Heros on Dec 29

Photo Credit: Kaung Htet, The Myanmar Times

ႏွစ္သစ္ကူးခါနီး ေဆာင္းမနက္ခင္းမွာ အက်ည္းတန္ အရုပ္ဆိုးတဲ့ ေၾကာက္လန္႕စရာ သဘာဝေဘးဆိုးတခု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္လာမယ္လို႕ ဘယ္သူက ႀကိဳသိထားခဲ့မလဲ။ ၂၀၁၂ ဆိုတာ တျဖည္းျဖည္း တေရြ႕ေရြ႕ ခ်ဥ္းကပ္လာလို႕ ကမာၻပ်က္ေတာ့မလား ဆိုၿပီး ဘယ္သူကမွလည္း ထိတ္လန္႕တုန္လွဳပ္ေနမယ္ မထင္ပါဘူး။ တစ္တစ္တူးလို မိုးၿပိဳမွာစိုးလို႕ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ေထာင္ၿပီး အိပ္မယ့္သူေတြလည္း မရိွေလာက္ပါဘူး။

မီး... မီး... ကားေတြ ထြက္ ကားေတြထြက္... လို႕ေဆာ္ေၾသာသံ ေအာ္သံၾကားေတာ့ မီးသတ္စခန္းက မီးသတ္ရဲေဘာ္ေတြ အိပ္ယာထဲက ထသူထ... ယူနီေဖာင္း ကပ်ာကယာလဲ... ဦးထုပ္ေတြ ေဆာင္းၿပီး မီးသတ္ကားေပၚကိုပဲ အလုအယက္ တက္ခဲ့ၾကမွာပါ။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ဆုိရင္ Happy new year 2012 လို႕ ေအာ္ၿပီး ႏွစ္သစ္ကူးညကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ဆင္ႏႊဲလိုက္အံုးမယ္လို႕ အိပ္ယာမဝင္ခင္ စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ အဲဒီလို အေတြးေလးေတြ ရွိေနမွာေပါ့။

ဒီဘဝမွာ ဒီမွ်နဲ႕ ဇာတ္သိမ္းခန္းတခု ေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႕ ႀကိဳမ်ား သိထားႏိုင္မွာလည္း မဟုတ္တဲ့ သူတုိ႕တေတြ... မိဘေဆြမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြကို ႏွဳတ္ဆက္ စကားေလးေတာင္ ေျပာခြင့္ မရခဲ့လိုက္ပါဘူး။ တာဝန္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း ကားေပၚတက္ မီးသတ္ဖုိ႕ မေၾကာက္မရြံ႕ ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ အမ်ားျပည္သူအတြက္ အသက္စြန္႕ခဲ့ရတယ္။ Happy new year 2012 လို႕ ေအာ္ခြင့္ ေပ်ာ္ခြင့္ မႀကံဳလိုက္ဘူး။

မီးသတ္သမားမို႕ မီးသတ္ရတာ မဆန္းပါဘူး။ သူ႕ဆန္စားမွ ရဲရၿပီေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ အသက္ကို ဖက္နဲ႕ ထုပ္ထားရတဲ့ ဘဝမ်ိဳးမွာ တာဝန္ဆိုတဲ့ အသိတရားကို ရင္မွာပိုက္ၿပီး မီးနဲ႕ အနီးဆံုးေနရာကေန မီးအပူခံၿပီး သက္စြန္႕ဆံဖ်ား မီးၿငိမ္းသတ္ရတာ လြယ္မေယာင္နဲ႕ ခက္ပါတယ္။ တိမ္မေယာင္နဲ႕ နက္ပါတယ္။ မီးေလာင္ျပင္မွာ ပစၥည္းကိရိယာ မျပည္႕မစံုနဲ႕ ရန္သူမီးကို စစ္ခင္းရတာကို စဥ္းစားၾကည္႕ရင္ ဘယ္ေလာက္ထိ အႏၱရာယ္မ်ားလဲ ဆုိတာ ခ်က္ခ်င္း သိႏိုင္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အသံတိတ္ သူရဲေကာင္းလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ တင္စားခဲ့ဖူးတဲ့ မီးသတ္ရဲေဘာ္ေတြ... အႏၱရာယ္ကင္း ေဘးရွင္းၾကပါေစ... အခ်ိန္မတန္ခင္ ေၾကြလြင့္ခဲ့ရတဲ့ သားေကာင္းရတနာေတြ ေကာင္းရာ သုဂတိလားပါေစလို႕ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႕လည္း ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္တခုျဖစ္တဲ့ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႕ႀကီး ေခတ္မွီဖြံ႕ၿဖိဳးလာေအာင္ အစြမ္းကုန္ ပံ့ပိုးကူညီေပးပါလို႕လည္း ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။

~~~~

ရင္ကို ထိခတ္တဲ့ သတင္းေဆာင္းပါးတခုကိုလည္း မွတ္တမ္းအျဖစ္ သိမ္းဆည္းထားပါရေစ။

မီးၿငိမ္းသြားၿပီလား၊ မိုးလင္းၿပီလား...
By 7Day News Journal

တာေမြၿမိဳ႕နယ္ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႕၀င္ ဒုတပ္ၾကပ္ သီဟမ်ိဳးမွာ ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ ရရွိခဲ့၍ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး ဦးေႏွာက္ႏွင့္ အာရံုေၾကာဌာနတြင္ ခြဲစိတ္ကုသမႈခံယူၿပီးေနာက္ သတိလစ္ ေမ့ေမ်ာေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

ေဆးရံုသို႔ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ ကူညီလွဴဒါန္းခဲ့သူမ်ားက ဒုတပ္ၾကပ္ သီဟမ်ိဳးမွာ ၁၀ နာရီေက်ာ္ၾကာ သတိလစ္ေမ့ေမ်ာေနရာမွ ယေန႔ညေန ၃ နာရီ ၂၀ မိနစ္၀န္းက်င္တြင္ ေယာင္ရမ္း၍ စကားတစ္ခြန္း ေျပာသည္ကို ေတြ႕ရေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာျပသည္။

"မီးၿငိမ္းသြားၿပီလား၊ မိုးလင္းၿပီလား" ဟု အေရးေပၚခြဲစိတ္မႈျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး တဆတ္ဆတ္ ျပင္းထန္စြာ တုန္ယင္ေန၍ မိသားစု၀င္မ်ားက ဖိထားသည့္ၾကားမွ ဒုတပ္ၾကပ္ သီဟမ်ိဳးက ေယာင္ရမ္းေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ကိုယ္တိုင္သတိလစ္ေနေမ့ေမ်ာေနေသာ္လည္း မီးေလာင္မႈအတြက္ ရတက္မေအးႏိုင္ဘဲ ၁၀ နာရီေက်ာ္အတြင္း ၎၏ေျပာစကားေၾကာင့္ မ်ားစြာ စိတ္မေကာင္း၀မ္းနည္းရေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈ လွဴဒါန္းေသာ အလွဴရွင္တစ္ဦးကေျပာသည္။

Happy Christmas 2011

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ခရစ္စမတ္ အခ်ိန္သမယေလး ျဖစ္ပါေစဗ်ာ...

Merry Christmas & Happy New Year.
Wish you happy and healthy many years ahead.

Balloon of wishes

ႏွစ္သစ္ကူးခါနီးအခ်ိန္ေရာက္တုိင္း Marina Bay က ေရျပင္က်ယ္ႀကီးမွာ ထံုးစံအတုိင္း ေတာင္းဆုေခၽြတဲ့ ေဘာလံုးျဖဴျဖဴေတြ ေဖြးေဖြးလွဳပ္ေနပါၿပီ။

ရင္ထဲက ဆႏၵေတြ ေတာင္းဆုေတြ ျပည္႕ဝခဲ့မယ္ဆိုရင္...
ျမန္မာျပည္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ တိုးတက္ပါေစလို႕ပဲ။

တကယ္ပါ... ေမြးရပ္ေျမေလာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေနရာမရိွပါဘူး။
အေျခအေနနဲ႕ အခ်ိန္အခါအရ ေဝးတေျမျခားကုိ ေရာက္ေနေပမယ့္
စိတ္အစဥ္က အမိေျမရဲ႕ ရင္ခြင္ကိုပဲ တမ္းတလြမ္းဆြတ္ေနမိတယ္။

ျမန္မာျပည္ႀကီးသာ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ တိုးတက္လာရင္...
အေဝးေရာက္ေနတဲ့ သားေတြ သမီးေတြအတြက္
အိမ္အျပန္လမ္းက ကတၱီပါေကာ္ေဇာနီ မခင္းထားလည္း
အလ်င္အျမန္ လွမ္းေနတဲ့ အျပန္ေျခလွမ္းေတြအတြက္ အဆင္ေျပေနမွာပါပဲ။

30 Things to stop doing yourself

Maria Robinson ဆုိတဲ့ စာေရးဆရာမက တခါတုန္းက ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ဘယ္သူကမွ အတိတ္ကို ျပန္သြားၿပီး အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ေမြးဖြားခ်င္လို႕ မရဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ အသစ္ေတြကို အခုပစၥဳပၸန္အခ်ိန္မွာ စတင္ၿပီး အဆံုးသတ္ခ်င္တဲ့ ကိစၥေတြကိုလည္း လက္စသတ္လို႕ ရပါသတဲ့။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲမွဳေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာ ရပ္သင့္တဲ့ကိစၥေတြကို ရပ္ပစ္သင့္ပါသတဲ့။ ဘဝမွာ ဘယ္လိုအရာေတြကို ဆက္မလုပ္ေတာ့ပဲ ရပ္တန္႕ပစ္ရမယ္ ဆုိတာကို ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

Here are some ideas to get you started:

Stop spending time with the wrong people.
Stop running from your problems.
Stop lying to yourself.
Stop putting your own needs on the back burner.
Stop trying to be someone you’re not.
Stop trying to hold onto the past.
Stop being scared to make a mistake.
Stop berating yourself for old mistakes.
Stop trying to buy happiness.
Stop exclusively looking to others for happiness.
Stop being idle.
Stop thinking you’re not ready.
Stop getting involved in relationships for the wrong reasons.
Stop rejecting new relationships just because old ones didn’t work.
Stop trying to compete against everyone else.
Stop being jealous of others.
Stop complaining and feeling sorry for yourself.
Stop holding grudges.
Stop letting others bring you down to their level.
Stop wasting time explaining yourself to others.
Stop doing the same things over and over without taking a break.
Stop overlooking the beauty of small moments.
Stop trying to make things perfect.
Stop following the path of least resistance.
Stop acting like everything is fine if it isn’t.
Stop blaming others for your troubles.
Stop trying to be everything to everyone.
Stop worrying so much.
Stop focusing on what you don’t want to happen.
Stop being ungrateful.

ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖို႕ မွတ္သားထားတဲ့စာေလးေတြကို ဘေလာ့ဂ္မွာ ထပ္ဆင့္ေဝမွ်တာပါ။ အျပည္႕အစံု အေသးစိတ္ ဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေအာက္မွာေပးထားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္လင့္ခ္မွာ သြားဖတ္လိုက္ပါခင္ဗ်ာ။

Read more, please go to this link.

Credit to http://www.marcandangel.com

Congratulations Chew Yinn

ဒီေန႕က ညီမဝမ္းကြဲတေယာက္ရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္။ ညီမဝမ္းကြဲဆုိေပမယ့္ အထက္ေအာက္ ျဖစ္ေနေတာ့ တျခားေမာင္ႏွမေတြထက္ ပိုၿပီး ရင္းႏွီးတယ္။ စကၤာပူမွာ ရိွတဲ့ အမ်ိဳးအရင္းကလည္း လက္ခ်ိဳးေရရင္ လက္ငါးေခ်ာင္းေတာင္ မျပည္႕ဘူး။ အဲဒီေတာ့ သူ႕မဂၤလာေဆာင္က မတက္မျဖစ္ တက္ကိုတက္ရမယ့္ မဂၤလာေဆာင္ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ခ်စ္ခ်စ္အတြက္ ျမန္မာဝတ္စံုေလး ခ်ဳပ္ထားဖို႕ အေစာႀကီးကတည္းက ရန္ကုန္ေရာက္တုန္းေလး စီစဥ္ခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ကေတာ့ ဘာဝတ္ဝတ္ အဆင္ေျပပါတယ္။

သူက စီတီးေဟာ ပင္နီဇူလားပလာဇာနားက ေဟာ္တယ္မွာ ေဆာင္တာ။ လက္မွတ္ထုိးပြဲက မနက္ ၁၁ နာရီ လုပ္မွာဆုိေတာ့ အိမ္ကေန မနက္ ၁၀ နာရီေလာက္ ထြက္ခဲ့တယ္။ သိတဲ့အတုိင္း အခုတေလာ စကၤာပူမွာ ရထားလိုင္းေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးက ရန္ကုန္မွာေပးတဲ့ လွ်ပ္စစ္မီးလိုပဲ မေကာင္းတခ်က္ ေကာင္းတခ်က္ ဆုိေတာ့ တက္စီပဲ ငွားလိုက္တယ္။ လမ္းမွာက ကားေတြ အေတာ္မ်ားသား။ စေန ပိတ္ရက္ ျဖစ္ေပမယ့္ ကားေတြ လမ္းမွာ ျပည္႕ေနတယ္။ ျပည္႕ေနမွာေပါ့ေလ... အနီလိုင္းရထားက အလုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ရထားလိုင္းရဲ႕ တာဝန္ရိွသူေတြ အေတာ္ကို ေခါင္းက်ိန္းေနေလာက္ၿပီ။ ရထားလိုင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာရဲ႕ ဇစ္ျမစ္ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပန္ျပင္သြားမယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။

ရထားလိုင္း ပ်က္ေနလို႕ပဲလား မသိ... အေတာ္မ်ားမ်ား မဂၤလာပြဲကို အခ်ိန္မွီ မေရာက္ၾကဘူး။ တက္စီငွားၿပီး လာၾကေပမယ့္လည္း ကားလမ္းမွာ အိပဲ့အိပဲ့ပဲ သြားလို႕ရမွာမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာကိုး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ မဂၤလာပြဲကေတာ့ လူစည္ပါတယ္။ တအိအိနဲ႕ တသုတ္ၿပီး တသုတ္ ေရာက္လာၾကတယ္။ ေကၽြးေမြးဧည္႕ခံတဲ့ အစားအေသာက္နဲ႕ ေနရာထိုင္ခင္းက အဆင္ေျပပါတယ္။ ဘူေဖးေကၽြးတဲ့ မဂၤလာေဆာင္ ဆုိေတာ့လည္း တခုခု စားခ်င္ရင္ တန္းစီရတာေလးပဲ အခက္အခဲ ရိွတာပါ။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂၀၁၀ နဲ႕ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၁ အတြင္းမွာ အမ်ိဳးအရင္းထဲက ေမာင္ႏွမေတြ... တေယာက္ၿပီး တေယာက္ သင့္ေတာ္ရာ အိမ္ေထာင္ဘက္ေတြနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ကုန္တာ ေကာင္းပါတယ္။ လူပ်ိဳသိုး အစ္ကိုေတြလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္။ ငယ္ေသးတဲ့ ညီမေတြလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္။ အဲဒီစာရင္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ပါတာေပါ့ေနာ္။ လူႀကီးေတြဘက္က ၾကည္႕ရင္ေတာ့ သူတို႕ကေလးေတြ ေနာင္ေရးအတြက္ စိတ္ေအးရတာေပါ့။ လူငယ္ေတြဘက္က ၾကည္႕ရင္လည္း... ေရွ႕က စီနီယာကားေတြ တစီးၿပီး တစီး... အစီစီအရီရီ အလွည္႕က် ထြက္ကုန္ေတာ့ ေနာက္ကားေတြလည္း အလွည္႕ေရာက္တာေပါ့။ မဟုတ္ရင္ သူတုိ႕ခမ်ာ ရင္တမမနဲ႕ အလွည္႕ေစာင့္ေနရမယ္ေလ။ အမ်ိဳးအရင္းမွာ ေမာင္ႏွမက အေတာ္မ်ားသား။ အလွည္႕က် ေစာင့္ရင္ေတာင္ အေတာ္ ေစာင့္ယူရမယ္။

ကဲကဲ... ကၽြန္ေတာ္က အႀကီးဆုိေတာ့လည္း မဂၤလာဆုေတာင္းေလးေတာ့ ေပးအံုးမွ...

မဂၤလာေမာင္ႏွံျဖစ္တဲ့ ညီမနဲ႕ ပူပူေႏြးေႏြး ေယာက္ဖကို... သားတရာ ေျမးတဖ်ာရတဲ့အထိ ေသတပန္သက္တဆံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ၾကင္ၾကင္နာနာ နားလည္မွဴအေပါင္းနဲ႕ ဆိုးတူေကာင္းဖက္ ေပါင္းဖက္ႏုိင္ၾကပါေစလို႕... ဒီေနရာကေန ေတာင္းဆုမဂၤလာ ျပဳလိုက္ပါတယ္ေလ။