Armed Forces Day- 2009

တပ္မေတာ္ေန႕... ဟိုမွာေတာ့ ရံုးေတြ ပိတ္ပါမယ္။ ဒီမွာေတာ့ ဘာမွ မထူးျခားပါဘူး။ ဟုိက သူငယ္ခ်င္းေတြ လမ္းေလွ်ာက္ရပါမယ္။ ဒီက သူငယ္ခ်င္းေတြ ရံုးတက္ရပါတယ္။ ဟိုမွာ ေနပူပါတယ္။ ဒီမွာ မိုးအံုပါတယ္။

အေထြအထူးေတာ့ မရိွပါဘူး။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အစဥ္အဆက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ စာရင္းကို ၀ီကီမွာ ဖတ္မိလို႕ မွတ္ထားလိုက္ပါအံုးမယ္။ နံပါတ္ ၁ ျဖစ္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕ အခုေနာက္ဆံုး အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဳးႀကီးသန္းေရႊကိုပဲ အသိမ်ားခဲ့ပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္လည္း ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့မွန္း သိခဲ့သလို ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းလည္း တပ္မေတာ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ဦးစီးခဲ့တာ စာဖတ္ခဲ့လို႕ နည္းနည္းသိခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီၾကားထဲက ဦးစီးခ်ဳပ္ေတြကို ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့မွန္း စိုးစင္းမွ်မသိခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ။ စစ္တပ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ မဆိုင္ေတာ့ ေ၀းေ၀းေနခဲ့တာလည္း ပါတာေပါ့။

Chief of armed forces from 1945 to date

1. Major General Aung San (Founder & Father of Tatmadaw)
2. Major General Let Yar
3. Lt General Smith Dunn
4. General Ne Win
5. General San Yu
6. General Thura Tin Oo(NLD)
7. General Thura Kyaw Htin
8. Sr General Saw Maung
9. Sr General Than Shwe

အားလံုးထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို သေဘာအက်ဆံုးပဲ။ သူ႕အေၾကာင္းေတြပဲ ဖတ္မွတ္ခဲ့လို႕လား မသိဘူး။ လူမ်ိဳးျခားတစ္ဦးအေနနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို ေလးစားမိတယ္။ အထင္လည္း ႀကီးတယ္။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ဖခင္လို႕ ဂုဏ္ျပဳေခၚေ၀ၚ ခံထုိက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ဦးအျဖစ္ စြဲမွတ္ထားမိတယ္။ က်န္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေၾကာင္းေတာ့ သိပ္ၿပီး ထိေတြ႕မွဳ မရိွခဲ့ဘူး။ တကူးတကလည္း ရွာမဖတ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။

ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႕ကို ေတာ္လွန္ေရးေန႕လို႕ မွတ္သားထားဖူးတယ္။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့လို႕ ေတာ္လွန္ေရးေန႕ေပါ့။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ တပ္မေတာ္ေန႕ ျဖစ္သြားတယ္။ တပ္မေတာ္ႀကီး စတင္ ျဖစ္တည္ ေမြးဖြားခဲ့လို႕လား။ အမွန္ဆို ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္နဲ႕အတူ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အဂၤလိပ္ကို ခ်ကတည္းက တပ္မေတာ္က ျဖစ္တည္ေနၿပီပဲ။ BIA ဆိုတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ အထင္ေတြပါ။ မွားေကာင္း မွားႏုိင္ပါတယ္။

ဒီအသက္အရြယ္အထိ တပ္မေတာ္ေန႕ စစ္ေၾကာင္းေတြ လမ္းေလွ်ာက္ခ်ီတက္တဲ့ ေနရာကို ေယာင္လို႕ေတာင္ မေရာက္ခဲ့ေသးဘူး။ ေက်ာင္းက ေခၚလည္း မလိုက္ဘူး။ အိပ္ရာ ေစာေစာမထႏုိင္လုိ႕။ ပန္းကံုးစြပ္ဖုိ႕ဆိုတာ ေ၀းပါေသးတယ္။ ေသနတ္ထိပ္၀မွာ တပ္ထားတဲ့ လွံစြပ္ေတြနဲ႕မ်ား မေတာ္တဆ ထိုးမိရင္ ဒုကၡလွလွေလ။ လွံစြပ္ေတြက ထက္မွ ထက္။ ေနေရာင္ေအာက္မွာ တေဖြးေဖြးပဲ။

ညဘက္ဆို ေတာ္လွန္ေရးပန္းၿခံမွာ မီးရွဴးမီးပန္းေတြ ေဖာက္တာကို အိမ္ေခါင္းမိုးေပၚ တက္ၿပီး ၾကည္႕ခဲ့ၾကတာ မွတ္မိေသးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရန္ကုန္မွာ ကန္ထရိုက္တုိက္ေတြ မိွဳလို မေပါေသးဘူး။ မီးပန္းေတြ ဖြားခနဲ တက္လာရင္ ေဟးခနဲ ေအာ္ခဲ့ၾကတာ ေပ်ာ္စရာပါပဲ။ ရပ္ကြက္ထဲက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အရြယ္ ကေလးေတြလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေအာ္ၾကဟစ္ၾကေပါ့။ ေနာင္မ်ားမွာေတာ့ တိုက္အျမင့္ႀကီးေတြ ကြယ္သြားလို႕လား မသိဘူး။ ရပ္ကြက္တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနတာမ်ား တပ္မေတာ္ေန႕ အထိမ္းအမွတ္ မီးရွဴးမီးပန္းေဖာက္မယ္ ဆုိတာေတာင္ သတိမထားမိၾကေတာ့ဘူး။ စိတ္လည္း မ၀င္စားေတာ့ဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္။ ေလာကီအပူေတြနဲ႕ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ တုိင္ပတ္ေနၾကၿပီေလ။

ေခတ္ေတြ ေျပာင္းသြားပံုမ်ား သံေ၀ဂေတြ ယူတတ္ရင္ေတာင္ တရားရပါမယ္။ အရာရာဟာ ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ သေဘာရိွၾကပါတယ္ေလ။ ျဖစ္ၿပီးရင္ေတာ့ ပ်က္မွာပါပဲ။

ဘယ္ေတာ့ ပ်က္မလဲဆိုတာကို မသိေသးတာပဲ ရိွၾကတာပါဗ်ာ။

ေတာ္လွန္ေရးေန႕မွ တပ္မေတာ္ေန႕ဆီသို႕... အမွတ္တရ