Thursday, June 11, 2009

Labelling

ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ဘ၀တေလွ်ာက္မွာ တံဆိပ္ကပ္ခံရတာ ႀကံဳဖူးၾကမွာပါ။ ကိုယ္က သူမ်ားကို တံဆိပ္ကပ္ခဲ့သလို ကိုယ္တုိင္လည္း တံဆိပ္အကပ္ခံဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေအးေဆးေနတဲ့သူလည္း ေအးေဆးေနတဲ့အေလွ်ာက္ ေရခဲတံုးႀကီး၊ ငတံုးဆိုၿပီး တံဆိပ္ကပ္ခံရသလို လွဳပ္လွဳပ္ရွားရွားေနတဲ့သူလည္း လွဳပ္လို႕ရွားလို႕ဆိုၿပီး အရူးမီး၀ိုင္းဆိုတဲ့ တံဆိပ္ကပ္ခံၾကရမွာပါ။ ခ်ီးမြမ္းခုနစ္ရက္ ကဲ့ရဲ႕ခုနစ္ရက္ဆိုတာလည္း တံဆိပ္ကပ္တာနဲ႕ သက္ဆုိင္ၿပီး ေပၚလာတာ ထင္တယ္။ သူမ်ားတကာကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လို တံဆိပ္ေတြ ကပ္ခဲ့သလဲဆုိတာ စိတ္ထဲမွာ အမွတ္မထားတဲ့အတြက္ အခုအခ်ိန္မွာ ျပန္စဥ္းစားလို႕ မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေသခ်ာတာတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမ်ားတကာကို တံဆိပ္ကပ္ခဲ့ဖူးတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း လူ႕ေလာကထဲမွာ ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဆုိေတာ့ တံဆိပ္ကပ္ခံရျပန္တယ္။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြကို မွတ္မိတာေတြ ရိွမယ္။ ေမ့သြားတာေတြလည္း ရိွမယ္။

မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကေန အလယ္တန္းေက်ာင္းသားအထိ ကပ္ခံရတဲ့ တံဆိပ္က တရုတ္ေလးတဲ့။ လိွဳင္ျမစ္ကမ္းေဘးက ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္ေလးမွာ ေနထုိင္တဲ့သူ အမ်ားစုက သာမန္လက္လုပ္လက္စား ဘ၀သမားေတြပါ။ တခ်ိဳ႕က ၀န္ထမ္းေတြ၊ တခ်ိဳ႕က ငါးစိမ္းသည္ေတြ၊ တခ်ိဳ႕က ေလွထိုးသားေတြ။ အဲဒီမွာ အခ်မ္းသာႀကီး မဟုတ္ေပမယ့္ စားႏိုင္ေသာက္ႏုိင္ စီးပြါးေရးေခ်ာင္လည္တဲ့ တရုတ္မိသားစုကေန ေပါက္ဖြား ဆင္းသက္လာတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တျခားကေလးေတြအၾကားမွာ တမူထူးျခား ထင္ရွားေနတယ္။ အညိဳေရာင္ အသားေလးေတြအၾကားမွာ အ၀ါေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က ထင္းေနပါတယ္။ ညစ္ပတ္ေပတူးေနတဲ့ သူတုိ႕ၾကားမွာ သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္း ေသေသသပ္သပ္ ကၽြန္ေတာ့္ပံုစံက ကြဲျပားေနတယ္။ ေမ်ာက္ရွံဳးေအာင္ အၾကမ္းပတမ္း ေဆာ့ေနတဲ့ သူတုိ႕ၾကားမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ေနတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က သင္းကြဲေနတယ္။ တရုတ္မို႕လို႕ တရုတ္ေခၚခံရေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးခံစားရတယ္။ ေက်နပ္တဲ့ စိတ္၊ သာယာတဲ့ စိတ္ မဟုတ္မွန္း ကၽြန္ေတာ္ သိေနတယ္။ ခြဲျခားထားသလို စည္းတစ္ခု ျခားေနတယ္။ အဲဒီကေန ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ဆူးေလးတစ္ေခ်ာင္း ထြက္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တုိင္းရင္းသားစာရင္းထဲမွာ မပါ၀င္တဲ့ ျမန္မာျပည္က တရုတ္ဆိုတာပဲ။

အလယ္တန္းေက်ာင္းကေန အဌမတန္းေအာင္ၿပီး အထက္တန္းေက်ာင္းကို ေျပာင္းေတာ့ တံဆိပ္ကပ္ခံရတာက ေတာသား။ ကၽြန္ေတာ္ေနခဲ့တဲ့ အလယ္တန္းေက်ာင္းေလးက ဆင္းရဲပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ ဆင္းရဲသလို ဆရာ ဆရာမေတြလည္း ဆင္းရဲပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နာသံုးနာနဲ႕ ျပည္႕တဲ့ ဆရာေတြ ရိွတဲ့ ရွားမွရွားတဲ့ ေက်ာင္းပါ။ ဆင္းရဲတဲ့ အလယ္တန္းေက်ာင္းပီပီ ကြန္ပ်ဴတာတုိ႕ မာတီမီဒီယာတို႕ကို လက္လွမ္းမမွီပါဘူး။ ေက်ာင္းႀကီးႀကီးမွာေတာ့ ဒါေတြက မဆန္းေတာ့ဘူးေပါ့။ အဲဒါေတြကို ဘာဆို ဘာတစ္ခုမွ မသံုးတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကို ေက်ာင္းေတာ္သားႀကီးေတြက ေတာသားေတြဆိုၿပီး ႏွာေခါင္းရွံဳ႕တယ္။ သူတုိ႕က ေက်ာင္းကို လာရင္ ကိုယ္ပိုင္ကားနဲ႕ ေက်ာင္းကားနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ေျခလွ်င္လာတယ္။ ကားေပၚကေန ၾကည္႕သြားတဲ့ မ်က္လံုးေတြက ႏွစ္ၿမိဳ႕စရာ မရိွပါဘူး။ တကယ္ဆို ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာလည္း ကားရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေက်ာင္းေလးက သူငယ္ခ်င္း အားလံုးကို ကားေပၚတင္ေခၚႏုိင္တဲ့ ကားမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ့္မွာ မရိွတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ ေျခလွ်င္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ စူးရွတဲ့ သေရာ္မ်က္လံုးေတြ ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်ာေကာ့ေအာင္ အၾကည္႕ခံရတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လုိ ေတာသားေတြကို ၿမိဳ႕ႀကီးသားေတြက ဖယ္က်ဥ္ထားတယ္။ အဲဒီကေန ဆူးေလးတစ္ေခ်ာင္း ထြက္လာျပန္တယ္။ မိဘေတြ ပိုက္ဆံရိွလို႕ ျပည္႕စံုေနရတဲ့ဘ၀မွာ ေအာက္ေျခလြတ္တဲ့ သူေဌးသားေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အေပါင္းအသင္း မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။

အရြယ္ေရာက္လာၿပီး လူမွဳေရးအလုပ္ေတြ စိတ္၀င္စားလို႕ အခ်ိန္ေပး လုပ္မိျပန္ေတာ့လည္း ၁၀၉/၁၁၀ ဆိုၿပီး တံဆိပ္ကပ္ျပန္ေရာ။ လက္ေအာက္ငယ္သား အဆင့္ကေန လူႀကီးပိုင္းအဆင့္ထိ ေရာက္ေအာင္ လုပ္လာခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႕ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ မနည္းပါဘူး။ လခမရ၊ ခံစားခြင့္ မရိွ၊ အရာရာ အိတ္စိုက္ရတဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ အခ်ိန္ေတြ အားလြန္းေနလို႕ လုပ္စရာ မရိွလြန္းလို႕ လုပ္ေနတယ္ ထင္ရင္ ထင္တဲ့သူဟာ ထမင္းစားၿပီး ႀကီးခဲ့တာ ဟုတ္ရဲ႕လားလုိ႕ သံသယရိွမိပါတယ္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ လူတြင္က်ယ္ လုပ္ခ်င္လို႕ ဒါေတြ လုပ္ေနတယ္လို႕ ေျပာတဲ့သူေတြေရာ ခ်ီးစားၿပီး ႀကီးလာတာလို႕ ေမးခ်င္မိပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္လည္း မလုပ္ႏိုင္၊ လုပ္ေနတဲ့သူေတြကို အပုတ္ခ်၊ ကဲ့ရဲ႕ေနတဲ့ လူတန္းစားေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ေပါမွေပါပါပဲ။ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ပဲ အျပစ္ထုိင္ေျပာေနမယ့္အစား လုိအပ္တဲ့ေနရာကို ႏိုင္သေလာက္ေလး ကူညီေပးလိုက္တာ ပိုေကာင္းမယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။ ဟိုလို လုပ္ပါလား... ဒီလို လုပ္ပါလား... ဆုိၿပီး သူက်ေတာ့ ဘာမွ မလုပ္တဲ့ အခြင့္ေရးေမွ်ာ္ စားဖားႀကီးႀကီးေတြ မုိးဦးမိွဳပြင့္ေတြနဲ႕အၿပိဳင္ ေပၚလာသလား မွတ္ရတယ္။ အဲဒီလိုကေန ဆူးေလးတစ္ေခ်ာင္း ထပ္ေပၚလာတယ္။ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ပဲ စင္ေပၚတက္ ေနရာယူခ်င္တဲ့ ေအာ္လံေမာင္ေတြကို တစ္သက္စာ ရြံမုန္းသြားတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ဆူးေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဆူးေတြ မ်ားလြန္းလို႕ လူလည္း ျဖဴေကာင္လို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ရိွသမွ် ဆူးေတြကို ခ်ေရးျပဖို႕ကလည္း တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္လို ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဆူးေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း လူ႕ဂြစာႀကီးကို ျဖစ္ေနတာ ၾကာလွေပါ့။ အဓိက ေျပာခ်င္တာက လူေတြက တံဆိပ္ေတြ ကပ္လြန္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႕ သတိမထားမိတာက တံဆိပ္ကပ္ခံရတဲ့သူမွာ ဆူးေတြ ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။ ေပၚလာတဲ့ ဆူးေတြက ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ေရာက္ေစတဲ့ ဆူးေတြ ျဖစ္ရင္ ကိစၥမရိွေပမယ့္ ဆိုးတဲ့ဘက္ကို ေရာက္ေစတဲ့ ဆူးေတြျဖစ္ရင္ေတာ့... ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တဲ့ ဟစ္တလာေတြ ျဖစ္လာမွာေပါ့ေလ။
at

27 comments:

  1. သီဟသစ္June 12, 2009 at 12:48 AM

    ကုိဇူလုိင္ေရ..

    ဆူးေတြအေၾကာင္းဖတ္သြားတယ္..

    စာေရးဆရာၾကီးတစ္ေယာက္ အတၳဴပတၱိမွာ ဆူးေတြေပါက္ခဲ့တယ္လုိ႔ သုံးတာမ်ဳိးကုိလည္း သတိရမိတယ္..


    ခင္မင္စြာျဖင့္
    သီဟသစ္

    ReplyDelete
  2. khin oo mayJune 12, 2009 at 12:52 AM

    အဲဒီလူဂြစာကုိဘဲခင္ေနမိပါတယ။္

    ReplyDelete
  3. khin oo mayJune 12, 2009 at 12:53 AM

    ေရြဥေဒါင္းထင္ပါရဲ႕။

    ReplyDelete
  4. ZTJune 12, 2009 at 12:57 AM

    ကိုဂ်ဴလိုင္ေရ

    ကိုယ့္စိတ္နဲ႕ မကိုက္လို႕ေတာ့ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ မျဖစ္ပါနဲ႕ဗ်ာ။ အလကား အခ်ိန္ကုန္ပါတယ္။

    ေလာကၾကီးကေတာ့ ဒီလိုပါပဲ။ ဒါမ်ိဳးေတြ မရိုးႏိုင္ေအာင္ကို ၾကံဳေနရတာပါပဲ။

    ReplyDelete
  5. Moe Cho ThinnJune 12, 2009 at 1:17 AM

    ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာသာ လုပ္ပါ ကိုဂ်ဴလိုင္။
    သူတို႔လဲ သူတို႔အလုပ္ႀကီးလို႔ ထင္ေနတဲ႔ ေဘးထိုင္ ဘုေျပာ နဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ပါလိမ္႔မယ္။
    သူတို႔ အထင္ေသး၊ ငု႔ံၾကည္႔ ေလွာင္ေျပာင္ေနတဲ႔ လူတေယာက္ကို ေနာက္ေတာ႔ သူတို႔ ေမာ႔ၾကည္႔ လာရပါလိမ္႔မယ္။
    အျမဲႀကိဳးစား မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္တဲ႔သူဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ အလကားလူ လူညြန္႔တုံး မျဖစ္ဘူး ေမာင္ေလးေရ..

    ReplyDelete
  6. ဂ်ဴနိုJune 12, 2009 at 2:04 AM

    ၁။ ဟစ္တလာေတာ့ မၿဖစ္ခ်င္ပါနဲ ့။
    ၂။ သူမ်ားက တံဆိပ္ကပ္တာကို မႀကိဳက္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ သူမ်ားကို မကပ္မိဖို ့သတိမေမ့ပါနဲ ့။
    ၃။ တရုပ္လို ့ေၿပာခံရတဲ့ခါ ေက်နပ္တဲ့စိတ္ မၿဖစ္ရတာ
    တရုပ္ၿဖစ္ခ်င္းဟာ တရုပ္မၿဖစ္ခ်င္းနဲ ့အခြင့္အေရး မတူလို ့ပါ။

    ၄။လက္ဘက္ငပိတင္ အေရာင္ဆိုးတာ မဟုတ္ဘူး လူကိုပါ အေရာင္ဆိုး ခြဲၿခားတတ္တဲ့ အစိုးရေႀကာင့္ပါ။

    မအယ္

    ReplyDelete
  7. AnonymousJune 12, 2009 at 3:57 AM

    အေတြးေလးႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ပထမဆူးက ကြ်န္ေတာ္လဲ စူးဘူးတယ္။

    ReplyDelete
  8. မြန္June 12, 2009 at 4:11 AM

    ဟားဟား ကိုဂ်ဴလိုင္ေရးလိုက္ရင္ေတာ႕ တခါထဲ စိတ္ထဲစြဲသြားတယ္
    ပိႆေလးနဲ႕ ေဘးပစ္တတ္တဲ႕ တရုတ္ႀကီး ကိုဂ်ဴလိုင္ပဲ
    တံဆိပ္ကပ္သြားပါတယ္ :D

    ReplyDelete
  9. AnonymousJune 12, 2009 at 7:19 AM

    အရင္တုန္းက အဲဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတြ ရွိခဲ့တယ္၊ ကိုယ့္ကို အၾကည့္ခံရတဲ့ မ်က္လံုးေတြကိုပါ၊
    အခုေတာ့ အသက္ကေလးလည္း ရလာေတာ့ အဲဒီလိုၾကည့္တတ္တဲ့သူေတြ ဟာ သနားစရာပါလားဆိုတာ သိလာတယ္၊ သူတို႕ကမာၻက က်ဥ္းလြန္းလွပါလား လို႕ေပါ့။

    ReplyDelete
  10. ေႏြးေနျခည္June 12, 2009 at 9:37 AM

    စူးေတြရွိဖူးတယ္ ရွိေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပဲထားတယ္။ သူတို႕ေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မႏွိပ္စက္ေတာ့ဘူးလို႕ ခံယူထားတယ္။ ၂ခါနာမွာစိုးလို႕ပါ။

    ReplyDelete
  11. မမသီရိJune 12, 2009 at 10:19 AM

    အမမွာလဲ ဆူးေလးေတြ ရွိခဲ့တယ္
    ပထမ ဆူးရယ္..
    တတိယ ဆူး ရယ္.. အတူတူ ပဲ
    ဒါေၾကာင့္ပဲ တို႕ေတြ ေမာင္ႏွမ
    လာျဖစ္တာထင္ရဲ႕ေနာ္...

    ReplyDelete
  12. Htoo Aung LwinJune 12, 2009 at 11:43 AM

    အင္း ေလာကႀကီးက ဆူးျခံဳေတာႀကီးပါပဲဗ်ာ
    ကိုက မဆူးခ်င္ေပမယ့္လဲ ကိုယ့္ကို လာလာ ဆူးခ်င္ၾကတယ္

    ReplyDelete
  13. ေန႕အိပ္မက္June 12, 2009 at 12:29 PM

    လူျဖစ္ေနသေရြ႕ေတာ႕ ဒါမ်ိဳးဆူးက ရွိေနဦးမွာပဲမဟုတ္လား..... ဒီလုိမ်ိဳးတံဆိပ္ကပ္ခံရတာကိုက ကိုယ္႕ကိုတစ္နည္းတစ္ဖုံ အသိအမွတ္ျပဳတာလုိ႕ သေဘာထားလိုက္ရင္ အဆင္ေျပမယ္ထင္တာပါပဲ

    ReplyDelete
  14. မယ္႔ကိုးJune 12, 2009 at 1:05 PM

    ျမန္မာျပည္က တရုတ္ကေလး စလံုးတရုတ္ လူမ်ိဳးတူသူေတြၾကားမွာ ဆူးေတြေပ်ာက္ကာ ေပ်ာ္ႏိုင္ပါေစ။
    ခ်မ္းေျမ ့ပါေစ... :)

    ReplyDelete
  15. AnonymousJune 12, 2009 at 2:06 PM

    ဒီျဖဴက ဗိုက္ကေလးပူေနပါလား :P

    ReplyDelete
  16. ကလူသစ္June 12, 2009 at 9:05 PM

    ဘာေတြျဖစ္ရျပန္သတုန္း

    ReplyDelete
  17. AnonymousJune 13, 2009 at 12:10 AM

    ျမန္မာျပည္က တိုင္းရင္သားေပမဲ့ သိတဲ့အတိုင္း second class citizen လို႕ဆက္ဆံခံရတာဘဲ။
    တရုတ္ ကုလားဆို ပိုဆိုးတာေပါ့။

    ReplyDelete
  18. RitaJune 13, 2009 at 3:54 PM

    တံဆိပ္နဲ႔ မကပ္ဘဲ ပီေကနဲ႔ ကပ္သြားပါတယ္။

    ReplyDelete
  19. ေမေလးJune 13, 2009 at 4:50 PM

    အကိုေရ
    ခံစားခ်က္ခ်င္း ထပ္တူမို႔ အကို ဘယ္လိုခံစားရမယ္ ဆိုတာနားလည္ပါတယ္
    ေမေလးတို႔ လို ၿမန္မာၿပည္မွာ ၾကီးၿပင္းခဲ႔ရတဲ႔ တရုတ္ေတြ လူအခြင္႔ အေရး အရမ္းဆုံးရွဳံးရပါတယ္
    သူတို႔ မသိတာက အဲဒီ တရုတ္ေတြကလဲ ၿမန္မာၿပည္ ၾကီးကို ခ်စ္သလို ၿမန္မာၿပည္သူေတြကိုလဲ တိုးတက္ေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာ အၿပည္႔ ရွိပါတယ္ ဆိုတာပါဘဲ
    ခင္တဲ႔
    ေမေလး

    ReplyDelete
  20. UnknownJune 13, 2009 at 5:06 PM

    let it grow all over your body. Then, count it. The number of thorns will tell you how much experiences you'd got, length of the journey you'd traveled and the depth of the feeling you swallowed over and over again...!

    I am sure, it will give you a brand new good thorn which can make your life more and more meaningful! ;)

    ps- bo lo tat lunn lo ma hote buu ako yay..! myanmar font error tat pye yay ma ya lo :D :P

    ReplyDelete
  21. Sein Lyan Tun June 13, 2009 at 9:07 PM

    အကိုရယ္ က်ေနာ့္ကိုကပ္တဲ့တံဆိပ္ကမွ
    အမ်ိဳးအမည္မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါ...
    ၿဖဴေကာင္တစ္ေကာင္ပါပဲ
    ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
    ဖိုးစိန္

    ReplyDelete
  22. Lu Pyo GyiJune 14, 2009 at 8:31 PM

    ကိုဂ်ဴလိုင္ရယ္ တရုတ္ကို တရုတ္လို႔ တံဆိပ္ကပ္တာ ေတာ္ေသးတယ္ဗ် ကၽြန္ေတာ္ကို မဟုတ္ပဲနဲ႔ ကုလားလို႔ တံဆိပ္လာလာ ကပ္ေနတာ မနည္းခြာထားရတယ္ :D

    ReplyDelete
  23. ဗီလိန္June 18, 2009 at 10:48 AM

    တရုတ္ဆိုတာ တိုင္းရင္းသားစာအုပ္ထဲမွာ မပါေပမယ့္ တစ္နည္းေတာ့ တပ္လို႔ရပါတယ္ဗ်ာ။ တမ်ိဳးခံစားမေနပါနဲ႔ ဒီေျမမွာေမြး ဒီေျမမွာႀကီးသူေတြ အားလံုး ေရႊလို႔ပဲ သမုတ္ၾကပါတယ္။ တရုတ္ေတြကလည္း ေရႊတရုတ္ေပါ့။ ကုလားဆိုလည္း ေရႊကုလားေပါ့။

    ReplyDelete
  24. ေမသစၥာေမာင္June 23, 2009 at 7:51 AM

    အဆိုးထဲက အေကာင္းေတြယူတတ္ဖို႔ ....
    သူမ်ားရဲ႕ မေကာင္းတဲ့စရိုက္ကို ကိုယ္လည္းပဲ သူ႔တို႔လို မျဖစ္ရေအာင္ ဆင္ျခင္ႏိုင္တဲ့စိတ္ကေလးေမြးတတ္ၾကဖို႔ လိုလိမ့္မယ္ထင္တယ္...
    အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ ကိုဂ်ဴလိုင္ေျပာသလို ဆိုးတဲ့ဘက္ကို ေရာက္ေစတဲ့ ဆူးေတြနဲ႔
    ဟစ္တလာေတြ ျဖစ္လာမွာေပါ့ေလ။

    စာဖတ္သူအတြက္ အေတြးေကာင္းေကာင္းေလးေတြေပးႏိုင္တဲ့ ပို႔စ္ပါပဲ။

    ReplyDelete
  25. yangontharSeptember 26, 2009 at 2:06 PM

    ဆူးေတြကေတာ့ ေျပာမေနနဲ ့အစ္ကုိေရ .... တစ္ကုိယ္လုံး ဗရပြပဲ .... လူ ေတြရဲ ့သဘာဝ ကုိက ကုိယ္ ကုိယ္၌က အျဖစ္မရွိဘဲ သူတစ္ပါး ကုိ ေမးေငါ့ခ်င္ၾကတာကုိးေလ .... အဲဒီဆူးေတြ နဲ ့ပဲ ဘဝကုိ က်ားကန္ျပီး ျမင့္ျမင့္တက္ၾကစုိ ့ရယ္ .... ဟစ္တလာေတာ့ မျဖစ္တန္ေကာင္းပါ ဘူးဗ်ာ .... :)))
    ေလးစားလွ်က္
    ရန္ကုန္သား

    ReplyDelete
  26. khin oo maySeptember 27, 2009 at 1:56 PM

    ကပ္ခ်င္တဲ႕တံဆိပ္ကပ္။

    ReplyDelete
  27. ဗီလိန္October 15, 2009 at 10:43 AM

    အငဲရဲ႕
    တံဆိပ္မကပ္နဲ႔ သီခ်င္းကို သြားသတိရတယ္။
    :)

    ReplyDelete