My signature

ကၽြန္ေတာ့္ အီးေမးလ္ေတြေအာက္မွာ Signature အေနနဲ႕ အဂၤလိပ္လို စာသားေလးတစ္ခု ထည္႕ေလ့ရွိတယ္။ Blog Profile မွာေတာင္ ေရးထည္႕ထားပါေသးတယ္။ မူရင္းေရးသားသူကိုေတာ့ မသိပါဘူး။ စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ ဖတ္မိၿပီး သေဘာက်လို႕ ကူးထားတာပါ။

"It is not who is right, but what is right, that is of importance."
ဘယ္သူမွန္တယ္ မွားတယ္ ဆုိတာထက္ ဘယ္အရာက မွန္တယ္ မွားတယ္ ဆိုတာက ပိုအေရးႀကီးပါတယ္လို႕ စာသားအေပၚမွာ နားလည္မိတယ္။ အဲဒီလို နားလည္တဲ့အတုိင္း အဲဒီလိုပဲ က်င့္သံုးခဲ့တာ အခုခ်ိန္ထိပါပဲ။

ဘဝမွာ ေလွနံဓါးထစ္ တေဇာက္ကန္းလိုမ်ိဳး လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးျဖစ္ၿပီး အဂၤလိပ္ကို လင္ေတာ္ခဲ့တဲ့ ဘိုကေတာ္ ေဒၚစုၾကည္ ဆိုၿပီး မ်က္မုန္းက်ိဳးခဲ့တာ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရိွခဲ့ပါေပါ့။ ျပည္ပအားကိုး ပုဆိန္ရိုး ဆုိတာေတြပဲ သတင္းစာမွာ ဖတ္ခဲ့ရေတာ့ ဒါမ်ိဳးျမင္မိ အျပစ္ရိွတယ္ ဆုိရင္လည္း ကန္႕ေတာ့ဆြမ္းပါပဲဗ်ာ။ ေနာက္ေတာ့မွ ဘယ္သူေတြက ဘာေတြ လုပ္ေနၾကတယ္ ဘယ္လို ႏွစ္ရွည္လမ်ား စေတးခံေနၾကတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး အျပင္စာေတြဖတ္မိၿပီး အျမင္က်ယ္လာမွ ဘယ္သူဘယ္ဝါ ဆုိတာထက္ ဘာလုပ္ေနသလဲ ဆုိတဲ့ လုပ္ရပ္ေပၚမွာ အေျခခံရမွန္း သိလာတယ္။

လူပုဂိၢဳလ္ေပၚမွာ အေျခခံရရင္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္ဆန္းဦးနဲ႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆိုတာ လူထုအတြက္ ေလးစားဖြယ္ အားက်ဖြယ္ မ်ိဳးဆက္တစ္ခု အေနနဲ႕ ျမင္မိမလားပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႕ သူ႕သားသမီးေတြကိုလည္း လူထုက ခ်စ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္ကိုနဲ႕ ညီမမွာ လုပ္ရပ္ေတြက ကြာျခားလြန္းတဲ့အတြက္ ေလးစားမွဳေတြ အားက်မွဳေတြလည္း ကြာသြားပါတယ္။ ဒါကို အေသးစိတ္ ရွင္းျပစရာ မလိုဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္။

ေထာင္ထြက္ဆုိရင္ လူေတြက ႏွာေခါင္းရွံဳခ်င္ၾကတယ္။ သိပ္ၿပီး မပတ္သက္ခ်င္ဘူး။ ေထာင္ထြက္ဆိုတုိင္း လူဆိုး လူမုိက္မွ မဟုတ္တာ။ ဘာေၾကာင့္ ေထာင္က်သြားသလဲ ဆုိတာလည္း သိဖို႕ လိုအပ္ျပန္တယ္။ လူဆိုး လူမိုက္ေတြ ေထာင္က ထြက္လာၿပီးေနာက္ လူေကာင္းလူမြန္အျဖစ္ ဘဝတေလွ်ာက္လံုး ေနႏိုင္ခဲ့တာေတြ ရိွခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါကို ေထာင္ထြက္ႀကီးဆုိၿပီး ဖယ္က်ဥ္ထားလို႕ မရပါဘူး။ ေထာင္က ထြက္လာၿပီး သူ ဘာေတြ လုပ္ေနသလဲ ဆိုတာက ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။

ၾကက္ေျခနီကို ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အရန္အင္အား ဆိုၿပီး အလြဲသံုးစား လုပ္ခံခဲ့ရတာ ႏွစ္ေပါင္း မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ၾကက္ေျခနီဆိုရင္ အစိုးရရဲ႕ လက္ကိုင္တုတ္လို႕ ျမင္ခံခဲ့ရတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ အဲဒီလိုအျမင္ သိပ္မရိွေပမယ့္ ျပည္ပမွာေတာ့ အဲဒီလိုအျမင္မ်ိဳးေတြကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ထိေတြ႕ ခံစားေနရတယ္။ ၾကက္ေျခနီေတြ ကိုယ္တုိင္ ငါတုိ႕ကို လူေတြက အဲဒီလို ျမင္ေနၾကပါလား ဆိုတာ သိေတာင္ သိရဲ႕လား မသိဘူး။ ၾကက္ေျခနီေတြ သိတာက လူမွဳေရးလုပ္ငန္းေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ေနတယ္ ဆိုတာပဲ။ ၾကက္ေျခနီ အေျခခံမူ ၇ ခ်က္နဲ႕ မညီတဲ့ တျခားအလုပ္ေတြကို တဖက္လွည္႕နဲ႕ အသံုးခ်ခံရရင္ေတာင္ တာဝန္ေပးလို႕ လုပ္ရတယ္လို႕ပဲ ျမင္ေနၾကမွာပါ။

ၾကက္ေျခနီ၊ အရန္မီးသတ္ဆိုတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းတုိင္းမွာ သာကူးေတြ ရိွတတ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕မွာ ပါသလို တျခားအဖြဲ႕မွာလည္း ေနရာယူထားပါတယ္။ အဲဒီလို လူမ်ိဳးေတြ လူႀကီးပိုင္းေနရာမွာ ရိွေနတဲ့အခါ တာဝန္ ခဲြေဝမွဳအပိုင္း ရွဳပ္ေထြးတာေတြ ရိွလာပါတယ္။ ညဘက္မွာ စစ္ေဒသမွဴး ကားနဲ႕ ကင္းလွည္႕မွာျဖစ္လုိ႕ လံုၿခံဳေရးအတြက္ လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ကင္းပံုးဝပ္ဖုိ႕က ၾကက္ေျခနီနဲ႕ မဆုိင္ပါဘူး။ ဧည္႕စာရင္းစစ္ ယာဥ္စစ္တာလည္း ၾကက္ေျခနီနဲ႕ မဆုိင္ပါဘူး။ အရန္မီးသတ္ကေတာ့ နည္းနည္း ဆိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အထက္လူႀကီးက တာဝန္ေပးလာတဲ့အခါ တျခားရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေတြးေနၾကမွာ မဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ၿမိဳ႕နယ္ ကိုယ့္ရပ္ကြက္ ေအးခ်မ္းဖို႕အတြက္ဆိုၿပီး တာဝန္ယူၾကပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ သူတုိ႕မွာ ဘာခံစားခြင့္ မရိွပါဘူး။ အိပ္ေရးေတာင္ ပ်က္ပါေသးတယ္။ တခါတေလ မနက္ အလုပ္ပါ ပ်က္ပါတယ္။

သာကူးေတြ ရိွသလို ရပ္တည္ခ်က္ ခိုင္မာတဲ့ လူေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ရဲအရန္(စြမ္းအားရွင္)ေတြ ဖြဲ႕ဖို႕ ခရိုင္အဆင့္ အစည္းအေဝး ေခၚတုန္းက ၾကက္ေျခနီကိစၥ မဟုတ္တဲ့အတြက္ မလုပ္ႏုိင္ဘူးလို႕ ျငင္းခဲ့တဲ့ လူႀကီးေတြ ရိွပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ေရႊဝါေရာင္တုန္းက ဘုန္းႀကီးေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ၿပီး ကူညီခဲ့တဲ့ လူေတြထဲမွာ ၾကက္ေျခနီေတြ အရန္မီးသတ္ေတြ ပါတယ္ဆိုတာ သိတဲ့လူေတြ ရိွခ်င္ ရိွမွာပါ။ ရဲစခန္းမွာ ၿမိဳ႕နယ္ရဲမွဳးက ေခၚၿပီး သတိေပး ဆူခံခဲ့ရတဲ့အထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ပါလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၾကက္ေျခနီေတြ အရန္မီးသတ္ေတြကို မေကာင္းဘူးလုိ႕ တရားေသ ေျပာလို႕ မရပါဘူး။ သူတုိ႕ ဘာလုပ္ေနသလဲ ဆိုတာက ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။

ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီး ေမွ်ာ္တုိင္း မေဝးေစခ်င္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ပုဂၢိဳလ္စြဲေတြ ခဏ ေဘးခ်ိတ္ၿပီး တုိင္းျပည္နဲ႕လူမ်ိဳး ေကာင္းစားဖို႕အတြက္ ဘာေတြကို ဘယ္လို လုပ္ေနၾကသလဲ ဆုိတာကိုပဲ အဓိကထား ၾကည္႕ၾကပါလို႕ တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။