ေသြးလွဴ၇င္ ဘာေတြ စစ္ေပးတာလဲ ေၿပာၿပပါလား.. စီ ပိုးေတြ ဘာေတြေရာ စစ္လား မသိဘူး ေနာ္.. ခုေနာက္ပိုင္း ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေသြးသြင္းတာကေန စီပိုးကူးတာ ေခတ္စားေနသလားလို႔ပါ... ဆိုၿပီး ေမးထားတာေလး ေတြ႕လို႕ ဒီပို႕စ္ေလးကို တင္လိုက္တာပါ။
ေသြးလွဴတာက ၂ မ်ိဳးရိွပါတယ္။ ေသြးဘဏ္မွာ မိမိသေဘာအေလွ်ာက္ ေသြးလွဴတာနဲ႕ အေရးေပၚ ေသြးလိုအပ္လို႕ လူနာရွင္က အကူအညီေတာင္းလို႕ ေသြးလွဴတာ ဆိုၿပီး ခြဲထားႏိုင္ပါတယ္။ မိမိသေဘာနဲ႕ လွဴတဲ့ေသြးကိုေတာ့ အရင္ဦးဆံုး ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ေဟမိုဂလုိဗင္ ေသြးအမ်ိဳးအစား စတာေတြပဲ စစ္ပါတယ္။ ေရာဂါရိွမရိွကို မစစ္ပဲ ေသြးတစ္အိတ္စာကို အရင္ ထုတ္ယူထားပါတယ္။ ၿပီးမွ အဲဒီေသြးထဲက နမူနာကို ဓါတ္ခြဲခန္းပို႕ၿပီး ေရာဂါပိုး ရိွမရိွ စစ္ပါတယ္။ ေသြးမွာ ေရာဂါပိုးေတြ မရိွဘူးဆိုရင္ အေအးခန္းမွာ စနစ္တက် သိမ္းဆည္းထားပါတယ္။ ေနာက္မွ လိုအပ္တဲ့ လူနာကို လိုအပ္သလို ထုတ္ေပးပါတယ္။ ေရာဂါပိုး ရိွတယ္ဆိုရင္ေတာ့ လံုး၀ မသံုးပဲ လြင့္ပစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို လြင့္ပစ္ရတဲ့အတြက္ ေသြးအိတ္ခေတြ၊ ေသြးစစ္ခေတြကို အမ်ိဳးသားေသြးဘဏ္က က်ခံ ဆံုးရံႈးရပါတယ္။ လြင့္ပစ္တဲ့ အပိုင္းကိုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္လို လုပ္သလဲ မသိေပမယ့္ စကၤာပူမွာေတာ့ စနစ္တက် ဓါတ္ေပါင္းဖို ထဲကိုထည္႕ၿပီး ဓါတုေဗဒနည္းနဲ႕ အခ်ိန္ေပး ဖ်က္ဆီးရပါတယ္။ ေသြးအိတ္တစ္အိတ္ကို ဖ်က္ဆီးရတဲ့ ကုန္က်စရိတ္က စကၤာပူေဒၚလာ ရာဂဏန္းေလာက္ ကုန္က်ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေရာဂါရိွမယ္လို႕ သံသယရိွရင္ ေသြးမလွဴခိုင္းၾကတာပါ။
အေရးေပၚ ေသြးလိုလို႕ လူနာရွင္က အကူအညီေတာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ သြားေရာက္လွဴဒါန္းတဲ့ ေသြးကို ထပ္ၿပီး ၂ မ်ိဳးခြဲႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခုက ေရွ႕က ေျပာသလို ေသြးကို အရင္ထုတ္ထားၿပီးမွ ေရာဂါစစ္တာပါ။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက လိုအပ္တဲ့ ေသြးကို မယူခင္ကတည္းက ေရာဂါပိုးရိွမရိွကို ေသြးနမူနာ နည္းနည္းေလး ယူၿပီး ႀကိဳတင္စစ္တာပါ။ ေရာဂါပိုး စစ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ေဆးရံု တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု ၾကာျမင့္ခ်ိန္ မတူၾကပါဘူး။ အမ်ိဳးသား ေသြးဘဏ္မွာဆိုရင္ ၄၅ မိနစ္ကေန ၂ နာရီ ၾကား ၾကာတတ္ပါတယ္။ အာရွေတာ္၀င္ကေတာ့ မနက္က ယူထားတဲ့ေသြးကို တစ္ေန႕ကုန္ စစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕မွ အေျဖ ျပန္ထြက္ျပန္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီေလာက္ အခ်ိန္ယူတာလဲ ေမးၾကည္႕ေတာ့ ၂ ခါျပန္စစ္ေနလို႕ပါတဲ့။ တခါတေလမွာ လူနာရဲ႕ အေရးေပၚ အေျခအေနေပၚ မူတည္ၿပီး ေသြးအမ်ိဳးအစား မွန္တယ္ လူနာရဲ႕ေသြးနဲ႕ တည္႕တယ္ဆိုတာနဲ႕ ေသြးမွာ ေရာဂါစစ္မေနေတာ့ပဲ တိုက္ရိုက္ သြင္းရတဲ့ေက့စ္ေတြလည္း ရိွပါတယ္။ လူနာရဲ႕အသက္ကို လုေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်း ဆိုၿပီး လုပ္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေသြးလွဴရွင္ရဲ႕ ေနရာက အလြန္ကို အေရးပါ ပါတယ္။ သူရဲ႕ အမူအက်င့္ေတြဟာ စိတ္ခ်ရတဲ့ အေနအထားမွာ မရိွရင္ လူနာရဲ႕ ဘ၀ေရွ႕ေရးမွာ ထိခိုက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသြးလွဴရွင္အေနနဲ႕ မိမိကိုယ္ကို ျပန္လည္ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ၿပီးမွ ေသြးလွဴဖို႕ကို တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ပံုမွန္ေသြးလွဴရွင္ျဖစ္ဖုိ႕အတြက္ မိမိစိတ္ဆင္ရိုင္းကို လြတ္မေပးပဲ ခြၽန္းအုပ္သင့္ပါတယ္။ က်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္ဖို႕အတြက္ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ေနထိုင္သင့္ပါတယ္။
အဲဒီလို ေသြးစစ္ မလား မစစ္ဘူးလားဆိုတာကို လူနာရွင္ေတြဘက္က ဆံုးျဖတ္ခြင့္ရိွမယ္လို႕လည္း မျမင္မိပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ေသြးလွဴရွင္အေနနဲ႕လည္း ေသြးစစ္ေပးပါလို႕ ေတာင္းဆိုခြင့္မရိွပါဘူး။ လူနာရဲ႕ ေရာဂါအေနအထားေပၚ မူတည္ၿပီး တက္ကြၽမ္းနားလည္တဲ့ ေဆးဘက္ပညာရွင္ေတြကပဲ ဆံုးျဖတ္ၾကမွာပါ။ အဲဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္တဲ့ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းပိုင္ဆိုင္ရာ ကြၽမ္းက်င္မႈကလည္း လူနာရဲ႕အသက္ကို အဆံုးအျဖတ္ ေပးျပန္ပါတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွန္ေပမယ့္ ေနာက္က အေကာင္အထည္ ေဖာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေႏွာင့္ေႏွးၿပီး ဆံုးရံႈးမႈေတြလည္း ႀကံဳခဲ့ရသလို မူလ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုက မွားေနတဲ့အတြက္ အဖတ္ဆယ္ မရတာေတြလည္း ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ မမွားေသာေရွ႕ေန မေသေသာ ေဆးသမား ဆိုသလိုေပါ့။
စရိတ္မွ်ေပး က်န္းမာေရးလိုိ႕ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးေတြ ျပဴးေနေအာင္ ခ်ိတ္ထားတ့ဲ ေဆးရံုႀကီးေတြမွာလည္း လူနာရွင္ကပဲ ေသြးစစ္ခ ေသြးအိတ္ခ ေပးေဆာင္ရပါတယ္။ ျပင္ပက ေဆးရံုႀကီးေတြမွာလည္း လူနာရွင္ကပဲ ေပးေဆာင္ရပါတယ္။ အရမ္းကို ႏြမ္းပါးတဲ့လူနာေတြအတြက္ တခါတေလမွာ ေသြးစစ္ခကို ေပးေဆာင္ခိုင္းျခင္း မရိွတာကို ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏြမ္းပါးတယ္ ဆိုတာရဲ႕ ေနာက္မွ အေျပာအဆို ခံရမႈေတြ၊ သိမ္ငယ္မႈေတြ အမ်ားႀကီးကို ေတာက္ေလွ်ာက္ ခံစားရမွာပါ။ အစိုးရ ေဆးရံုႀကီးေတြက ႏိုင္ငံတကာမွ လွဴဒါန္းထားတဲ့ အရာေတြကို အသံုးျပဳေနေပမယ့္ လူနာေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို ျပည္႕စံုေအာင္ မျဖည္႕ဆည္းေပးႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ စရိတ္မွ်ေပးဆိုၿပီး ေသြးစစ္ခ ေသြးအိတ္ခကို ပိုက္ဆံ ျပန္ေကာက္ၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျပင္ပေဆးရံု အထူးကုေဆးခန္းေတြေလာက္ေတာ့ ေစ်းမမ်ားပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ သိသေလာက္ အဲဒီျပင္ပက ေဆးရံုႀကီးေတြမွာ ေသြးစစ္ခက ျမန္မာေငြ ၃ ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ ကုန္က်ပါတယ္။ အစိုးရ ေဆးရံုေတြမွာေတာ့ က်ပ္ ၁ ေသာင္း ပတ္၀န္းက်င္ ေပးရပါတယ္။
နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ပဲ အလွဴအတန္း ရက္ေရာပါတယ္ ေစတနာျဖဴစင္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေရႊျမန္မာေတြ ေသြးလွဴဒါန္းတဲ့ဓေလ့ အရမ္းနည္းေနပါတယ္။ ပညာေပးစည္းရံုးမႈ အားနည္းတာေၾကာင့္လို႕ ျမင္မိပါတယ္။ အမ်ိဳးသားေသြးဘဏ္မွာ တစ္ေန႕လံုးေနမွ ေသြးအလံုးေရ ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္္ ေဆးရံုတစ္ခုထဲက ေသြးလိုအပ္ခ်က္တင္ တစ္ေန႕ကို ေသြးအလံုး ၂၀၀ ေက်ာ္ လိုပါတယ္။ ေဆးရံုမွာ ပံုမွန္ ေသြးသြင္းကုသေနရတဲ့ ေသြးေရာဂါရွင္ေတြ ရိွသလို ထိခိုက္ဒဏ္ရာေၾကာင့္ အေရးေပၚ ေသြးလိုတဲ့ လူနာေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေဆးရံုႀကီးေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆးရံုေတြမွာ ေသြးလိုအပ္မႈက ေန႕စဥ္ ရိွေနပါတယ္။ မီဒီယာေတြမွာ တင္ျပမႈ မရိွလို႕သာ ေန႕စဥ္ ေၾကြလြင့္ေနရတဲ့ လူ႕အသက္ေတြ မသိရတာပါ။ ေသြးဆိုတာ လူ႕အသက္ ကယ္တဲ့ေနရာမွာ အစားထုိးလုိ႕ မရေသးတဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ အစားထိုးလို႕ မရတဲ့ေသြး လိုအပ္ခ်ိန္မွာ မရတဲ့အခါ လူ႕ေလာကကို အခ်ိန္မတိုင္ခင္ သက္တမ္းေစ့ မေနရခင္ ႏႈတ္ဆက္ ထြက္ခြာေပးၾကရပါတယ္။
ေသြးမွာ ေရာဂါပိုး ရိွမရိွ စစ္တဲ့အခါမွာ ဘာေတြ စစ္သလဲဆိုေတာ့ ေအ ဘီ စီ နဲ႕ ကာလသားေရာဂါပိုးပဲ စစ္ပါတယ္။ ေအအိုက္ဒီအက္စ္ ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ အိတ္ခ်္အိုင္ဗီြပိုး ရိွမရိွ၊ အသည္း ဘီပိုး စီပိုး ရိွမရိွ စစ္ပါတယ္။ စီ ပိုး ရိွမရိွကို စစ္ရတဲ့အခ်ိန္က အၾကာဆံုးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အေရးေပၚ ေသြးလိုေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စီ ပိုး စစ္မစစ္ဆုိတာကို အေသအခ်ာ အာမ မခံႏိုင္ပါဘူး။ အာရွေတာ္၀င္က အခ်ိန္အၾကာႀကီးယူတာ စီပိုးကို ေသခ်ာ စစ္ေနရလို႕ပါလုိ႕ ဆင္ေျခေပးဖူးပါတယ္။ ေသြးလွဴဒါန္းမႈ စုစုေပါင္းမွာ စီပိုးစစ္တဲ့ႏႈန္းက ၆၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရိွပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ စီပိုး စစ္ေလ့ရိွတဲ့အတြက္ စီပိုးကူးစက္ႏႈန္းက ေသြးကတစ္ဆင့္ ကူးဆက္မႈေၾကာင့္လို႕ တစ္ထစ္ခ် ေျပာလို႕မရႏိုင္ပါဘူး။ အသည္းစီပိုး ကူးဆက္တဲ့ နည္းလမ္းက အိတ္ခ်္အိုင္ဗီြပိုး လိုပါပဲ။ လိင္ဆက္ဆံမႈကတဆင့္ ကူးပါေသးတယ္။ ေဆးထိုးအပ္ေတြကေန ကူးပါတယ္။ အိတ္ခ်္အိုင္ဗီြ ပိုးရဲ႕ ကူးစက္ႏႈန္းထက္ စီပိုးေတြရဲ႕ ကူးစက္ႏႈန္းက ပိုျမင့္တဲ့အတြက္ အေပ်ာ္အပါး လိုက္စားတဲ့သူေတြ ေအမကိုက္လို႕ ၀မ္းသာေနခ်ိန္မွာ စီပိုးထိေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာ စီပိုးကူးစက္ႏႈန္း ျမင့္ေနရတာ ေသြးသြင္းကုသမႈ တစ္ခုတည္းက မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလုိ႕ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္မိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ေသြးလွဴတာက ၂ မ်ိဳးရိွပါတယ္။ ေသြးဘဏ္မွာ မိမိသေဘာအေလွ်ာက္ ေသြးလွဴတာနဲ႕ အေရးေပၚ ေသြးလိုအပ္လို႕ လူနာရွင္က အကူအညီေတာင္းလို႕ ေသြးလွဴတာ ဆိုၿပီး ခြဲထားႏိုင္ပါတယ္။ မိမိသေဘာနဲ႕ လွဴတဲ့ေသြးကိုေတာ့ အရင္ဦးဆံုး ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ေဟမိုဂလုိဗင္ ေသြးအမ်ိဳးအစား စတာေတြပဲ စစ္ပါတယ္။ ေရာဂါရိွမရိွကို မစစ္ပဲ ေသြးတစ္အိတ္စာကို အရင္ ထုတ္ယူထားပါတယ္။ ၿပီးမွ အဲဒီေသြးထဲက နမူနာကို ဓါတ္ခြဲခန္းပို႕ၿပီး ေရာဂါပိုး ရိွမရိွ စစ္ပါတယ္။ ေသြးမွာ ေရာဂါပိုးေတြ မရိွဘူးဆိုရင္ အေအးခန္းမွာ စနစ္တက် သိမ္းဆည္းထားပါတယ္။ ေနာက္မွ လိုအပ္တဲ့ လူနာကို လိုအပ္သလို ထုတ္ေပးပါတယ္။ ေရာဂါပိုး ရိွတယ္ဆိုရင္ေတာ့ လံုး၀ မသံုးပဲ လြင့္ပစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို လြင့္ပစ္ရတဲ့အတြက္ ေသြးအိတ္ခေတြ၊ ေသြးစစ္ခေတြကို အမ်ိဳးသားေသြးဘဏ္က က်ခံ ဆံုးရံႈးရပါတယ္။ လြင့္ပစ္တဲ့ အပိုင္းကိုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္လို လုပ္သလဲ မသိေပမယ့္ စကၤာပူမွာေတာ့ စနစ္တက် ဓါတ္ေပါင္းဖို ထဲကိုထည္႕ၿပီး ဓါတုေဗဒနည္းနဲ႕ အခ်ိန္ေပး ဖ်က္ဆီးရပါတယ္။ ေသြးအိတ္တစ္အိတ္ကို ဖ်က္ဆီးရတဲ့ ကုန္က်စရိတ္က စကၤာပူေဒၚလာ ရာဂဏန္းေလာက္ ကုန္က်ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေရာဂါရိွမယ္လို႕ သံသယရိွရင္ ေသြးမလွဴခိုင္းၾကတာပါ။
အေရးေပၚ ေသြးလိုလို႕ လူနာရွင္က အကူအညီေတာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ သြားေရာက္လွဴဒါန္းတဲ့ ေသြးကို ထပ္ၿပီး ၂ မ်ိဳးခြဲႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခုက ေရွ႕က ေျပာသလို ေသြးကို အရင္ထုတ္ထားၿပီးမွ ေရာဂါစစ္တာပါ။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက လိုအပ္တဲ့ ေသြးကို မယူခင္ကတည္းက ေရာဂါပိုးရိွမရိွကို ေသြးနမူနာ နည္းနည္းေလး ယူၿပီး ႀကိဳတင္စစ္တာပါ။ ေရာဂါပိုး စစ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ေဆးရံု တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု ၾကာျမင့္ခ်ိန္ မတူၾကပါဘူး။ အမ်ိဳးသား ေသြးဘဏ္မွာဆိုရင္ ၄၅ မိနစ္ကေန ၂ နာရီ ၾကား ၾကာတတ္ပါတယ္။ အာရွေတာ္၀င္ကေတာ့ မနက္က ယူထားတဲ့ေသြးကို တစ္ေန႕ကုန္ စစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕မွ အေျဖ ျပန္ထြက္ျပန္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီေလာက္ အခ်ိန္ယူတာလဲ ေမးၾကည္႕ေတာ့ ၂ ခါျပန္စစ္ေနလို႕ပါတဲ့။ တခါတေလမွာ လူနာရဲ႕ အေရးေပၚ အေျခအေနေပၚ မူတည္ၿပီး ေသြးအမ်ိဳးအစား မွန္တယ္ လူနာရဲ႕ေသြးနဲ႕ တည္႕တယ္ဆိုတာနဲ႕ ေသြးမွာ ေရာဂါစစ္မေနေတာ့ပဲ တိုက္ရိုက္ သြင္းရတဲ့ေက့စ္ေတြလည္း ရိွပါတယ္။ လူနာရဲ႕အသက္ကို လုေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်း ဆိုၿပီး လုပ္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေသြးလွဴရွင္ရဲ႕ ေနရာက အလြန္ကို အေရးပါ ပါတယ္။ သူရဲ႕ အမူအက်င့္ေတြဟာ စိတ္ခ်ရတဲ့ အေနအထားမွာ မရိွရင္ လူနာရဲ႕ ဘ၀ေရွ႕ေရးမွာ ထိခိုက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသြးလွဴရွင္အေနနဲ႕ မိမိကိုယ္ကို ျပန္လည္ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ၿပီးမွ ေသြးလွဴဖို႕ကို တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ပံုမွန္ေသြးလွဴရွင္ျဖစ္ဖုိ႕အတြက္ မိမိစိတ္ဆင္ရိုင္းကို လြတ္မေပးပဲ ခြၽန္းအုပ္သင့္ပါတယ္။ က်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္ဖို႕အတြက္ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ေနထိုင္သင့္ပါတယ္။
အဲဒီလို ေသြးစစ္ မလား မစစ္ဘူးလားဆိုတာကို လူနာရွင္ေတြဘက္က ဆံုးျဖတ္ခြင့္ရိွမယ္လို႕လည္း မျမင္မိပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ေသြးလွဴရွင္အေနနဲ႕လည္း ေသြးစစ္ေပးပါလို႕ ေတာင္းဆိုခြင့္မရိွပါဘူး။ လူနာရဲ႕ ေရာဂါအေနအထားေပၚ မူတည္ၿပီး တက္ကြၽမ္းနားလည္တဲ့ ေဆးဘက္ပညာရွင္ေတြကပဲ ဆံုးျဖတ္ၾကမွာပါ။ အဲဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္တဲ့ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းပိုင္ဆိုင္ရာ ကြၽမ္းက်င္မႈကလည္း လူနာရဲ႕အသက္ကို အဆံုးအျဖတ္ ေပးျပန္ပါတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွန္ေပမယ့္ ေနာက္က အေကာင္အထည္ ေဖာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေႏွာင့္ေႏွးၿပီး ဆံုးရံႈးမႈေတြလည္း ႀကံဳခဲ့ရသလို မူလ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုက မွားေနတဲ့အတြက္ အဖတ္ဆယ္ မရတာေတြလည္း ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ မမွားေသာေရွ႕ေန မေသေသာ ေဆးသမား ဆိုသလိုေပါ့။
စရိတ္မွ်ေပး က်န္းမာေရးလိုိ႕ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးေတြ ျပဴးေနေအာင္ ခ်ိတ္ထားတ့ဲ ေဆးရံုႀကီးေတြမွာလည္း လူနာရွင္ကပဲ ေသြးစစ္ခ ေသြးအိတ္ခ ေပးေဆာင္ရပါတယ္။ ျပင္ပက ေဆးရံုႀကီးေတြမွာလည္း လူနာရွင္ကပဲ ေပးေဆာင္ရပါတယ္။ အရမ္းကို ႏြမ္းပါးတဲ့လူနာေတြအတြက္ တခါတေလမွာ ေသြးစစ္ခကို ေပးေဆာင္ခိုင္းျခင္း မရိွတာကို ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏြမ္းပါးတယ္ ဆိုတာရဲ႕ ေနာက္မွ အေျပာအဆို ခံရမႈေတြ၊ သိမ္ငယ္မႈေတြ အမ်ားႀကီးကို ေတာက္ေလွ်ာက္ ခံစားရမွာပါ။ အစိုးရ ေဆးရံုႀကီးေတြက ႏိုင္ငံတကာမွ လွဴဒါန္းထားတဲ့ အရာေတြကို အသံုးျပဳေနေပမယ့္ လူနာေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို ျပည္႕စံုေအာင္ မျဖည္႕ဆည္းေပးႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ စရိတ္မွ်ေပးဆိုၿပီး ေသြးစစ္ခ ေသြးအိတ္ခကို ပိုက္ဆံ ျပန္ေကာက္ၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျပင္ပေဆးရံု အထူးကုေဆးခန္းေတြေလာက္ေတာ့ ေစ်းမမ်ားပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ သိသေလာက္ အဲဒီျပင္ပက ေဆးရံုႀကီးေတြမွာ ေသြးစစ္ခက ျမန္မာေငြ ၃ ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ ကုန္က်ပါတယ္။ အစိုးရ ေဆးရံုေတြမွာေတာ့ က်ပ္ ၁ ေသာင္း ပတ္၀န္းက်င္ ေပးရပါတယ္။
နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ပဲ အလွဴအတန္း ရက္ေရာပါတယ္ ေစတနာျဖဴစင္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေရႊျမန္မာေတြ ေသြးလွဴဒါန္းတဲ့ဓေလ့ အရမ္းနည္းေနပါတယ္။ ပညာေပးစည္းရံုးမႈ အားနည္းတာေၾကာင့္လို႕ ျမင္မိပါတယ္။ အမ်ိဳးသားေသြးဘဏ္မွာ တစ္ေန႕လံုးေနမွ ေသြးအလံုးေရ ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္္ ေဆးရံုတစ္ခုထဲက ေသြးလိုအပ္ခ်က္တင္ တစ္ေန႕ကို ေသြးအလံုး ၂၀၀ ေက်ာ္ လိုပါတယ္။ ေဆးရံုမွာ ပံုမွန္ ေသြးသြင္းကုသေနရတဲ့ ေသြးေရာဂါရွင္ေတြ ရိွသလို ထိခိုက္ဒဏ္ရာေၾကာင့္ အေရးေပၚ ေသြးလိုတဲ့ လူနာေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေဆးရံုႀကီးေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆးရံုေတြမွာ ေသြးလိုအပ္မႈက ေန႕စဥ္ ရိွေနပါတယ္။ မီဒီယာေတြမွာ တင္ျပမႈ မရိွလို႕သာ ေန႕စဥ္ ေၾကြလြင့္ေနရတဲ့ လူ႕အသက္ေတြ မသိရတာပါ။ ေသြးဆိုတာ လူ႕အသက္ ကယ္တဲ့ေနရာမွာ အစားထုိးလုိ႕ မရေသးတဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ အစားထိုးလို႕ မရတဲ့ေသြး လိုအပ္ခ်ိန္မွာ မရတဲ့အခါ လူ႕ေလာကကို အခ်ိန္မတိုင္ခင္ သက္တမ္းေစ့ မေနရခင္ ႏႈတ္ဆက္ ထြက္ခြာေပးၾကရပါတယ္။
ေသြးမွာ ေရာဂါပိုး ရိွမရိွ စစ္တဲ့အခါမွာ ဘာေတြ စစ္သလဲဆိုေတာ့ ေအ ဘီ စီ နဲ႕ ကာလသားေရာဂါပိုးပဲ စစ္ပါတယ္။ ေအအိုက္ဒီအက္စ္ ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ အိတ္ခ်္အိုင္ဗီြပိုး ရိွမရိွ၊ အသည္း ဘီပိုး စီပိုး ရိွမရိွ စစ္ပါတယ္။ စီ ပိုး ရိွမရိွကို စစ္ရတဲ့အခ်ိန္က အၾကာဆံုးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အေရးေပၚ ေသြးလိုေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စီ ပိုး စစ္မစစ္ဆုိတာကို အေသအခ်ာ အာမ မခံႏိုင္ပါဘူး။ အာရွေတာ္၀င္က အခ်ိန္အၾကာႀကီးယူတာ စီပိုးကို ေသခ်ာ စစ္ေနရလို႕ပါလုိ႕ ဆင္ေျခေပးဖူးပါတယ္။ ေသြးလွဴဒါန္းမႈ စုစုေပါင္းမွာ စီပိုးစစ္တဲ့ႏႈန္းက ၆၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရိွပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ စီပိုး စစ္ေလ့ရိွတဲ့အတြက္ စီပိုးကူးစက္ႏႈန္းက ေသြးကတစ္ဆင့္ ကူးဆက္မႈေၾကာင့္လို႕ တစ္ထစ္ခ် ေျပာလို႕မရႏိုင္ပါဘူး။ အသည္းစီပိုး ကူးဆက္တဲ့ နည္းလမ္းက အိတ္ခ်္အိုင္ဗီြပိုး လိုပါပဲ။ လိင္ဆက္ဆံမႈကတဆင့္ ကူးပါေသးတယ္။ ေဆးထိုးအပ္ေတြကေန ကူးပါတယ္။ အိတ္ခ်္အိုင္ဗီြ ပိုးရဲ႕ ကူးစက္ႏႈန္းထက္ စီပိုးေတြရဲ႕ ကူးစက္ႏႈန္းက ပိုျမင့္တဲ့အတြက္ အေပ်ာ္အပါး လိုက္စားတဲ့သူေတြ ေအမကိုက္လို႕ ၀မ္းသာေနခ်ိန္မွာ စီပိုးထိေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာ စီပိုးကူးစက္ႏႈန္း ျမင့္ေနရတာ ေသြးသြင္းကုသမႈ တစ္ခုတည္းက မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလုိ႕ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္မိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
1 comment:
ေဆးပညာနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ဗဟုသုတေတြ အမ်ားၾကီးရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Post a Comment