Need to control

အက္ရွင္မင္းသား ဂ်က္ကီခ်န္းကေတာ့ တရုတ္ျပည္သူေတြ ထိန္းခ်ဳပ္မွဳ လိုအပ္တယ္လို႕ ဟိုတေလာေလးက ေျပာသြားတယ္။ ထိန္းသိမ္း ေနထိုင္သင့္တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေျပာခ်င္ေပမယ့္ ဂ်က္ကီခ်န္း ေျပာခဲ့တာနဲ႕ မတူပါဘူး။ ဂ်က္ကီခ်န္းက တရုတ္ျပည္သူေတြကို အဓိကထား ေျပာသြားတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စကၤာပူမွာ ေနထိုင္ေနတဲ့ အနည္းငယ္ေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတခ်ိဳ႕ကို ရည္ရြယ္ပါတယ္။

ဒီစာကို ေရးသင့္မေရးသင့္ စဥ္းစားေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ က်လိက်လိျဖစ္ေနေတာ့လည္း ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ စိတ္ထဲမွာရိွတဲ့အတုိင္း ခ်ေရးလုိက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္မိပါတယ္။ အ၀ါေရာင္ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ သေဘာမ်ိဳး အတင္းအဖ်င္း အညွီအေဟာက္ေတြကို အာသာငမ္းငမ္း ေရးခ်င္လို႕ အခုစာကို ေရးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုညီလင္းဆက္ရဲ႕ ဘေလာ့မွာ တင္ထားတဲ့ သႀကၤန္ကာလအတြင္း စိမ္းလန္းစိုေျပပန္းၿခံထဲက ေရကူးကန္ထဲမွာ လူျမင္မေတာ္တဲ့ အမွဳကိစၥေတြလုပ္ေနၾကတဲ့ စံုတြဲေတြအေၾကာင္းကို ေရးထားတဲ့ သႀကၤန္ျပာျပာေရကူးကန္မွာ ဆိုတာကို ဖတ္မိၿပီး ဒီမွာလည္း အျမင္မေတာ္တဲ့ ကိစၥေလးေတြကို မဆီမဆိုင္ ေတြးမိၿပီး ေရးခ်င္လာလို႕ ေရးမိတာပါ။

ဟိုတေလာက သူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာျပတယ္။ သူ႕အိမ္မွာ အတူစုေနတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ မိန္းမက အိမ္မွာေနရင္ အတြင္းခံ ဘရာစီယာ မ၀တ္ပဲ ေနတဲ့အေၾကာင္းပါ။ ဧည္႕သည္႕ေတြ လာရင္လည္း အဲဒီပံုစံပါပဲတဲ့။ ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားတဲ့ မိန္းမမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ပန္းသီးမက ကၽြဲေကာသီးမက် အရြယ္ႀကီးနဲ႕ အတြင္းခံ မ၀တ္ပဲ အိမ္ထဲမွာ သြားလာ လွဳပ္ရွားေနတာ အျမင္မေတာ္ဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းပါ။ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္လို႕ လက္လြတ္စံပါယ္ ေနတာမ်ိဳးျဖစ္ေပမယ့္ အိမ္မွာအတူေနတဲ့ ေယာက်ာ္းသားေတြအတြက္ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေစပါတယ္။ အေနအထုိင္ ခက္ေစပါတယ္။ ကာယကံရွင္အေနနဲ႕ မသိတတ္တာပဲလား၊ ဆင္ျခင္ရမယ့္ အျပဳအမူတစ္ခုလို႕ မယူဆတာပဲလား။

အဲဒီအိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေနဖူးပါတယ္။ စကၤာပူကို အလုပ္ရွာဖို႕ လာတုန္းက အိမ္ခန္းရွာမရေသးတဲ့ အခ်ိန္အထိ အဲဒီအိမ္မွာ ၂ ပတ္ေလာက္ ေခတၱ ေနခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အဲဒီအိမ္မွာ ေယာက်ာ္းသားေတြပါပဲ။ ေယာက်ာ္းသားေတြပဲ ေနၾကလို႕ ထမင္းစားခန္းမွာ ဧည္႕ခန္းမွာ အေပၚပိုင္းကိုယ္ဗလာနဲ႕ ဒူးေထာင္ေပါင္ကား ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေနတဲ့သူေတြ ရိွပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အလုပ္နဲ႕နီးရာ ေျပာင္းကုန္တဲ့သူနဲ႕ ပီအာရလို႕ အိမ္ကမိန္းမကို လွမ္းေခၚတဲ့ သူနဲ႕ျဖစ္ကုန္ၿပီး အိမ္မွာ ေယာက်ာ္းသားေတြပဲ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အိမ္မွာ မိန္းမသားရိွတဲ့အတြက္ ေယာက်ာ္းသားေတြက အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္သြားပါတယ္။ ဧည္႕ခန္းထဲမွာ အရင္လို ကိုယ္လံုးတီးနဲ႕ မေနၾကပါဘူး။ ဒူးေထာင္ေပါင္ကား မေနၾကပါဘူး။ ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြ မေျပာေတာ့ပါဘူး။

ေယာက်ာ္းသားေတြအေနနဲ႕ေတာင္ ဆင္ျခင္ေနထိုင္ေပးရင္ မိန္းမသားဘက္ကလည္း အထုိက္အေလွ်ာက္ ဆင္ျခင္ေနထိုင္သင့္ပါတယ္။ တစ္အိမ္တည္းေန ေမာင္ႏွမေတြလို အက်င့္သီလ စာရိတၱကို ယံုၾကည္လို႕ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္က မိဘေမာင္ဘြားေတြ အေရွ႕မွာ အခုလိုပဲ အတြင္းခံမ၀တ္ပဲ လွဳပ္လီလွဳပ္လဲ့ ေနထိုင္ၾကပါသလား။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနၿပီဆိုတုိင္း အေနာက္တုိင္းဆန္ဆန္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေနထိုင္ေနတာလား။ စကၤာပူရဲ႕ အပူဒဏ္ကို မခံႏိုင္လို႕ပဲ အ၀တ္ေတြ ေလွ်ာ့ထားတာလား။ အိမ္ေထာင္ရွင္ျဖစ္ေနလို႕ အရွက္အေၾကာက္ေတြကို အေလးမထားေတာ့တာလား။ အပ်ိဳဘ၀တုန္းကဆို ဒီလိုမ်ိဳး ေနပါ့မလား။ လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ေမးခြန္းေတြ ေခါင္းထဲမွာ အစီအရီ ေပၚလာတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစ တစ္အိမ္တည္းေန အျခားေသာ ေယာက်ာ္းသားေတြ အေနမခက္ေစဖို႕အတြက္ အဲဒီလိုဘရာစီယာမ၀တ္ပဲ မေနသင့္ဘူးလို႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္မိပါတယ္။ သိသာသိေစ မျမင္ေစနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ။

အျမင္မေတာ္တဲ့ ေနာက္တစ္ခုက ည၀တ္ဂါ၀န္၀မ္းဆက္ႀကီးနဲ႕ မနက္ပိုင္းမွာ ေစ်းသြားေစ်းလာ လုပ္ေနၾကတဲ့ မိန္းမေတြပါပဲ။ ျမန္မာေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုလားမေတြလည္း အဲဒါႀကီး၀တ္ၿပီး အျပင္ထြက္ေနတာ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ကိုယ့္အိမ္ထဲမွာ ဒါမ်ိဳး၀တ္တာကို ဘာမွ မေျပာလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကုတင္ေပၚတက္မယ့္ ယူနီေဖာင္းႀကီးနဲ႕ လူျမင္ကြင္းကို ထြက္လာတာ မေကာင္းပါဘူး။ အဲဒါႀကီး ၀တ္လို႕ လွတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အျပင္ကို ခဏတျဖဳတ္ ထြက္တဲ့အခ်ိန္ေလးအတြက္ အ၀တ္လဲရမွာကို ပ်င္းၿပီး အလြယ္လိုက္ၾကပံုပဲ။ ေတာင္းမွာအကြပ္ လူမွာအ၀တ္ဆိုသလို ကုိယ့္ရဲ႕တန္ဖိုးကို လူတကာအလည္မွာ ခ်ျပတာပါပဲ။ ညအိပ္ရာ၀င္ အလွစစ္ကို ထုတ္ၾကြားသလားပဲေနာ္။ အဲဒီလို ညအိပ္အ၀တ္မ်ိဳးက အျပင္ထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မ၀တ္ရဘူးလို႕ ဘယ္သူမွ အမိန္႕မထုတ္သလို ဘယ္ဥပေဒမွာလည္း မျပဌာန္းထားေပမယ့္ လူျမင္မေတာ္ဘူးလို႕ ရိုးသားစြာ ထင္မိတယ္။ လူျမင္မေတာ္တာမ်ိဳး မျဖစ္ရေအာင္ အ၀တ္လဲရမယ့္ အခ်ိန္ေလးကို မႏွေျမာသင့္ပါဘူးဗ်ာ။

ျမင္တာေတြကို ျမင္မိလို႕ ေျပာခ်င္တာေတြကို ေျပာမိပါတယ္။ ထိန္းသင့္တယ္လို႕ ျမင္ရင္ ထိန္းၾကပါကြယ္။