Dancing Lady

ပန္းေတြဟာ ခ်စ္ေမတၱာကို ေဖာ္က်ဴးတဲ့ေနရာမွာ စစ္မွန္တဲ့ ဘာသာစကားေတြတဲ့...

အက်ည္းတန္... မွန္ႀကိဳက္ဆုိသလိုမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္လည္း ပန္းေတြကို ခ်စ္ပါတယ္။ ပန္းေတြကို ျမတ္ႏိုးတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ေမတၱာ ေဖာ္က်ဴးတဲ့ ဘာသာပန္းစကားေတြ ပိုင္ႏိုင္ေလာက္တယ္ဆိုၿပီး ခ်စ္မွဳေရးရာမွာ ကၽြမ္းက်င္တယ္လို႕ ထင္သြားၾကရင္ အဲဒီအျမင္ကို ခ်က္ခ်င္းျပင္ေပးပါလို႕ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ပန္းေတြ အမ်ားႀကီး အခ်ိန္ရာသီအလိုက္ ဖူးပြင့္ခဲ့တယ္။ တခ်ိဳ႕ပန္းေလးေတြက အေတာ္လွတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရနံ႕မေမႊးဘူး။ တခ်ိဳ႕ပန္းေတြက သိပ္မလွဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရနံ႔သင္းႀကိဳင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ပန္းေတြက ဖြင့္ထြားလွတယ္။ တခ်ိဳ႕ပန္းေတြက ေသးသြယ္လွတယ္။ တခ်ိဳ႕ပန္းေတြက ပင္ယံေခါင္ထိပ္ ျမင့္ျမင့္စြင့္စြင့္မွာ ပြင့္ဖူးၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ပန္းေတြက ေျမလႊာနဲ႕ကပ္ၿပီး သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ ဖူးပြင့္ၾကတယ္။

တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ေယာက္လို ပန္းေလးေတြကုိ ပင္ယံထက္မွာ ၾကြၾကြရြရြေလး ပြင့္ဖူးေနဖို႕ မေျခြရက္ခဲ့သူပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္း က်ားႀကီးေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ေစာက္အ... တဲ့။ မင္းမခူးလည္း တျခားသူေတြ ခူးမွာပဲတဲ့။ တျခားသူေတြ ခူးကာမွ ခူးေရာေလ။ ကိုယ္မွ မခူးရက္ခဲ့တာ။ လွေသြးၾကြယ္ခ်ိန္မွာ လွလွေလး ဖူးပြင့္ေနေစခ်င္တယ္။ မပန္ခင္မွာ ေျခြရက္တဲ့သူေတြထဲမွာ မပါခဲ့ေတာ့လည္း ဒီဘ၀ ဒီမွ် ရိွပါေစေတာ့။

ဒီဘ၀ ဒီမွ်နဲ႕ ရိွပါေစေတာ့လို႕ ႏွလံုးသြင္းထားၿပီးေနကာမွ ခ်စ္ဒုကၡက ဖန္လာျပန္တယ္။ ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ ပြင့္ေနတဲ့ ႏွင္းပန္းျဖဴျဖဴအေပၚ ဇူလိုင္မိုးေတြ ရြာသြန္းမိခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ကို ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ေမြးရပ္ေျမကို ေျခခ်မိခဲ့တယ္။ မဂၤလာေဆာင္ မေရာက္ခင္မွာ ရန္ကုန္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ၄ ေယာက္သား က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရား သြားဖူးလိုက္ေသးတယ္။ က်ိဳက္ထီးရိုးက ျပန္ေရာက္ၿပီးၿပီးခ်င္း ေနာက္တစ္ရက္မနက္မွာ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္။ အဲဒီေန႕က ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ျပည္ေထာင္စုေန႕ေပါ့။ ဘုရားသြားတုန္းက ေျခလ်င္တက္ခဲ့တာဆိုေတာ့ လူလည္း အေတာ့္ကိုႏြမ္းဖတ္ေနၿပီ။ မသြားေတာ့ဘူးကြာလို႕ေတာင္ အဲဒီတုန္းက စဥ္းစားမိတယ္။ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ သြားျဖစ္ခဲ့တာကိုက ကံအေၾကာင္းပဲလားေပါ့။

မဂၤလာေဆာင္က အလံုထဲက အေနာက္ပန္းၿခံ မဂၤလာခန္းမမွာ။ ကင္မရာအိတ္ကို လြယ္ၿပီး ၀င္သြားလိုက္တာ ခန္းမ၀င္ေပါက္၀မွာတင္ အသက္ရွဳဖို႕ ေမ့သြားတယ္။ အျဖဴေရာင္ ပန္းတစ္ပြင့္ လွလွေလး ဖူးပြင့္ေနတယ္။ အျဖဴေရာင္ေလးကို ခရမ္းေရာင္နဲ႕ အနားသတ္ထားေတာ့ ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႕ လွေနတယ္။ ႏွင္းပန္းေလးက လက္ဖြဲ႕ပစၥည္းေတြကို လက္ခံ မွတ္တမ္းယူေပးေနတယ္။ ခက္တာက ဘာလက္ဖြဲ႕ပစၥည္းမွ မပါလာေတာ့ ႏွင္းပန္းအနား ကပ္ခြင့္ မသာခဲ့ဘူး။ သူငယ္ခ်င္း အရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးေတြရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ ပြဲေတြကို လက္ဖြဲ႕မေပးပဲ တက္ခဲ့တာလည္း မနည္းပါဘူး။ လက္ဖြဲ႕ မယူလာမိတာကိုပဲ ဒီတစ္ခါမွာ ေနာင္တ ရခ်င္ခ်င္ပဲ။

ပြဲတစ္ပြဲလံုး အစအဆံုး ကင္မရာ လက္စမ္းခြင့္ရထားတာ ဆုိေတာ့လည္း အပီအျပင္ လက္စမ္းေနလိုက္တယ္။ လူကသာ ပြဲထဲမွာ စိတ္ကေတာ့ ခန္းမအျပင္က စားပြဲခံုနားမွာပါ။ သတၱိကလည္း ရိွတယ္ဆိုေတာ့ ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕ အနားကပ္ဖို႕ တြန္႕ေနတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ပ်ားတစ္ေကာင္သာ ျဖစ္ခ်င္လိုက္ပါဘိ။ ႀကိဳက္မရွက္ ငိုက္မရွက္ ဆိုေပမယ့္ ႀကိဳက္တာထက္ အမ်ားႀကီးပိုတဲ့အခ်စ္နဲ႕ ခ်စ္မိေတာ့လည္း ရွက္ပါေသးတယ္။ သတို႕သမီးျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မိဘေတြနဲ႕ ရင္းႏွီးလြန္းေတာ့လည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ သြားေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဦးေရ... ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလးကို ခ်စ္မိသြားၿပီ။ ဦး ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေတာင္းေပးပါလား ဆိုပဲ...။ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ မရွက္ဘူးလား မသိဘူးေနာ္။ တကယ္ပဲ အရွက္ကို မရိွဘူး။

ဒီလိုနဲ႕ပဲ သိလုိက္ရတာက သတုိ႕သားရဲ႕ ညီမတ၀မ္းကြဲျဖစ္ေနတယ္။ ေယာက္ဖႀကီးကလည္း ကူညီသလို သူငယ္ခ်င္းကလည္း ပံ့ပိုးေပးပါတယ္။ မဂၤလာပြဲၿပီးတဲ့ေနာက္ ပုဂံ၊ မႏၱေလး၊ ျပင္ဦးလြင္ဘက္ ဟန္းနီးမြန္းခရီး ထြက္ေနတာေတာင္ ဟိုကေန ဖုန္းလွမ္းဆက္ၿပီး အားေပးအားေျမွာက္ လုပ္ေပးၾကတယ္။ လိုအပ္တဲ့ သတင္း အခ်က္အလက္ေတြ ဖလွယ္ေပးတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ေတာ့ ေအာင္သြယ္ေပးၾကတယ္ေပါ့ေနာ္။

ေရႊဖူးစာနတ္ကလည္း ေရးမွ ေရးတတ္ပါေပတယ္။ စကၤာပူနဲ႕ ရန္ကုန္ၾကား ေဘာနပ္စ္ေတြ ခ်ိတ္ဆက္ရတယ္။ ဧၿပီႏွင္းပန္းက ဇူလုိင္မိုးစက္ေတြကို လက္ခံပါမလားေပါ့ဆိုၿပီး တိုးတိတ္ စိုးထိတ္ေနခဲ့ရတယ္။ ျမန္မာဆန္တဲ့ တရုတ္မေလးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ နတ္သမီးတစ္ပါးပါပဲ။ အခုေခတ္မွာ တကယ့္ကို ရွာမွ ရွားတဲ့ ႏွင္းပန္းျဖဴေလးပါ။ မ်က္ႏွာေလးက ရိုးရွင္းပါတယ္။ အရိုးအဆစ္ေတြက သြယ္လ်ပါတယ္။ အရပ္အေမာင္း ျမင့္မားပါတယ္။ အေနအထိုင္ က်စ္လစ္ပါတယ္။ အၿပံဳးေလးက ခ်ိဳၿမိန္လွပါတယ္။ အၿမဲသံုးတဲ့ စကားက မသိဘူး မရိွဘူး။ ေမးလိုက္ရင္ ျပန္ေျဖတာက ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးဆိုပဲ။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ႏွင္းပန္းျဖဴေလးတစ္ပြင့္ ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးအိမ္ထဲမွာ စိုးမိုးေနရာယူသြားတယ္။

အခုေတာ့... ႏွင္းပန္းဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕အိပ္မက္ထဲမွာ လွလွပပ ကခုန္ေနတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ဦးေပါ့ဗ်ာ။

မွတ္ခ်က္...
ရြာသားေလးက စခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းပါ။ သူကေတာ့ ခ်စ္ၿပံဳးႏွင္းဆီတဲ့။ ရိွခဲ့ဖူးတဲ့ ရည္းစားအေရအတြက္လား အိမ္ေထာင္သက္လား မသိပါဘူး။ အဲဒီ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႕ အေယာက္ ၃၀ တိတိကို ေရးခုိင္းတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ဇူလိုင္ ပါသြားလုိ႕ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက ႏွင္းပန္းျဖဴကို ေရးမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Dancing Lady ပါ။

ထံုးစံအတုိင္း ဆက္လက္ၿပီး လက္ဆင့္ကမ္းခ်င္တာကေတာ့ အိမ္...မွာရိွတဲ့ မူစလင္ပန္းပါပဲ ခင္ဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရင္ထဲက ေမတၱာမိုးစက္ေတြေအာက္မွာ ႏွင္းပန္းျဖဴတစ္ပြင့္တည္းရိွေနလို႕ တစ္ေယာက္တည္းပဲ လက္ဆင့္ကမ္းပါတယ္။ ရြာသားေလးလုိမ်ိဳး အေယာက္ ၃၀ မရိွခဲ့ပါဘူး ခင္ဗ်ာ။