"ျမန္ျမန္ေလး ျမန္ျမန္ေလး...
ငါ အိမ္ရွင့္ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းသြားႀကိဳရအံုးမွာ..."
စကာၤပူမွာ အိမ္ေဖာ္ အိမ္အကူဆိုတာ မိသားစုေတြကို ၾကည္႕ရွဳ ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီေပးတဲ့ အခန္းက႑မွာ အေရးပါတဲ့ ေနရာမွာ ရိွေနတဲ့သူေတြပါ။ အိမ္မွဳကိစၥ သန္႕ရွင္းေရး လုပ္တာက အစ... ကေလးေတြကို ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္တာ အဆံုး.. အိမ္ေဖာ္ဆုိတာကို စကၤာပူရဲ႕ လူေနရပ္ကြက္ အိမ္ရာေတြမွာ ျမင္ေတြ႕ေနက် ျမင္ကြင္းတစ္ခုအျဖစ္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလး ေတြ႕ျမင္ရမွာပါ။ အခုေတာ့ ဆန္းဆန္းျပားျပား ကိစၥေတြ ရိွလာပါၿပီ။ ဘူကစ္ဘေတာ့ (Bukit Batok) တ၀ိုက္က အိမ္ရာတိုက္ခန္းေတြမွာ အိမ္ေဖာ္တခ်ိဳ႕ အိမ္အလုပ္ေတြအျပင္ အျခားအလုပ္ေတြပါ အပို၀င္ေငြရဖို႕ လုပ္ေနၾကပါၿပီ။
သူတုိ႕ေတြထဲက တစ္ေယာက္။ အင္ဒိုနီးရွားလူမ်ိဳး အိမ္ေဖာ္တစ္ဦး။ ရို႕စ္လုိ႕ပဲ ေခၚၾကပါစို႕။ အမည္ရင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေတြ ဆန္းဆန္းျပားျပား လုပ္သလဲဆုိေတာ့ အိမ္ေဖာ္အလုပ္အျပင္ အခ်ိန္ပုိင္း လိင္ေဖ်ာ္ေျဖမွဳ လုပ္ငန္း ျပည္တန္႕ဆာ အလုပ္ကို အပို၀င္ေငြရတဲ့ လုပ္ငန္းအေနနဲ႕ အိမ္အနားတ၀ိုက္က လူလတ္ပိုင္းေတြကို အဓိက ဦးတည္ၿပီး လုပ္ကိုင္ပါတယ္။ လူငယ္ပိုင္းေတြေတာင္ သူတုိ႕ရဲ႕ ေသြးေဆာင္ ျဖားေယာင္းမွဳ ေအာက္က လြတ္ထြက္ မရုန္းႏိုင္တာေတြ ရိွေနၾကပါတယ္။
အသက္ ၅၀ ႏွစ္အရြယ္ စီးပြါးေရးသမားတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးေဂ်ဟာ အသက္ ၂၀ အရြယ္ရိွ သူ႕သားကို ရို႕စ္နဲ႕အတူ အိပ္ရာေပၚမွာ ခ်စ္ရည္လူးေနစဥ္ လက္ပူးလက္ၾကပ္ ဖမ္းမိခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္မ်ားလြန္းတဲ့ ဦးေဂ်ဟာ အိမ္ကို ညဥ္႕နက္သန္းေခါင္မွ ျပန္ေရာက္ေလ့ရိွေပမယ့္ တစ္ရက္မွာ ရို႕စ္နဲ႕ သူ႕သားတုိ႕ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲက ဇာတ္လမ္းကို ထိပ္တုိက္ ရင္ဆိုင္တိုးမိခဲ့တာပါ။ စိတ္ဆိုးေနတဲ့ ဦးေဂ်က ရို႕စ္ရဲ႕ အလုပ္ရွင္ကို တုိင္ေျပာမယ္လို႕ ၿခိမ္းေျခာက္ ေျပာဆိုခဲ့ပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ သူ မလုပ္ရက္ခဲ့ပါဘူး။ သူ ဒီလို လုပ္လိုက္ရင္ ရို႕စ္တစ္ေယာက္ လက္ရိွ အိမ္ေဖာ္အလုပ္ကေန ျပဳတ္သြားမွာေပါ့။ ရို႕စ္ကလည္း အဲဒီလို မလုပ္ဖို႕ ခခယယ ေတာင္းပန္ရွာခဲ့ပါတယ္။
ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြ၊ ကေလးကစားကြင္းေတြမွာ တခ်ိဳ႕ေသာ အိမ္ေဖာ္ေတြဟာ ဟိုတစ္စု ဒီတစ္စု ရိွေနတတ္ၿပီး ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ေယာက်ာ္းေတြကို ညဳတုတုေတြလုပ္ၿပီး ျမဴဆြယ္ၾကပါတယ္။ ရို႕စ္နဲ႕ သူ႕အေပါင္းအေဖာ္ အိမ္ေဖာ္အခ်ိဳ႕ဟာ ၀န္ေဆာင္ခအေနနဲ႕ ေဒၚလာ ၄၀ ကေန ေဒၚလာ ၆၀ ၾကား ယူေလ့ရိွပါတယ္။ သူတုိ႕နဲ႕ ဆက္သြယ္ႏိုင္တဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြလည္း ရပ္ကြက္ထဲက ေယာက်ာ္းသားေတြကို ေပးေလ့ရိွပါတယ္။
သတင္းေထာက္တစ္ဦးက ရို႕စ္ဖုန္းနံပါတ္ကို ရၿပီး အလုပ္ကိစၥ ေျပာဆိုညိွဳႏိွဳင္းဖို႕ ခ်ိန္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ ရို႕စ္က ေတြ႕ခ်င္ေပမယ့္ ေထာက္ခံ ေျပာဆုိ ဆက္သြယ္ေပးတဲ့ ၾကားလူမရိွလို႕ ေတြ႕ရမွာ တြန္႕ဆုတ္ေနပါေသးတယ္။ ရို႕စ္က ေျပာပါေသးတယ္။ သူ႕ကို ဟိုတယ္ေတြမွာ ခ်ိန္းရင္ မသြားႏုိင္ပါဘူး။ တျခားအိမ္ကိစၥေတြနဲ႕ အၿမဲတမ္း အလုပ္ရွဳပ္ေနတတ္လို႕ပါ။ သူ႕ကို ေတြ႕ခ်င္ရင္ သူေနတဲ့ေနရာ အနားတ၀ိုက္မွာ ေနထိုင္ေနတဲ့သူ ျဖစ္ဖို႕ လိုပါတယ္။ အဲဒါမွ အဲဒီအိမ္မွာ အလုပ္ လုပ္ျဖစ္တာေပါ့တဲ့။ ရို႕စ္က ထပ္ေမးပါေသးတယ္။ အခ်စ္ေလးမွာ ကြန္ဒံုးေရာ ပါလာသလားတဲ့။ ႏွစ္ပါးသြားမယ့္ ရက္ကေတာ့ ရို႕စ္ရဲ႕ လက္ရိွအိမ္ရွင္ အလုပ္ သြားတဲ့ေန႕အေပၚ မူတည္ပါတယ္။
အေရွ႕ဂ်ာဗားမွာ ေနထိုင္တဲ့ ကေလး ၃ ေယာက္အေမ ရို႕စ္ဟာ ခင္မင္ဖြယ္ ေကာင္းသလို စကားေျပာလည္း သြက္ပါတယ္။ လက္ရိွ အလုပ္ရွင္ရဲ႕ ကေလးေတြကို ေန႕လည္ပိုင္းမွာ ေက်ာင္းႀကိဳဖုိ႕ရိွတာေၾကာင့္ သူမရဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားအက ဧည္႕ခံခ်ိန္ဟာ တုိေတာင္းႏိုင္ပါတယ္။ ရို႕စ္ဟာ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္တုိင္း မနက္ ၈ နာရီခြဲမွာ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းသြားပို႕ပါတယ္။ အဲဒီလို ေက်ာင္းပို႕ၿပီးရင္ အလုပ္အားသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ရို႕စ္ဟာ သူရဲ႕ ဧည္႕သည္ေတြကို ေဖ်ာ္ေျဖ ဧည္ခံဖို႕ အခ်ိန္ရပါတယ္။ ကေလးေတြ ေန႕လည္ ေက်ာင္းမဆင္းခင္ အခ်ိန္ထိေပါ့။
စကားေတြ ေျပာရင္း ေစ်းညိွလိုက္ေတာ့ ေဒၚလာ ၅၀ ပါတဲ့။ သတင္းေထာက္က ဆက္ေမးပါတယ္။ အခုလိုမ်ိဳး ျပည္႕တန္ဆာ အလုပ္ကို လုပ္ၾကတဲ့ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ အိမ္ေဖာ္ေလးေတြေရာ မရိွၾကဘူးလားတဲ့။ ရို႕စ္က ျပန္ေျဖပါတယ္။ ဒီအိမ္ရာစခန္းမွာေနတဲ့ သူ႕အသိ အိမ္ေဖာ္အခ်ိဳ႕လည္း အခုလို အလုပ္ေတြကို လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိတ္ဆက္ေပးဖို႕ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီလို မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ ငါ့ေဖာက္သည္ေတြက ငါ့ဆီကို ျပန္မလာၾကေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ငါ ပိုက္ဆံ ဘယ္ရေတာ့မလဲတဲ့။
စကၤာပူမွာ အိမ္ေဖာ္အျဖစ္ အလုပ္လုပ္တာ ၅ ႏွစ္နီးပါးရိွၿပီျဖစ္တဲ့ ရို႕စ္ရဲ႕ ေဖာက္သည္ေတြက အသက္ႀကီးပိုင္း အမ်ိဳးသားေတြ မ်ားပါတယ္။ ရို႕စ္ရဲ႕ ပံုမွန္ေဖာက္သည္တစ္ဦးက ေၾကးႀကီးႀကီး ေစ်းေကာင္းေပးသလို လက္ေဆာင္ေတြလည္း ေပးတတ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ သူက ေ၀းတေျမျခားကို ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္သြားပါၿပီ။ အကယ္လို႕မ်ား ရို႕စ္ရဲ႕၀န္ေဆာင္မွဳကို သေဘာက်ရင္ အခ်ိန္မေရြး ဖုန္းဆက္ေခၚပါ။ ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ေခၚတဲ့အေခါက္တုိင္း ပိုက္ဆံ ေပးစရာ မလိုပါဘူး။ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြပဲ ေပးခ်င္တာပါလို႕ ရို႕စ္က ျဖည္႕စြက္ ေျပာပါေသးတယ္။
ေစ်းစကားေျပာၿပီး တကယ္လုပ္ငန္းစဖို႕ အိမ္ေပၚတက္ၾကရေအာင္ လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သတင္းေထာက္ဆီကို ႀကိဳတင္ ဇာတ္တိုက္ထားတဲ့အတုိင္း ဖုန္းေခၚသံတစ္ခု ၀င္လာပါတယ္။ မိသားစု၀င္ တစ္ေယာက္ အခုဒီအိမ္ကို လာေနတာျဖစ္လို႕ ႏွစ္ပါးသြားဖို႕အတြက္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ေျပာျပၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕ကို အစီအစဥ္ ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ ရို႕စ္ကလည္း ရက္ေရႊ႕ဆုိင္းေပးဖုိ႕ သေဘာတူေပးပါတယ္။ သူ႕အလုပ္ကို သူယူထားတဲ့ ေငြေၾကးနဲ႕တန္ေအာင္ ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း... ထြက္မေျပးပါဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္း... ေသခ်ာ မွာသြားခဲ့ပါေသးတယ္။
ေနာက္တစ္ရက္မွာ ရို႕စ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး သူ ဘယ္သူဘယ္၀ွါ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဖြင့္ေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္ အခုလို အလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ရတာလည္း ဆုိတာကိုလည္း တခါတည္း ေမးခဲ့ပါတယ္။ ပထမေတာ့ ရို႕စ္ မေျဖပါဘူး။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေလး စြံ႕အေနပါတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ရို႕စ္က ေျပာပါတယ္။
"ငါ့ေယာက်ာ္းက ၂၀၀၀ ခုႏွစ္က ဆံုးသြားပါၿပီ။ ငါ့မိသားစုကို ေထာက္ပ့ံဖို႕ ငါတစ္ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ တစ္လကို အိမ္ေဖာ္ လစာ ၃၅၀ ေဒၚလာဆုိတာ ငါ့အိမ္အတြက္ မေလာက္ငွတဲ့ ၀င္ေငြတစ္ခုပါ...."
အဲဒီလို ေျပာၿပီး ရို႕စ္ ဖုန္းခ်သြားပါတယ္။
Ref: The news paper on Sunday
March 15, 2009 Page 2
ငါ အိမ္ရွင့္ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းသြားႀကိဳရအံုးမွာ..."
စကာၤပူမွာ အိမ္ေဖာ္ အိမ္အကူဆိုတာ မိသားစုေတြကို ၾကည္႕ရွဳ ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီေပးတဲ့ အခန္းက႑မွာ အေရးပါတဲ့ ေနရာမွာ ရိွေနတဲ့သူေတြပါ။ အိမ္မွဳကိစၥ သန္႕ရွင္းေရး လုပ္တာက အစ... ကေလးေတြကို ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္တာ အဆံုး.. အိမ္ေဖာ္ဆုိတာကို စကၤာပူရဲ႕ လူေနရပ္ကြက္ အိမ္ရာေတြမွာ ျမင္ေတြ႕ေနက် ျမင္ကြင္းတစ္ခုအျဖစ္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလး ေတြ႕ျမင္ရမွာပါ။ အခုေတာ့ ဆန္းဆန္းျပားျပား ကိစၥေတြ ရိွလာပါၿပီ။ ဘူကစ္ဘေတာ့ (Bukit Batok) တ၀ိုက္က အိမ္ရာတိုက္ခန္းေတြမွာ အိမ္ေဖာ္တခ်ိဳ႕ အိမ္အလုပ္ေတြအျပင္ အျခားအလုပ္ေတြပါ အပို၀င္ေငြရဖို႕ လုပ္ေနၾကပါၿပီ။
သူတုိ႕ေတြထဲက တစ္ေယာက္။ အင္ဒိုနီးရွားလူမ်ိဳး အိမ္ေဖာ္တစ္ဦး။ ရို႕စ္လုိ႕ပဲ ေခၚၾကပါစို႕။ အမည္ရင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေတြ ဆန္းဆန္းျပားျပား လုပ္သလဲဆုိေတာ့ အိမ္ေဖာ္အလုပ္အျပင္ အခ်ိန္ပုိင္း လိင္ေဖ်ာ္ေျဖမွဳ လုပ္ငန္း ျပည္တန္႕ဆာ အလုပ္ကို အပို၀င္ေငြရတဲ့ လုပ္ငန္းအေနနဲ႕ အိမ္အနားတ၀ိုက္က လူလတ္ပိုင္းေတြကို အဓိက ဦးတည္ၿပီး လုပ္ကိုင္ပါတယ္။ လူငယ္ပိုင္းေတြေတာင္ သူတုိ႕ရဲ႕ ေသြးေဆာင္ ျဖားေယာင္းမွဳ ေအာက္က လြတ္ထြက္ မရုန္းႏိုင္တာေတြ ရိွေနၾကပါတယ္။
အသက္ ၅၀ ႏွစ္အရြယ္ စီးပြါးေရးသမားတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးေဂ်ဟာ အသက္ ၂၀ အရြယ္ရိွ သူ႕သားကို ရို႕စ္နဲ႕အတူ အိပ္ရာေပၚမွာ ခ်စ္ရည္လူးေနစဥ္ လက္ပူးလက္ၾကပ္ ဖမ္းမိခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္မ်ားလြန္းတဲ့ ဦးေဂ်ဟာ အိမ္ကို ညဥ္႕နက္သန္းေခါင္မွ ျပန္ေရာက္ေလ့ရိွေပမယ့္ တစ္ရက္မွာ ရို႕စ္နဲ႕ သူ႕သားတုိ႕ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲက ဇာတ္လမ္းကို ထိပ္တုိက္ ရင္ဆိုင္တိုးမိခဲ့တာပါ။ စိတ္ဆိုးေနတဲ့ ဦးေဂ်က ရို႕စ္ရဲ႕ အလုပ္ရွင္ကို တုိင္ေျပာမယ္လို႕ ၿခိမ္းေျခာက္ ေျပာဆိုခဲ့ပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ သူ မလုပ္ရက္ခဲ့ပါဘူး။ သူ ဒီလို လုပ္လိုက္ရင္ ရို႕စ္တစ္ေယာက္ လက္ရိွ အိမ္ေဖာ္အလုပ္ကေန ျပဳတ္သြားမွာေပါ့။ ရို႕စ္ကလည္း အဲဒီလို မလုပ္ဖို႕ ခခယယ ေတာင္းပန္ရွာခဲ့ပါတယ္။
ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြ၊ ကေလးကစားကြင္းေတြမွာ တခ်ိဳ႕ေသာ အိမ္ေဖာ္ေတြဟာ ဟိုတစ္စု ဒီတစ္စု ရိွေနတတ္ၿပီး ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ေယာက်ာ္းေတြကို ညဳတုတုေတြလုပ္ၿပီး ျမဴဆြယ္ၾကပါတယ္။ ရို႕စ္နဲ႕ သူ႕အေပါင္းအေဖာ္ အိမ္ေဖာ္အခ်ိဳ႕ဟာ ၀န္ေဆာင္ခအေနနဲ႕ ေဒၚလာ ၄၀ ကေန ေဒၚလာ ၆၀ ၾကား ယူေလ့ရိွပါတယ္။ သူတုိ႕နဲ႕ ဆက္သြယ္ႏိုင္တဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြလည္း ရပ္ကြက္ထဲက ေယာက်ာ္းသားေတြကို ေပးေလ့ရိွပါတယ္။
သတင္းေထာက္တစ္ဦးက ရို႕စ္ဖုန္းနံပါတ္ကို ရၿပီး အလုပ္ကိစၥ ေျပာဆိုညိွဳႏိွဳင္းဖို႕ ခ်ိန္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ ရို႕စ္က ေတြ႕ခ်င္ေပမယ့္ ေထာက္ခံ ေျပာဆုိ ဆက္သြယ္ေပးတဲ့ ၾကားလူမရိွလို႕ ေတြ႕ရမွာ တြန္႕ဆုတ္ေနပါေသးတယ္။ ရို႕စ္က ေျပာပါေသးတယ္။ သူ႕ကို ဟိုတယ္ေတြမွာ ခ်ိန္းရင္ မသြားႏုိင္ပါဘူး။ တျခားအိမ္ကိစၥေတြနဲ႕ အၿမဲတမ္း အလုပ္ရွဳပ္ေနတတ္လို႕ပါ။ သူ႕ကို ေတြ႕ခ်င္ရင္ သူေနတဲ့ေနရာ အနားတ၀ိုက္မွာ ေနထိုင္ေနတဲ့သူ ျဖစ္ဖို႕ လိုပါတယ္။ အဲဒါမွ အဲဒီအိမ္မွာ အလုပ္ လုပ္ျဖစ္တာေပါ့တဲ့။ ရို႕စ္က ထပ္ေမးပါေသးတယ္။ အခ်စ္ေလးမွာ ကြန္ဒံုးေရာ ပါလာသလားတဲ့။ ႏွစ္ပါးသြားမယ့္ ရက္ကေတာ့ ရို႕စ္ရဲ႕ လက္ရိွအိမ္ရွင္ အလုပ္ သြားတဲ့ေန႕အေပၚ မူတည္ပါတယ္။
အေရွ႕ဂ်ာဗားမွာ ေနထိုင္တဲ့ ကေလး ၃ ေယာက္အေမ ရို႕စ္ဟာ ခင္မင္ဖြယ္ ေကာင္းသလို စကားေျပာလည္း သြက္ပါတယ္။ လက္ရိွ အလုပ္ရွင္ရဲ႕ ကေလးေတြကို ေန႕လည္ပိုင္းမွာ ေက်ာင္းႀကိဳဖုိ႕ရိွတာေၾကာင့္ သူမရဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားအက ဧည္႕ခံခ်ိန္ဟာ တုိေတာင္းႏိုင္ပါတယ္။ ရို႕စ္ဟာ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္တုိင္း မနက္ ၈ နာရီခြဲမွာ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းသြားပို႕ပါတယ္။ အဲဒီလို ေက်ာင္းပို႕ၿပီးရင္ အလုပ္အားသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ရို႕စ္ဟာ သူရဲ႕ ဧည္႕သည္ေတြကို ေဖ်ာ္ေျဖ ဧည္ခံဖို႕ အခ်ိန္ရပါတယ္။ ကေလးေတြ ေန႕လည္ ေက်ာင္းမဆင္းခင္ အခ်ိန္ထိေပါ့။
စကားေတြ ေျပာရင္း ေစ်းညိွလိုက္ေတာ့ ေဒၚလာ ၅၀ ပါတဲ့။ သတင္းေထာက္က ဆက္ေမးပါတယ္။ အခုလိုမ်ိဳး ျပည္႕တန္ဆာ အလုပ္ကို လုပ္ၾကတဲ့ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ အိမ္ေဖာ္ေလးေတြေရာ မရိွၾကဘူးလားတဲ့။ ရို႕စ္က ျပန္ေျဖပါတယ္။ ဒီအိမ္ရာစခန္းမွာေနတဲ့ သူ႕အသိ အိမ္ေဖာ္အခ်ိဳ႕လည္း အခုလို အလုပ္ေတြကို လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိတ္ဆက္ေပးဖို႕ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီလို မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ ငါ့ေဖာက္သည္ေတြက ငါ့ဆီကို ျပန္မလာၾကေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ငါ ပိုက္ဆံ ဘယ္ရေတာ့မလဲတဲ့။
စကၤာပူမွာ အိမ္ေဖာ္အျဖစ္ အလုပ္လုပ္တာ ၅ ႏွစ္နီးပါးရိွၿပီျဖစ္တဲ့ ရို႕စ္ရဲ႕ ေဖာက္သည္ေတြက အသက္ႀကီးပိုင္း အမ်ိဳးသားေတြ မ်ားပါတယ္။ ရို႕စ္ရဲ႕ ပံုမွန္ေဖာက္သည္တစ္ဦးက ေၾကးႀကီးႀကီး ေစ်းေကာင္းေပးသလို လက္ေဆာင္ေတြလည္း ေပးတတ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ သူက ေ၀းတေျမျခားကို ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္သြားပါၿပီ။ အကယ္လို႕မ်ား ရို႕စ္ရဲ႕၀န္ေဆာင္မွဳကို သေဘာက်ရင္ အခ်ိန္မေရြး ဖုန္းဆက္ေခၚပါ။ ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ေခၚတဲ့အေခါက္တုိင္း ပိုက္ဆံ ေပးစရာ မလိုပါဘူး။ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြပဲ ေပးခ်င္တာပါလို႕ ရို႕စ္က ျဖည္႕စြက္ ေျပာပါေသးတယ္။
ေစ်းစကားေျပာၿပီး တကယ္လုပ္ငန္းစဖို႕ အိမ္ေပၚတက္ၾကရေအာင္ လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သတင္းေထာက္ဆီကို ႀကိဳတင္ ဇာတ္တိုက္ထားတဲ့အတုိင္း ဖုန္းေခၚသံတစ္ခု ၀င္လာပါတယ္။ မိသားစု၀င္ တစ္ေယာက္ အခုဒီအိမ္ကို လာေနတာျဖစ္လို႕ ႏွစ္ပါးသြားဖို႕အတြက္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ေျပာျပၿပီး ေနာက္တစ္ေန႕ကို အစီအစဥ္ ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ ရို႕စ္ကလည္း ရက္ေရႊ႕ဆုိင္းေပးဖုိ႕ သေဘာတူေပးပါတယ္။ သူ႕အလုပ္ကို သူယူထားတဲ့ ေငြေၾကးနဲ႕တန္ေအာင္ ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း... ထြက္မေျပးပါဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္း... ေသခ်ာ မွာသြားခဲ့ပါေသးတယ္။
ေနာက္တစ္ရက္မွာ ရို႕စ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး သူ ဘယ္သူဘယ္၀ွါ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဖြင့္ေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္ အခုလို အလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ရတာလည္း ဆုိတာကိုလည္း တခါတည္း ေမးခဲ့ပါတယ္။ ပထမေတာ့ ရို႕စ္ မေျဖပါဘူး။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေလး စြံ႕အေနပါတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ရို႕စ္က ေျပာပါတယ္။
"ငါ့ေယာက်ာ္းက ၂၀၀၀ ခုႏွစ္က ဆံုးသြားပါၿပီ။ ငါ့မိသားစုကို ေထာက္ပ့ံဖို႕ ငါတစ္ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ တစ္လကို အိမ္ေဖာ္ လစာ ၃၅၀ ေဒၚလာဆုိတာ ငါ့အိမ္အတြက္ မေလာက္ငွတဲ့ ၀င္ေငြတစ္ခုပါ...."
အဲဒီလို ေျပာၿပီး ရို႕စ္ ဖုန္းခ်သြားပါတယ္။
Ref: The news paper on Sunday
March 15, 2009 Page 2
27 comments:
ဖတ္သြားတယ္။ ဘာေၿပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ႕ဘူး။ စိတ္မေကာင္းဘူး. သက္ၿပင္းခ်သြားတယ္။
ၾဆာမႀကီးကြမ္း...
သက္ျပင္းေတြ ခဏ ခဏ ခ်မေနနဲ႕အံုးေနာ္။ ေတာ္ၾကာ ရုပ္ေတြရင့္သြားလုိ႕ မလွေတာ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ အဟီး...
အင္း.ေပါက္ပင္ဘာေၾကာင္႔ ကိုင္းရတယ္..ဆုိတာကို သြားသတိရလိုက္တာပါပဲေလ...
ကိုယ္ေတြ႔အၿဖစ္အပ်က္ေလးကိုၿပန္လည္မွ်ေ၀တယ္႔အတြက္ေက်းဇူးပါ
အခုမွပဲ ၾကားဖူးတယ္... စိတ္မေကာင္းပါ
ဒါမ်ိဳးလည္းရွိတတ္ေသးတာကိုး။
အရင္ Health n Beauty Store မွာလုပ္တုန္းကလည္း အင္ဂလိပ္လိုေကာင္းေကာင္း မတတ္တဲ့သူေတြ ခဏခဏလာေမးလို႕ ေဆးေပးလိုက္၊ စမ္းသပ္တဲ့ဟာေပးလိုက္နဲ႕ ၾကံဳခဲ့ဖူးပါ့။
စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ ဘာသာျပန္တပုဒ္ ဖတ္သြားျပီ
ျမန္ျမန္ေလး ျမန္ျမန္ေလး ေခါင္းစဥ္ေတြ႔လို႔ အေျပးအလႊားလာဖတ္ပါ၏။ ဟမ္..လူဇိုး..
ဖတ္ျပီးဘာေျပာရမွန္းမသိ..
ဟင္းးးးးးးးးး .. စိတ္မေကာင္းစရာပဲေနာ္ .. ဘာေျပာရမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး ..
တစ္ကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္
ဘာသာျပန္ သတင္းစာ ေဆာင္းပါးေလးကုိ
ဖတ္သြားပါတယ္။
ဆုိ႔နင့္ေစတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးပါပဲ။
ရုန္းကန္ေနရတဲ့ ဘ၀ကုိ စာနာနားလည္ပါတယ္။
လူတုိင္းအတြက္
ျပည့္စံုေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဘ၀ေလးေတြကုိ
ကုိယ္စီကုိယ္စီ ပိုင္ဆိုင္ေစခ်င္ပါတယ္
ဆႏၵေလးျပည့္မယ္ဆုိရင္ေပါ့ဗ်ာ
ေလးစားစြာျဖင့္
အေတာ္ဆိုးတာပဲ.. အရင္က စလံုးမွာ လုိင္စင္ရေတြပဲ redlight area မွာ စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ သူ႔အလုပ္သူလုပ္ ရွိတယ္ ထင္တားတာ..တၿဖညး္ၿဖည္းနဲ႔ စလံုးလည္း စည္းကမ္းပိုပိုပ်က္လာၿပီေနာ္..
သက္ျပင္း၂ ခ်က္ခ်သြားသည္
ဘယ္လိုခံစားရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ျမန္မာမိန္းကေလး အိမ္ေဖာ္ေတြ အတြက္ပိုစိုးရိမ္မိ တယ္။
ဘိန္းေရာင္းၿပီး ဘုရားလူႀကီးလုပ္ႀကတဲ့သူနဲ ့ယွဥ္ရင္ သူ ့ကိုယ္သူေရာင္းၿပီး ၿပည့္တန္ဆာလုပ္တဲ့ ရုိစ္က အမ်ားႀကီးသာပါတယ္။
အယ္ဇီ
သက္ျပင္းခ်မိတယ္..။ ရို႕စ္ရဲ႕လစာက 350၊
ျမန္မာမိန္းကေလးေတြရဲ႕ လစာက 300။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာထဲမွာေတာ့ ရွိမယ္မထင္ပါဘူးေလ...။
မွတ္ခ်က္။ ။ ရုပ္မရင့္ခ်င္ေသာ္လည္း သက္ျပင္းက ခ်ျပီးျဖစ္ေနပါသည္။
strike မန္႔တာဖတ္ျပီး ျပံဳးရျပန္သည္။
ျမန္မာမိန္းကေလးအိမ္ေဖာ္ေတြေကာ....
အင္း...
ေပါက္ပင္ ဘာေၾကာင့္ ကိုင္းရတယ္။
ဒုကၡ ပါလားကြယ္။
အိမ္ေဖၚလာလုပ္တဲ႔ အင္ဒိုမေတြ ဒီမွာ သရမ္းတာမ်ားတယ္။ အမ်ားၾကီးၾကားဘူး၊ ေတြ႔ဘူးတယ္။ ကုလားေတြ၊ နိေပါေတြ၊ ျမန္မာေတြနဲ႔ တလတခါ အားလပ္ရက္အျပင္ထြက္ရင္ ေငြလဲမကုန္၊ လက္ေဆာင္လဲရ၊ စိတ္လဲေက်နပ္ရဆိုတာမ်ိဳး လုပ္ၾကတယ္။ အကုန္ေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေတြလဲရွိပါတယ္။ လည္တဲ႔သူေတြ မ်ားတာေျပာတာ။
ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွဒီလိုဘဝမ်ိဳး ..
ဒီလို အလုပ္မ်ိဳး မလုပ္ခ်င္ပါဘူး..
ဒါေပမယ့္ေပါ့..
ကံအက်ိဳးေပး နဲ ့ဝဋ္ ကေတာ့ ရွိေနဦးမွာပဲေလ..
မႏြယ္ေရ...
ေပါက္ပင္ ဘာေၾကာင့္ကိုင္းရလဲ ဟင္... ဗ်ိဳင္းက ဘယ္သူလဲ ခင္ဗ်။
Strike...
အခုဇာတ္လမ္းမွာ ရို႕စ္ကို လက္ေဆာင္ေတြေပး ေၾကးႀကီးႀကီးေပးၿပီး အေ၀းေျမေရာက္ေနတဲ့ ေဖာက္သည္အႀကီးအျဖစ္ အားတက္သေရာ ကူညီေပးခဲ့တဲ့ Strike ကို ေက်းဇူး အထူးတင္ရွိေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
မီယာေရ...
ေလာကႀကီးမွာ ဒါမ်ိဳးအျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ျဖစ္ေလ့ ျဖစ္ထရိွပါတယ္ ခင္ဗ်။
ကိုၿဖိဳးေမာ္လည္း သူတို႕ေတြကို ေစ်းေရာင္းဖူးတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြ ရိွေနရင္ ေရးတင္ပါလား။ ဗဟုသုတေပါ့ ခင္ဗ်ာ။
မမသီရိေရ...
စိတ္၀င္စားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်။
မ်ိဳးေရ...
ျမန္ျမန္ေလး ဆိုတုိင္း ျမန္ျမန္ မလာပါနဲ႕ဗ်ာ။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လူဇိုးျဖစ္ရၿပီေပါ့။ အဟက္...
မိုးခါးေရ...
တခုခုေတာ့ ေျပာခဲ့ေလ။ ဘာေျပာရမွန္း မသိတာေတာ့ မေကာင္းဘူး ခင္ဗ်။
ကို၀င္းေဇာ္ေရ...
ဘ၀ဆိုတာ ဘကုန္းနဲ႕၀လံုးပဲ မဟုတ္တာ အေသအခ်ာပဲ ခင္ဗ်။
မိစုေရ...
လူဆိုတဲ့ အမ်ိဳးကိုက စည္းကမ္းေဖာက္တတ္တဲ့ သဘာ၀ ရိွတတ္လို႕ အခုေက့စ္မွာ စလံုးရယ္လို႕ အထူးအေထြ အျပစ္မတင္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
ဘာေတြတုန္း...
သက္ျပင္း ၂ ခ်က္ ခ်သြားေတာ့ ရုပ္ ႏွစ္ခါ ပိုရင့္သြားမွာကို အားနာမိေနတယ္။
ေမ့သမီးေရ...
အခုေနာက္ပိုင္းမွာ အိမ္ေဖာ္ေတြကို ဒီထက္မက စည္းကမ္းတင္းက်ပ္မွာကိုေတာ့ ျမင္ေယာင္ေနပါတယ္။
မဂ်ဴႏိုေရ...
ဟုတ္ပါတယ္။ ျပည္႕တန္ဆာ လုပ္ငန္းကို ေအာက္တန္းက်တဲ့ အလုပ္အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း မႏွိမ္ပါဘူး ခင္ဗ်။
မစင္...
လက္ရိွအခ်ိန္မွာ ရုပ္က ရင့္ေနၿပီးသား ဆုိရင္ေတာ့လည္း မထူးဇာတ္သာ ခင္းလိုက္ပါေတာ့။ ႀကိဳက္သေလာက္ သက္ျပင္းခ်သြားပါေတာ့ ဗ်ာ။ အားမနာပါနဲ႕။
လင္းဒီပခင္ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ျမန္မာအိမ္ေဖာ္ေတြ အေၾကာင္း မသိပါဘူး ခင္ဗ်။ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ထင္ပါတယ္။ ပူညံ႕ပူညံ႕ေတြ မၾကားရေသးဘူးခင္ဗ်။
မအၿပံဳးပန္းေရ...
ဒုကၡနဲ႕ သုခ ဒီလိုပဲ ဒြန္တြဲေနမယ္ ထင္တယ္။ ကုိယ္ေတြကေတာ့ ဒုကၡလို႕ ထင္ေပမယ့္...
ကလူသစ္ေရ...
ကၽြန္ေတာ္လည္း ၾကားဖူးနား၀ေတာ့ ရိွပါတယ္။ အစက ဖိလစ္ပိုင္ေတြလို႕ပဲ ထင္ထားတာ။ အင္ဒိုေတြလို႕ မသိထားဘူး။ အခုလိုမ်ိဳး သတင္းစာထဲမွ ပါလာေတာ့ ျပန္လည္ ေ၀မွ်ခ်င္တာနဲ႕ အခုလို ေ၀မွ်လိုက္တာပါ။
ဖုိးစိန္ေရ...
ဘ၀မွာ ေရြးစရာ လမ္းမရိွတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ကံ ကံ၏ အက်ိဳးေပါ့။
စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ ဖတ္သြားပါတယ္။
ကြ်န္မတို႕ ျမန္မာ မိန္းကေလးေတြလည္း ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳး မေရာက္ပါေစနဲ႕လို႕ အခါခါ ဆုေတာင္းမိေနပါတယ္
သူရတဲ့ ၃၅၀ ကမွမ်ားဦးမယ္ထင္ပါတယ္။ ညီမသိသေလာက္ ျမန္မာကေန ေအးဂ်င့္နဲ႕ အိမ္ေဖာ္လာလုပ္တဲ့သူေတြ ပထမ ၆လေလာက္ကို ၈၀ ေလာက္နဲ႕လုပ္ျပီးမွ ၂၀၀ ေလာက္ကစရတယ္လို႕ ၾကားဖူးပါတယ္။(ၾကားဖူးတာပါ.. ေသခ်ာေတာ့ မသိပါဘူး)
စိတ္ဆိုးၿပီး ဘုမေတာရဘူးေလ၊ေအာက္ဆံုးက"Reference"ကိုမေတြ႔လိုက္လို႔ပါ။
သြားပါ.. အခုမွ လာမေခ်ာ႕နဲ႕. ။။အဟင္႕
အင္း.... မရုိးႏုိင္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြပါပဲဗ်ာ။ ဖတ္ၿပီးစိတ္မေကာင္းးၿဖစ္သြားတယ္။ ဒိထက္ဆုိးတာက ယုိးဒယားမွာဗ် ေတာ္ၿပီဗ်ာ
စိတ္ပ်က္စရာေတြ စဥ္းစားရင္ ေဒါသၿဖစ္တယ္
Thanks for this. I've been away from singapore, and haven't read this piece of news.
It makes me sad.. but in a strange way, i admire them for plucking up the courage to sacrifice themselves for the sake of their family.
Post a Comment