၂၀၁၀ ခုႏွစ္ကေတာ့ ဒီေန႕ ေနာက္ဆံုးပါပဲ။ မနက္ျဖန္ဆို ၂၀၁၁ ဆိုတဲ့ ႏွစ္သစ္ကို ေရာက္ပါၿပီ။ စားပြဲေပၚက ျပကၡဒိန္ေတာင္ အသစ္လဲလိုက္ၿပီ။ ဘာလိုလိုနဲ႕ ရက္ကေန လကိုေျပာင္း၊ လကေန ႏွစ္ကိုေျပာင္း၊ ဥတုရာသီ အလီလီေျပာင္းၿပီး ဘဝခရီးႀကီး ႏွင္ေနခဲ့တာ အေတာ္ေတာင္ ၾကာေညာင္းခဲ့ၿပီပဲ။ အခုခ်ိန္မွာ ျဖတ္သန္းခဲ့သမွ် ႏွစ္ေတြကို ျပန္ေျပာင္း ေတြးၾကည္႕ရင္ မွဳန္ရီေဝဝိုးတဝါး ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီႏွစ္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ ႀကံဳဆံုခဲ့တာေလးေတြကို အက်ဥ္းခ်ံဳးေလး ေရးမွတ္ထားပါအံုးမယ္။
ထိပ္စည္း
ဒီႏွစ္ကေတာ့ အသက္ရဲ႕ လက္ရိွထိပ္စည္း ေနာက္ဆံုးပါပဲ။ ေနာက္ႏွစ္ဆိုရင္ ထိပ္စီးအသစ္ ေျပာင္းသြားၿပီ။ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳတဲ့ ထိပ္စည္းကို ထားခဲ့ရေတာ့မယ္။ ရင့္က်က္တဲ့ ထိပ္စည္းကို ေျပာင္းယူရေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္သိတာက အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူးပဲ။ ထိပ္စည္းေျပာင္းသလို အမူအက်င့္ စိတ္ဓါတ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မွဳေတြ ေျပာင္းႏိုင္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ ထိပ္စည္းနဲ႕အတူ ေမြးမိခင္ရဲ႕ ေမြးေက်းဇူးေတြလည္း အစဥ္အၿမဲ ေအာင့္ေမ့လ်က္ပါ။
အခ်ိဳးအေကြ႕
ဒီႏွစ္မွာ ဘဝရဲ႕ အခ်ိဳးအေကြ႕ေတြ ရိွခဲ့တယ္။ လူပ်ိဳလူလြတ္ဘဝကေန အိမ္ေထာင္သည္ဘဝကို ဘယ္သူကမွ အတင္းအၾကပ္ မတိုက္တြန္းရပဲနဲ႕ ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ကိုယ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံယူလိုက္တယ္။ ခံယူခ်င္တာ ၾကာလွပါၿပီ မဟုတ္လားလို႕ မက်ီစားလိုက္ပါနဲ႕။ အခ်ိဳးအေကြ႕တစ္ခုကို အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ရတာ လြယ္တာမွ မဟုတ္တာေလ။ အစစ အရာရာ ျပင္ဆင္ထားႏိုင္မွ ေတာ္ကာၾကမယ္။ ႏွင္းေတာင္ၾကာပြင့္ကို ဆြတ္ခူးယူႏုိင္ဖို႕ ဆိုတာ ေတာ္ရံု အတြင္းအားနဲ႕ ရႏိုင္တာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာေလဗ်ာ။
မဂၤလာေဆာင္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ မဂၤလာေဆာင္ အေတာ္မ်ားတာ သတိထားမိတယ္။ ႏွစ္စမွာ ေစ်းဦးေဖာက္သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တုိင္ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း အသိအကၽြမ္း အေဆြအမ်ိဳးေတြထဲက ေဆာင္လိုက္ၾကတာ စီကာရီကာပဲ။ အေမရိကားက အစ္ကိုဝမ္းကြဲက ေမလမွာ ရန္ကုန္ျပန္လာၿပီး မဂၤလာေဆာင္တယ္။ ရန္ကုန္က ညီမဝမ္းကြဲက ႏိုဝင္ဘာမွာ ေဆာင္ၿပီး အေမရိကားကို သြားဖို႕ ျပင္ေနတယ္။ အြန္လိုင္းကမာၻမွာ သိကၽြမ္းခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ကလည္း ႏိုဝင္ဘာမွာ ေဆာင္ၾကျပန္တယ္။ ငယ္ေပါင္း သူငယ္ခ်င္းက ဒီဇင္ဘာမွာ ေဆာင္သလို ဗိသုကာေမဂ်ာက သူငယ္ခ်င္းကလည္း ဒီဇင္ဘာမွာပဲ ေဆာင္တယ္။ စကာၤပူက နာမည္ႀကီး ဓါတ္ပံုဆရာ ဘေလာ့ဂါလည္း ဒီဇင္ဘာမွာ ရန္ကုန္ျပန္ၿပီး ေဆာင္သြားတာ သူ႕ဘေလာ့ဂ္မွာ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႕ ဖတ္လိုက္ရတယ္။
အလုပ္အကိုင္
လက္ရိွအလုပ္မွာ ၄ ႏွစ္ရိွေတာ့မယ္။ စကၤာပူမွာ ပထမဦးဆံုး လုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ျဖစ္သလို အခုအခ်ိန္ထိလည္း ဆက္လုပ္ေနတုန္းပဲ။ ဒီႏွစ္ ေမလတုန္းက လခတိုးေပးခဲ့တယ္။ ေဒၚလာ ၃၀၀ ေလာက္ လခတုိးေပးေတာ့ မဆုိးလွဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕သူေတြက ရာထူးေတြပါ တိုးကုန္တယ္။ ရာထူးတိုးသင့္ တုိးထိုက္တဲ့သူေတြ ရာထူးတိုးကုန္တာ ေက်နပ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက ဘာမွ မလုပ္ပဲနဲ႕ကို ရာထူးတိုးကုန္တယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္က်မွ က်န္ခဲ့ရတာလဲေပ့ါ... ဆုိၿပီး စီနီယာမန္ေနဂ်ာကို သြားေျပာတယ္။ ထံုးစံအတုိင္း ဟိုအေၾကာင္းျပ ဒီအေၾကာင္းျပေပါ့။ စိတ္နာနာနဲ႕ ဌာနေျပာင္းလိုက္တာ GM က ရာထူးတစ္ဆင့္ အစမ္းခန္႕ တိုးေပးလိုက္တယ္။ အစမ္းခန္႕ ကာလက ဒီေန႕ ေနာက္ဆံုးပဲ။ မနက္ျဖန္မွာ တရားဝင္ ရာထူးတိုးသြားၿပီလို႕ GM က မေန႕တုန္းက ေခၚေျပာတယ္။ အလုပ္မွာက ရာထူးတိုးရင္ လခပါ ထပ္တိုးတယ္ ခင္ဗ်။
ေလယာဥ္ပ်ံ
ဘဝတေလွ်ာက္လံုးမွာ ဒီႏွစ္က ေလယာဥ္ အမ်ားဆံုး စီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပါပဲ။ ရန္ကုန္ကို ၃ ေခါက္ တိတိ ျပန္ခဲ့တယ္။ ပထမတေခါက္က ေစ့စပ္ပြဲအတြက္၊ ဒုတိယတေခါက္က မဂၤလာပြဲအတြက္၊ တတိယတေခါက္က သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ကို တက္ဖို႕အတြက္ ေလယာဥ္ပ်ံကို ၆ ခါတိတိ စီးခဲ့တယ္။ ထိုင္းကုိ အလုပ္ကိစၥအတြက္ ၂ ခါ သြားခဲ့ရတယ္။ အဲဒီလိုပဲ မေလးရွားကိုလည္း အလုပ္ကိစၥအတြက္ ၾသဂုတ္လမွာ သြားခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ စုစုေပါင္း ေလယာဥ္ပ်ံ ၁၂ ခါ စီးခဲ့ရတယ္။ မၾကာခဏ ခရီးထြက္ရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးေတြမွာ လုပ္ေနတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ဒါေလးမ်ားလို႕ ေျပာမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ အေတာ္ေလးကို မ်ားတဲ့ အေရအတြက္ပါပဲ။
ဂုဏ္ျပဳဆု
ဒီႏွစ္မွာ စကၤာပူၾကက္ေျခနီရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ Youth Donor Club ဆိုတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းက Founding Member အျဖစ္ ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။ ေသြးလွဴရွင္ စုေဆာင္းတဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ ၂၀၀၇ က စၿပီး ၂၀၁၀ အထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ ကူညီ လုပ္အားေပးတဲ့အတြက္ အသိအမွတ္ျပဳ ဂုဏ္ျပဳခံရတယ္လို႕ မွတ္ယူမိပါတယ္။ ေသြးလွဴတာကလည္း ၁၅ ႀကိမ္ ရိွသြားၿပီ ျဖစ္လို႕ စကၤာပူၾကက္ေျခနီက ခ်ီးျမွင့္တဲ့ ဂုဏ္ျပဳတံဆိပ္ ၂ ခုလည္း လက္ခံ ရရိွထားပါေသးတယ္။ စကာၤပူမွာ စုေပါင္းေသြးလွဴပြဲလည္း ၃ ပြဲ လုပ္ျဖစ္ပါေသးတယ္။ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအထိေတာ့ ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း စုေပါင္းေသြးလွဴပြဲ ၃ ပြဲ လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေငြကုန္ လူပန္းျဖစ္ရေပမယ့္ ေက်နပ္ အားရမွဳေတာ့ သိပ္မရိွလွပါဘူး။ အတားအဆီးေတြက မ်ားေနေသးတယ္။
ေဆာင္းပါးရွင္
ဇူလိုင္အိပ္မက္ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ ေရးတင္ထားတဲ့ က်န္းမာေရး ပညာေပးေဆာင္းပါးေတြကို The Voice ဂ်ာနယ္မွာ ေဆာင္းပါးအျဖစ္ ေဖာ္ျပခံရလို႕ ေဆာင္းပါးရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခြင့္ရလိုက္တယ္။ ကေလာင္ကိုေတာ့ ကိုဇူလိုင္လို႕ပဲ ေပးလိုက္ပါတယ္။ စာမူခလည္း ခ်ီးျမွင့္ခံရလို႕ ရသမွ်ပိုက္ဆံကို ေမြးသမိခင္ထံ ဝကြက္အပ္ၿပီး ကန္႕ေတာ့လိုက္တယ္။ ပညာေပးေဆာင္းပါး ၄ ေစာင္ ေဖာ္ျပခံရတဲ့အထဲမွာ "အရာရာ မင္းပါ ေမ..." ဆုိတဲ့ ဘရာဇီယာေဆာင္းပါးက အမ်ိဳးအေဆြေတြၾကားထဲမွာ အေတာ္ေလးကို နာမည္ႀကီးသြားတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြ ေရးရဲမယ္လို႕ မထင္ထားဘူးတဲ့။ ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးတင္ထားတဲ့ စာေတြ သူတုိ႕တေတြ လာ မဖတ္ႏိုင္တာကိုပဲ ကံေကာင္းလွပါၿပီ။
ပရဟိတ
၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး ဆြမ္းေလာင္းအသင္းအတြက္ စကၤာပူႏုိင္ငံက အလွဴရွင္ေတြ အာရုဏ္ဆြမ္း ေန႕ဆြမ္း လွဴခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ အလွဴေငြေတြကို ေကာက္ခံေပးခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ အလွဴေငြ လက္ခံေပးၿပီး ရန္ကုန္ကို လႊဲေပးတာေလးပဲ လုပ္တာပါ။ လွဴဒါန္းခ်င္တဲ့ အလွဴရက္ ရႏိုင္ မရႏိုင္ ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ မဝါတို႕က အႀကံေပးတာေပါ့။ အခုလာမယ့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြက္ေတာ့ ကိုဖုိးစိန္ကို ပခံုးေျပာင္း တာဝန္လႊဲေပးခဲ့ပါတယ္။ အြန္လိုင္းကမာၻက သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ စုေပါင္းလွဴဒါန္းမွဳနဲ႕ ၂၀၁၀ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလးမွာ HIV/AIDS လူနာေတြကို အာဟာရဒါန ျပဳခဲ့ပါတယ္။ ပိုလွ်ံေနတဲ့ ေနရာေတြကို လွဴဒါန္းတာထက္ လိုအပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြကို ရွာေဖြၿပီး လွဴဒါန္းရတာ အက်ိဳးရိွၿပီး စိတ္ဘဝင္မွာ ပီတိျဖစ္ေစပါတယ္။
မၾကာခင္ကာလမွာ အခ်ိဳးအေကြ႕ေတြ ရိွခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ဆိုတာကို ထားရစ္ခဲ့ရေတာ့မွာပါ။ ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ ႏွစ္သစ္မွာ အလုပ္ေတြ မ်ားေနမယ္ဆိုတာ ႀကိဳျမင္ေနပါတယ္။ ခရီးေတြလည္း ထြက္ရအံုးမယ္။ ဘေလာ့ဂ္လည္း အရင္ကေလာက္ ေရးျဖစ္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ၂၀၁၁ ႏွစ္သစ္မွာ ျဖစ္ခ်င္လွတဲ့ ဆႏၵတစ္ခုကေတာ့ ေရသာခို အေခ်ာင္လိုက္ ေဝေလေလေတြကို အမုန္းမဖက္ပဲ အၿပံဳးစစ္စစ္နဲ႕ ညိွႏိွဳင္း ရင္ဆုိင္ ေျပာဆို ဆက္ဆံႏိုင္ပါေစ...
Image Credit: Mood Weather Report - Facebook
ထိပ္စည္း
ဒီႏွစ္ကေတာ့ အသက္ရဲ႕ လက္ရိွထိပ္စည္း ေနာက္ဆံုးပါပဲ။ ေနာက္ႏွစ္ဆိုရင္ ထိပ္စီးအသစ္ ေျပာင္းသြားၿပီ။ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳတဲ့ ထိပ္စည္းကို ထားခဲ့ရေတာ့မယ္။ ရင့္က်က္တဲ့ ထိပ္စည္းကို ေျပာင္းယူရေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္သိတာက အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူးပဲ။ ထိပ္စည္းေျပာင္းသလို အမူအက်င့္ စိတ္ဓါတ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မွဳေတြ ေျပာင္းႏိုင္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ ထိပ္စည္းနဲ႕အတူ ေမြးမိခင္ရဲ႕ ေမြးေက်းဇူးေတြလည္း အစဥ္အၿမဲ ေအာင့္ေမ့လ်က္ပါ။
အခ်ိဳးအေကြ႕
ဒီႏွစ္မွာ ဘဝရဲ႕ အခ်ိဳးအေကြ႕ေတြ ရိွခဲ့တယ္။ လူပ်ိဳလူလြတ္ဘဝကေန အိမ္ေထာင္သည္ဘဝကို ဘယ္သူကမွ အတင္းအၾကပ္ မတိုက္တြန္းရပဲနဲ႕ ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ကိုယ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံယူလိုက္တယ္။ ခံယူခ်င္တာ ၾကာလွပါၿပီ မဟုတ္လားလို႕ မက်ီစားလိုက္ပါနဲ႕။ အခ်ိဳးအေကြ႕တစ္ခုကို အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ရတာ လြယ္တာမွ မဟုတ္တာေလ။ အစစ အရာရာ ျပင္ဆင္ထားႏိုင္မွ ေတာ္ကာၾကမယ္။ ႏွင္းေတာင္ၾကာပြင့္ကို ဆြတ္ခူးယူႏုိင္ဖို႕ ဆိုတာ ေတာ္ရံု အတြင္းအားနဲ႕ ရႏိုင္တာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာေလဗ်ာ။
မဂၤလာေဆာင္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ မဂၤလာေဆာင္ အေတာ္မ်ားတာ သတိထားမိတယ္။ ႏွစ္စမွာ ေစ်းဦးေဖာက္သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တုိင္ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း အသိအကၽြမ္း အေဆြအမ်ိဳးေတြထဲက ေဆာင္လိုက္ၾကတာ စီကာရီကာပဲ။ အေမရိကားက အစ္ကိုဝမ္းကြဲက ေမလမွာ ရန္ကုန္ျပန္လာၿပီး မဂၤလာေဆာင္တယ္။ ရန္ကုန္က ညီမဝမ္းကြဲက ႏိုဝင္ဘာမွာ ေဆာင္ၿပီး အေမရိကားကို သြားဖို႕ ျပင္ေနတယ္။ အြန္လိုင္းကမာၻမွာ သိကၽြမ္းခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ကလည္း ႏိုဝင္ဘာမွာ ေဆာင္ၾကျပန္တယ္။ ငယ္ေပါင္း သူငယ္ခ်င္းက ဒီဇင္ဘာမွာ ေဆာင္သလို ဗိသုကာေမဂ်ာက သူငယ္ခ်င္းကလည္း ဒီဇင္ဘာမွာပဲ ေဆာင္တယ္။ စကာၤပူက နာမည္ႀကီး ဓါတ္ပံုဆရာ ဘေလာ့ဂါလည္း ဒီဇင္ဘာမွာ ရန္ကုန္ျပန္ၿပီး ေဆာင္သြားတာ သူ႕ဘေလာ့ဂ္မွာ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႕ ဖတ္လိုက္ရတယ္။
အလုပ္အကိုင္
လက္ရိွအလုပ္မွာ ၄ ႏွစ္ရိွေတာ့မယ္။ စကၤာပူမွာ ပထမဦးဆံုး လုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ျဖစ္သလို အခုအခ်ိန္ထိလည္း ဆက္လုပ္ေနတုန္းပဲ။ ဒီႏွစ္ ေမလတုန္းက လခတိုးေပးခဲ့တယ္။ ေဒၚလာ ၃၀၀ ေလာက္ လခတုိးေပးေတာ့ မဆုိးလွဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕သူေတြက ရာထူးေတြပါ တိုးကုန္တယ္။ ရာထူးတိုးသင့္ တုိးထိုက္တဲ့သူေတြ ရာထူးတိုးကုန္တာ ေက်နပ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက ဘာမွ မလုပ္ပဲနဲ႕ကို ရာထူးတိုးကုန္တယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္က်မွ က်န္ခဲ့ရတာလဲေပ့ါ... ဆုိၿပီး စီနီယာမန္ေနဂ်ာကို သြားေျပာတယ္။ ထံုးစံအတုိင္း ဟိုအေၾကာင္းျပ ဒီအေၾကာင္းျပေပါ့။ စိတ္နာနာနဲ႕ ဌာနေျပာင္းလိုက္တာ GM က ရာထူးတစ္ဆင့္ အစမ္းခန္႕ တိုးေပးလိုက္တယ္။ အစမ္းခန္႕ ကာလက ဒီေန႕ ေနာက္ဆံုးပဲ။ မနက္ျဖန္မွာ တရားဝင္ ရာထူးတိုးသြားၿပီလို႕ GM က မေန႕တုန္းက ေခၚေျပာတယ္။ အလုပ္မွာက ရာထူးတိုးရင္ လခပါ ထပ္တိုးတယ္ ခင္ဗ်။
ေလယာဥ္ပ်ံ
ဘဝတေလွ်ာက္လံုးမွာ ဒီႏွစ္က ေလယာဥ္ အမ်ားဆံုး စီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပါပဲ။ ရန္ကုန္ကို ၃ ေခါက္ တိတိ ျပန္ခဲ့တယ္။ ပထမတေခါက္က ေစ့စပ္ပြဲအတြက္၊ ဒုတိယတေခါက္က မဂၤလာပြဲအတြက္၊ တတိယတေခါက္က သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ကို တက္ဖို႕အတြက္ ေလယာဥ္ပ်ံကို ၆ ခါတိတိ စီးခဲ့တယ္။ ထိုင္းကုိ အလုပ္ကိစၥအတြက္ ၂ ခါ သြားခဲ့ရတယ္။ အဲဒီလိုပဲ မေလးရွားကိုလည္း အလုပ္ကိစၥအတြက္ ၾသဂုတ္လမွာ သြားခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ စုစုေပါင္း ေလယာဥ္ပ်ံ ၁၂ ခါ စီးခဲ့ရတယ္။ မၾကာခဏ ခရီးထြက္ရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးေတြမွာ လုပ္ေနတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ဒါေလးမ်ားလို႕ ေျပာမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ အေတာ္ေလးကို မ်ားတဲ့ အေရအတြက္ပါပဲ။
ဂုဏ္ျပဳဆု
ဒီႏွစ္မွာ စကၤာပူၾကက္ေျခနီရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ Youth Donor Club ဆိုတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းက Founding Member အျဖစ္ ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။ ေသြးလွဴရွင္ စုေဆာင္းတဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ ၂၀၀၇ က စၿပီး ၂၀၁၀ အထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ ကူညီ လုပ္အားေပးတဲ့အတြက္ အသိအမွတ္ျပဳ ဂုဏ္ျပဳခံရတယ္လို႕ မွတ္ယူမိပါတယ္။ ေသြးလွဴတာကလည္း ၁၅ ႀကိမ္ ရိွသြားၿပီ ျဖစ္လို႕ စကၤာပူၾကက္ေျခနီက ခ်ီးျမွင့္တဲ့ ဂုဏ္ျပဳတံဆိပ္ ၂ ခုလည္း လက္ခံ ရရိွထားပါေသးတယ္။ စကာၤပူမွာ စုေပါင္းေသြးလွဴပြဲလည္း ၃ ပြဲ လုပ္ျဖစ္ပါေသးတယ္။ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအထိေတာ့ ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း စုေပါင္းေသြးလွဴပြဲ ၃ ပြဲ လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေငြကုန္ လူပန္းျဖစ္ရေပမယ့္ ေက်နပ္ အားရမွဳေတာ့ သိပ္မရိွလွပါဘူး။ အတားအဆီးေတြက မ်ားေနေသးတယ္။
ေဆာင္းပါးရွင္
ဇူလိုင္အိပ္မက္ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ ေရးတင္ထားတဲ့ က်န္းမာေရး ပညာေပးေဆာင္းပါးေတြကို The Voice ဂ်ာနယ္မွာ ေဆာင္းပါးအျဖစ္ ေဖာ္ျပခံရလို႕ ေဆာင္းပါးရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခြင့္ရလိုက္တယ္။ ကေလာင္ကိုေတာ့ ကိုဇူလိုင္လို႕ပဲ ေပးလိုက္ပါတယ္။ စာမူခလည္း ခ်ီးျမွင့္ခံရလို႕ ရသမွ်ပိုက္ဆံကို ေမြးသမိခင္ထံ ဝကြက္အပ္ၿပီး ကန္႕ေတာ့လိုက္တယ္။ ပညာေပးေဆာင္းပါး ၄ ေစာင္ ေဖာ္ျပခံရတဲ့အထဲမွာ "အရာရာ မင္းပါ ေမ..." ဆုိတဲ့ ဘရာဇီယာေဆာင္းပါးက အမ်ိဳးအေဆြေတြၾကားထဲမွာ အေတာ္ေလးကို နာမည္ႀကီးသြားတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြ ေရးရဲမယ္လို႕ မထင္ထားဘူးတဲ့။ ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးတင္ထားတဲ့ စာေတြ သူတုိ႕တေတြ လာ မဖတ္ႏိုင္တာကိုပဲ ကံေကာင္းလွပါၿပီ။
ပရဟိတ
၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး ဆြမ္းေလာင္းအသင္းအတြက္ စကၤာပူႏုိင္ငံက အလွဴရွင္ေတြ အာရုဏ္ဆြမ္း ေန႕ဆြမ္း လွဴခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ အလွဴေငြေတြကို ေကာက္ခံေပးခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ အလွဴေငြ လက္ခံေပးၿပီး ရန္ကုန္ကို လႊဲေပးတာေလးပဲ လုပ္တာပါ။ လွဴဒါန္းခ်င္တဲ့ အလွဴရက္ ရႏိုင္ မရႏိုင္ ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ မဝါတို႕က အႀကံေပးတာေပါ့။ အခုလာမယ့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြက္ေတာ့ ကိုဖုိးစိန္ကို ပခံုးေျပာင္း တာဝန္လႊဲေပးခဲ့ပါတယ္။ အြန္လိုင္းကမာၻက သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ စုေပါင္းလွဴဒါန္းမွဳနဲ႕ ၂၀၁၀ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလးမွာ HIV/AIDS လူနာေတြကို အာဟာရဒါန ျပဳခဲ့ပါတယ္။ ပိုလွ်ံေနတဲ့ ေနရာေတြကို လွဴဒါန္းတာထက္ လိုအပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြကို ရွာေဖြၿပီး လွဴဒါန္းရတာ အက်ိဳးရိွၿပီး စိတ္ဘဝင္မွာ ပီတိျဖစ္ေစပါတယ္။
မၾကာခင္ကာလမွာ အခ်ိဳးအေကြ႕ေတြ ရိွခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ဆိုတာကို ထားရစ္ခဲ့ရေတာ့မွာပါ။ ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ ႏွစ္သစ္မွာ အလုပ္ေတြ မ်ားေနမယ္ဆိုတာ ႀကိဳျမင္ေနပါတယ္။ ခရီးေတြလည္း ထြက္ရအံုးမယ္။ ဘေလာ့ဂ္လည္း အရင္ကေလာက္ ေရးျဖစ္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ၂၀၁၁ ႏွစ္သစ္မွာ ျဖစ္ခ်င္လွတဲ့ ဆႏၵတစ္ခုကေတာ့ ေရသာခို အေခ်ာင္လိုက္ ေဝေလေလေတြကို အမုန္းမဖက္ပဲ အၿပံဳးစစ္စစ္နဲ႕ ညိွႏိွဳင္း ရင္ဆုိင္ ေျပာဆို ဆက္ဆံႏိုင္ပါေစ...
Image Credit: Mood Weather Report - Facebook
