Why July Dream?

ဇူလိုင္အိပ္မက္ဆုိတာ ဘာလဲ... မသိလို႕ ေမးတာလား။ သိရဲ႕နဲ႕ ေမးတာလား။

မိုးခါးက အမွတ္တရနစ္ခ္အေၾကာင္း သိခ်င္လုိ႕ ေရးေပးပါဆိုေတာ့ ဒီေမးခြန္းေတြ ျဖစ္လာရၿပီေပါ့။

တကယ္ေတာ့ အဲဒါနစ္ခ္တစ္ခုပါ။ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာရရင္ေတာ့ ကေလာင္တစ္ခု။ နစ္ခ္ဆိုတဲ့အတုိင္း အမည္အရင္းကို မသိေစခ်င္လို႕ ေပးထားတဲ့ အြန္လိုင္းကမာၻက အမည္တစ္ခုေပါ့။

၂၀၀၇ ဇူလုိင္ ၇ ရက္ေန႕မွာ ၀၇-၀၇-၀၇ ခုနစ္သံုးလံုး ဆံုခဲ့တယ္။ ဆဲဗင္းဇူလိုင္မွာ ေမြးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တစ္သက္မွာ တစ္ခါပဲ ႀကံဳႏိုင္တဲ့ ေန႕ရက္တစ္ခုေပါ့။ အဲဒီလို ေန႕ရက္မွာ အမွတ္တရ တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆုိၿပီး ရည္စူးထားခဲ့မိတယ္။ အဲဒီမတုိင္ခင္က ဖုိရမ္ေတြမွာပဲ စာေရးေနမိတယ္။ ဖိုရမ္ဆိုတဲ့အတုိင္း အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုအေပၚမွာ အဓိကထား ေဆြးေႏြးေျပာဆိုၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ခံစားခ်က္ေတြကို ခ်ေရးဖို႕က်ေတာ့ အဆင္မေျပတာေတြ ရိွလာႏိုင္တယ္။ စကၤာပူကို ေရာက္ေနတာဆုိေတာ့ အင္တာနက္ဆိုတာကလည္း ျမန္မာျပည္မွာလို ခက္ခဲတဲ့အရာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႕ပဲ ဘေလာ့ဘက္ကို ျမားဦးလွည္႕လာမိတယ္။

ဘေလာ့အတြက္ အမည္ေရြးေတာ့ ဖိုရမ္မွာ ေရးေနတဲ့ အမည္ကို သယ္မလာခ်င္ဘူး။ သီးျခားကမာၻေလး ျဖစ္ေစခ်င္မိတယ္။ တျခားေလာင္းရိပ္ေတြ မထိုးေစခ်င္ဘူး။ တျခားလႊမ္းမိုးမွဳေတြ မရိွေစခ်င္ဘူး။ အဲဒါနဲ႕ ကေလာင္ေတြ စဥ္းစားရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း အႀကံဥာဏ္ေတာင္းၾကည္႕ခဲ့တယ္။ သူတုိ႕ေတြက လူသိမ်ားမွာ ေသခ်ာလြန္းၿပီး ခ်စ္စရာ ေကာင္းလွတဲ့အမည္ေတြ ၀ိုင္းၿပီး စဥ္းစားေပးၾကပါတယ္။ ေအာင္နက္၊ ေပါက္က်ိဳင္း၊ အနက္လူ၊ ဒြန္းစ႑ား ဆိုၿပီး စပါယ္ရွယ္အမည္ေတြ ၀ိုင္းေရြးေပးၾကတယ္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ရပါတယ္။ မိုးရြာရင္ ေပ်ာ္ၿပီး မိုးကို ခ်စ္လြန္းတဲ့ ကၽြန္ေတာ္... မိုးဆိုတဲ့ အေငြ႕အသက္ေလး အမည္ထဲမွာ ပါခ်င္မိတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ၇ ဂဏန္းေတြလည္း ပါေစခ်င္တယ္။ တစ္ခ်က္ခုတ္ သံုးခ်က္ျပတ္ ျဖစ္သြားရေအာင္ ဇူလိုင္ဆိုတဲ့ စာလံုးေလးကို ယူလိုက္တယ္။ ဇူလိုင္ဆိုတာ ၇ လပိုင္းပဲေလ။ ဇြန္ဇူလိုင္မွာ ရြာတဲ့ မိုးဖြဲေလးမ်ား မစဲသလို... ဆိုတဲ့ သီခ်င္းစာသားေလးအတုိင္း ဇူလိုင္လမွာ မိုးေတြရြာေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ေမြးလလည္း ဟုတ္ျပန္ေရာ။

ကရကဋ္ဖြားပီပီ စိတ္ကူးယဥ္လည္း ဆန္ေသးတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ကမာၻထဲမွာ အေတြးသံစဥ္ စည္းခ်က္အတုိင္း ၀ါသနာေတြနဲ႕ ကခုန္ေနေလ့ရိွတယ္။ အိပ္မက္ဆိုတာ အေတြးေတြရဲ႕ ကိုယ္ပြါးတစ္ခုပဲေလ။ ဘ၀မွာ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြဟာ အိပ္မက္ေတြကေနတဆင့္ ေပါက္ဖြါးလာၾကတာေပါ့။ အိပ္မက္ဆုိတာ လူ႕ဘ၀မွာ အေရးပါတဲ့ က႑တစ္ခုပဲ။ အိပ္မက္ေတြသာ မရိွခဲ့ရင္ ဘ၀ႀကီးက ပ်င္းစရာေကာင္းလြန္းေနမွာ ေသခ်ာတယ္။ အဲဒါနဲ႕ အိပ္မက္ဆိုတဲ့ စာလံုးေလးကို သေဘာက်မိသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးေတြ၊ ခံစားခ်က္ေတြ၊ အိပ္မက္ေတြ ေဖာ္က်ဴးခြင့္ရခ်င္မိခဲ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ ဆဲဗင္းဇူလုိင္..... အဲဒီရက္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မာမားတစ္ေယာက္လည္း ဇူလိုင္အိပ္မက္ေတြ မက္ေနခဲ့အံုးမွာပါ။ သားဦးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ တေပြ႕တပိုက္ႀကီးနဲ႕ စိတ္ကူး တိမ္တုိက္ေတြၾကား ေလဟုန္စီးၿပီး အာကာျပင္ကို အၿပံဳးပန္းခ်ီ ျခယ္သေနေလာက္တယ္။ ဇူလိုင္မွာ စမက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႕ မိသားစုဘ၀ေတြ စိုေျပလွပေအာင္ မာမားတစ္ေယာက္ ႀကိဳးစားခဲ့ပံုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဇူလိုင္အိပ္မက္ေတြက ေမြးသမိခင္ကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳခဲ့တယ္။

ႀကံဳတုန္းတစ္ခါတည္း ေျပာရရင္... လူေတြက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ညီအစ္ကုိေတြကို ခ်ီးက်ဴးၾကတယ္။ ဒီလိုသားမ်ိဳး ေမြးရတာ ေမြးရက်ိဳးနပ္တယ္။ လိမၼာတယ္။ ဘာညာကိြကြေပါ့။ အမွန္ေတာ့ လိမၼာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာကမွာ မာမားမ်က္ႏွာ မပ်က္ရေလေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေနထိုင္တယ္။ မာမားအိပ္မက္ေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႀကိဳးစားတယ္။ မာမားေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အားထုတ္တယ္။ ဒီေလာက္ပါပဲ။

အျပင္ပန္းၾကည္႕လုိက္ရင္ ယုန္သူငယ္လို ျဖဴျဖဴစင္စင္ ႏူးႏူးညံ႕ညံ႕ အေနအထုိင္ အေျပာအဆို သိမ့္ေမြ႕ေပမယ့္ မာမားကို ထိပါးလာတဲ့ ကိစၥေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဆိုးပါတယ္။ ရိုင္းပါတယ္။ အရြဲ႕တုိက္ပါတယ္။ အေျပာအဆို ၾကမ္းပါတယ္။ လက္ရဲပါတယ္။ အမ်ိဳးေတြ အေဆြေတြ အသက္ႀကီးတာေတြ အသက္ငယ္တာေတြ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြ ခ်မ္းသာတာေတြ ဘာတစ္ခုမွ ဂရုမစိုက္ပဲ ေဆာ္ပေလာ္ တီးေလ့ရိွပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွာ အေဒၚတစ္ေယာက္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း တရုတ္မ(ေဘာျပား)ကို ဓါးနဲ႕ လိုက္ခုတ္ဖူးပါတယ္။ ေဘာျပားဆိုတာ ေဘာလံုး မဟုတ္လို႕ပါ။ ေယာက်ာ္းလ်ာေပါ့။ အိမ္ကိုလာလည္ၿပီး ဧည္႕သည္က ဧည္႕သည္လို မေနပဲ စကားရင့္ရင့္ေတြ ေျပာၿပီး မာမားကို ထိပါးေစာ္ကားလို႕ ၀က္သားခုတ္တဲ့ ဓါးျပားႀကီးနဲ႕ စိမ္ေျပနေျပ လိုက္ခုတ္ခဲ့တာပါ။ အိမ္မွာလည္း ဓါးရာေတြ ဗလပြ ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီကတည္းက အဲဒီတရုတ္မ အိမ္ကို မလာရဲသလို လမ္းထဲကိုလည္း မ၀င္ရဲေတာ့ဘူး။

ခုနစ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကလည္း အေမ့ကို ထိပါးတဲ့ စကားလံုးၾကမ္းေတြနဲ႕ ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း လာဆဲတဲ့ ေက်ာင္းသားကို ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ရံုးခန္းေဘးမွာတင္ လိပ္ေက်ာက္ၿမီးနဲ႕ ကၽြဲရိုက္ႏြားရိုက္ ေဆာ္ခဲ့ဖူးေသးတယ္။ အဲဒီႏွစ္တုန္းက ေက်ာင္းစားပြဲခံုရဲ႕ အံဆြဲထဲမွာ လိပ္ေက်ာက္ၿမီးက်ာပြတ္က ဘာရယ္ညာရယ္ မဟုတ္ဘူး အသင့္ရိွထားတယ္။ ဟိုေကာင့္ကို ဘယ္ညာေဘးႏွစ္ဘက္ညွပ္ၿပီး ဖမ္းခ်ဳပ္ေပးထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္လည္း အရိွဳးရာေတြ ထပ္လို႕။ ရိုက္လို႕ အားရေတာ့မွ ဖမ္းခ်ဳပ္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ကို အၿမဲေဆာင္ထားတဲ့ ဆရာခိုေဆး ထုတ္ၿပီး လိမ္းေပးလိုက္တယ္။ ဒီေကာင္ေတြလည္း ေဆးလိမ္းခံတဲ့အခ်ိန္ ရွံဳ႕မဲ့ေနတာပဲ။ လက္စျပင္းသြားပံုပဲေနာ္။ ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး... ကၽြန္ေတာ္ ဆိုးတယ္ဆိုတာကို ႀကံဳလို႕ ေျပာျပတာပါ။

ဒါေၾကာင့္... ဇူလိုင္အိပ္မက္ေတြထဲမွာ ဆြတ္ပ်ံ႕ၾကည္ႏူးဖြယ္ လြမ္းေဆြးဖြယ္ေတြပဲ ရိွမယ္လို႕ မထင္လိုက္ပါနဲ႕။ ရွည္လ်ားေထြျပားတဲ့ အိပ္မက္ဆိုးေတြလည္း ပါတတ္ပါတယ္။ ေလာကမွာ အေကာင္းအဆိုး ဒြန္တြဲေနတာကို သတိခ်ပ္မိေအာင္ ဒီေနရာကေန သတိတရား ႏိုးဆြေပးလိုက္ပါတယ္။

အစဥ္အလာအရ လက္ဆင့္ကမ္းရမယ္ဆုိရင္ေတာ့...
ျမန္မာျပည္က ျပန္ေရာက္တာ မၾကာေသးတဲ့ တူမႀကီးအလြမ္းေျပ