.:: Download Myanmar Font (WinKalaw New Version) HERE ::.

Sunday, March 20, 2011

Mother's Home...

အေမ့အိမ္

ေလာကရဲ႕ လမ္းမ်ားေပၚ
ေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႕ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္
ႏွလံုးသားက လြမ္းဆြတ္လို႕
တမ္းတမိခဲ့ အေမ့ရဲ႕အိမ္ကို
ေအးျမတဲ့အေမ့ရဲ႕ေမတၱာရိပ္နဲ႕ေဝးခဲ့သူမို႕
တခါတေလ ျပန္လည္ေတြးရင္
ရင္မွာပိုေၾကကြဲ...

ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ အိပ္မက္ရွည္ေတြၾကားထဲမွာ
အရိပ္တခု လြင့္ျပယ္
ရက္စက္တဲ့ ေန႕ရက္မ်ား
တုိက္ခုိက္လို႕ အားနည္းေနၿပီဆို
တင္းထားတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ား
ၿပိဳကြဲသြားမလား စိုးရိမ္လို႕
ရင္မွာဒဏ္ရာမ်ားနဲ႕ နာက်င္ေနၿပီပဲ...

အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ အေႏြးေထြးဆံုး အေမ့အိမ္...
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ အၿငိမ္းခ်မ္းဆံုး အေမ့အိမ္...

အိပ္မရတဲ့ ညမ်ားစြာထဲ
ရထားဥၾသသံေလးမ်ား ၾကားရင္
အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလး တားမရဘူး။

မြန္းၾကပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ျပလူေနမွဳစနစ္မွာ
စီးေမ်ာရင္းေလ
မၿပီးေသးတဲ့ ခရီးဆံုးတခု
အဆံုးထိေရာက္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနသူမွာ
ရိုးသားတဲ့ ေက်းလက္က
အေမ့အိမ္ကေလးအေၾကာင္း ေတြးမိေနလို႕
ျမင္ေယာင္ကာ အိပ္မက္ရင္
အလိုလို ငိုခ်င္တယ္...

အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ အၿငိမ္းခ်မ္းဆံုး အေမ့အိမ္...
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ အေႏြးေထြးဆံုး အေမ့အိမ္...

အိပ္မရတဲ့ ညမ်ားစြာထဲ
ရထားဥၾသသံေလးမ်ား ၾကားရင္
အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလး တားမရဘူး။


ေတးေရး ေတးဆိုက ထူးအိမ္သင္ပါ။ သီခ်င္းထဲမွာကေတာ့ ရထားဥၾသသံေလးေတြ ၾကားမိရင္ အေမ့အိမ္ကို လြမ္းတယ္ေပါ့ေလ။ ဒီမွာကေတာ့ ရထားဥၾသသံ မၾကားရဘူး။ ရထားလာရင္ အဝါေရာင္လိုင္း အေနာက္မွာ ရပ္ေနဖို႕ သတိေပးသံေတာ့ ၾကားရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေရွ႕ဘက္ကမ္းေျခကို အလည္တေခါက္မ်ား ေရာက္ခဲ့ရင္ ငါးမိနစ္ျခား ဆင္းလာေနတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးေတြကို ျမင္မိရင္ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚမိတယ္။ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ထားတာ မၾကာေသးေပမယ့္လည္း အဲဒီလို ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးေတြ ျမင္မိလိုက္ရင္ ထပ္ျပန္ခ်င္မိတယ္။

မြန္းၾကပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ျပ လူေနမွဳစနစ္ ဆိုတာကိုလည္း ခံစားရတာ အတူတူပါပဲ။ ရန္ကုန္သား ၿမိဳ႕သားျဖစ္ေပမယ့္ စကၤာပူမွာက ပိုၿပီး မြန္းၾကပ္တယ္လို႕ ခံစားမိတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚ အေမ့အိမ္က စကၤာပူနဲ႕ ယွဥ္လိုက္ရင္ သီခ်င္းထဲမွာလို ေက်းလက္အိမ္ကေလး ျဖစ္သြားရွာတယ္။ ေနပြင့္တဲ့ မနက္ခင္းခ်င္း အတူတူေတာင္ ရန္ကုန္က မနက္ခင္းက ရိုးရွင္းတယ္၊ ပြင့္လင္းတယ္၊ ေအးခ်မ္းလွတယ္။ စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ အပူအပင္ သိပ္မရိွဘူး။ ေခါင္းထဲမွာ အလုပ္ေတြ တန္းစီ မေနဘူး။ ဒါကေတာ့ စကၤာပူကို ေရာက္ေနတဲ့သူတေယာက္ရဲ႕ ႏွိဳင္းယွဥ္ ခံစားခ်က္ပါ။

အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ေတြးမိလိုက္ရင္... အဲဒီအေမ့အိမ္သီခ်င္းကို နားေထာင္မိရင္... ခရီးဆံုးတခု ေရာက္ဖို႕ ေတာက္ေလွ်ာက္ ႀကိဳးစားေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ေခတ္မွီဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေနတဲ့ ေရႊျပည္ႀကီးကို လြမ္းသြားတာကေတာ့ ျငင္းလို႕မရတဲ့ တကယ့္အျဖစ္ပါပဲေလ။ ေပ်ာ္ရာမွာ မေနရ... ေတာ္ရာမွာ ေနရတဲ့ အေဝးေျမေရာက္ ေရႊျပည္သားရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြေပါ့ဗ်ာ။

No comments: