July 7 2010

ဇူလိုင္အိပ္မက္ဘေလာ့ သက္တမ္း ၃ ႏွစ္ျပည္႕ပါၿပီ။ အရည္မရ အဖတ္မရေတြ မ်ားပါတယ္။ ဘေလာ့ဖတ္ရင္ အရည္လည္း မရပါဘူး။ အဖတ္လည္း မရပါဘူး။ ေသခ်ာတာက အမ်ားႀကီးဖတ္မိရင္ မ်က္စိေညာင္းတာပဲ ရိွပါမယ္။ မ်က္စိေညာင္းလို႕ မ်က္ရည္ထြက္လာရင္ အရည္ေတာ့ရပါတယ္။ မ်က္ေခ်းေတြပါ ေကာ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အဖတ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဖတ္တာက တခ်ိဳ႕လူေတြအတြက္ အပ်င္းေျပေစတယ္လို႕ ေျပာႏိုင္ပါမယ္။ ဗဟုသုတ ရေစတဲ့ ဘေလာ့ေတြ ရိွပါတယ္။ အေတြးအျမင္ေတြ ေျပာင္းသြားေစႏိုင္တာေတြလည္း ရိွပါတယ္။ အေသအခ်ာ ေဝဖန္ပိုင္းျခားျပတဲ့ စာေတြရိွတဲ့ ဘေလာ့ေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယူေသာ္ ရ၏... လုိ႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ကေတာ့ ဖုတ္လိွဳက္ဖုတ္လိွဳက္ပါ။ တခ်ိဳ႕က ေရးအားေတြ က်သြားတယ္လို႕ ေျပာၾကပါတယ္။ အရင္လိုမ်ိဳး ေရးခ်င္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ေနတာက အမွန္ပါပဲ။ မျငင္းပါဘူး။ အရင္ကေတာ့ အားယားေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္မရိွ ေၾကာင္ေရခ်ိဳး ဆိုသလိုမ်ိဳး ဟိုေတြး ဒီေရး လုပ္ျဖစ္တယ္။ အခုမ်ားမွာေတာ့ အခ်ိန္ဆိုတာ ရိွေပမယ့္ အလုပ္ဆိုတာက အခ်ိန္ထက္ ႏွစ္ဆနီးပါး ပိုမ်ားေနတယ္။ ေရးခ်င္တာေတြ ရိွရင္ေတာင္ အလုပ္ေတြ က်န္ေသးတယ္ ဆိုၿပီး အလုပ္ဘက္ကို ေရာက္ေရာက္သြားတယ္။

က်န္းမာေရးနဲ႕သက္ဆုိင္တဲ့ ပို႕စ္ေတြထဲက ေသြးနဲ႕ပါတ္သက္တဲ့ ပို႕စ္ေတြနဲ႕ ဘရာဇီယာ ဝတ္ၿပီး အိပ္သင့္ မအိပ္သင့္ပို႕စ္ကိုေတာ့ ေရႊျပည္ႀကီးက အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာ ေဖာ္ျပခံရတယ္။ အဲဒီအတြက္ စာမူခလည္း ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာေရးဆရာ ျဖစ္ၿပီလို႕ေတာ့ မဆိုဝံ့ပါ။ ရန္ကုန္က အိမ္မွာေတာ့ ဂ်ာနယ္ေတြ ဝယ္သိမ္းထားပါတယ္။ အမ်ိဳးအေဆြေတြကို ျပဖို႕ေတာ့ ဟုတ္ဟန္ မတူပါဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အခုခ်ိန္ဆို ဂ်ာနယ္ေတြ ဖုန္တက္ေနပါၿပီ။

ဘေလာ့မွာ ေသြးနဲ႕ပါတ္သက္တဲ့ လူမွဳေရးအလုပ္ေတြကို အမ်ားဆံုး တင္ျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြကို ေရးသင့္သေလာက္ ခ်ေရးထားတယ္။ တခ်ိဳ႕ကို ဒဲ့ဒိုးေရးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကို သြယ္ဝိွဳက္ၿပီးေရးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကို ဓါတ္ပံုအေနနဲ႕ပဲ တင္ထားလိုက္တယ္။ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပန္ဖတ္လို႕ ရႏိုင္ေအာင္ေပါ့။ ျဖစ္ခဲ့သမွ်ကို ျပန္မွတ္မိတဲ့ ဥာဏ္မ်ိဳး မရိွေတာ့လည္း အခုလိုပဲ ေရးမွတ္ထားရတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြမ်ားေတာ့ ငယ္ဘဝမွာ ျဖစ္ခဲ့သမွ်ကို ခေရေစ့တြင္းက် အကုန္ျပန္မွတ္မိတယ္။ အားက်မိတာ အမွန္ပါပဲ။

ေမြးေန႕မွာ ဘေလာ့ စလုပ္ခဲ့တယ္ ဆုိေတာ့ ဘေလာ့သက္တမ္း ၃ ႏွစ္ျပည္႕တာဟာ အသက္ ၃ ႏွစ္ျပည္႕ၿပီလို႕ မဆုိလိုပါဘူး။ ထိပ္စီးေျပာင္းမယ့္ ႏွစ္လို႕ေတာ့ ေျပာလို႕ရတယ္။ ၂ ကေန ၃ ကို ေျပာင္းခါနီးၿပီ။ ဒီႏွစ္ ေမြးေန႕မွာ ဘာလုပ္ျဖစ္သလဲ ေမးရင္ ရံုးသြားပါတယ္။ အလုပ္ လုပ္ပါတယ္။ အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ ခ်စ္ခ်စ္နဲ႕ အတူတူ ညစာ သြားစားပါတယ္။ စားရကံ မႀကံဳတဲ့သူေတြ ငတ္ရွာပါတယ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ ေမြးေန႕ဆုေတာင္းေတြကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ျပန္ေျဖပါတယ္။ ဒီညမွာေတာ့ ဂ်ာမဏီနဲ႕ စပိန္ ကန္မယ့္ ေဘာပဲြကို ၾကည္႕ခ်င္ပါတယ္။ ကမာၻဖလားဆိုတာ ကိုယ္နဲ႕ လံုးဝ မဆိုင္သလို ျဖစ္ေနၿပီ။

ဒီတစ္ပုဒ္လည္း အရည္မရ အဖတ္မရပါ။ ဘာေရးရမွန္း မသိလို႕ ေတာင္စဥ္ေရမရ ေရးလိုက္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ့္ကို ညံ့ပါတယ္။ ႀကိဳးစားပါအံုးမယ္။