၂၀၀၉ ဇူလိုင္လေတာ့ ကုန္ျပန္ၿပီေပါ့။ ဇူလိုင္လထဲမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့ပ်က္ခဲ့သလဲဆိုတာ မွတ္မိသေလာက္ေလး ခ်ေရးၾကည္႕ထားအံုးမယ္။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥေတြပဲ မ်ားမွာပါ။ တျခားဟာေတြကိုလည္း ေရးခ်င္စိတ္က မရိွေတာ့ ခက္သား။ တခ်ိဳ႕ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အၾကည္ဓါတ္ေလး ခမ္းေနတယ္။
ဒီလထဲမွာ ၂ ခါေတာင္ ဖ်ားတယ္။ လဆန္းပိုင္းမွာ တစ္ခါ၊ လကုန္ပိုင္းမွာ တစ္ခါ။ လဆန္းပိုင္းက အလုပ္ပိၿပီး အိပ္ေရးပ်က္ ပင္ပန္းတာနဲ႕ ဖ်ားခ်င္သလိုလို ျဖစ္တာကို ဖ်ားတယ္လို႕ ယူဆၿပီး ဖ်ားလိုက္တယ္။ လကုန္ပိုင္းက ရံုးမွာ ညဘက္အထိ အလုပ္ လုပ္ေနရတဲ့အခ်ိန္ ညစာေတာင္ ထြက္မစားႏိုင္ေတာ့ ဗုိက္ဆာဆာနဲ႕ ေရပဲ ဖိေသာက္ေနလိုက္တာ အာသီးေရာင္သြားတယ္။ ရံုးက ေရေတြက ေရခဲေရေတြ။ သာမန္အခ်ိန္မွာ ေရကို ဗူးထဲပဲ ထည္႕ထားလိုက္ၿပီး အေအးဓါတ္ေလး ေလွ်ာ့သြားမွ ေသာက္တာ။ အဲဒီညတုန္းကေတာ့ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႕ ေရဖိေသာက္ေနေတာ့ ေရေအးတဲ့အထိ မေစာင့္မိလိုက္ဘူး။ ရလဒ္ကေတာ့ ေဆးခြင့္ ၂ ရက္နဲ႕ အိပ္ရာေပၚမွာ ပက္လက္ကေလးပဲ။ ေဘာနပ္စ္အေနနဲ႕ ခ်စ္သူေလးက က်န္းမာေရး ဂရုမစိုက္လို႕ဆိုၿပီး ဆူပါေသးတယ္။
ဒီလထဲမွာ ပိုက္ဆံ အေတာ္ေလး ကုန္ပါတယ္။ ကုန္စရာရိွေတာ့လည္း ကုန္တာေပါ့။ စကၤာပူမွာ ေဆးလာကုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ဒီမွာရိွေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုၿပီး စကၤာပူကၽြန္းေပၚမွာ ဟိုဟိုဒီဒီ သြားၾက လည္ၾကေတာ့ ပိုက္ဆံကုန္တာေပါ့။ တကၠစီဖိုးလည္း မနည္းဘူး။ စကၤာပူရဟတ္လည္း ထပ္စီးျဖစ္လိုက္တယ္။ ဒူးရင္းသီးထဲက တရုတ္သံစံုတီး၀ိုင္း ေဖ်ာ္ေျဖမွဳေတြကိုလည္း အားေပးျဖစ္လိုက္တယ္။ ညဘက္ဆုိလည္း ငါးျခေသၤ့နားက ေကာ္ဖီဆုိင္မွာ ထိုင္ျဖစ္ၾကေသးတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ဒီလထဲမွာ အ၀တ္အစားေတြ အေတာ္ေလး ၀ယ္ျဖစ္တယ္။ ကုိယ့္အတြက္ေရာ သူမ်ားအတြက္ေရာ။ ေျမွာက္ေပးတဲ့သူကလည္း ေျမွာက္ေပးၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပိုက္ဆံ အေတာ္ကုန္ခဲ့ပါေလေရာ။
ဒီလထဲမွာ ဘဏ္စာရင္းထဲကို ေငြေတြ အေတာ္၀င္ပါတယ္။ အထင္မႀကီးၾကပါနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့္ပိုက္ဆံ မဟုတ္ပါ။ အာရံုဆြမ္းအလွဴအတြက္ လႊဲထားတဲ့ အလွဴေငြေတြပါ။ အင္တာနက္ကေန ဘဏ္စာရင္း စစ္လို႕ရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အဲဒါက ပ်က္ေနပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ၂ ရက္ျခား တစ္ခါေလာက္ စကၤာပူထံုးစံ ဘဏ္ေရွ႕ တန္းစီၿပီး ဘဏ္စာအုပ္ကို စာရင္းျဖည္႕ၿပီး လႊဲထားတဲ့ အလွဴေငြကို စစ္ရပါတယ္။ ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႕ ပတ္သက္ရင္... အထူးသျဖင့္ အခုလို အလွဴေငြေတြနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ အေတာ္ေလးကို သတိထားရပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ေငြ မဟုတ္ေတာ့ အရာရာကို စနစ္တက် အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႕ လုပ္ရကိုင္ရပါတယ္။ ယံုၾကည္လို႕ လႊဲထားတာဆုိေတာ့ သံသယေတြ မရိွေစခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တိတိက်က် လုပ္မိခဲ့တယ္။ အလွဴရွင္တခ်ိဳ႕က အဲဒါမ်ိဳး အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႕ အေၾကာင္းျပန္တာကို ဘာေတြမ်ား ျပႆနာေတြ ရိွေနလို႕လဲ ဆုိၿပီး လာေမးၾကတယ္။ ဘာျပႆနာမွ မရိွပါဘူး။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ပါပဲ။
ဒီလထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဌာနမွာ ဌာနခြဲမန္ေနဂ်ာအသစ္ ထပ္ခန္႕တယ္။ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာက ဌာနမွာ ၀ိုင္းကူလုပ္မယ့္ မန္ေနဂ်ာ အဆင့္မဟုတ္တဲ့ ၀န္ထမ္းေတြ လိုတယ္ဆိုၿပီး မန္ေနဂ်ာႀကီးကို တင္ျပထားတာ ၾကာပါၿပီ။ အဲဒါကို ဘယ္ကေန ဘယ္လို ေရႊဥာဏ္ေတာ္ေတြ စူးေရာက္သြားလဲ မသိပါဘူး။ ခန္႕လိုက္ေတာ့ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာထက္ တစ္ဆင့္ျမင့္တဲ့ ဌာနခြဲမန္ေနဂ်ာတဲ့။ ကူဖို႕ လူလိုတယ္ ေျပာတာ ခိုင္းမယ့္လူ ထပ္ခန္႕လိုက္ေတာ့ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာလည္း အီလည္လည္ ျဖစ္သြားတယ္။ သူ႕အတြက္ ရာထူးတိုးမယ့္ အခြင့္အလမ္း ပိတ္သြားတာေပါ့။ လခနည္းလြန္းလို႕ လခတိုးေတာင္းထားတဲ့ တရုတ္တစ္ေယာက္လည္း ရံုးကို အစာမေၾကျဖစ္သြားတယ္။ သူ လခတုိးေတာင္းတုန္းက ဘတ္ဂ်က္မရိွလို႕ပါ ဆုိၿပီး ျငင္းထားၿပီးေတာ့ အခုလို ရာထူးႀကီးႀကီးကို ခန္႕ႏိုင္တဲ့ ဘတ္ဂ်က္ကို နားမလည္ႏုိင္ဘူးေပါ့။ လိုေနတာ မိဖုရား ညားေတာ့ ဘုရင္မ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပဲ ေနမွာပါ။
ဒီလထဲမွာ မ်က္မွန္အသစ္တစ္လက္ ထပ္လုပ္ျဖစ္တယ္။ မ်က္မွန္လဲဖို႕ အစီအစဥ္က ရိွေနေပမယ့္ အေၾကာင္း မတုိက္ဆုိင္ေတာ့ မ်က္မွန္ဆိုင္ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ လကုန္ခါနီးမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ႕မ်က္မွန္ ကုတင္ေပၚကေန ျပဳတ္က်ကြဲသြားလို႕ မ်က္မွန္ လိုက္လုပ္ေပးပါဆိုၿပီး အိမ္ေရာက္လာတယ္။ အဲဒါနဲ႕ေနာက္ေန႕ ေန႕လည္မွာ မ်က္မွန္ဆိုင္ကို သြားျဖစ္ၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းလည္း မ်က္မွန္လုပ္ျဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္မွန္အသစ္ ထပ္လုပ္ျဖစ္တယ္။ သူလည္း ၂၀၀ နီးပါး ကုန္သြားသလို ကၽြန္ေတာ္လည္း ၃၀၀ ေက်ာ္ ထြက္သြားတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ မ်က္မွန္က ေနပူထဲေရာက္ရင္ အေရာင္ေျပာင္းေပးတဲ့ မွန္ကို တပ္ထားေတာ့ ေစ်းပိုႀကီးသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မ်က္မွန္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ အရူးအမူးပါပဲ။
ဒီလထဲမွာ ဆံုးၿပီလို႕ ထင္ထားတဲ့အေၾကြးေတြ ျပန္ရလိုက္တယ္။ ၂၀၀၇ ဇန္န၀ါရီ ၂၉ ထဲက ေခ်းထားတဲ့ အေၾကြးကို ၂၀၀၉ ဇူလုိင္ ၃၁ မွ ျပန္ရလုိက္တယ္။ အခုခ်ိန္ အေနအထားနဲ႕ဆို ဒီေငြေတြက မမ်ားလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ကာလတုန္းကဆို ဒီလိုေငြဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေတာ့္ကိုမ်ားလွတဲ့ ပမာဏ တစ္ခုပါပဲ။ အဲဒီလိုပဲ သူမ်ားေခ်းထားတဲ့ အေၾကြးက်ပ္ႏွစ္သိန္းကို ၾကားထဲကေန စိုက္ေလွ်ာ္ေပးလိုက္ရတယ္။ ေရွ႕တစ္ေခါက္ ရန္ကုန္ျပန္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အရင္းအႏွီးလုပ္ခ်င္လို႕ အေဒၚတစ္ေယာက္ဆီမွာ ေငြေခ်းတဲ့အခါ သူ ပံုမွန္ ျပန္မဆပ္ခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္ဆပ္ပါမယ္ ဆိုၿပီး အာမခံေပးခဲ့မိေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္က စိုက္ေလွ်ာ္ေပးရၿပီေပါ့။ ဘ၀မွာ အခုခ်ိန္အထိ အေၾကြးနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ခံရတာႀကီးပဲ။ မိေအးလည္း နာေပါင္း မနည္းေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီမိေအးကိုယ္တုိင္က အမွတ္ကို မရိွဘူး။ အခုေတာ့ အမွတ္ ရိွရေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆို ဘယ္သူ႕ကိုမွ ပိုက္ဆံ မေခ်းေတာ့ဘူးလို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီ။ အဲဒီလိုမွ မဆံုးျဖတ္မိရင္ မိေအးရဲ႕ ကေလးေတြကို စာရင္းသြင္းေပးဖို႕ သန္းေခါင္စာရင္းဌာနမွာ ၀န္ထမ္းအင္အား တုိးခ်ဲ႕ရလိမ့္မယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၂၀၀၉ ဇူလုိင္လေတာ့ ကုန္သြားပါၿပီေလ။ ဖတ္လိုက္ရတာက ၾသဂုတ္လကို ေရႊ႕လိုက္ပါတယ္တဲ့။
ဒီလထဲမွာ ၂ ခါေတာင္ ဖ်ားတယ္။ လဆန္းပိုင္းမွာ တစ္ခါ၊ လကုန္ပိုင္းမွာ တစ္ခါ။ လဆန္းပိုင္းက အလုပ္ပိၿပီး အိပ္ေရးပ်က္ ပင္ပန္းတာနဲ႕ ဖ်ားခ်င္သလိုလို ျဖစ္တာကို ဖ်ားတယ္လို႕ ယူဆၿပီး ဖ်ားလိုက္တယ္။ လကုန္ပိုင္းက ရံုးမွာ ညဘက္အထိ အလုပ္ လုပ္ေနရတဲ့အခ်ိန္ ညစာေတာင္ ထြက္မစားႏိုင္ေတာ့ ဗုိက္ဆာဆာနဲ႕ ေရပဲ ဖိေသာက္ေနလိုက္တာ အာသီးေရာင္သြားတယ္။ ရံုးက ေရေတြက ေရခဲေရေတြ။ သာမန္အခ်ိန္မွာ ေရကို ဗူးထဲပဲ ထည္႕ထားလိုက္ၿပီး အေအးဓါတ္ေလး ေလွ်ာ့သြားမွ ေသာက္တာ။ အဲဒီညတုန္းကေတာ့ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႕ ေရဖိေသာက္ေနေတာ့ ေရေအးတဲ့အထိ မေစာင့္မိလိုက္ဘူး။ ရလဒ္ကေတာ့ ေဆးခြင့္ ၂ ရက္နဲ႕ အိပ္ရာေပၚမွာ ပက္လက္ကေလးပဲ။ ေဘာနပ္စ္အေနနဲ႕ ခ်စ္သူေလးက က်န္းမာေရး ဂရုမစိုက္လို႕ဆိုၿပီး ဆူပါေသးတယ္။
ဒီလထဲမွာ ပိုက္ဆံ အေတာ္ေလး ကုန္ပါတယ္။ ကုန္စရာရိွေတာ့လည္း ကုန္တာေပါ့။ စကၤာပူမွာ ေဆးလာကုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ဒီမွာရိွေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုၿပီး စကၤာပူကၽြန္းေပၚမွာ ဟိုဟိုဒီဒီ သြားၾက လည္ၾကေတာ့ ပိုက္ဆံကုန္တာေပါ့။ တကၠစီဖိုးလည္း မနည္းဘူး။ စကၤာပူရဟတ္လည္း ထပ္စီးျဖစ္လိုက္တယ္။ ဒူးရင္းသီးထဲက တရုတ္သံစံုတီး၀ိုင္း ေဖ်ာ္ေျဖမွဳေတြကိုလည္း အားေပးျဖစ္လိုက္တယ္။ ညဘက္ဆုိလည္း ငါးျခေသၤ့နားက ေကာ္ဖီဆုိင္မွာ ထိုင္ျဖစ္ၾကေသးတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ဒီလထဲမွာ အ၀တ္အစားေတြ အေတာ္ေလး ၀ယ္ျဖစ္တယ္။ ကုိယ့္အတြက္ေရာ သူမ်ားအတြက္ေရာ။ ေျမွာက္ေပးတဲ့သူကလည္း ေျမွာက္ေပးၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပိုက္ဆံ အေတာ္ကုန္ခဲ့ပါေလေရာ။
ဒီလထဲမွာ ဘဏ္စာရင္းထဲကို ေငြေတြ အေတာ္၀င္ပါတယ္။ အထင္မႀကီးၾကပါနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့္ပိုက္ဆံ မဟုတ္ပါ။ အာရံုဆြမ္းအလွဴအတြက္ လႊဲထားတဲ့ အလွဴေငြေတြပါ။ အင္တာနက္ကေန ဘဏ္စာရင္း စစ္လို႕ရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အဲဒါက ပ်က္ေနပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ၂ ရက္ျခား တစ္ခါေလာက္ စကၤာပူထံုးစံ ဘဏ္ေရွ႕ တန္းစီၿပီး ဘဏ္စာအုပ္ကို စာရင္းျဖည္႕ၿပီး လႊဲထားတဲ့ အလွဴေငြကို စစ္ရပါတယ္။ ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႕ ပတ္သက္ရင္... အထူးသျဖင့္ အခုလို အလွဴေငြေတြနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ အေတာ္ေလးကို သတိထားရပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ေငြ မဟုတ္ေတာ့ အရာရာကို စနစ္တက် အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႕ လုပ္ရကိုင္ရပါတယ္။ ယံုၾကည္လို႕ လႊဲထားတာဆုိေတာ့ သံသယေတြ မရိွေစခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တိတိက်က် လုပ္မိခဲ့တယ္။ အလွဴရွင္တခ်ိဳ႕က အဲဒါမ်ိဳး အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႕ အေၾကာင္းျပန္တာကို ဘာေတြမ်ား ျပႆနာေတြ ရိွေနလို႕လဲ ဆုိၿပီး လာေမးၾကတယ္။ ဘာျပႆနာမွ မရိွပါဘူး။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ပါပဲ။
ဒီလထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဌာနမွာ ဌာနခြဲမန္ေနဂ်ာအသစ္ ထပ္ခန္႕တယ္။ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာက ဌာနမွာ ၀ိုင္းကူလုပ္မယ့္ မန္ေနဂ်ာ အဆင့္မဟုတ္တဲ့ ၀န္ထမ္းေတြ လိုတယ္ဆိုၿပီး မန္ေနဂ်ာႀကီးကို တင္ျပထားတာ ၾကာပါၿပီ။ အဲဒါကို ဘယ္ကေန ဘယ္လို ေရႊဥာဏ္ေတာ္ေတြ စူးေရာက္သြားလဲ မသိပါဘူး။ ခန္႕လိုက္ေတာ့ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာထက္ တစ္ဆင့္ျမင့္တဲ့ ဌာနခြဲမန္ေနဂ်ာတဲ့။ ကူဖို႕ လူလိုတယ္ ေျပာတာ ခိုင္းမယ့္လူ ထပ္ခန္႕လိုက္ေတာ့ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာလည္း အီလည္လည္ ျဖစ္သြားတယ္။ သူ႕အတြက္ ရာထူးတိုးမယ့္ အခြင့္အလမ္း ပိတ္သြားတာေပါ့။ လခနည္းလြန္းလို႕ လခတိုးေတာင္းထားတဲ့ တရုတ္တစ္ေယာက္လည္း ရံုးကို အစာမေၾကျဖစ္သြားတယ္။ သူ လခတုိးေတာင္းတုန္းက ဘတ္ဂ်က္မရိွလို႕ပါ ဆုိၿပီး ျငင္းထားၿပီးေတာ့ အခုလို ရာထူးႀကီးႀကီးကို ခန္႕ႏိုင္တဲ့ ဘတ္ဂ်က္ကို နားမလည္ႏုိင္ဘူးေပါ့။ လိုေနတာ မိဖုရား ညားေတာ့ ဘုရင္မ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပဲ ေနမွာပါ။
ဒီလထဲမွာ မ်က္မွန္အသစ္တစ္လက္ ထပ္လုပ္ျဖစ္တယ္။ မ်က္မွန္လဲဖို႕ အစီအစဥ္က ရိွေနေပမယ့္ အေၾကာင္း မတုိက္ဆုိင္ေတာ့ မ်က္မွန္ဆိုင္ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ လကုန္ခါနီးမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ႕မ်က္မွန္ ကုတင္ေပၚကေန ျပဳတ္က်ကြဲသြားလို႕ မ်က္မွန္ လိုက္လုပ္ေပးပါဆိုၿပီး အိမ္ေရာက္လာတယ္။ အဲဒါနဲ႕ေနာက္ေန႕ ေန႕လည္မွာ မ်က္မွန္ဆိုင္ကို သြားျဖစ္ၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းလည္း မ်က္မွန္လုပ္ျဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္မွန္အသစ္ ထပ္လုပ္ျဖစ္တယ္။ သူလည္း ၂၀၀ နီးပါး ကုန္သြားသလို ကၽြန္ေတာ္လည္း ၃၀၀ ေက်ာ္ ထြက္သြားတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ မ်က္မွန္က ေနပူထဲေရာက္ရင္ အေရာင္ေျပာင္းေပးတဲ့ မွန္ကို တပ္ထားေတာ့ ေစ်းပိုႀကီးသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မ်က္မွန္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ အရူးအမူးပါပဲ။
ဒီလထဲမွာ ဆံုးၿပီလို႕ ထင္ထားတဲ့အေၾကြးေတြ ျပန္ရလိုက္တယ္။ ၂၀၀၇ ဇန္န၀ါရီ ၂၉ ထဲက ေခ်းထားတဲ့ အေၾကြးကို ၂၀၀၉ ဇူလုိင္ ၃၁ မွ ျပန္ရလုိက္တယ္။ အခုခ်ိန္ အေနအထားနဲ႕ဆို ဒီေငြေတြက မမ်ားလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ကာလတုန္းကဆို ဒီလိုေငြဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေတာ့္ကိုမ်ားလွတဲ့ ပမာဏ တစ္ခုပါပဲ။ အဲဒီလိုပဲ သူမ်ားေခ်းထားတဲ့ အေၾကြးက်ပ္ႏွစ္သိန္းကို ၾကားထဲကေန စိုက္ေလွ်ာ္ေပးလိုက္ရတယ္။ ေရွ႕တစ္ေခါက္ ရန္ကုန္ျပန္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အရင္းအႏွီးလုပ္ခ်င္လို႕ အေဒၚတစ္ေယာက္ဆီမွာ ေငြေခ်းတဲ့အခါ သူ ပံုမွန္ ျပန္မဆပ္ခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္ဆပ္ပါမယ္ ဆိုၿပီး အာမခံေပးခဲ့မိေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္က စိုက္ေလွ်ာ္ေပးရၿပီေပါ့။ ဘ၀မွာ အခုခ်ိန္အထိ အေၾကြးနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ခံရတာႀကီးပဲ။ မိေအးလည္း နာေပါင္း မနည္းေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီမိေအးကိုယ္တုိင္က အမွတ္ကို မရိွဘူး။ အခုေတာ့ အမွတ္ ရိွရေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆို ဘယ္သူ႕ကိုမွ ပိုက္ဆံ မေခ်းေတာ့ဘူးလို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီ။ အဲဒီလိုမွ မဆံုးျဖတ္မိရင္ မိေအးရဲ႕ ကေလးေတြကို စာရင္းသြင္းေပးဖို႕ သန္းေခါင္စာရင္းဌာနမွာ ၀န္ထမ္းအင္အား တုိးခ်ဲ႕ရလိမ့္မယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၂၀၀၉ ဇူလုိင္လေတာ့ ကုန္သြားပါၿပီေလ။ ဖတ္လိုက္ရတာက ၾသဂုတ္လကို ေရႊ႕လိုက္ပါတယ္တဲ့။
