Complaint Master

တခါတေလ ကိုယ္ေတြ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း သိပ္ခက္တယ္။ ဘာမွ မဟုတ္တာေတြကို ရစ္ၾကတယ္။
ရန္ကုန္ဘက္ကို ေလယာဥ္စီးတုန္းကေပါ့... ေလယာဥ္မယ္ ေလယာဥ္ေမာင္ေတြက ျမန္မာေတြ။ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ထမင္းေကၽြးတဲ့အခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့... ေလယာဥ္ေမာင္က ၾကက္သားနဲ႕ ထမင္း စားမလား.... ငါးသားနဲ႕ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ စားမလား တေယာက္ခ်င္းကို ေမးၿပီး ဝန္ေဆာင္မွဳေတြ ေပးတယ္။ တေနရာကို ေရာက္ေတာ့ အဲဒီခံုတန္းက ကိုေရႊျမန္မာက ရစ္ပါေလေရာ။

ၾကက္သားက ဟာလာ လုပ္ထားသလားတဲ့။ ေမးတဲ့သူက အသံအက်ယ္ႀကီးနဲ႕ ေမးေပမယ့္ ေျဖတဲ့သူကေတာ့ တုိးတိုးတိတ္တိတ္ပဲ ေျဖေတာ့ ေလယာဥ္ေမာင္က ဘာေျဖလိုက္သလဲေတာ့ မၾကားလိုက္ရဘူး။ အဲဒီကေန ရစ္ေနတာ ေျဖရွင္းလိုု႕ မရေတာ့ ေရွ႕ေခါင္းခန္းက ပိုၿပီး စီနီယာက်တဲ့ ေလယာဥ္မယ္က အဲဒီခံုကို ေရာက္လာၿပီး ေျဖရွင္းေပးပါတယ္။

သူ စားခ်င္တာက ငါးထမင္းနယ္တဲ့။ ေလယာဥ္မယ္က ျပန္ေျဖပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးက သီးသန္႕ႀကိဳတင္မွာထားမွ ရပါတယ္ေပါ့။ အခုအေခါက္မွာေတာ့ ၾကက္သားနဲ႕ ငါးပဲ ပါတယ္ ဆိုတာကို ေသခ်ာ ျပန္ရွင္းျပပါတယ္။ အဲဒီအခါ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက အဲဒါဆို သူက Seafood ပင္လယ္စာနဲ႕ စားခ်င္ပါတယ္ ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာင္းေျပာျပန္ေရာ။ ၾကက္သား မစားတဲ့သူေတြအတြက္ ပင္လယ္စာေတာ့ ရိွသင့္ပါတယ္ ဆုိၿပီး ထပ္ရစ္တယ္။ သူဟာ Singapore Airlines, Silk Air, Jet Star, Air Asia အကုန္စီးဖူးတယ္။ အဲဒီေလယာဥ္ေတြမွာ Seafood ပင္လယ္စာ သီးသန္႕ လုပ္ေပးထားတယ္ ဘာညာေတြ ဆက္ၿပီး ရႊီးျပန္ေလတယ္။ သူစီးဖူးသမွ် ကိုယ္လည္း စီးဖူးေတာ့ ရႊီးေနမွန္း သိပ္သိသာလြန္းတယ္။
ဟာလာ မလုပ္ထားတဲ့ ၾကက္သားဆိုရင္ အဲဒါဟာ ဘာသာေရးကို ေစာ္ကားရာ ေရာက္တယ္။ ပင္လယ္စာေတြ ရိွသင့္တယ္ ဘာညာေတြ ထပ္ေျပာေလေရာ။ အဲဒီစကားအရ ကိုယ္ေတြ ထင္တာက သူက မြတ္စလင္ ဘာသာဝင္မ်ားလာေပါ့။ ေနာက္ဆံုး သူ ထပ္ေျပာလိုက္မွပဲ ရွင္းသြားတယ္။ သူက မြတ္စလင္ဘာသာဝင္ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ သူမ်ား ဘာသာအတြက္ စဥ္းစားမိလို႕ အခုလို အႀကံေပးရတာပါတဲ့။

ေလယာဥ္ေပၚက လူေတြလည္း သူ႕ရဲ႕ ေဟာင္ဖြာဖြာ အသံၾကားမွာပဲ မၾကားခ်င္လည္း ၾကားေနရတယ္။ ေလယာဥ္မယ္ကေတာ့ အေတာ္ေလး သည္းခံၿပီး ေတာင္းပန္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ သူ ဘယ္ေတာ့ ျပန္မလဲ။ ဘယ္အခ်ိန္ ေလယာဥ္လဲ ဆုိတာကို ေမးၿပီး ငါးထမင္းနယ္ ရေအာင္ လုပ္ထားေပးပါမယ္ ဆုိတာေတြလည္း ေျပာေနတာ ၾကားရတယ္။

အဲဒီေနရာမွာ ျမန္မာမဟုတ္ပဲ တျခား လူမ်ိဳးေတြဆိုရင္ အဲဒီလို ရစ္ခ်င္မွ ရစ္မယ္လို႕ ကုိယ္ကေတာ့ ျမင္မိတယ္။ ကိုယ့္ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းမို႕လို႕ပဲ သတိၱေတြ ေကာင္းျပေနသလားပဲ။ တကယ္ကို တလြဲပါပဲ။ ရွင္းရွင္းျပရရင္ အဲဒီသူဟာ ေသာက္တလြဲေကာင္ပါပဲ။

Say something about Vietnam

လက္ရိွအလုပ္မွာ ကိုယ့္ေဘးက တေယာက္က ဗီယက္နမ္။ သူနဲ႕ ထမင္းစားခ်ိန္ အတူတူ သြားစားျဖစ္ရင္း ဗီယက္နမ္အေၾကာင္းေတြ သူ ေျပာျပလို႕ ဟိုနည္းနည္း ဒီနည္းနည္း သိခြင့္ရလိုက္တယ္။

ဗီယက္နမ္မွာက အခုထိ ေတာင္ပိုင္းနဲ႕ ေျမာက္ပိုင္း ကြဲေနေသးတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းက တရုတ္နဲ႕ရုရွဘက္ ယိမ္းတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေတာင္ပိုင္းကေတာ့ အေမရိကန္ဘက္ ယိမ္းတဲ့လူေတြေပါ့။ ေတာင္ပိုင္းဆိုတာ အရင္တုန္းက ဆိုင္ဂံု အခု ဟိုခ်ီမင္းစီးတီး ရိွတဲ့အျခမ္း။ ေျမာက္ပိုင္းကေတာ့ ဟႏြိဳင္းၿမိဳ႕ ရိွတဲ့အျခမ္း။ စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႕ ေရလုပ္ငန္း လုပ္လို႕ အဆင္ေျပတဲ့ ေတာင္ပိုင္းက ခ်မ္းသာၿပီး ကုန္သည္ပြဲစား မ်ားတယ္။ ေတာင္ထူထပ္တဲ့ ေျမာက္ပိုင္းက ဆင္းရဲၿပီး စစ္သားမ်ားတယ္။

ေတာင္ပုိင္းက လူေတြ ေျမာက္ပိုင္းက လူနဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆိုရင္လည္း မိဘအသိုင္းအဝိုင္းက သေဘာမတူၾကဘူး။ ေျမာက္ပိုင္းမွာက ေခၽြးမကို ကၽြန္လို ခုိင္းၾကတယ္။ သားနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ရလာတဲ့ သမီးတေယာက္လို႕ သေဘာမထားဘူး။ ေတာင္ပိုင္းမွာက ေခၽြးမကို ေျမာက္ပိုင္းေလာက္ မႏွိပ္ကြပ္ဘူး။ ေျမာက္ပိုင္းမွာက မိဘရဲ႕ အေမြကို သားအႀကီးဆံုးက ဆက္ခံရတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြက ဘာမွ မရၾကဘူး။ ေတာင္ပိုင္းမွာက သားအငယ္ဆံုးကို အေမြေပးတယ္။ ငယ္ေသးလို႕ ရွာေဖြစားေသာက္ရ ခက္ခဲမွာ စိုးလို႕ ဆုိၿပီး မိဘအေမြကို ေပးၾကတယ္။ ထံုးစံအတုိင္း သမီးေတြကေတာ့ အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့အခ်ိန္ ေပးလိုက္တဲ့ ခန္းဝင္ပစၥည္းက လြဲလို႕ မိဘဆီက ဘာအေမြမွ မရၾကဘူး။ ေျမာက္ပိုင္းက လူေတြက သန္မာတယ္။ ၾကမ္းတမ္းတယ္။ ေတာင္ပိုင္းက လူေတြက လူရည္လည္တယ္။

ဗီယက္နမ္ ျပည္တြင္းစစ္ ၿပီးသြားလို႕ ေျမာက္ပိုင္းသားေတြ စစ္ႏုိင္သြားတဲ့အခါ ေတာင္ပိုင္းသားေတြရဲ႕ စစ္တပ္ေတြကို ဖ်က္သိမ္းသလို အစိုးရအလုပ္ထဲမွာလည္း သားစဥ္ေျမးဆက္ ဝန္ထမ္းလုပ္ခြင့္ မေပးပါဘူး။ ေတာင္ပိုင္းသားအခ်ိဳ႕ကို ေထာင္ခ်တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒကို လက္ခံယံုၾကည္ပါတယ္လို႕ လက္မွတ္ထိုးရင္ ေထာင္က လႊတ္ေပးတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး ေထာင္ထဲမွာ ၃ ႏွစ္အထက္ ေထာင္က်ဖူးရင္ အေမရိကန္က ႏုိင္ငံေရးခိုလွံဳခြင့္ေပးေတာ့ ေတာင္ပိုင္းသားအမ်ားစုက ေထာင္ၾကာၾကာ က်ေအာင္ အဲဒီကြန္ျမဴနစ္ဝါဒကို လက္မခံေၾကာင္းပဲ လုပ္ၾကတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ ေထာင္ ၄ ႏွစ္ ၅ ႏွစ္က်ၿပီးလို႕ လႊတ္လာရင္ အေမရိကားကို ေရာက္ေအာင္ ေျပးၾကတာပါပဲ။ အေမရိကားမွာ စစ္ေျပးဗီယက္နမ္ အသိုင္းအဝိုင္းက မနည္းမေနာပါပဲ။

ဗီယက္နမ္မွာက ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ ဆုိေပမယ့္ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားမွဳက ရာထူးအဆင့္ဆင့္တုိင္းမွာ ရိွတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ ရဲနဲ႕ စစ္သား အင္အားကလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ လာဘ္စားလြန္းလို႕ ရဲေတြကို လူထုက အဝါေရာင္ေခြး အစိမ္းေရာင္ေခြးလို႕ေတာင္ ေခၚၾကတယ္။ သူတုိ႕ ရဲဝတ္စံုက အစိမ္းေရာင္ျဖစ္ၿပီး ယာဥ္ထိန္းရဲဝတ္စံုက ကာကီေရာင္ ျဖစ္ေနလို႕။ စစ္တပ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ လစာဟာ စကၤာပူေဒၚလာ ၁ ေထာင္ေလာက္ပဲ ရိွေနေပမယ့္ သူတုိ႕မွာ ေဒၚလာသိန္းခ်ီတန္တဲ့ ကားေတြ အိမ္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ေနၾကတယ္။

ဗီယက္နမ္မွာ ကားပိုင္ရင္ အေကာင္ပဲ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆုိေတာ့ ကားက ေစ်းႀကီးလြန္းတယ္။ ကားတစီးရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ မူရင္းစက္ရံုထုတ္ေစ်းအျပင္ အခြန္ ၂၈၅ ဆ ထပ္ေဆာင္မွ ကားပိုင္ဆုိင္ခြင့္ရတယ္။ ဥပမာ ကားတစီးကို သိန္း ၁၀၀ တန္တယ္ဆုိရင္ အခြန္ ၂၈၅ သိန္း ထပ္ေပါင္းၿပီး ၃၈၅ သိန္းေပးႏိုင္မွ ကားဝယ္ႏိုင္မယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဗီယက္နမ္မွာ လူေနမွဳအဆင့္အတန္းကို ျပခ်င္လို႕ ကားဝယ္စီးၾကတယ္။ ကားေခါင္းခန္းမွာ စစ္ဦးထုပ္ေတြ တင္ထားတာမ်ိဳး၊ စစ္တပ္ ရဲဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ တံဆိပ္ေတြ ကပ္ထားတာမ်ိဳးလည္း လုပ္ၾကျပန္တယ္။

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူမ်ား ေျပာျပလို႕ ဗီယက္နမ္အေၾကာင္း တိုတိုထြာထြာ သိထားတာေလးေတြကို ကိုယ့္မိတ္ေဆြလည္း သိရေအာင္ ျပန္လည္ေဝမွ်တာပါ။ အလြတ္သေဘာမ်ိဳး ေျပာတဲ့စကားကေန သိထားရတာေတြမွာ ရာႏွဳန္းျပည္႕ အမွန္မျဖစ္ႏုိင္သလို အမွားေတြလည္း ပါႏုိင္ပါတယ္။

Safety cannot be compromised

မနက္ျဖန္ Big Box မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ စကာၤပူေရာက္ ျမန္မာမိသားစုေတြ ေတြ႕ဆံုပြဲ ရိွတယ္။ တက္ေရာက္ဖို႕ လက္မွတ္ဝယ္ထားတဲ့ အေရအတြက္က ၅ ေထာင္နဲ႕ ၇ ေထာင္ၾကားမွာ ရိွတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္တာနဲ႕အညီ စကာၤပူအစိုးရနဲ႕ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဟာ အဲဒီပြဲရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကို တာဝန္ယူေပးရပါတယ္။ လံုၿခံဳေရးအရ လိုအပ္တာေတြကို ႀကိဳတင္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ အေၾကာင္းၾကားေပးဖို႕ ေတြ႕ဆံုပြဲစီစဥ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းကို ညႊန္ၾကားပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ ေတြ႕ဆံုပြဲအတြက္ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ျပဳဖြယ္ကိစၥအဝဝေတြကို အဲဒီအဖြဲ႕အစည္းက ထုတ္ျပန္ေၾကညာပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အဆင္မေျပမွဳေတြကို ရင္ဖြင့္ၾကတဲ့ အသံေတြ ထြက္လာၾကပါတယ္။ 

အားလံုး အဆင္ေျပဖို႕ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး။ ေတြ႕ဆုံပြဲ က်င္းပမယ့္ေနရာနဲ႕ ကိုယ္ရဲ႕ ရံုးနဲ႕ ေဝးတဲ့လူေတြ၊ အလုပ္ခ်ိန္မွာ ေစာထြက္မရလို႕ အခ်ိန္မွီ မေရာက္ပဲ ေနာက္က်ႏုိင္တဲ့ လူေတြ၊ ခြင့္ယူဖို႕အတြက္ ခြင့္လက္က်န္ မရိွေတာ့တဲ့လူေတြ... စံုပလံုစိပါပဲ။ ကုိယ့္အခက္အခဲကို တင္ျပတာကို လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တင္ျပခ်က္တုိင္းကို လံုၿခံဳေရးအစီအမံအရ လိုက္ေလ်ာလို႕ မရတာကိုလည္း ျပန္လည္ နားလည္မွဳ ေပးဖို႕ လိုပါလိမ့္မယ္။

အခုလို အခ်ိန္မွာ... အထူးသျဖင့္ ရခုိင္အေရးကို တလြဲပံုေဖာ္ထားတဲ့ မီဒီယာအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ေဒသအတြင္းက မူစလင္အသိုင္းအဝိုင္းမွာ အထင္အျမင္လြဲ တင္းမာမွဳေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ... စကၤာပူဟာ မေလးရွားနဲ႕ အင္္ဒိုနီးရွားဆိုတဲ့ မူစလင္အမ်ားစုရိွတဲ့ တုိင္းျပည္ ၂ ခုနဲ႕ လက္တကမ္းအကြာမွာ တည္ရိွေနတာကို သတိျပဳဖို႕ လိုပါမယ္။

လတ္တေလာေလးမွာပဲ ရခုိင္ျပည္နယ္ထဲမွာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို လူမ်ိဳးတံုး သတ္ျဖတ္ေနတယ္လို႕ အထင္အမွတ္ မွားၿပီး မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားမွာ ဆႏၵျပပြဲႀကီးေတြ လုပ္သြားၿပီးပါၿပီ။ အင္ဒိုနီးရွားက ျမန္မာသံရံုးကိုလည္း ဗံုးခြဲဖို႕ ႀကံစည္ထားတဲ့အမွဳကိုလည္း အင္ဒိုနီးရွားရဲတပ္ဖြဲ႕က ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ပါေသးတယ္။

ျမန္မာျပည္က လူေတြနဲ႕ မေလးေတြ အင္ဒိုေတြက လူေတြဟာ အသားအေရာင္ မ်က္ႏွာသြင္ျပင္ (မုတ္ဆိတ္ေမႊး ႏွဳတ္ခမ္းေမႊး မပါ) ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစား သိပ္မကြဲျပားပဲ ခပ္ဆင္ဆင္ပဲ ရိွၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြေၾကာင့္ အဲဒီပြဲရဲ႕ လံုၿခံဳေရးတင္းက်ပ္မွဳဟာ တကယ္ကို မျဖစ္မေန လိုအပ္ပါတယ္။ တဦးတေယာက္ရဲ႕ တကိုယ္ေရတကာယ အဆင္မေျပမွဳေၾကာင့္ ေတြ႕ဆံုပြဲရဲ႕ လံုၿခံဳေရးတင္းက်ပ္မွဳကို ေျဖေလွ်ာ့ေပးဖို႕ လိုမလိုကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ စဥ္းစားေစလိုပါတယ္။

အႀကံေပးခ်င္တာကေတာ့...

ခြင့္ရက္က်န္သူမ်ားအေနနဲ႕ အဲဒီပြဲေန႕မွာ ရံုးကေန ေန႕တဝက္ ခြင့္ယူၿပီး လိုအပ္တဲ့ ျပဳဖြယ္ကိစၥအဝဝကို ႀကိဳတင္ေဆာင္ရြက္ၾကပါ။

ခြင့္ရက္မက်န္သူမ်ားအေနနဲ႕ ကိုယ့္အထက္အရာရိွကို နားလည္ေအာင္ ေျပာၿပီး ရံုးခ်ိန္ကေန တတ္ႏိုင္သမွ် ေစာထြက္လို႕ရေအာင္ ႀကိဳးစားေစလိုပါတယ္။

အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အခ်ိန္မွီ မေရာက္ႏိုင္သူမ်ားအေနနဲ႕ကေတာ့ လက္မွတ္ခ အဆံုးခံဖို႕ပဲ ရိွပါေတာ့တယ္။

Myanmar Passport PJ

Job Passport နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အသံေတြ ထြက္လာတယ္။ အဲဒီလို အသံေတြ ထြက္လာမွပဲ ကိုယ္ေတြလည္း ဘာလဲဟ ညာလဲဟ ဆိုၿပီး လိုက္စပ္စုမိတယ္။

အဲဒီမွာ ဘာေတြ႕လဲ ဆုိေတာ့ Passport မွာ ဓါတ္ပံုရဲ႕ အေပၚဘက္ ေဘးနားေလးမွာ Type ဆိုတာ ရိွတယ္။ အဲဒီမွာ PJ, PV ေတြ ေရးထားလိမ့္မယ္။ PJ ဆိုရင္ Job ပါ။ PV ဆိုရင္ Visit ပါ။ ဟိုးအရင္ အေဟာင္းေတြမွာ PT လုိ႕ ေရးထားတာ ေတြ႕လိမ့္မယ္။ တခါမွလည္း ဂရု မျပဳမိလို႕ မေမးမိသလို passport ရံုးကလည္း အဲဒါနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ရွင္းမျပဖူးပါဘူး။

သတိထားမိတာက အဲဒီဟာက အခုအစိုးရေခတ္မွာ စ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အရင္ အစိုးရေခတ္ကတည္းက ရိွၿပီးသားပါ။ ဘာျဖစ္လို႕လည္း ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ passport က ၂၀၁၃ မွာ အသစ္ လုပ္ထားတာပါ။ အဲဒီမွာ PJ လို႕ပဲ ေရးထားပါတယ္။ စက္နဲ႕ ဖတ္လို႕ရတဲ့ Passport ေတြ စ ေျပာင္းကတည္းက အဲဒီ Type ဆိုတာမွာ PJ ေတြ PV ေတြ ျဖစ္ေနၿပီလို႕ ေလ့လာမိပါတယ္။

စကၤာပူက ျမန္မာသံရံုးမွာ စာအုပ္အသစ္ လုပ္ရင္ေတာ့ PJ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ စကၤာပူမွာ Dependent pass ကိုင္ထားတဲ့ သူေတြကိုလည္း PJ ေျပာင္းထုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးေတြရဲ႕ passport ကေတာ့ PV အျဖစ္ပဲ ဆက္ထားေပးပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ Passport ဟာ ရန္ကုန္ရံုး MOHA မွာ လုပ္တာ ျဖစ္ေပမယ့္ စကၤာပူကေန ျပန္လာထားတဲ့ အေထာက္အထားေတြနဲ႕ စကၤာပူကို ျပန္ဦးမွာ ဆိုတာ သိထားတဲ့အတြက္ PJ ျဖစ္သြားပံုပါပဲ။

ျဖည္႕စြက္ခ်က္။
PJ က ဘာအက်ိဳးထူးလဲ ဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ျပန္ၿပီး passport အသစ္ ထုတ္တုန္းက ၃ ရက္ပဲ ၾကာပါတယ္။ စကၤာပူကို ျပန္ရမွာျဖစ္လို႕ PJ လည္း ျဖစ္လို႕ Passport ဟာ အျမန္လမ္းက ထြက္လာပါတယ္။ ပံုမွန္ဆို ၇ ရက္ကေန ၁၀ ရက္ ၾကာပါတယ္။ အဲဒီဟာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး စာတပုဒ္ ေရးတင္ဖူးပါတယ္။

Bullshit Taboo

လာဘ္တိတ္ေစေသာအေၾကာင္းတရားမ်ား ဆိုၿပီး Facebook မွာ တက္လာလို႕ ဖတ္ၾကည္႕လိုက္တယ္။ ဘာေတြ ေရးထားသလဲ ဆိုတာကို ျပန္ ေဖာက္သည္ခ်ရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့...

 

၁။ မနက္အိပ္ယာထလွ်င္ အိမ္သာထဲသို႔ တန္းမသြားရ။ မီးဖိုခန္းထဲသို႔ သြားၿပီး မီးေမႊးျခင္း ထမင္းအိုးတည္ျခင္း တန္းမလုပ္ရပါ။

၂။ ထမင္းစားၿပီး ေဘးမွာက်ေနေသာ အမိူွက္မ်ားကို မိမိ ပန္းကန္ထဲသို႔ ထည့္ၿပီး ေဆးဖို႔ယူမသြားရ။

၃။ စားၿပီး အိုးခြက္ ပန္းကန္မ်ားကို မနက္မွ ေဆးမယ္ေလဆိုၿပီး မီးဖိုခန္းထဲမွာ တညလုံး ပုံမထားသင့္ပါ။

၄။ အိမ္ေထာင္ဦးစီး အမ်ိဳးသား၏အက်ႌ စြပ္က်ယ္ ပုဆိုး တဘက္ အေဟာင္းမ်ားကို ၾကမ္းသုတ္ လက္သုတ္ ဖုန္သုတ္ မလုပ္ရပါ။

၅။ လင္မယားအခ်င္းခ်င္း နံနက္ ၉နာရီ မေက်ာ္မီ ေစာေစာစီးစီး စကားမ်ားရန္မျဖစ္ရ မျငဴစူရ ေဒါသမျဖစ္ရပါ။ ေစာေစာစီးစီး နိမိတ္မေကာင္းေသာ အမဂၤလာသီခ်င္းမ်ား မဖြင့္ရပါ။ 

 

အဲဒီအခ်က္ ၅ခ်က္ထဲကေန ၂ခ်က္ေလာက္ လုပ္မိလွ်င္ လာဘ္တိတ္ေစပါတယ္။ ေငြဝင္လာလွ်င္လဲ အေၾကာင္းရွာၿပီး ျပန္ထြက္သြားတတ္ပါသည္။

ဘယ္သူက စလိုက္တဲ့ဟာလည္း မသိဘူး။ ဘယ္စာအုပ္ကေန ေကာက္ႏွဳတ္ထားသလဲ မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ထံုးစံအတိုင္း တခ်က္ျခင္း ျပန္ရွင္းၾကည္႕ၾကတာေပါ့။

 

၁။ မနက္အိပ္ယာထမွာ အိမ္သာထဲ တန္းမဝင္ရ ဆိုေတာ့ ဘာအရင္ လုပ္ရမွာလဲ။ စကာၤပူက အိမ္ေတြဆို အိမ္သာနဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္းက တြဲလွ်က္ ၁ ခန္းတည္းပဲေလ။ အဲဒါမ်ိဳးဆိုရင္ေရာ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ။ ကုတင္ အိပ္ယာေပၚမွာပဲ ငုပ္တုပ္ေလး ထုိင္ေနရမွာလား။ တညလံုး မေပါက္ျဖစ္ပဲ ေအာင့္ထားတဲ့ ေသးေတြကို ဆက္ေအာင့္ထားရမွာလား။ အာပုတ္ရည္ေတြေပ မ်က္ေခ်းေတြ ေဝေနတဲ့ အခြက္ႀကီးနဲ႕ ဧည္႕ခန္းထြက္ၿပီး ထိုင္ေနရမွာလား။ အိပ္ယာထၿပီးတဲ့ေနာက္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္ၿပီး မီးေမႊးတာ ထမင္းအိုးတည္တာ မလုပ္ရဘူး ဆိုေတာ့... အခ်ိန္ေတြ သိပ္ေပါေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား။ မနက္စာ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲေလးျဖစ္ျဖစ္ နန္းႀကီးသုပ္ေလးျဖစ္ျဖစ္ လုပ္စားမယ္ဆို မီးဖိုေပၚတင္ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ရမွာပဲေလ။ အဲဒါေတြ မလုပ္ပဲ ဘာလုပ္ရမလဲ။

 

၂။ ထမင္းဝိုင္းမွာ ခ်ထားတဲ့ စားၿပီးသား ဟင္းထမင္း အရိုးေတြကို ထမင္းပန္းကန္ထဲ ထည္႕သိမ္းတုိင္း လာဘ္တိတ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ စကၤာပူက စားေသာက္ဆုိင္ေတြ လာဘ္ေတြ တိတ္ၿပီေပါ့ေလ။ အခုမ်ားေတာ့ လာၾကည္႕ပါေလ... စကၤာပူက ဘယ္စားေသာက္ဆုိင္တန္း မဆို ထိုင္စရာ စားပြဲေနရာ မရိွလို႕ ရပ္ေစာင့္ေနရတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး။ ဆိုင္ေတြမွာလည္း တန္းစီၿပီး ဝယ္ရတယ္။ စားေသာက္ဆုိင္လုပ္ငန္း လုပ္တဲ့သူေတြ စီးတဲ့ ကားေတြကလည္း BMW ေတြ မာစီးဒီးေတြ။ သူတုိ႕တေတြ တကယ္ပဲ လာဘ္တိတ္ရွာတယ္ေနာ္။

 

၃။ စားၿပီး အိုးခြက္ပန္းကန္ေတြကို မေဆးေၾကာပဲ မီးဖုိခန္းမွာ ပစ္ထားတာကေတာ့ က်န္းမာေရးရွဳေထာင့္က ၾကည္႕ၿပီး မလုပ္သင့္ဘူး ေျပာရင္ လက္ခံတယ္။ က်န္းမာေရးရွဳေထာင့္က ၾကည္႕ရင္ စားၾကြင္းစားက်န္ေတြ လာစားတဲ့ ပိုးဟပ္ ၾကြက္ ယင္ေကာင္ေတြကေန တဆင့္ ေရာဂါေတြ ရလာႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီဟာနဲ႕ လာဘ္တိတ္တာ ဘယ္လို ဆက္စပ္မွဳရိွလဲ အေျဖရွာလို႕ကို မရဘူး။

 

၄။ အိမ္ေထာင္ဦးစီးရဲ႕ အဝတ္ေဟာင္းေတြကို လက္သုတ္ ဖုန္သုတ္ ၾကမ္းသုတ္တဲ့ေနရာမွာ မသံုးသင့္ဘူး ဆိုပဲ။ မသံုးေတာ့လို႕ လႊင့္ပစ္ရမယ့္ အဝတ္ဟာ အမိွဳက္ပံုထဲ ေရာက္သြားမွာပဲေလ။ အမိွဳက္ပံုနဲ႕ အိမ္က ဖုန္... ဘယ္အရာက ပိုညစ္ပတ္သလဲ။ Recycle သေဘာတရားအရ ၾကည္႕ရင္ ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့ အေလ့အက်င့္ပဲ။ ဘယ္သူဘယ္ဝွါရဲ႕ အဝတ္ေဟာင္း ဆိုတာကို ထည္႕ေျပာစရာကို မလိုတာ။ တျမတ္တႏိုးထားတဲ့ ဘုရားစင္တုိ႕ စာအုပ္စင္လို ေနရာမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ အဲဒီလို အဝတ္ေဟာင္းေတြနဲ႕ ဘယ္သူမွ မသုတ္ၾကဘူး။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီကိစၥနဲ႕ အခုေျပာေနတဲ့ဟာ မသက္ဆုိင္ေတာ့ဘူး။

 

၅။ မနက္ ၉ နာရီ မေက်ာ္မီ လင္မယားခ်င္း စကားမမ်ားရဘူး... ရန္မျဖစ္ရဘူး ဆိုေတာ့ မနက္ ၉ နာရီေနာက္ပိုင္းေတာ့ ရန္ျဖစ္ခ်င္ရင္ ရန္ျဖစ္ၾက... စကားမ်ားခ်င္ရင္ စကားမ်ားၾကလို႕ ေျပာခ်င္တာလား။ အမွန္က စကားမမ်ား ရန္မျဖစ္ၾကရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ မနက္ေစာေစာစီးစီး ရန္ျဖစ္ရင္ေတာ့ စိတ္မၾကည္မလင္ ျဖစ္ၿပီး အလုပ္မွာ အဆင္မေျပတာေတြ ဆက္ၿပီး ႀကံဳေတြ႕ႏိုင္တယ္။ ညဘက္ ရန္ျဖစ္ရင္ေရာ... အိမ္က လူေတြ သားသမီးေတြ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ရဘူးလား။ နိမိတ္မေကာင္းတဲ့ အမဂၤလာ မရိွတဲ့ သီခ်င္းေတြကို မနက္ဖြင့္တာ ညဖြင့္တာထက္ ဘာသီခ်င္းျဖစ္ျဖစ္ ခုနစ္အိမ္ၾကား ရွစ္အိမ္ၾကား အသံကို ဂိတ္ဆံုးဖြင့္တာမ်ိဳး မလုပ္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။

 

တခ်ိဳ႕ ေရွးရိုးအယူအဆေတြဟာ တကယ္ကို ေပါက္တက္ကရေတြပါပဲ။ အဲဒီထဲက အယူအဆတခ်ိဳ႕ဟာ မိန္းမသားေတြဘက္ကို တမင္ နိမ့္ခ်ထားတယ္။ ေယာက်ာ္းက မိန္းမထက္ ပိုျမတ္တယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆကို အေျခခံထားတယ္။ ေယာက်ာ္းက မိန္းမထက္ ပိုျမတ္သလား... မိန္းမက ေယာက်ာ္းထက္ ပိုျမတ္သလား ဆိုတာ လုပ္ရပ္နဲ႕ပဲ ဆုိင္တယ္။ ေမြးလာကတည္းက ပါလာတဲ့ လိင္အဂၤါေတြနဲ႕ ဘာမွ မသက္ဆုိင္ဘူး။ အရက္သမား ေယာက်ာ္းနဲ႕ တရားဓမၼနဲ႕ ေမြ႕ေလွ်ာ္ေနတဲ့ မိန္းမမွာ ေယာက်ား္က ပိုျမတ္တာေပါ့လို႕ ဆိုလိုခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့... အေမေမြးတုန္းက ပါလာတဲ့ ဦးေႏွာက္ကို မသံုးတတ္တာ သိပ္သိသာေစတယ္။

 

တခ်ိဳ႕က ေျပာၾကပါဦးမယ္... ဟဲ့... ေရွးရိုးလည္း မပယ္နဲ႕ ေစ်းသံုးလည္း မလြယ္နဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ပယ္သင့္တဲ့ဟာေတာ့ ပယ္ရမွာပဲ။ ဘုမသိ ဘမသိ ဒါဟာ ေရွးရိုးကြ မပယ္သင့္ဘူးလို႕ လာမေျပာၾကပါနဲ႕။ အဲဒီေရွးရိုးအေၾကာင္းကို အပ္က်မတ္က် သိေအာင္ အရင္လုပ္ၿပီး အခ်က္အလက္ ခုိင္ခိုင္လံုလံုနဲ႕ လာေျပာရင္ေတာ့ လက္ခံသင့္တဲ့ဟာကို လက္ခံမယ္။ ၁၀၀% ေတာ့ အာမ မခံဘူး။

The living cost in SG is not cheap

စကၤာပူမွာ အိမ္ခန္းငွားခက ၁ လကို ျမန္မာေငြ ၁၆ သိန္းကေန ၁၈ သိန္းၾကား ေပးရတယ္။ အိပ္ခန္း ၃ ခန္းပါတဲ့ တိုက္ခန္း ၁ ခန္းလံုးကို ငွားတာမ်ိဳးေပါ့။

စကၤာပူမွာ အိမ္မွာ တပ္ထားတဲ့ အင္တာနက္ဖိုးက ျမန္မာေငြနဲ႕ဆို ၅ ေသာင္းေလာက္ ေပးရပါတယ္။ လက္ကိုင္ဖုန္းဖိုးကလည္း ၅ ေသာင္းေလာက္ ေပးရျပန္တယ္။ အင္တာနက္နဲ႕ ဖုန္းဖိုးက ၁ လကို ျမန္မာေငြ ၁ သိန္းေလာက္ ကုန္ပါတယ္။ ဖုန္းမေျပာျဖစ္လည္း ဖုန္းဖိုးကိုေတာ့ လစဥ္ ေပးရပါတယ္။ ၂ ႏွစ္စာ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ထားရလို႕ပါ။

စကၤာပူမွာ လွ်ပ္စစ္မီးဖိုး ဂတ္စ္ဖိုး ေရဖိုးက ၁ လကို ျမန္မာေငြ ၂ သိန္းကေန ၃ သိန္းၾကား ကုန္ပါတယ္။

စကၤာပူမွာ ဘတ္စ္ကား ရထားစီးရင္ ၁ လကို ျမန္မာေငြ ၈ ေသာင္းကေန ၁ သိန္းၾကား ကုန္ပါတယ္။

စကၤာပူမွာ တိုက္စီငွားရင္ ဟိုနားဒီနားကို ျမန္မာေငြ ၁ ေသာင္းေလာက္ အနည္းဆံုးကုန္ပါတယ္။ နည္းနည္းေဝးရင္ေတာ့ ျမန္မာေငြ ၂ ေသာင္းကေန ၄ ေသာင္းခြဲၾကား ကုန္ပါတယ္။

စကၤာပူမွာ ေနမေကာင္းလို႕ ေဆးခန္းျပရင္ တခါျပရင္ ျမန္မာေငြ ၄ ေသာင္းကေန ၆ ေသာင္းၾကား ကုန္ပါတယ္။ အထူးကုနဲ႕ ျပရင္ ျမန္မာေငြ ၂ သိန္းေလာက္ ကုန္ပါတယ္။

စကၤာပူမွာ ကေလးကို ၂ နာရီစာ ေက်ာင္းထားတာ ၁ လကို ျမန္မာေငြ ၁ သိန္းခြဲ ကုန္ပါတယ္။ တေနကုန္ ေက်ာင္းထားရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ၁ လကို ျမန္မာေငြ ၈ သိန္း ၉ သိန္းေလာက္ ကုန္ပါတယ္။

စကၤာပူမွာ ဘာပဲ သံုးသံုး ဘာပဲ ဝယ္ဝယ္... အစိုးရကို အခြန္ ၇% ထည္႕ေဆာင္ရပါတယ္။ စားသံုးသူက ေဆာင္ရတာပါ။ ေဒၚလာ ၁၀၀ ဖိုး ဝယ္ရင္ ၁၀၇ ေဒၚလာ ေပးရပါတယ္။

စကာၤပူမွာ ႏိုင္ငံျခားသားျဖစ္လည္း ႏွစ္စဥ္ အစိုးရကို ဝင္ေငြခြန္ ေဆာင္ရပါတယ္။ ၁ ႏွစ္စာ ဝင္ေငြေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ၂% ကေန ၂၀% အထိ အခြန္ေဆာင္ရပါတယ္။ ဝင္ေငြမ်ားေလေလ အခြန္ေငြကို ရာခိုင္ႏွဳန္းမ်ားမ်ား ေဆာင္ရေလပါပဲ။ ၁ႏွစ္စာ ဝင္ေငြခြန္ေဆာင္ရတဲ့ အခြန္ဟာ ျမန္မာေငြနဲ႕ ဆိုရင္ ၂ သိန္းကေန သိန္း ၃၆၀ အထိ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ေျပာခ်င္တာက... ကုလားခပ္တဲ့ ေရကိုပဲ မျမင္ၾကပါနဲ႕။ ကုလားခပ္တဲ့ေရက ကုလား ဖင္ေဆးတာနဲ႕တင္ ေရက အေတာ္ကုန္ေနပါၿပီ။ မာမားကေတာ့ ေျပာပါတယ္.... ငရုတ္သီး ေလွ်ာ့စားပါတဲ့။ ;D

Note for Ko Zaw

မေန႕က ကမာၻ႕ၾကက္ေျခနီေန႕ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႕... နာဂစ္ဝင္ၿပီးေနာက္ လွဳိင္ျမစ္ကမ္းနားဘက္ကို ကူညီ ကယ္ဆယ္ေရး ဆင္းဖို႕ ထြက္လာတဲ့ ၾကက္ေျခနီ ေစတနာလုပ္အားရွင္ေတြရဲ႕ ပံုေလး FB မွာ တင္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီထဲမွာ ပါတဲ့ ညီငယ္တေယာက္က အဲဒီဓါတ္ပံုကို ျမင္ၿပီး လာေျပာတယ္....

"ကုိႀကီးေရ.... ကိုေဇာ္ မရိွေတာ့ဘူး။ ျမန္မာႏွစ္ဆန္း ၁ ရက္ေန႕က ဆံုးသြားၿပီတဲ့..."

ကိုေဇာ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ထက္ ငယ္ပါတယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တယ္။ သူ႕ကို ၾကည္႕လိုက္ရင္ ၿပံဳးၿပံဳး ၿပံဳးၿပံဳး လုပ္ေနတတ္တယ္။ ။ ေက်ာင္း ဆက္မတက္ေတာ့ပဲ သူ႕ေယာက္ဖရဲ႕ ကားဝပ္ေရွာ႕မွာ အလုပ္ လုပ္တယ္။ အဝတ္အစားကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဝတ္ေလ့မရိွဘူး။ ေဘာင္းဘီပြပြႀကီနဲ႕ တီရွပ္အေဟာင္း ဝတ္ၿပီး ဟိုသြားဒီသြား လုပ္ေနတာကို ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

ကိုေဇာ္က ၾကက္ေျခနီတပ္ဖြဲ႕မွာ တပ္ၾကပ္ႀကီး ၃ ရစ္နဲ႕ လူမွဳေရး တာဝန္ကို ေစတနာနဲဲ႕ ထမ္းေဆာင္ပါတယ္။ လူမွဳေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ အားကိုးရသလို... လူႀကီးသူမေတြကိုလည္း ရိုေသသမွဳရိွတယ္။ လူႀကီးေတြ ေရွ႕ကေန ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္ ေခါင္းေလးငံု႕ ခါးေလးကိုင္းၿပီး ေလွ်ာက္တယ္။ ဆြမး္ဆန္စိမ္း ေလာင္းလွဴပြဲမွာလည္း ကူညီေလ့ရိွတယ္။

နာဂစ္မုန္တုိင္း ဝင္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေသာက္ေရသံုးေရနဲ႕ လွ်ပ္စစ္မီး ျပတ္ေတာက္ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ ထူးကုမၸဏီနဲ႕ ေပးတဲ့ အကူအညီနဲ႕ ေသာက္ေရသံုးေရ ျဖန္႕ေဝေပးတဲ့ အလုပ္ကို ရန္ကုန္ထဲက ၿမိဳ႕နယ္အခ်ိဳ႕မွာ လုပ္ေပးျဖစ္တယ္။ ကိုေဇာ္က အဲဒီအထဲက ၿမိဳ႕နယ္တခုအတြက္ ေရစက္ေမာင္း၊ ဒီဇယ္ဆီဝယ္၊ ေရေပးေဝေရး အကုန္လံုးအတြက္ ရက္ေပါင္းအေတာ္ၾကာၾကာ တာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့ဖူးတယ္။ သူတို႕တေတြသာ ဝိုင္းမကူေပးရင္ ၿမိဳ႕နယ္ ၄ ခု ၅ ခုမွာ ေရေပးေဝဖို႕ကိစၥဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ အေတာ္ကို ေခါင္းပူေခါင္းေျခာက္ရမယ့္ကိစၥပါပဲ။

အခုေတာ့ ဆံုးၿပီ။ အရက္ေၾကာင့္ ရတဲ့ ေရာဂါေတြနဲ႕ သူ ဆံုးၿပီ။

သူနဲ႕ေတြ႕တဲ့ ေနာက္ဆံုးအေခါက္မွာ ေျပာဖူးတယ္။ "ကိုေဇာ္... မင္း ညေနတုိင္း ေသာက္ေနတယ္လို႕ ငါၾကားတယ္ေနာ္။ အဲဒီလို ဆက္လုပ္ေနရင္ မင္းအတြက္ မေကာင္းဘူးေနာ္" လို႕။

"ဟုတ္ အစ္ကို... ကၽြန္ေတာ္က နည္းနည္းေလးပဲ ေသာက္တာပါလို႕..." စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႕ ျပန္ေျဖတယ္။
အခုေတာ့ ကိုေဇာ္ သြားႏွင့္ၿပီ။ အရက္က သူ႕ကို ႏုိင္သြားၿပီ။ ကူညီတတ္တဲ့ စိတ္ေကာင္းရိွတဲ့ ကိုေဇာ္... ေကာင္းရာမြန္ရာ ဘံုဘဝကို ေရာက္ပါေစ။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ညီအစ္ကိုေတြကိုလည္း ေစတနာနဲ႕ သတိေပးခ်င္တယ္။ ေသာက္တဲ့အက်င့္ရိွတဲ့ လူေတြကို ဆက္ မေသာက္ဖို႕ ေစတနာနဲ႕ တားခ်င္တယ္။ နည္းနည္းေလးပါ ဆိုၿပီး အမ်ားႀကီးေတြ ျဖစ္လာရတယ္။ အစ မလုပ္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

အရက္ကို မေသာက္ပဲ ေနႏိုင္ရင္... မေသာက္ၾကပါနဲ႕။ ေသာက္ေနတဲ့ လူေတြကလည္း ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ျဖတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားၾကပါ။ အေကာင္းစားေတြ မေသာက္ႏုိင္လို႕ဆိုၿပီး ေတြ႕ရာေနရာမွာ ခြက္ပုန္းေတြ ခုတ္မေနၾကပါနဲ႕။ အက်ိဳးရိွတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြနဲ႕ပဲ ဘဝႀကီးကို ျဖတ္သန္းၾကပါလို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

We built this community day by day

ကၽြန္ေတာ္က အြန္လိုင္းေပၚကို FB ေပၚလာမွ ဝုန္းခနဲ ေရာက္လာတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ေျပာင္းလဲမွဳေတြမွာ လိုက္ပါစီးေမွ်ာရင္း တဆင့္ခ်င္း ေရာက္လာခဲ့ရတာဟာ ရွားရွားပါးပါး ကံေကာင္းျခင္းတခုအေနနဲ႕ ျမင္မိတယ္။

၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဖိုရမ္ေတြမွာ က်င္လည္ခဲ့တယ္။ ဘယ္သူ ဘယ္ဝွါမွန္း မသိတဲ့ အသိုင္းအဝန္းမွာ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြ၊ အရြယ္ေပါင္းစံု အလႊာေပါင္းစံုက လူေပါင္းစံုရဲ႕ စာေတြ အျမင္ေတြကို ေလ့လာ နာယူခဲ့ရတယ္။ သတင္းမွားေတြ ေကာလဟာလေတြ Hoax ေတြ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးေတြပါလားဆုိတာကို ပိုင္းျခား ဆင္ျခင္ႏုိင္တဲ့ အသိေတြ တုိးလာရတယ္။ 

အျမင္ေတြ မတူလို႕ စာေတြ အျပန္အလွန္ေရး... ျငင္းခုန္ရင္း ကၽြန္ေတာ္မွားသြားတဲ့ဟာေတြမွာ ေစတနာထား လမ္းညႊန္ ဆံုးမမယ့္ ဖိုရမ္သဘာရင့္ႀကီးေတြ ရိွခဲ့တယ္။ ဘယ္ဟာက အမွား ဘယ္ဟာက အမွန္ဆိုတာ ေစတနာမွန္နဲ႕ ေျပာတဲ့ ဖိုရမ္မန္ဘာေတြရဲ႕ တုန္႕ျပန္ခ်က္ စာေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ခါးေကာင္း ခါးပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဆးခါးႀကီးေတြက အခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ကမာၻအတုမွာ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေနေအာင္ ခံႏိုင္ရည္ အားေကာင္း ေနေစခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ ၂၀၀၇ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဘေလာ့ကမာၻကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။ ကိုယ္သာလွ်င္ ကိုယ့္ဘေလာ့ရဲ႕ အရွင္သခင္ ဆုိေပမယ့္ အယ္ဒီတာ မရိွတဲ့ ေလာကမွာ ေစာင့္ထိန္းအပ္တာေတြကို ျမင္ေတြ႕ နားလည္ခဲ့ရတယ္။ အသိဥာဏ္ မူပိုင္ခြင့္ဆိုတာကို ကိုယ့္ရဲ႕ ထုတ္ကုန္စစ္စစ္ ခံစားခ်က္ အျမင္ေတြကို Blog မွာ ေရးရင္း နားလည္လာတယ္။ အင္တာနက္မွာ တင္ထားတာကို ေတြ႕တုိင္း ကူးခ်င္သလို ခပ္တည္တည္နဲ႕ ကူးယူလို႕ မရတာကို သိျမင္လာတယ္။ စာတပုဒ္ ထြက္လာဖုိ႕ ဘယ္လို ႀကိဳးစား အားထုတ္ယူရတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္ေတြ႕ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ စာေတြကို လိုက္ဖတ္ရင္းနဲ႕ အသိေတြ ၾကြယ္ဝလာတယ္။ ယူစရာရိွတာကို ယူ ပယ္စရာရိွတာကို ပယ္ရင္းနဲ႕ေပါ့။ မိတ္ေဆြေတြလည္း တိုးရင္းေပါ့။

အဲဒီ ကမာၻအတုက မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ဟာ အခု FB ေပၚအထိ ဆက္ပါလာတုန္းပါပဲ။ ဘယ္သူ ဘယ္ဝွါဟာ ဘယ္လို စိတ္နဲ႕ ကိုယ့္အေပၚ တုန္႕ျပန္ ေျပာဆို ဆက္ဆံတယ္ ဆိုတာကို သူေရးထားတဲ့ စာအရ... ေဘးလူအေနနဲ႕ ၾကည္႕ရင္ အလံုးစံုကို ျမင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ အခ်ိန္တခုနဲ႕ အတူ လိုက္ၾကည္႕ႏိုင္မွာပဲ ျမင္ႏိုင္တဲ့ကိစၥမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။

တခ်ိဳ႕ စာေတြဟာ ေလသံဟာ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ခပ္ရင့္ရင့္ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ေနမယ္။ တခ်ိဳ႕စာေတြဟာ ဆရာႀကီး ဆရာမႀကီး ေလသံ ေပါက္ခ်င္ ေပါက္ေနမယ္။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြဟာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္တီးေနာက္ေတာက္ ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမယ္။

ဘယ္လိုစာေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီတေယာက္ဟာ ဘာေၾကာင့္ ဒီိလုိ ေရးတယ္ဆိုတာက ကိုယ္ကေတာ့ နားလည္တယ္... သေဘာေပါက္တယ္။

ဒါေၾကာင့္... ၾကားထဲကေန ဝင္ၿပီး ဒီဘဲက ဘာႀကီးလဲဟ၊ ဒီအန္တီက ရင့္တယ္ဟ၊ ဒီေကာင္က ဘာေကာင္ႀကီးလဲ... မထင္ေနၾကပါနဲ႕။ ကာယကံရွင္ကိုယ္တုိင္က ဘာမွမျဖစ္တာကို သေဘာေပါက္ၾကပါ။
အတူတူ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ အျပန္အလွန္ ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ စာေတြနဲ႕အတူ တန္ဖိုးျဖတ္လို႕ မရတဲ့ ေစတနာနဲ႕ ေပါင္းစပ္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အသိုင္းအဝန္းက လူရင္းေတြျဖစ္ေနလို႕ ဘာေျပာေျပာ မနာပါဘူး ဆိုတာေလး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

ခ်စ္လို႕ ေျပာတယ္ မွတ္ပါတယ္။

Indigestion as the result of noise

စီးပြါးျဖစ္သႀကၤန္မ႑ပ္ကိစၥ မၿပီးႏိုင္မစီးနုိင္ပဲ။ ရန္ကုန္တုိင္းအစိုးရကို ဆႏၵျပခ်င္တဲ့သူနဲ႕ လက္သန္းျဖတ္ခ်င္တဲ့သူနဲ႕။ ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲ။

ဆႏၵျပခ်င္သူေတြ ဆႏၵျပၾကပါလို႕ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ဆႏၵကို ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကေန ထုတ္ေဖာ္ၾကပါ။ ဆႏၵျပသူေတြနဲ႕အတူ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္လာမယ့္သူေတြ ရိွလာႏိုင္သလို ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ ေဝဖန္ရွံဳ႕ခ်မွဳေတြလည္း ရိွလာႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ေရျမင္းေလာက္ေတာ့ အေရထူပါေစ။
လက္သန္းျဖတ္ခ်င္သူေတြလည္း ဇ ရိွရင္ လုပ္ပစ္လိုက္စမ္းပါ။ ကိုယ့္လက္သန္းနဲ႕ ကိုယ္ပဲဟာ... ဘယ္သူ႕ ဂရုစိုက္ေနရမလဲ။ ဒါေပမယ့္ လက္သန္း မရိွရင္ေတာ့ ႏွပ္ေခ်း ေကာ္ဖို႕ နည္းနည္း ခက္လိမ့္မယ္။ လက္ညိဳးလိုက္ႀကီး ထိုးထည္႕လိုက္ရင္ ႏွာေခါင္းေပါက္ႀကီး ပိုပြလာလိမ့္မယ္။ အခုေတာင္ ပြႀကီးတုိ႕က အေတာ္ပြေနၿပီေလ။ အဲဒီေတာ့ လက္သန္း မျဖတ္ခင္မွာ အဲဒါေလးေတာ့ ျပန္စဥ္းစား။ ဟုတ္ၿပီလား။

ရန္ကုန္မွာ ေရကို ေခၽြတာလိုက္တာနဲ႕ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းမွာ ေရေတြ ပိုလွ်ံလာမွာလားလို႕ ေမးတဲ့ တက္ၾကြတဲ့ ၾကက္ဖႀကီးမ်ားကိုလည္း ျမန္မာျပည္ အလယ္ပိုင္း မဟုတ္တဲ့ ရန္ကုန္တုိင္းထဲက တြံေတး ဒလဘက္ေတြ ၾကည္႕ျမင္တုိင္ တဘက္ကမ္းက ရြာေတြဆီကုိ အလည္တေခါက္ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ေစခ်င္မိပါတယ္။ ရြာလမ္းေတြက က်ဥ္းေတာ့ ကားေမာင္းလို႕ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခုိင္းတာ။ အဲဒီ ၾကက္ဖႀကီးေတြ သိေစခ်င္တာကေတာ့... ရန္ကုန္မွာ စုေဆာင္းထားတဲ့ ေရေတြဟာ အဲဒီဘက္ကုိေတာ့ ေရာက္ႏုိင္ပါတယ္ ခင္ဗ်။

ျပန္ေျပာမွာက ရိွပါေသးတယ္။ အဲဒီ ကန္ေတာ္ႀကီး အင္းယားက ေရေတြကို ဘယ္သူေတြက သံုးေနၾကလို႕လဲ။ ေသာက္ေရ သံုးေရအျဖစ္ သံုးမွ မသံုးတာ။ ဟုတ္တာေပါ့။ အခုထိေတာ့ မသံုးၾကေသးဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို ေရအရင္းအျမစ္ဆိုတာ အရံသေဘာအေနနဲ႕ ထိန္းသိမ္းထားရတဲ့ အရာမ်ိဳးပဲေလ။ ေရလံုးဝမရိွတဲ့အခါမွာ ေျမာင္းပုတ္ေရေတာင္ ထုတ္သံုးရေသးတာပဲ။ အဲဒီလို ကန္ေရေတြက ရန္ကုန္အတြက္ အေကာင္းဆံုးေသာ အရံေရအရင္းအျမစ္ပဲေလ။ ထိန္းသိမ္းထားသင့္တာေပါ့။ မဟုတ္ဘူးလား ခင္ဗ်။

လာပါေသးတယ္။ စကၤာပူမွာေတာင္ ျမန္မာေတြ သႀကၤန္ပြဲ က်င္းပၿပီး ေရပတ္ခြင့္ ရတယ္။ ရန္ကုန္မွာ အစိုးရအသစ္က ဘာျဖစ္လို႕ သႀကၤန္ပြဲကို ကန္႕သတ္ခ်ဳပ္ျခယ္ထားရသလဲ။ ေမးၾကည္႕ခ်င္လို႕ပါ... စကၤာပူမွာေလ ရန္ကုန္လုိမ်ိဳး မီးသတ္ပိုက္ႀကီးေတြနဲ႕ ေရကို ဒလေဟာ တဗြင္းဗြင္း သံုးခြင့္ရတယ္မ်ား ထင္ေနသလား ဟင္။ ရန္ကုန္က ေရကစားမ႑ပ္ေတြ ေရသံုးအား ဘယ္ေလာက္ ရိွသလဲ ဆိုတာ ေရကစားဖူးတဲ့သူေတြ အသိဆံုးပါဗ်ာ။ စကၤာပူက သႀကၤန္ပြဲကိုမ်ား အေဖာ္လာညိွေနေသးတယ္။ ခက္တာပဲ။

ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ တကယ္မသိလို႕ ေမးၾကည္႕ခ်င္တယ္။ အဲဒီလို စီးပြါးျဖစ္သႀကၤန္မ႑ပ္ေတြ ခြင့္ျပဳခ်က္ မရလို႕ ရန္ကုန္မွာ မရိွေတာ့ရင္ ရန္ကုန္သႀကၤန္ႀကီးက အရင္လို စည္စည္ကားကား မရိွေတာ့ပဲ ေျခာက္ကပ္ကပ္ႀကီး ျဖစ္သြားမွာလား ဟင္။

မွတ္ခ်က္။ ခါေတာ္မွီ စာ မဟုတ္ပါ။ ဟိုတစ ဒီတစ ပြမ္ညံပြမ္ညံ အသံေတြ ထြက္ေနတာကို ျမင္မိၾကားမိလို႕ ရင္ထဲကေန ပြင့္အန္ထြက္လာတဲ့ အစာမေၾက ရင္ျပည္႕ရင္ကယ္သံပါ။ ဦးခ်ိန္တီ ကယ္ပါ။

The preference

လူတကိုယ္ အႀကိဳက္တမ်ိဳးစီပဲ။ ကိုယ္ကေတာ့ ကာတြန္းကားေတြ ႀကိဳက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကာတြန္းကားအသစ္ေတြ ထြက္ရင္ ဘာကားအသစ္ထြက္သလဲ ဆုိတာ သိတယ္။ သိေအာင္လည္း ႀကိဳးစားအားထုတ္မွဳ အထိုက္အေလွ်ာက္ ရိွရတာေပါ့။

ကုလားကားကိုေတာ့ စကၤာပူမွာ ကုလားလိုင္းက စေန တနဂၤေႏြမွာ ျပေတာ့ ၾကည္႕ျဖစ္တယ္။ သို႕ေပမယ့္လည္း ကုလားကား ဘာကားအသစ္ေတြ ထြက္သလဲ ဆိုတာေတာ့ မသိဘူး။ ရုပ္သံလိုင္းက ျပတာပဲ ၾကည္႕တာကိုး။ တကူးတက အသစ္ေတြ လိုက္ရွာၿပီး ၾကည္႕မေနျဖစ္ဘူး။
ဒီလိုပဲ တျခား ဘာရုပ္ရွင္ကားသစ္ေတြ ထြက္သလဲ လာမေမးနဲ႕။ တကယ္ကို မသိဘူး။ ျမန္မာကားလည္း မၾကည္႕ဘူး။ တရုတ္ကား ဂ်ပန္ကား ကိုရီးယားကားေတြလည္း မသိဘူး။ အက္ရွင္ေတြ ဒရမ္မာေတြ သရဲကားေတြ ဘာတခုမွ လာမေမးနဲ႕ တကယ္ကို မသိဘူး။ သိေအာင္လည္း မႀကိဳးစားထားဘူး။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ ေျပာင္းျပန္ လူေတြလည္း ရိွေနႏိုင္တယ္။ ကာတြန္းကားက လြဲလို႕ က်န္တဲ့ကား အကုန္ၾကည္႕တယ္။ ကာတြန္းကားအေၾကာင္း ေျပာရင္ ဘာတခုမွ မသိတဲ့ သူမ်ိဳးေပါ့။ သူတုိ႕အတြက္ ကာတြန္းကားက ဆက္သြယ္မွဳျပင္ပဧရိယာပဲ။

ေျပာခ်င္တာက... လူတဦးဆီမွာ အႀကိဳက္မတူသလို တန္ဖိုးထားခ်က္လည္း မတူဘူး။ တခ်ိဳ႕အတြက္ ရိုးသားမွဳက တန္ဖိုးႀကီးတယ္။ တခ်ိဳ႕အတြက္ ပညာအရည္အခ်င္းက အေရးႀကီးတယ္။ တခ်ိဳ႕အတြက္ လူရည္လည္မွဳ လည္လည္ပတ္ပတ္ ရိွမွဳက အေရးႀကီးတယ္။ တခ်ိဳ႕အတြက္ ဂုဏ္ဓနက အေရးႀကီးတယ္။ တခ်ိဳ႕အတြက္က အေျပာအဆို ေကာင္းတာမ်ိဳးက အေရးႀကီးတယ္။

ၾကက္ေျခနီအမွတ္အသား အလြဲသံုးစား လုပ္မွဳကို ျမင္တဲ့အခါ ကိုယ္ေတြက သဲသဲလွဳပ္ အသံေတြ ထြက္ေနခ်ိန္မွာ က်န္တဲ့သူေတြက ေနစိမ့္ေနၾကတယ္။ တျခားသူေတြ အာဆင္နယ္ မန္ယူ လီဗာပူး ခ်ယ္ဆီး ဆိုၿပီး ေဘာလံုးနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေနာင္ဂ်ိန္ခ်ေနခ်ိန္မွာ ကိုယ္ကေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ။ သူမ်ားေတြက အမိွဳက္ေကာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ကုိယ္ေတြက ေသြးလွဴရွင္စုေဆာင္းေရးကို အဓိကထား အာရံုစိုက္ထားတယ္။ ဆိုလိုခ်င္တာက အာရံုစိုက္မွဳ ဂရုျပဳမွဳက လူတုိင္းမွာ တေျပးညီတည္း မရိွႏုိင္ဘူး။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခံ ဝန္ႀကီး ၂ ပါးရဲ႕ ေဒါက္တာဘြဲ႕အတုနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အသံေတြ ထြက္ၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာလည္း အသံေတြ ဆူဆူညံညံ ထြက္ၾကတယ္။ ရိုးသားမွဳနဲ႕ တုိင္းၾကတယ္။ အတုမွန္း မသိရေအာင္ အလိမ္ခံရတဲ့အထိ ညံ႕ၾကသလား ဆုိၿပီး တုိင္းၾကတယ္။ အတုေတြကို မစစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စိစစ္ေရးေကာ္မတီက အားနည္ခ်က္ရိွရသလားလို႕ ဆုိၾကတယ္။ ဒါဟာ သူတို႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္တန္ဖိုးထားခ်က္အရ အသံေတြ ထြက္ၾကတာကို သေဘာေပါက္ လက္ခံပါတယ္။

ကိုယ္ေတြကေတာ့ ေလာေလာဆယ္မွာ ပြဲၾကည္႕ပရိသတ္ပါ။ ေဝဖန္ဖို႕ ေစာေသးတယ္လို႕ပဲ ျမင္မိတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႕အသစ္က အလုပ္ေတြ ဘာတခုမွ မစရေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႕ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ေစာင့္ၾကည္႕ဖို႕ပဲ အားသန္မိတယ္။ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႕ တာဝန္ယူမွဳေတြဟာ အရင္အစိုးရလိုပဲ ထူးမျခားနားဆိုရင္ေတာ့ အသံေတြ ထြက္ရမွာေပါ့။ အစိုးရအဖြဲ႕ကို ေစာင့္ၾကည္႕သလို ကိုယ္ေတြလည္း ကိုယ့္အလုပ္ကို အလုပ္နဲ႕ တူေအာင္ လုပ္ၾကတာေပါ့။

အခုေရတြင္းတူး အခုေရၾကည္ေသာက္လို႕ မရဘူး။ ေရာမၿမိဳ႕ကို တရက္တည္းနဲ႕ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လိုအပ္ခ်က္ေတြအေပၚမွာ အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္တဲ့ ေဝဖန္မွဳေတြ ေထာက္ျပမွဳေတြနဲ႕ တိုင္းျပည္ကို အခ်ိန္ယူ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ၾကပါစို႕။

Rome was not built in One day

အစိုးရအသစ္က မတက္ရေသးခင္ အခုကတည္းက ႀကိဳေျပာထားတာ။ ေရာမၿမိဳ႕ႀကီးကို ၁ ရက္တည္းနဲ႕ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ စုတ္ျပတ္နံေဟာင္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္ႀကီးကို နတ္ဘံုနတ္နန္းလိုမ်ိဳး ေျပာင္လက္ေတာက္ပသြားေအာင္ ေန႕ခ်င္းညခ်င္း ဟတ္ခ်ေလာင္းဆိုၿပီး ေျပာင္းလဲဖို႕ဆိုတာ အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ မလြယ္လွဘူး။

အဲဒီေတာ့ အစိုးရသစ္ရဲ႕ ပထမႏွစ္ ဒုတိယႏွစ္ေတြမွာ အခုခ်ိန္မွာ ရိွေနတဲ့ ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေသာ ျပႆနာေတြဟာ အကုန္ ေျပာင္ရွင္းသြားမွာ မဟုတ္ပဲ ဆက္လက္ ရိွေနဦးမွာပါ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က လမ္းေတြ ဆက္ပိတ္ေနဦးမွာပါပဲ။ ေႏြရာသီေရာက္ရင္ ေရလည္း ရွားေနဦးမွာပဲ။ ရာသီဥတုလည္း ပူၿမဲ ပူေနဦးမွာပဲ။ မီးေတြလည္း ပ်က္ေနဦးမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီခ်ီးထုပ္ေတြ အမိွဳက္ထုပ္ေတြကို ရွင္းလင္းဖို႕ အစိုးရအသစ္ဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြကိုေတာ့ လုပ္ေဆာင္မယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။

ေျပာခ်င္တာက အဲဒီခ်ီးထုပ္ေတြ အမိွဳက္ထုပ္ေတြ အေျပာင္ မရွင္းရေသးခင္မွာ ခ်ီးေပါက္မယ့္ လူေတြကိုပဲ။ အဲဒီ ခ်ီးထုပ္ေတြ အမွိဳက္ထုပ္ေတြဟာ ဘယ္သူ႕ဟာေတြလည္း ဆိုတာ ဒင္းတုိ႕ေတြ ကြဲကြဲျပားျပား သိဖို႕ လိုပါတယ္။ အဲဒါေတြကို အျမစ္ျဖတ္ဖို႕ အခ်ိန္လိုတယ္ ဆိုတာ ဒင္းတုိ႕ေတြ သိဖို႕ လိုပါတယ္။

ဒါဆို အရင္အစိုးရလက္ထက္တုန္းက မင္းတုိ႕ေတြက အျပစ္ေတြပဲ ေျပာၿပီး ဘာလို႕ အခ်ိန္မေပးသလဲ... ျပန္ေမးရင္ သူတုိ႕ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ရခဲ့ေပမယ့္ ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္း မလုပ္ျပႏိုင္ခဲ့တာကို ျပန္ညႊန္ျပခ်င္ပါတယ္။