.:: Download Myanmar Font (WinKalaw New Version) HERE ::.

Wednesday, May 5, 2010

Time is flying quickly

အခုတေလာ မအားတာမွ အေတာ္ကို မအားတာပါ။ ေျပာျပန္ရင္လည္း ယံုၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။ မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လိုဘယ္ပံု ကုန္သြားမွန္းကို မသိဘူး။ မနက္မိုးလင္း မ်က္လံုးႏွစ္လံုး ပြင့္တာကေန ညသန္းေခါင္ မ်က္လံံုးႏွစ္လံုး ပိတ္သြားတဲ့အခ်ိန္အထိ ဟိုလုပ္ ဒီလုပ္နဲ႕ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႕ အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ေနတယ္။ အခ်ိန္ စီမံခန္႕ခြဲမွဳ ညံ႕တယ္ဆိုတာ သိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။

"နင္တုိ႕ စကာၤပူက လူေတြ အေတာ္ႀကီး အားၾကတယ္။ ၾကည္႕လိုက္ရင္ စီပံုးေတြမွာ တေနကုန္ပဲ။ အလုပ္ေရာ လုပ္ၾကလားလို႕"... ေမးတဲ့ သူကိုေတာင္ မဆီမဆိုင္ သတိရမိေသးတယ္။ အရင္တုန္းက ရိွခဲ့ဖူးတဲ့ ေရႊအိုေရာင္ အတိတ္ေတြကို ျပန္လည္လြမ္းေဆြးမိတယ္။ အလုပ္ထဲကေန ဘေလာ့လည္း ေရးလို႕ရတယ္။ ဖုိရမ္ေတြလည္း ေရးတယ္။ ဘေလာ့ေရးဖို႕ေတာင္ အခ်ိန္ေပးႏုိင္ရင္ ဖတ္ဖို႕ကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႕ေတာ့။ ရံုးမွာ အခ်ိန္ေတြမ်ား မကုန္ႏိုင္လြန္းလို႕ မနည္းကို ျဖဳန္းတီးေနခဲ့ရတယ္။

အခုမ်ားေတာ့ ရံုးမွာ အလုပ္ေတြက အေတာ္မ်ားတယ္။ ရာထူးနဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ တိုးေပးခံထားရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တာဝန္ယူရတာလည္း ပိုမ်ားလာတယ္။ ရံုးခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားက အစည္းအေဝးေတြနဲ႕ပဲ ကုန္သြားရတယ္။ တခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြက ညဘက္အိမ္ေရာက္မွပဲ လုပ္ေနရတယ္။ လက္ေအာက္ငယ္သား ရေအာင္ ဆိုၿပီး အဖြဲ႕မွာ လူသစ္ေတြ ခန္႕ေပးထားေတာ့ ေလာေလာဆယ္မွာ သူတုိ႕ကို သင္ေပးေနရတယ္။ လခလည္း တုိးေပးမယ္ ဆိုေတာ့ အလုပ္မွာ ပိုႀကိဳးစားျပရတာေပါ့။

အိမ္မွာလည္း ရာထူးတိုးသြားတယ္။ အရင္လို အားအားလ်ားလ်ား ေနလို႕ မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ညစာကို အိ္္မ္မွာပဲ ခ်က္တာဆိုေတာ့ ဟင္းခ်က္ဖို႕အတြက္ ေစ်းဝယ္ထြက္ရေသးတယ္။ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို တုိလိုမိုလီေတြ လုပ္ရတာနဲ႕ အခ်ိန္ကုန္ျပန္တယ္။ က်န္းမာေရးအတြက္ ညစာစားၿပီးရင္ အိမ္နားတဝိုက္ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႕လည္း လုပ္ရေသးတယ္။ အိမ္မွာလည္း အခ်ိန္ကုန္တာ အေတာ္ျမန္တယ္။ ရံုးခ်ိန္ျပင္ပက အခ်ိန္ေတြရဲ႕ တဝက္မွာ အတၱဟိတေတြ ေနရာယူထားရွာတယ္။

အတၱဟိတနဲ႕အတူ ပရဟိတအလုပ္လည္း လုပ္ျဖစ္တယ္။ စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး အာရုဏ္ဆြမ္းအလွဴအတြက္ အလွဴေငြ ေကာက္ေပးဖို႕ တာ၀န္ယူထားတယ္။ ရန္ကုန္က လူငယ္အဖြဲ႕ေတြနဲ႕ အလွဴေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ စီစဥ္ေနရတယ္။ ရြာသာႀကီးက စိတ္က်န္းမာေရးေဆးရံုနဲ႕ သုခရိပ္ၿမံဳေဂဟာမွာ အလွဴေတြ လုပ္ျဖစ္ေနတယ္။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက အစအဆံုး တာ၀န္ယူတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ လိုအပ္တာေတြကို ညိွႏိွဳင္း အႀကံေပးတာေလာက္ပါပဲ။ စကၤာပူၾကက္ေျခနီက အစည္းအေဝးေတြလည္း တက္ဖို႕ အခ်ိန္ေပးရသလို ေသြးလွဴပြဲေတြ စီစဥ္ဖို႕လည္း ရိွျပန္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ အခ်ိန္ေတြက အေတာ္ကို အကုန္ျမန္သြားတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဇူလိုင္ တကယ္ကို မအားတာပါ။ စာေရးဖို႕အတြက္ေတာင္ အခ်ိန္ေတြ ရွာမရျဖစ္ေနတယ္။ အလည္တေခါက္ လာေရာက္ ဖတ္ရွဳသြားတဲ့ ေရႊဧည္႕သည္မ်ားကို ေက်းဇူးတင္ အားနာလွ်က္... အမွန္တကယ္ မအားတာကို မအားတာလို႕ပဲ ရိုးရိုးသားသား ျမင္ေပးၾကပါလို႕ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

4 comments:

ေန႕အိပ္မက္ said...

နားလည္ပါတယ္.. :) ကိုယ္တုိင္ကတစ္ခ်ိန္လုံး ေပ်ာက္ေနတာကိုး :D ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အားတဲ႕အခ်ိန္ေလးေရးလို႕ ဖတ္ရရင္ ေက်နပ္ပါျပီ လုံး၀မပစ္သြားရင္ ျပီးတာပဲ ;)

Unknown said...

အိမ္ေထာင္ဆိုတာဒါဘဲ၊ ကေလးရွိလာရင္အခ်ိန္ေတြအားလုံးဟာကိုယ့္အတြက္အိပ္ခ်ိန္ေလးေတာင္ေကာင္းေကာင္းမရွိေတာ့ဘူး၊ အိမ္ေထာင္ရွင္အမ်ိဳးသားမ်ားခ်စ္ဇနီးအေပၚနားလည္ႏိုင္ၾကပါေစ၊

Rita said...

(အိမ္မွာလည္း ရာထူးတိုးသြားတယ္။ အရင္လို အားအားလ်ားလ်ား ေနလို႕ မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ညစာကို အိမ္မွာပဲ ခ်က္တာဆိုေတာ့ ဟင္းခ်က္ဖို႕အတြက္ ေစ်းဝယ္ထြက္ရေသးတယ္။)

??????????????????????????????????
:))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

Rita said...

ဘာသံမွ မၾကားလိုက္ရဘူး။