာ။ သူ႕အေပါက္ ႏွစ္ေပါက္မွာ သူက တစ္ေပါက္ပဲ သံုးထားရၿပီး ကၽြန္ေတာ္က တစ္ေပါက္ ယူသံုးထားလို႕ ကိုယ့္အေပါက္ ကုိယ္သံုးပါတဲ့။ အခုပဲ ျဖဳတ္မယ္ ျပဳမယ္ လုပ္ေနတာ။

ဒါမ်ိဳးလာစမ္းရင္ ဘယ္ရမလဲကြယ္။ သူ႕ဘာသာသူ မန္ေနဂ်ာမကလုိ႕ ဘာျဖစ္ေနေန... ကိုယ္က ဂရုစိုက္တာ မွတ္လို႕။ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ေျပာလိုက္တာေပါ့။ ကဲ... ဒီမွာလာၾကည္႕ ငါမွာလည္း ထည္႕စရာ အေပါက္ မက်န္ေတာ့ဘူး။ ငါ့မွာ ရိွတဲ့ ႏွစ္ေပါက္မွာလည္း တစ္ေပါက္က တစ္ရံုးလံုး သံုးေနတဲ့ ပရင္တာႀကီး ရိွေနတယ္။ အဲဒီ ပရင္တာႀကီး ငါ ဆြဲျဖဳတ္ထားရမလား။ တစ္ရံုးလံုး ပရင္တာ ထုတ္မရရင္ မင္းရွင္းမလားေပါ့။ ဟဲဟဲ... နည္းနည္း နင္သြားတယ္။ ဖန္ခြက္ထဲက ေရေတာင္ ေမာ့ခ်ေနရွာတယ္။ ေခါင္းက်ိန္းသြားပံုပဲ။ သူ႕ဘာသာ တာ၀န္ယူႏုိင္ရင္ လုပ္ေပါ့ကြယ္။

ဒီေလာက္နဲ႕ မၿပီးဘူးေလ။ ေနာက္ဆက္ၿပီး ဖိေျပာတာေပါ့။ မင္းစားပြဲေအာက္က ပလပ္ေပါက္မွာ တပ္ထားတဲ့ မီးႀကိဳးက ရွန္ဟိုင္းရံုးခြဲရဲ႕ Server အျဖစ္ သံုးေနတာ။ အကယ္လို႕မ်ား မင္းဖုန္းအတြက္ ဓါတ္အားသြင္းခ်င္လို႕ ျဖဳတ္ခ်င္တယ္ဆို ျဖဳတ္လိုက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ General Manager ဆီကို မင္း လူကိုယ္တုိင္ သြားၿပီး အေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက အဲဒီမီးႀကိဳးေတြ ပလပ္ေပါက္ေတြကို ငါ စီစဥ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ရံုးက Network Engineer ေတြ လုပ္ထားတာ။ ဒါေၾကာင့္ မင္း ရွင္းခ်င္ရင္ သူတုိ႕နဲ႕ ရွင္းပါ။ ငါကေတာ့ ငါ့မွာ ရိွတဲ့ ဒီတစ္ေပါက္မွာ ငါ့ Laptop ေလးအတြက္ သံုးေနတယ္။ ငါ့အေပါက္နဲ႕ ငါက အုိေခတယ္။ ဒါပဲ။ သူ႕ခင္မ်ာ... နဂိုက ေခါင္းပဲ က်ိန္းတာ။ အခု အဲဒါေတြ ထပ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ဖင္ပါ က်ိန္းသြားပံုပဲ။ ရွံဳမဲ့မဲ့နဲ႕။

အေရးမပါတာကို ကေလးအထာနဲ႕ လာလုပ္ေနတယ္။ သူ႕ေဘးနားက စားပြဲေအာက္မွာ ပလပ္ေပါက္ေတြ လြတ္ေနတာ ရိွပါတယ္။ အဲဒါေတြကို မသံုးပဲ အေပါက္လုပြဲ လာလုပ္ေနတယ္။ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ ရိွေအာင္ ဘုေတာလႊတ္လုိက္တယ္။ မွန္တယ္ထင္ရင္ ဘယ္သူမွ ဂရုမစိုက္တဲ့ေကာင္ဆိုတာ ဒင္းအခုေတာ့ သိသြားရွာၿပီ။ ျမန္မာျပည္က လာတယ္ဆုိၿပီး အႏိုင္က်င့္ဖို႕ မစဥ္းစားနဲ႕။ မင္းတုိ႕ေလာက္ေတာ့ သနားတယ္။ ဒို႕ေတြက ေရခံေျမခံ မေကာင္းတဲ့ေနရာမွာ ရေအာင္ ရွင္သန္ႀကီးထြားလာခဲ့တဲ့ ကႏာၱရထဲက ရွားေစာင္းပင္လုိ ပင္ပုက်စ္ေတြကြ။ ဆူးေတြ မ်ားတယ္ဆိုတာ ၿမဲၿမဲမွတ္ထား။