Mask covering face

က်ိဳက္ထီးရိုး ရင္ျပင္ေတာ္ကေန မုဆိုးေတာင္ဘက္ကို ဆင္းတဲ့လမ္းမွာ ေတာင္ပိုင္ႀကီး ဘိုးဘိုးနီ နတ္နန္းဆိုတာ ရိွပါတယ္။ နတ္နန္းထဲကို ၀င္သြားၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေရွ႕တည္႕တည္႕ကေန ၾကည္႕ရင္ ဘုိးဘုိးႀကီးနတ္ရုပ္ကို ႏွဳတ္ခမ္းေမြးထူထူ မ်က္ခံုးေမြးထူထူ ပံုစံမ်ိဳး ေတြ႕ရမွာပါ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီနတ္ရုပ္က ဘိုးဘိုးနီ နတ္ရုပ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘိုးေတာ္သိၾကားမင္းရုပ္တုလို႕ နန္းထိန္းက ရွင္းျပပါတယ္။ အစြယ္ျပဴးျပဴး မ်က္လံုးျပဴးျပဴးနဲ႕ ဘီလူးပံုစံ ဘိုးဘိုးနီက ၾကမ္းလြန္းလို႕ လူေတြ ေၾကာက္ၾကတယ္တဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘိုးေတာ္သိၾကားမင္းရုပ္ကို ေရွ႕မွာထားၿပီး ဘိုးဘိုးနီကို ကြယ္ေပးထားရတယ္။ ၾကမ္းလြန္းတဲ့ ဘိုးဘိုးနီကိုလည္း ဘိုးေတာ္သိၾကားမင္းက ထိန္းေပးတဲ့ သေဘာပါတဲ့။

လူေတြက ဘိုးဘိုးနီနတ္နန္းထဲမွာ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ၿပီး ကန္႕ေတာ့ေနၾကတာ တကယ္ေတာ့ ဘိုးဘိုးနီမွ မဟုတ္တာ။ ဘိုးဘိုးနီလို႕ ထင္ထားၾကတဲ့ သိၾကားမင္းရုပ္တုႀကီးကို ကန္ေတာ့ေနတာေပါ့။ အဲဒီမွာ ဘာကို သြားေတြးမိသလဲ ဆိုေတာ့... ေရွ႕ဘက္မွာ သိၾကားရုပ္ အကြယ္ခံထားရတဲ့ ဘိုးဘိုးနီခမ်ာ စိတ္ခ်မ္းသာရဲ႕လား။ လူေတြက သူ႕ကို ကန္႕ေတာ့တယ္ ဆုိေပမယ့္ သူေရွ႕က သိၾကားရုပ္ႀကီးကို ကန္႕ေတာ့ေနတာကို သူ ဘယ္လို ခံစားမိသလဲေပါ့။ သိၾကာမင္းရုပ္ကို ၾကည္႕ၿပီး ဘိုးဘုိးနီက ခန္႕ေခ်ာႀကီးလို႕ ေျပာေနတဲ့သူေတြ သူ႕ပံုစံကိုသာ ျမင္ရရင္ေရာ ဒီလိုပဲ ကန္႕ေတာ့ၾကမွာလား ဆိုၿပီး ေတြးမိေနမလားပဲ။

အဲဒီလိုပဲ သိၾကားမင္းဘက္က ျပန္ေတြးရင္ သိၾကားမင္းခမ်ာ ရာထူးအေလွ်ာ့ခံရသလို ျဖစ္ေနတယ္။ သမၼတကို ကင္းေစာင့္ခိုင္းသလိုမ်ိဳးေပါ့။ သိၾကားမင္းအေနနဲ႕ တည္တည္တန္႕တန္႕ အရွိန္အ၀ါႀကီးႀကီး ေနလို႕ရရဲ႕သားနဲ႕ ေတာင္ပိုင္ဘိုးဘိုးႀကီးအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ေပးေနရရွာတယ္။ ကန္ေတာ့တာ ခံေနရတာ သူ႕ကို ကန္႕ေတာ့ေနတာ မဟုတ္မွန္းလည္း သိၾကားမင္းလည္း သိမွာပါေလ။ ၿပီးေတာ့လည္း ဘိုးဘိုးနီကို ထိန္းဖို႕ဆုိၿပီး နတ္နန္းထဲမွာ အတူတြဲထားေပးေတာ့ လူဆိုးထိန္းလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕ ေျခခ်ဳပ္မိၿပီး ေအာင့္သက္သက္ေတာ့ ျဖစ္ရွာမွာပဲေနာ္။

ေလာကမွာ အရိွကို အရိွတုိင္း မထားၾကပဲ မ်က္ႏွာဖံုးေတြ တပ္ၾကတာ စိတ္ပ်က္စရာပါပဲ။ ဒါက သိၾကားမင္းကြ.. ဒါက ဘိုးဘိုးနီကြ ဆုိၿပီး ေဘးခ်င္းကပ္ထားရင္ ဘာျဖစ္မွာမုိ႕လို႕လဲ။ အခုေတာ့ ေရွ႕တည္႕တည္႕က ၾကည္႕ရင္ သိၾကားမင္းရုပ္ပဲ ျမင္ရတယ္။ အတြင္းနန္းထဲကို ေသခ်ာၾကည္႕မွ ဘိုးဘိုးနီကို ျမင္ရတာ။ သူ႕အရပ္ သူ႕ဇာတ္ ဆိုေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ တကယ္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕မိဘူး။ ရင္တြင္းျဖစ္ စိတၱဇပါပဲ။

ဟန္ေဆာင္ အၿပံဳးတုပင္လယ္ႀကီးထဲမွာ ရွင္သန္ကူးခတ္လာခဲ့တဲ့ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္ေနလို႔ပဲလား မသိဘူး... မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေတြကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မုန္းမိတယ္။ ပ်ားသကာလို ခ်ိဳတဲ့စကားေတြ ၾကားရရင္ ေနာက္ေက်ာက ဓါးဒဏ္ရာေတြ ျပန္ေတြးမိတယ္။ အတိတ္ဆိုတာ အရိပ္လိုပါပဲေလ။ ႀကိဳးစားၿပီး ေမ့ပစ္လည္း မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိေက်ာင္းမင္းကို ေရကင္းမျပပါနဲ႕။ ဘုန္းႀကီးတေစၦကို ကမၼ၀ါ မဖတ္ျပပါနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ဇူလုိင္ကို တရားမေဟာပါနဲ႕။ မသိလို႕ မိုက္ေနတဲ့အထဲမွာ မပါဘူးဆုိတာ ရွင္းရွင္းသန္႕သန္႕ေလး ယံုၾကည္ေပးထားၾကပါ။

ေက်းဇူးျပဳၿပီး မ်က္ႏွာဖံုးေတြ ခၽြတ္ထားၾကပါ။ အ၀တ္အစားေတြေတာ့ မခၽြတ္ခုိင္းပါဘူး။