By the way - 02

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဟိုပါတီ ဒီပါတီေတြ မ်ားလာေတာ့ ၾကားကေန ငထြားတို႕လည္း ခါးနာရပါတယ္။ ပါတီေတြ မ်ားလာတာနဲ႕ ငထြား ခါးနာရတာ ဘာဆိုင္လဲလို႕ သိခ်င္ၾကမွာေပါ့။ ပါတီေတြ အၿပိဳင္အဆိုင္ မဲဆြယ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနတာ အမ်ားအသိပဲေလ။ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ကတၱရာလမ္းေတြခင္း၊ စက္ေရတြင္းေတြ တူးတာေတာင္ ခပ္တည္တည္နဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္ႀကီး ျပဴးၿပဲေနေအာင္ တင္ေနၾကတာ အျမင္ပဲ မဟုတ္လား။ တျခားပါတီေတြလည္း လူထုေကာင္းက်ိဳးကို လုပ္ခ်င္ၾကမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခြင့္ရဖို႕ အဆင့္ဆင့္ တင္ျပရမယ္ ဆိုပဲ။ အဲဒီမွာ ကြက္လပ္ျဖည္႕တတ္တဲ့ ငထြားတုိ႕လည္း ခါးနာေတာ့တာပဲ။ အရင္လို နားလည္မွဳနဲ႕ လုပ္လို႕ မရေတာ့ဘူး။ ေျမာင္းေကာ္ ၿခံဳရွင္းဖို႕အတြက္ မယကကုိလည္း စာတင္ရတယ္။ ရဲစခန္းကုိလည္း စာတင္ရတယ္။ ေတာ္ပါၿပီေလ... စိတ္ကုန္တယ္။

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မိုးရာသီဆုိေတာ့ ဟိုနားဒီနား ေရေတြ အိုင္ပါတယ္။ ေရအုိင္ေတြမွာ ျခင္ေတြ ေပါက္တယ္။ ျခင္ေတြ ေပါက္ေတာ့ ျခင္ကိုက္တာေပါ့။ ျခင္ကိုက္ေတာ့ ျခင္ေထာင္ေတြ ေရာင္းေကာင္းၿပီး လူဦးေရ တုိးပြါးလာတယ္လို႕ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ေျပာခ်င္တာက ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေရာဂါ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကေလးေတြလည္း ျဖစ္သလို လူႀကီးေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးဆိုတာ ေသြးလန္႕တတ္လို႕ အေရးေပၚ ေသြးသြင္းကုသဖုိ႕ လိုတာမ်ိဳး ရိွတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆးရံုမွာ ေသြးေတြ အဆင္သင့္ရိွရင္ လူနာအတြက္ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ ေသြးေတြ မလိုအပ္ပါဘူးလို႕ ေျပာတဲ့ ေဆးရံုလည္း ရိွတယ္ဗ်ာ။ တကယ္ ခ်စ္ရဲ႕လားလုိ႕ ေမးခ်င္မိတယ္။

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္မွာ ေမြးထားတဲ့ Hamster ၃ ေကာင္ေတာင္ အေကာင္ႀကီးလာၿပီ။ တစ္ေကာင္ကို ေဒၚလာ ၃၀ ေပးရတယ္။ ေလွာင္အိမ္က ၅၁ ေဒၚလာပါ။ အစာဖိုး သဲဖိုးေတြလည္း ကုန္ပါတယ္။ ေမြးတုန္းကေတာ့ အရြယ္တူတူေလးေတြ။ အခုေတာ့ အရြယ္အစားက ႀကီးစဥ္ငယ္လိုက္ စီလို႕ရတယ္။ အိပ္တာ စားတာ မတူလို႕ပဲလား။ အေဆာ့သန္လြန္းလို႕ပဲလား မသိဘူး။ တစ္ေကာင္ေတာ့ တျခားအေကာင္ေတြေလာက္ မထြားဘူး။ အခုထိေတာ့ လူေၾကာက္တုန္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ အစာေတာ့ ေတာင္းတတ္လာၿပီ။ ေန႔ခင္းပိုင္းဆို အိပ္ေနတတ္တယ္။ ညပိုင္းမွာဆို ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ ေဆာ့ၾကတယ္။ ေလွာင္အိမ္ ေအာက္ခံကို တစ္ပတ္တစ္ခါ မလဲေပးရင္ နည္းနည္းေတာ့ နံတယ္။ ေမြးရတာ ကရိကထေတာ့ မ်ားလွပါတယ္။ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ေနတဲ့သူအဖို႕ လုပ္စရာ အလုပ္ရိွေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ျမန္တယ္ေလ။ မပ်င္းေတာ့ဘူးေပါ့။ အိမ္ေမြးတိရစာၦန္ ဆိုတာ ခ်စ္တတ္တဲ့သူေတြအဖို႕ မိသားစုဝင္လိုပါပဲ။

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ၃ လ ေတာင္ ျပည္႕သြားပါၿပီ။ လမင္းႀကီးကို ဆီးခ်ိဳမျဖစ္ေစခ်င္လို႕ ပ်ားရည္ေတာ့ မစမ္းထားဘူး။ ေမတၱာနဲ႕ ကြမ္းသီးပါတဲ့ ေနာင္ဂ်ိန္ဆိုတဲ့ ဟာသကား ျပန္မၾကည္႕ရေသးဘူး။ လွ်ာနဲ႕ သြားဆုိေတာ့ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကိုက္မိဖို႕ေတာ့ ရိွႏိုင္ပါတယ္။ အခုထိေတာ့ လွ်ာမကိုက္မိေသးပဲ ထမင္းစားလို႕ ေကာင္းေနတယ္။ တနဂၤေႏြ သားသမီးေတြက စိတ္ေကာက္ ဖင္ေကာက္ ဆံပင္ေကာက္ သံုးမ်ိဳးထဲက တစ္ခုခု ေကာက္တတ္တယ္လို႕ ၾကားဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆင္ႀကီးကို ဂဠဳန္ခ်ီသြားလို႕လား မသိဘူး။ ဆင္ႀကီးလည္း ေကာက္တယ္ဗ်။ ဘာေကာက္လည္း ဆုိရင္ သံုးခုထဲက တစ္ခုလို႕ပဲ မွတ္ထားလိုက္ပါေတာ့။

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ Tag အေၾကြးေတြလည္း မဆပ္ရေသးဘူး။ စိတ္ကူးထဲမွာ ဟိုတစ္စဒီတစ္စ ရိွေပမယ့္ လက္က ခ်မေရးျဖစ္ဘူး။ တခါတေလ မအားလို႕ စာမေရးျဖစ္ပါဘူး။ တခါတေလ အားေပမယ့္ တျခားကိစၥေတြ ရိွလို႕ မေရးျဖစ္ျပန္ဘူး။ တခါတေလက ဘာမွကို မလုပ္ခ်င္လို႕ ဘာမွကို မလုပ္တာပါ။ ဒီထဲမွာ ေရးျဖစ္တာေတြကလည္း အခ်ိန္ၾကာရင္ ေမ့သြားမွာ စိုးလို႕ ခ်ေရးမိထားတဲ့ အပိုင္းအစေတြပါ။ မွတ္ဥာဏ္က မေကာင္းရွာေတာ့ အခုလိုပဲ ေရးမွတ္ထားရတယ္။ တခ်ိန္မွာ စားၿမံဳျပန္ဖို႕ ျပန္ရွာဖတ္ရင္ အဆင္ေျပေအာင္ေပါ့။ Tag အေၾကြးရွင္ေတြကေတာ့ စိတ္ကြက္ကုန္ၿပီလား မသိပါဘူး။ မ်က္ႏွာပူမိပါတယ္။

ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီညလည္း ေစာေစာအိပ္ရမွာ။ ေလယာဥ္ကြင္းကို မနက္ ၆ နာရီ မထိုးခင္ ေရာက္သင့္တယ္လို႕ အႀကံေပးတဲ့ သူလည္း ရိွတယ္။ အခ်ိန္မွီ ေရာက္မွ စိတ္ခ်ရတာေပါ့တဲ့။ ၆ နာရီ မထိုးခင္ ေရာက္ဖို႕အတြက္ ၅ နာရီေက်ာ္ကတည္းက အိမ္က ထြက္ရမယ့္ကိန္းပဲ။ ဒါဆုိ မနက္ ၄ နာရီခြဲေလာက္ အိပ္ရာ ထရမွာေပါ့။ ညဥ္႕ နက္ခ်င္သေလာက္ နက္ပါေစ... မအိပ္ပဲ ေနႏိုင္ေပမယ့္ မနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထရတာေတာ့ စိတ္ကုန္တယ္။ မသြားမျဖစ္ သြားရမွာဆုိေတာ့ ကုန္းရုန္းထရအံုးမွာေပါ့ေလ။ ကဲ... အိပ္ၿပီဗ်ာ။