Why not compromise?

စာေရးဆရာမ ခင္ခင္ထူးေရးတဲ့ အညာသူ အညာသား ကၽြန္မေဆြမ်ိဳးမ်ား စာအုပ္ထဲမွာ ေရးထားတာေလးေပါ့။ မထူးရဲ႕ ဘႀကီးဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာ ဒူးရင္းပင္ႀကီး စိုက္ထားသတဲ့။ အဲဒီအပင္ကေန ဒူးရင္းသီးေတြ သီးတဲ့အခါ ဒူးရင္းသီးအနံ႕ေတြ လွိဳင္လွိဳင္ထေရာေပါ့။ အဲဒီလိုအခ်ိန္မွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လုပ္ရတဲ့ အညာသူ အညာသားေတြဟာ ႏွာေခါင္းကို ပိတ္... အသက္ကို ေအာင့္... ဒုန္းစိုင္း ျဖတ္ေျပးၾကပါသတဲ့။ သူတို႕ခမ်ာ ပင္ပင္ပန္းပန္း ေတာအလုပ္ေတြ လုပ္ၿပီး အိမ္ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ ဒူးရင္းသီးအနံ႕ႀကီးကို မခံစားႏိုင္လို႕ အခုလို ဒုန္းစိုင္း ေျပးၾကတာပါတဲ့။ ဘႀကီးဘုန္းႀကီးကေတာ့ ဒူးရင္းသီး ႀကိဳက္တဲ့သူ ျဖစ္ေတာ့ ဒူးရင္းသီးဟာ အရသာေကာင္းေၾကာင္း ေမႊးေၾကာင္း ၿမိဳ႕မွာဆို ေစ်းႀကီးေပးၿပီး ဝယ္စားရေၾကာင္း ဘယ္လိုပဲ ေျပာေပမယ့္ မႀကိဳက္တဲ့သူေတြအဖို႕ကေတာ့ ဒူးရင္းသီးဟာ တကယ့္ကို အနံ႕ဆိုးႀကီးပါပဲ။ အနံ႕မခံႏိုင္တဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြအတြက္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဘႀကီးဘုန္းႀကီးဟာ ေက်ာင္းဝင္းထဲက ဒူးရင္းပင္ႀကီးကို ခုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းေလး ေရးထားပါတယ္။

ေသာၾကာေန႕က ရံုးကေန အိမ္ျပန္ဖို႕ ဘတ္စ္ကား စီးလာတယ္။ ရဲေက်ာင္းေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ ပိတ္ရက္မွာ အိမ္ျပန္ဖို႕အတြက္ ရဲသင္တန္းသားေတြ အမ်ားႀကီး ကားဂိတ္မွာ ေစာင့္ေနတယ္။ အေယာက္ ၅၀ ေလာက္ ရိွမယ္။ ကားက ၂ ထပ္ကား ဆိုေတာ့ အမ်ားႀကီး ဆန္႕ပါတယ္။ ရဲသင္တန္းသားေတြက သင္တန္းကေန ေမာင္းလႊတ္လိုက္သလားေတာ့ မသိဘူး။ အကုန္လံုး ေခၽြးသံတရႊဲရႊဲပဲ။ သူတုိ႕ ရွပ္ေတြ အတြင္းခံစြပ္က်ယ္ေတြ အကုန္လံုး ေခၽြးေတြကို ရႊဲေနတာ ေရေလာင္းထားတဲ့ အတုိင္းပဲ။ ကား ေအာက္ထပ္မွာ ထိုင္စရာခံုေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေနေပမယ့္ အဲဒီရဲသင္တန္းသားေတြ မတ္တပ္ပဲ ရပ္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႕ ေခၽြးရႊဲေနေတာ့ ေဘးမွာ ထုိင္ေနတဲ့သူေတြကို အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစလိုတဲ့ သေဘာျဖစ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခၽြးအနံ႕ကေတာ့ အလံုပိတ္ ဘတ္စ္ကားထဲမွာ အေတာ္ေလးကို လွိဳင္သင္းပါတယ္။ ကိုယ္ေတြအတြက္ အနံ႕မခံႏိုင္ေပမယ့္လည္း အမ်ားသံုးဘတ္စ္ကား ျဖစ္တဲ့အတြက္ သည္းခံရပါတယ္။ သည္းမခံႏိုင္ရင္လည္း အနီးဆံုးမွတ္တိုင္မွာ ဆင္းၿပီး ေနာက္ထပ္ကား ေစာင့္စီးေပါ့။

ကိုယ္ေတြ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ငါးပိရည္က်ိဳဟာ အိမ္နီးခ်င္း တ႐ုတ္ကုလားအိမ္အတြက္ေတာ့ ပုတ္အဲ့အဲ့အနံ႕ပါ။ ငါ့အိမ္ထဲမွာ ငါ ခ်က္တာပဲ ဆိုေပမယ့္ အနံ႕က ခရီးထြက္ ေျခဆန္႔ပါတယ္။  တခါတေလမွ  က်ိဳခ်က္ေပမယ့္လည္း အနံ႕စုပ္ပန္ကာေတြ ဖြင့္... မီးဖိုခန္း ျပတင္းတံခါးေတြ ပိတ္... ဒီလိုပဲ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ငဲ့ရတာပဲေပါ့။ တတ္ႏိုင္သမွ် အနံ႕ထြက္တာ နည္းေအာင္ လုပ္ေပးျဖစ္တယ္။ သူတို႔လည္း အခုခ်ိန္ထိေတာ့ အနံ႕နဲ႕ပတ္သက္ၿပီး အျပစ္တင္စကား မဆိုပါဘူး။ 

လက္ရိွေနတဲ့အိမ္ရဲ႕ ေဘးက အိမ္မွာ ေခြးေမြးထားတယ္။ အဲဒီေခြးက သူ႕အိမ္ေရွ႕က ျဖတ္သြားတဲ့ လူမွန္သမွ်ကို ထိုးေဟာင္ပါတယ္။ ကိုက္တတ္လား မကိုက္တတ္လားေတာ့ မသိေပမယ့္... သူ႕လည္ပင္းမွာေတာ့ ကေတာ့ပံု အုပ္ေဆာင္းႀကီး တပ္ထားပါတယ္။ အဲဒီအုပ္ေဆာင္းႀကီး ရိွေနေတာ့ ကိုက္လို႕ မရေလာက္ဘူး။ ေခြးေဟာင္သံ ဆူညံလြန္းရင္ ကိုယ္ေတြရဲ႕ အိမ္တံခါးကို သြားပိတ္ထားလိုက္တယ္။ အဲဒီအိမ္က အိမ္ေရွ႕ထြက္ အေမြးတိုင္ထြန္းတဲ့အခ်ိန္ တံခါးေလး ဖြင့္ထားရင္ ကိုယ္ေတြက သြားစရာ ရိွရင္ေတာင္ သူတုို႕ တံခါးျပန္ပိတ္တဲ့အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ပါတယ္။ အေမြးတုိင္ ထြန္းေနတဲ့ သူတုိ႕ကလည္း ကိုယ္ေတြ ျဖတ္သြားမယ္ဆိုတာ ျမင္တာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း တံခါးပိတ္ေပးပါတယ္။
 
ေျပာခ်င္တာက... တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ ကိုယ့္အတြက္ ပံုမွန္ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ ႀကိဳက္တဲ့ဟာက တပါးသူအတြက္ မခံစားႏုိင္တဲ့ဟာမ်ိဳး မႀကိဳက္တဲ့ဟာမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အေလွ်ာ့အတင္း Compromise လုပ္ေပးဖို႕ လိုပါမယ္။ ကိုယ္ မႀကိဳက္တုိင္း သူမ်ားကို ကိြဳင္ရွာလို႕ မရပါဘူူး။ သူ မႀကိဳက္တဲ့ဟာကိုလည္း ဘယ္လိုနည္းလမ္းနဲ႕ အေကာင္းဆံုး ေျဖရွင္းရမလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားရပါမယ္။ ကုိယ့္ဘက္က ေလွ်ာ့လို႕ရရင္ ကိုယ့္ဘက္က ေလွ်ာ့... သူ႕ဘက္က ေလွ်ာ့လို႕ရရင္ သူ႕ဘက္က ေလွ်ာ့... အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ စည္းခ်က္ညီ သဟဇာတျဖစ္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို တည္ေဆာက္ယူရမွာပဲ။ ငါျ့မင္းငါစိုင္း စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္ ဆုိတာမ်ိဳး လုပ္လို႔မရတာ လုပ္ဖို႕မသင့္တာကို သိေစခ်င္မိပါတယ္။

Needs Good Employee

ဝန္ထမ္းေကာင္းမွ တုိင္းျပည္ေကာင္းမည္ ဆုိတဲ့စာသားေလး ဖတ္ဖူး ျမင္ဖူးတယ္။ အဲဒါ တကယ္မွန္တယ္။ တုိင္းျပည္အဆင့္ မေျပာနဲ႕ ကိုယ္ေတြလို ကုမၸဏီအဆင့္မွာေတာင္ အဲဒီစကားက ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္တယ္။

ကိုယ္ေတြရဲ႕ကုမၸဏီက Asia Pacific Region တခုလံုးမွာ ရံုးခြဲေတြ ရိွတယ္။ အဲဒီရံုးခြဲတုိင္းမွာ သက္ဆုိင္ရာဌာနရဲ႕ အႀကီးအကဲ မန္ေနဂ်ာေတြ ရိွတယ္။ အဲဒီမန္ေနဂ်ာေတြဟာ ရံုးခ်ဳပ္ကို လုပ္ငန္းဆိုင္ရာေတြကို အစီရင္ခံရတယ္။

အဲဒီထဲက ႏိုင္ငံတခုက မန္ေနဂ်ာဟာ အလုပ္ မလုပ္ဘူး။ သူက သူ႕ဆီေရာက္လာတဲ့ အလုပ္ေတြကို ရသေလာက္ ဥထားတယ္။ အေပၚကိုလည္း မေျပာဘူး။ ေအာက္ကိုလည္း မခုိင္းဘူး။ အေျခအေန ဘယ္လို ရိွလဲဆိုတာကို Follow Up လုပ္တဲ့လူ မရိွရင္ မရိွသလို ဒီအတုိင္းေလး ပစ္ထားတယ္။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ အေျခအေနကို ေမးတဲ့လူ ရိွလာရင္လည္း ရရင္ရသလို ေဘာလီေဘာပုတ္ၿပီး ေျဖတယ္။ အဲဒါကို သက္ဆုိင္ရာဌာနေတြက မေက်နပ္လို႕ ဆက္ၿပီး မေစာင့္ႏုိင္လို႕ ရံုးခ်ဳပ္အထိ အဲဒီကိစၥ တက္လာမွ ရံုးခ်ဳပ္က အဲဒါေတြကို သိရတယ္။

ရံုးခ်ဳပ္က တဖက္စကားပဲ နားမေထာင္ပဲ အေျခအေနအမွန္ကို တကယ္ သိခ်င္လို႕ ေမးတဲ့အခါမွာလည္း သူက User ေတြရဲ႕ တကယ့္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ စုစည္းေနတယ္... ဘာလုပ္ခ်င္သလဲ ဆိုတဲ့ အေျဖ မထြက္ေသးဘူးလို႕ ေျဖတယ္။ User ေတြရဲ႕ သက္ဆုိင္ရာဌာနက ေမးရင္ ရံုးခ်ဳပ္ကို အကူအညီ လွမ္းေတာင္းထားလို႕ ေစာင့္ေနရတယ္လို႕ ေျဖတယ္။ အလုပ္ကို ေသခ်ာ မလုပ္ေပမယ့္ ပလာတာ ရိုက္တာေတာ့ ေတာ္လြန္းတယ္။

အဲဒီလို လူမ်ိဳးကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ပါလား။ ဘာလို႕ ဆက္ထားေနသလဲ ဆုိရင္... ျဖဳတ္ရတာ လြယ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ျဖဳတ္ၿပီးရင္ အဲဒီေနရာမွာ အစားထိုးဖို႕ လူရွာရတာ ခက္ပါတယ္။ ဘာသာစကား လုပ္ငန္းခြင္ကၽြမ္းက်င္မွဳ ပညာအရည္အခ်င္း လုပ္သက္ စတာေတြကို အကုန္ ထည္႕တြက္ရပါတယ္။

ဘာမွ မလုပ္တဲ့သူကို ဘာလို႕မ်ား ဆက္ထားေနမလဲ။ သူ ရိွလည္း ဘာမွ လုပ္တာမွ မဟုတ္တာ ဆိုရင္... အဲဒါလည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ဘာညာသာရကေတြက ထည္႕တြက္ရပါေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ စနစ္တက် အခ်ိန္ယူၿပီး ျပင္ဆင္ခြင့္ေတြ ေပးရပါတယ္။ အဲဒီလို ျပင္ဆင္ခြင့္ ေပးတာကိုမွ လိုက္မလုပ္ေတာ့မွ အလုပ္ျဖဳတ္တာေတြ ထုတ္တာေတြ လုပ္ရပါမယ္။ ၾကားထဲမွာေတာ့ အဲဒီတေယာက္ရဲ႕ ဒဏ္ေတြကို အကုန္ ခါးစည္းခံရပါတယ္။

ေျပာခ်င္တာက တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ ကိုင္တြယ္အုပ္ခ်ဳပ္ရတာ သိပ္မလြယ္ပါဘူး။ အထက္လူႀကီး ေကာင္းရင္ ဒါမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ပါဘူးလို႕ ဆိုမယ့္သူေတြ ရိွႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အထက္လူႀကီး ေကာင္းတုိင္းလည္း မရပါဘူး။ ေခါင္းတြဲ ဘယ္လို ေကာင္းေကာင္း ေနာက္တြဲေတြ မေကာင္းရင္လည္း လိုသေလာက္ ခရီးမေရာက္ပါ။ ကန္႕လန္႕တိုက္ေနတဲ့ ေနာက္တြဲေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ေခါင္းတြဲရဲ႕ ရုန္းကန္အားဟာ အခ်ည္းအႏွီးျဖစ္ေစပါတယ္။ ေနာက္လိုက္ မဟုတ္ရင္ ပိုေတာင္ ဆိုးပါတယ္။ ဝန္ထမ္းတုိင္းဟာ ေခါင္းေဆာင္အႀကီးအကဲရဲ႕ ေနာက္လိုက္ မဟုတ္ပါဘူး။

ေခါင္းေဆာင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း... သူ႕ရဲ႕ နည္းဗ်ဴဟာေတြ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း... အလုပ္ထဲမွာ ေပကပ္ကပ္ေနၿပီး ကန္႕လန္႕တုိက္တတ္တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ရိွေနတတ္ပါတယ္။ သူတုိ႕ဟာ သူတုိ႕ရဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြါးအတြက္ အဲဒီလို ကန္႕လန္႕တုိက္ လုပ္တာမ်ိဳး ရိွႏုိင္ပါတယ္။
အဲဒီလို လူေတြကို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲဖို႕က ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ တာဝန္ပါဆိုရင္ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၀၀% မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီဝန္ထမ္းကလည္း ျပဳျပင္လိုစိတ္ ရိွဖို႕လိုပါတယ္။ သူကိုယ္တုိင္က မျပင္ရင္ေတာ့ ဘယ္သူမွ လာျပင္ေပးလို႕ မရပါဘူး။ အဲဒီဟာမ်ိဳးမွာ ေခါင္းေဆာင္ အႀကီးအကဲမွာ တိုက္ရိုက္ တာဝန္္ မရိွေတာ့ပါဘူး။

ဟာ.. ဘာဆိုင္လို႕လဲ ေခါင္းေဆာင္ အႀကီးအကဲ ဆိုတာ... အဲဒီလိုလူေတြအတြက္ တာဝန္ ရိွကို ရိွပါတယ္လို႕ လာမျငင္းပါနဲ႕။ ေခၚသြားလုိ႕ မရလို႕ ထားခဲ့ရတာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ရဟန္းဝတ္ျဖစ္တဲ့ ေဒဝဒတ္ မေကာင္းတာဟာ ရဟန္းအဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အႀကီးအကဲ ဗုဒၶျမတ္စြာမွာ တာဝန္ရိွတယ္လို႕ ဆိုလို႕ မရတာကို သေဘာေပါက္ နားလည္ၾကပါ။

အခ်ဳပ္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္... ဘယ္အလုပ္မွာ မဆို သက္ဆုိင္သူ အားလံုး တက္ညီလက္ညီ ရုန္းကန္မွပဲ အဆင္ေျပမွာပါ။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဖို႕ လိုသလို ေနာက္လိုက္ ေကာင္းဖို႕လည္း လိုပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ေနာက္လိုက္ မဟုတ္တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြလည္း ေကာင္းဖို႕ လိုပါတယ္။ ကိုယ့္အလုပ္ကို ေစတနာ အျပည္႕နဲ႕ မခိုမကပ္ လုပ္ဖို႕ လိုပါတယ္။