စကၤာပူေရာက္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒူးရင္းသီးထဲမွာ လုပ္တဲ့ ဂီတပြဲေတြကို လစဥ္လိုလို နားေထာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ရံုးက မန္ေနဂ်ာက ေခၚလို႕ ဗစ္တိုးရီးယား ကပြဲရံုမွာ လုပ္တဲ့ ဂီတပြဲကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လ ေက်ာ္က စ ေရာက္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေရာက္တဲ့ပြဲေတြက ဒူးရင္းသီးထဲမွာ လုပ္တဲ့ ဂီတပြဲေတြပါ။ အစက အဲဒီလို တီး၀ိုင္းေတြကို ပ်င္းစရာ ေကာင္းမယ္လို႕ပဲ တံုးအစြာ ျမင္ခဲ့မိတယ္။ ဒီလို ဂီတသံစဥ္ေတြက ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အလွမ္းေ၀းခဲ့မိတယ္။ ဘယ္တူရိယာကိုမွ မတီးမွဳတ္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဂီတကို နားေထာင္တဲ့ ပရိသတ္အဆင့္မွာပဲ ရိွခဲ့ပါတယ္။ မိုးဇတ္တို႕ ဘင္တိုဗင္တုိ႕ဆုိတာ ၾကားဖူးနား၀ အဆင့္မွာေပါ့။
ရံုးက မန္ေနဂ်ာရဲ႕ ေကာင္းမွဳနဲ႕ပဲ လတုိင္းနီးပါး ပြဲဆက္မျပတ္ခဲ့ပါဘူး။ သူ မလာႏိုင္တဲ့ ပြဲရိွရင္ေတာင္ ဖုန္းနဲ႕ မတ္ေဆ့ခ်္ပို႕ၿပီး သတင္းေပးပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ပြဲေတြက သံစံုတီး၀ိုင္းႀကီးေတြပါ။ တခ်ိဳ႕ပြဲက ေလမွဳတ္တူရိယာ အစံုအလင္နဲ႕ တီးခတ္တဲ့ ပြဲပါ။ တခ်ိဳ႕ပြဲက်ေတာ့ တရုတ္ေရွးရိုးရာ တူရိယာေတြနဲ႕ တီးခတ္ ေျဖေဖ်ာ္တဲ့ပြဲမ်ိဳးပါ။ ဘယ္လို တီး၀ိုင္းေတြ ျဖစ္ေနပါေစ... ဘယ္လို တူရိယာေတြနဲ႕ တီးခတ္ေနပါေစ... သံစဥ္ဂီတဟာ လူရဲ႕စိတ္ကို ႏူးညံ႕ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူး လြမ္းဆြတ္ေစပါတယ္။ အိပ္ငိုက္ဖို႕ ေ၀းစြ... ပ်င္းရိဖို႕ ေ၀းစြ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြမွာလည္း ဒူးရင္းသီးထဲကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ပြဲက ေလမွဳတ္တူရိယာ အစံုအလင္နဲ႕ တီးခတ္တဲ့ပြဲပါ။ ကာတြန္းကားထဲက ဇာတ္၀င္သီခ်င္းေတြကို တီးမွဳတ္ ေဖ်ာ္ေျဖမွာပါ။ ရႊန္းမီနဲ႕ စာကေလးကို ဖိတ္ထားေပမယ့္ စာကေလးနဲ႕ သူ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပဲ ပြဲတက္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ရႊန္းမီက ေန႕လည္ပိုင္းမွာ ခဏတျဖဳတ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႕ ပြဲခ်ိန္ မမွီလိုက္ဘူး။ အိပ္မက္ေတြ ေကာင္းေနလို႕လားပဲေနာ္။
ေရွ႕ပြဲေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳအရ ဒူးရင္းသီးထဲမွာ ဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္ မေပးပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကင္မရာ ယူမသြားေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေန႕က ပြဲမစခင္မွာ ကင္မရာ မီးေရာင္ေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ပါပဲ။ ကင္မရာ မယူခဲ့တဲ့ ေန႕မွာ ဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္က အလွဴေပးသလို အခြင့္ရေနတာ တကယ့္ကို စိတ္နာစရာပါပဲ။ ဒါနဲ႕ပဲ စာကေလးမွာ ပါလာတဲ့ ကင္မရာနဲ႕ အခုပံုကို အမွတ္တရ ရိုက္ယူထားလိုက္တယ္။ ဂီတပြဲ စတဲ့အခါမွာေတာ့ တီးမွဳတ္ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ သူေတြကို အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ရေလေအာင္ ဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္ မေပးေတာ့ပါဘူး။ အသံဖမ္းခြင့္လည္း မရိွပါဘူး။ အားလံုး ကုိယ့္အသိစိတ္နဲ႕ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနရတယ္။ အားလံုး တိတ္ဆိတ္ေနမွ ဂီတရဲ႕ သံစဥ္ေတြကို ခံစား ရင္ဖုိႏိုင္မယ္ေလ။
ေရွ႕လ ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ရက္ မွာလည္း ဂီတပြဲတစ္ပြဲ ရိွပါေသးတယ္။ အဲဒီပြဲက တရုတ္ ေရွးေခတ္တူရိယာေတြနဲ႕ တီးခတ္မွာပါ။ ေသခ်ာပါတယ္ ပြဲခင္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ေရာက္ေနမယ္ ဆိုတာ ေျမႀကီးလက္ခတ္ မလြဲပါပဲကြယ္။
ရံုးက မန္ေနဂ်ာရဲ႕ ေကာင္းမွဳနဲ႕ပဲ လတုိင္းနီးပါး ပြဲဆက္မျပတ္ခဲ့ပါဘူး။ သူ မလာႏိုင္တဲ့ ပြဲရိွရင္ေတာင္ ဖုန္းနဲ႕ မတ္ေဆ့ခ်္ပို႕ၿပီး သတင္းေပးပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ပြဲေတြက သံစံုတီး၀ိုင္းႀကီးေတြပါ။ တခ်ိဳ႕ပြဲက ေလမွဳတ္တူရိယာ အစံုအလင္နဲ႕ တီးခတ္တဲ့ ပြဲပါ။ တခ်ိဳ႕ပြဲက်ေတာ့ တရုတ္ေရွးရိုးရာ တူရိယာေတြနဲ႕ တီးခတ္ ေျဖေဖ်ာ္တဲ့ပြဲမ်ိဳးပါ။ ဘယ္လို တီး၀ိုင္းေတြ ျဖစ္ေနပါေစ... ဘယ္လို တူရိယာေတြနဲ႕ တီးခတ္ေနပါေစ... သံစဥ္ဂီတဟာ လူရဲ႕စိတ္ကို ႏူးညံ႕ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူး လြမ္းဆြတ္ေစပါတယ္။ အိပ္ငိုက္ဖို႕ ေ၀းစြ... ပ်င္းရိဖို႕ ေ၀းစြ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြမွာလည္း ဒူးရင္းသီးထဲကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ပြဲက ေလမွဳတ္တူရိယာ အစံုအလင္နဲ႕ တီးခတ္တဲ့ပြဲပါ။ ကာတြန္းကားထဲက ဇာတ္၀င္သီခ်င္းေတြကို တီးမွဳတ္ ေဖ်ာ္ေျဖမွာပါ။ ရႊန္းမီနဲ႕ စာကေလးကို ဖိတ္ထားေပမယ့္ စာကေလးနဲ႕ သူ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပဲ ပြဲတက္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ရႊန္းမီက ေန႕လည္ပိုင္းမွာ ခဏတျဖဳတ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႕ ပြဲခ်ိန္ မမွီလိုက္ဘူး။ အိပ္မက္ေတြ ေကာင္းေနလို႕လားပဲေနာ္။
ေရွ႕ပြဲေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳအရ ဒူးရင္းသီးထဲမွာ ဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္ မေပးပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကင္မရာ ယူမသြားေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေန႕က ပြဲမစခင္မွာ ကင္မရာ မီးေရာင္ေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ပါပဲ။ ကင္မရာ မယူခဲ့တဲ့ ေန႕မွာ ဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္က အလွဴေပးသလို အခြင့္ရေနတာ တကယ့္ကို စိတ္နာစရာပါပဲ။ ဒါနဲ႕ပဲ စာကေလးမွာ ပါလာတဲ့ ကင္မရာနဲ႕ အခုပံုကို အမွတ္တရ ရိုက္ယူထားလိုက္တယ္။ ဂီတပြဲ စတဲ့အခါမွာေတာ့ တီးမွဳတ္ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ သူေတြကို အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ရေလေအာင္ ဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္ မေပးေတာ့ပါဘူး။ အသံဖမ္းခြင့္လည္း မရိွပါဘူး။ အားလံုး ကုိယ့္အသိစိတ္နဲ႕ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနရတယ္။ အားလံုး တိတ္ဆိတ္ေနမွ ဂီတရဲ႕ သံစဥ္ေတြကို ခံစား ရင္ဖုိႏိုင္မယ္ေလ။
ေရွ႕လ ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ရက္ မွာလည္း ဂီတပြဲတစ္ပြဲ ရိွပါေသးတယ္။ အဲဒီပြဲက တရုတ္ ေရွးေခတ္တူရိယာေတြနဲ႕ တီးခတ္မွာပါ။ ေသခ်ာပါတယ္ ပြဲခင္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ေရာက္ေနမယ္ ဆိုတာ ေျမႀကီးလက္ခတ္ မလြဲပါပဲကြယ္။
10 comments:
ဂၤီတကို ခ်စ္သူသည္....
ကိုယ္ျဖည့္ခ်င္ရာ ျဖည့္ ေတာ့ ဖိုးဂ်ဴလိုင္ ..
ဘာလို႕ဆုိ ဒီတခါ ခ်စ္သူေလး ေက်ညာခ်က္ မပါလာလို႕... ဆက္ေပးတာ
အဲသလို ပဲြ .ရွိမွန္းေတာင္မသိဘူး..
default setting out ေနတယ္။
ခ်စ္သူေလးသာအနားမွာ ရွိခဲ႕မယ္ဆုိရင္.........လို႕....ဆက္ဖတ္ပါ
ဒါမ်ိဳး ေခၚပါဗ်ာ
အလကားလား။
ဘယ္အေပါက္က ဝင္ရမွာလဲ။
တစ္လမွာ လက္မွတ္မလိုတဲ့ ဂီတပြဲ တစ္ပြဲေတာ့ ရိွစၿမဲပါ။ ဘယ္အေပါက္မွ အေထြအထူး မ၀င္ရပါဘူး။ ပံုမွန္အတုိင္းပဲ ၀င္သြားရပါတယ္။ အခ်ိန္သိဖုိ႕ပဲ လိုပါတယ္။ ပြဲခ်ိန္ထက္ ၁ နာရီ ႀကိဳေစာၿပီး သြားမွ ေနရာေကာင္း ရမွာပါ။ ပြဲ စ တာနဲ႕ တံခါး ပိတ္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အရမ္းငယ္တဲ့ ကေလးေတြကို မေခၚသြားပါနဲ႕။ ပြဲကို အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။
တစ္ခါမွ မသြားခဲ့ဖူးဘူး.. ေစ်းၾကီးတတ္လို႔ေလ... လက္မွတ္မလိုတဲ့ပြဲရွိမွန္းသိခ့ဲရင္ သြားခဲ့တာေပါ့... း(
စိတ္၀င္စားတယ္။
၀င္ေၾကးေစ်းၾကီးမွာစိုးလို႕၊
တရုတ္ေရွးေဟာင္းတူရိယာဆုိေတာ႕ သိုင္းကားေတြထဲက ဗ်ပ္ေစာင္းတုိ႕ဘာတုိ႕နားေထာင္ရမွာေပါ႕.. နည္းနည္းေတာင္ စိတ္၀င္စားခ်င္သလိုလုိ
Post a Comment