Malaria parasites

ငွက္ဖ်ားပိုးဟာ ေသြးနီဥေတြကို မာေတာင့္သြားေစႏိုင္တဲ့အတြက္ ေသြးေၾကာထဲကို ေသြးနီဥေတြ ျဖတ္သန္း စီးဆင္းမွဳကို အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ကင္ဆာကေတာ့ ေျပာင္းျပန္ပါပဲ။ ကင္ဆာဆဲလ္ေတြဟာ ေပ်ာ့ေျပာင္းလြန္းတဲ့အတြက္ တျခားတစ္ရွဳးေတြဆီကို ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႕ဖို႕အတြက္ အလြန္လြယ္ကူတာကို ရွာေဖြ ေတြ႕ရိွခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတြ႕ရိွမွဳကို စကၤာပူအမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္နဲ႕ မန္ဆာခ်ဴးဆတ္ နည္းပညာတကၠသိုလ္က သိပၸံပညာရွင္ေတြ ပူးေပါင္း ေလ့လာတဲ့ သုေတသနလုပ္ငန္းကေန ရွာေဖြေတြ႕ရိွခဲ့တာပါ။

ေသြးနီဥေတြရဲ႕ အခ်င္းဟာ ၈ မိုက္ခရိုမီတာပဲ ရိွပါတယ္။ ဆံျခည္မွ်င္ရဲ႕ ဆယ္ပံုတစ္ပံုစာေလးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ရိွတဲ့ ေသြးေၾကာေလးေတြဟာ ၂ မိုက္ခရိုမီတာပဲ ရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသြးနီဥေတြဟာ အဲဒီလို ဆံျခည္မွ်ဥ္ေသြးေၾကာလို ေသြးေၾကာေသးေသးေလးေတြမွာ ျဖတ္သန္းႏုိင္ဖုိ႕အတြက္ အ၀ိုင္းကေန ရွည္ေမွ်ာေမွ်ာေလးေတြ ျဖစ္ေအာင္ ပံုစံေျပာင္း ဆြဲဆန္႕ေလ့ရိွပါတယ္။ လိုရာေနရာကို ျဖတ္သန္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ေသြးေၾကာအက်ယ္ေတြထဲကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ မူလအ၀ိုင္းပံုစံကို ျပန္ေျပာင္းေလ့ရိွပါတယ္။

ငွက္ဖ်ားေရာဂါပိုး ေသြးေၾကာထဲကို ေရာက္သြားတဲ့အခါမွာ ငွက္ဖ်ားပိုးက ေသြးနီဥေတြကို မာေတာင့္ ေစးကပ္သြားေအာင္ ေျပာင္းပစ္လုိက္တဲ့အတြက္ ငွက္ဖ်ားပိုး ကူးခံထားရတဲ့ အျခားေသြးနီဥေတြနဲ႕ ေပါင္းစပ္မိၿပီး ေသြးအစုအခဲေတြ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေသြးနီဥ အစုအခဲေတြ ျဖစ္ကုန္တဲ့အခါ ပံုစံေျပာင္း ဆြဲဆန္႕ႏိုင္ျခင္း မရိွေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငွက္ဖ်ားပိုးရိွေနတဲ့ ေသြးနီဥေတြဟာ ဆံျခည္မွ်င္ ေသြးေၾကာေလးေတြထဲေန ျဖတ္သန္းၿပီး အျခားေသြးေၾကာေတြဆီကို စီးဆင္းႏုိင္ျခင္း မရိွေတာ့ပါဘူး။ ေသြးျဖတ္သန္း စီးဆင္းမွဳ မရိွတဲ့အတြက္ ကိုယ္တြင္းအဂၤါေတြဟာ လိုအပ္တဲ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ဓါတ္ မရရိွေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သတိလစ္ ေမ့ေျမာတာေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ကင္ဆာဆဲလ္ေတြကေတာ့ ေသြးနီဥေတြလို မဟုတ္ပါဘူး။ ကင္ဆာဆဲလ္ေတြဟာ ပိုၿပီး ေပ်ာ့ေျပာင္းပါတယ္။ အလြန္ေသးတဲ့ ဆံျခည္မွ်င္ ေသြးေၾကာေတြထဲကို က်ံဳ႕၀င္ႏိုင္ပါတယ္။ မူလပံုစံ ျပန္မယူခင္ အခ်ိန္ေလးမွာတင္ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း ေနရာေ၀းေ၀းကို ကူးလူး သြားလာႏိုင္တာကို ေတြ႕ရိွရပါတယ္။