အင္တာနက္နဲ႕ လက္လွမ္းမွီလာတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ Chatting ေတြ၊ Blog ေတြ၊ Forum ေတြနဲ႕ မစိမ္းေတာ့ပါဘူး။ အင္တာနက္နဲ႕ ထိေတြ႕ေနတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ဒီအရာေတြထဲက တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုခုနဲ႕ေတာ့ ထိေတြ႕ သံုးစြဲေနၾကပါတယ္။ ကနဦးအစပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာစာကို သံုးဖို႕အဆင္မေျပခဲ့ပါဘူး။ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ျမန္မာလို စာမေပၚေသးပါဘူး။ အဂၤလိပ္လိုပဲ ေရးၾက... အဂၤလိပ္ပဲ ဖတ္ၾက လုပ္ရပါတယ္။ ျမန္မာလို ေျပာခ်င္ ေရးခ်င္တဲ့ အခါက်ေတာ့ အဂၤလိပ္စာလံုးနဲ႕ ျမန္မာအသံထြက္ ရေအာင္ ဆုိၿပီး Burglish ဘားဂလစ္ရွ္ေတြနဲ႕ ေရးၾကပါတယ္။
အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာလို ေရးလို႕ရပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာလိုေရးတဲ့ Blog ေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာလည္း ျမန္မာလို ရိုက္ၿပီး စကားေျပာလို႕ ရလာပါၿပီ။ အဂၤလိပ္လို႕ မေျပာႏိုင္ မဆိုႏိုင္ခဲ့တဲ့ တခ်ိဳ႕စကားလံုးေတြကို ျမန္မာလို ေျပာႏိုင္ဆိုႏိုင္တဲ့အတြက္ နားလည္မႈ ရွင္းလင္းမႈ ပိုရလာပါတယ္။ အဂၤလိပ္လုိ ေရးၿပီးေျပာရင္ ေလသံအေနအထားကို ခြဲျခားႏိုင္မႈက အားနည္းတဲ့အတြက္ စိတ္ဆိုးလို႕ ေျပာတဲ့ စကားလား... စ ေနာက္ေနတဲ့ စကားလား... ရီစရာ ေျပာေနတာလား... ကို ခြဲျခားႏိုင္မႈမွာ အားနည္းၾကပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အထင္လြဲတာေတြ၊ နားလည္မႈလြဲတာေလးေတြ ျဖစ္တာကို မၾကာခဏ ႀကံဳေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဒီျပသနာကို Smiley Icons ေလးေတြ သံုးၿပီး ေျဖရွင္းပါတယ္။ အင္း အဲဒီ Smiley Icons ေလးေတြ ပါမသြားရင္ေတာ့ နားလည္မႈေတြ ထပ္လြဲက်ျပန္ေရာေပါ့။ ျမန္မာလို ေရးၿပီး ေျပာႏိုင္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီလို နားလည္မႈ လြဲတဲ့ကိစၥေလးေတြ ေလွ်ာ့ပါးသြားပါတယ္။
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာလိုေရးသားတဲ့ Chatting ေတြ၊ Blog ေတြ၊ Forum ေတြ မ်ားျပားလာပါတယ္။ အဂၤလိပ္ ေရးတဲ့ Blog ေတြ နည္းပါးသြားပါတယ္။ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာလည္း အမ်ားစုက ျမန္မာလိုပဲ ရိုက္ၿပီး ေျပာၾကဆိုၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ စတင္ၿပီး ခ်ိန္ခြင္လွ်ာက ေျပာင္းျပန္ျဖစ္လာပါတယ္။ ျမန္မာလိုေရးေနတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာ အဂၤလိပ္လို ေရးတဲ့ ေျပာတဲ့လူေတြကို ဘုိရူး... ဘူးယို ဆိုၿပီး ေနာက္ေျပာင္ က်ီစယ္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ခင္လို႕မင္လို႕ က်ီစယ္တာပါ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ တမင္တကာ အျပစ္ရွာ ကဲ့ရဲ႕ခ်င္လို႕ ေျပာတာမ်ိဳးပါ။ အခုေနာက္ပိုင္း Post ေတြ တင္ၿပီး အမွားေတြရွာ သိကၡာခ်တဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္ရိွလာၾကပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ အဂၤလိပ္လို ေရးသား ေျပာဆိုမိတဲ့လူေတြဟာ အျပစ္တစ္ခုရိွသလို ခံစားမိလာတတ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာစာလံုး Font မရိွတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာက တျခားလူနဲ႕ စကားေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အဂၤလိပ္လိုပဲ စာရိုက္ၿပီး ေျပာဆိုေနရတဲ့အေၾကာင္း ႀကိဳတင္ ေတာင္းပန္စကားေတြ ေျပာဆိုၿပီး Chatting ၀င္ေနၾကတာကိုလည္း ႀကံဳဖူးရပါၿပီ။ ျမန္မာစာလံုး မရိွရင္ ထည္႕ထားေပါ့လို႕ လြယ္လြယ္ ေျပာဖို႕ မစဥ္းစားပါနဲ႕အံုး။ ျမန္မာျပည္က အင္တာနက္ကေဖးေတြရဲ႕ စက္ေတြမွာ ျမန္မာစာ စာလံုးရိွမယ္ မရိွဘူးဆိုတာ မေသခ်ာသလို ကိုယ္တုိင္ Install လုပ္ဖို႕ဆုိတာလည္း အခြင့္အေရး ရိွခ်င္မွ ရိွမွာပါ။
တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ္ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးက ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ လာေျပာပါတယ္။ "ငါ... ငါ့အိမ္ကလူေတြနဲ႕ စကားေျပာေနလို႕ အဂၤလိပ္လို ေျပာေနတာပါ။ ေတာ္ၾကာ ဘုိရူးလို႕ အထင္ခံရမွာ စိုးလို႕ ဘုိရူး မဟုတ္ဘူးေနာ္ တဲ့" ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ဒီလို လာေျပာတာမ်ိဳးကို ျမင္ရတဲ့အခါ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္မိပါတယ္။ သူ႕အေနနဲ႕ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အဂၤလိပ္လို ေရးသားသံုးႏႈန္းတာ အျပစ္တစ္ခုလို ခံစားမိေနရလို႕လားေပါ့။ ျမန္မာျပည္က လူေတြ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ေျပာဆို ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ အဂၤလိပ္လို သံုးမိရင္ အဲဒါ အျပစ္လားဗ်ာ။
တကယ္ေတာ့ ဘာသာစကားဆိုတာ လူအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ႏိုင္ဖို႕ပါ။ လူႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ဘယ္လို ဘာသာစကားပဲ သံုးေနပါေစ... အဲဒီလူ ၂ ေယာက္စလံုး အဆင္ေျပေျပ နားလည္ သေဘာေပါက္ဖို႕က အဓိကပါ။ အဂၤလိပ္စာကို သံုးေန... ေရးေနတိုင္း ေသြးနထင္ေရာက္ေနတဲ့ ဘိုရူး... လို႕ ယူဆလို႕ မရပါဘူး။ အဲဒီလို ဘုိရူးေတြ မရိွဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ ရွိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ခံယူခ်က္ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႕ပဲ ဆိုင္မွာပါ။ ႏိုင္ငံျခားမွာ အေနၾကာလို႕ ငပိအနံ႕ေတာင္ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ခ်ိစ္နဲ႕ ေပါင္မုန္႕ပဲ စားတတ္တယ္... ပီဇာပဲ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတဲ့ အေ၀းေရာက္ ျမန္မာျပည္သားေတြ ရိွသလို... ျမန္မာျပည္က ငပိကုိ တကူးတက မွာယူ စားေသာက္ေနတဲ့ လူစားေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။
တကယ္ေတာ့ အဂၤလိပ္ ေျပာဆို ေရးသားတာမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ပိုလို႕ေတာင္ အားေပးသင့္ပါတယ္။ ဒီေခတ္ ဒီအခ်ိန္အခါမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရွးႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ကတည္းက အဂၤလိပ္စာ တတ္ရင္ ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ဘယ္လို အဆင္ေျပသလဲ ဆိုတာကို ျမင္ေတြ႕ ၾကားသိဖူးခဲ့မွာပါ။ စကၤာပူလို သယံဇာတ ဘာမွမရိွတဲ့ႏိုင္ငံ ေပါက္စနေလးမွာေတာင္ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္ကေန ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ အဂၤလိပ္စာ ကၽြမ္းက်င္မႈနဲ႕အတူ တိုင္းျပည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားခဲ့တာကို ျမင္ေတြ႕ရမွာပါ။
ဒီေခတ္ႀကီးမွာ အဂၤလိပ္စာ တတ္ကၽြမ္းနားလည္တဲ့ လူအဖို႕ ေနရာေကာင္းေတြ အခြင့္အလမ္းေကာင္းေတြ ဆီးႀကိဳေနတယ္ဆိုတာကို လူတိုင္းနီးပါး လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ျမန္မာစာနဲ႕ ႏိုင္ငံတကာမွာ လူ၀င္ဆံ့ဖို႕ဆုိတာ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တုိင္းေ၀းပါေသးတယ္။ ဂ်ပန္ေတြလို အဂၤလိပ္စာမသံုးပဲ... ဂ်ပန္စာပဲ ရေအာင္ သံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဂ်ပန္ေတြလို ေတာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ၾကပါ။ အခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေတြ ၀ မရိွပဲ ၀ိ မလုပ္ခ်င္ၾကပါနဲ႕လို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
တခါတေလ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘူးယို လုပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာလို ေရးလို႕ရပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာလိုေရးတဲ့ Blog ေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာလည္း ျမန္မာလို ရိုက္ၿပီး စကားေျပာလို႕ ရလာပါၿပီ။ အဂၤလိပ္လို႕ မေျပာႏိုင္ မဆိုႏိုင္ခဲ့တဲ့ တခ်ိဳ႕စကားလံုးေတြကို ျမန္မာလို ေျပာႏိုင္ဆိုႏိုင္တဲ့အတြက္ နားလည္မႈ ရွင္းလင္းမႈ ပိုရလာပါတယ္။ အဂၤလိပ္လုိ ေရးၿပီးေျပာရင္ ေလသံအေနအထားကို ခြဲျခားႏိုင္မႈက အားနည္းတဲ့အတြက္ စိတ္ဆိုးလို႕ ေျပာတဲ့ စကားလား... စ ေနာက္ေနတဲ့ စကားလား... ရီစရာ ေျပာေနတာလား... ကို ခြဲျခားႏိုင္မႈမွာ အားနည္းၾကပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အထင္လြဲတာေတြ၊ နားလည္မႈလြဲတာေလးေတြ ျဖစ္တာကို မၾကာခဏ ႀကံဳေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဒီျပသနာကို Smiley Icons ေလးေတြ သံုးၿပီး ေျဖရွင္းပါတယ္။ အင္း အဲဒီ Smiley Icons ေလးေတြ ပါမသြားရင္ေတာ့ နားလည္မႈေတြ ထပ္လြဲက်ျပန္ေရာေပါ့။ ျမန္မာလို ေရးၿပီး ေျပာႏိုင္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီလို နားလည္မႈ လြဲတဲ့ကိစၥေလးေတြ ေလွ်ာ့ပါးသြားပါတယ္။
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာလိုေရးသားတဲ့ Chatting ေတြ၊ Blog ေတြ၊ Forum ေတြ မ်ားျပားလာပါတယ္။ အဂၤလိပ္ ေရးတဲ့ Blog ေတြ နည္းပါးသြားပါတယ္။ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာလည္း အမ်ားစုက ျမန္မာလိုပဲ ရိုက္ၿပီး ေျပာၾကဆိုၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ စတင္ၿပီး ခ်ိန္ခြင္လွ်ာက ေျပာင္းျပန္ျဖစ္လာပါတယ္။ ျမန္မာလိုေရးေနတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာ အဂၤလိပ္လို ေရးတဲ့ ေျပာတဲ့လူေတြကို ဘုိရူး... ဘူးယို ဆိုၿပီး ေနာက္ေျပာင္ က်ီစယ္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ခင္လို႕မင္လို႕ က်ီစယ္တာပါ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ တမင္တကာ အျပစ္ရွာ ကဲ့ရဲ႕ခ်င္လို႕ ေျပာတာမ်ိဳးပါ။ အခုေနာက္ပိုင္း Post ေတြ တင္ၿပီး အမွားေတြရွာ သိကၡာခ်တဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္ရိွလာၾကပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ အဂၤလိပ္လို ေရးသား ေျပာဆိုမိတဲ့လူေတြဟာ အျပစ္တစ္ခုရိွသလို ခံစားမိလာတတ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာစာလံုး Font မရိွတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာက တျခားလူနဲ႕ စကားေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အဂၤလိပ္လိုပဲ စာရိုက္ၿပီး ေျပာဆိုေနရတဲ့အေၾကာင္း ႀကိဳတင္ ေတာင္းပန္စကားေတြ ေျပာဆိုၿပီး Chatting ၀င္ေနၾကတာကိုလည္း ႀကံဳဖူးရပါၿပီ။ ျမန္မာစာလံုး မရိွရင္ ထည္႕ထားေပါ့လို႕ လြယ္လြယ္ ေျပာဖို႕ မစဥ္းစားပါနဲ႕အံုး။ ျမန္မာျပည္က အင္တာနက္ကေဖးေတြရဲ႕ စက္ေတြမွာ ျမန္မာစာ စာလံုးရိွမယ္ မရိွဘူးဆိုတာ မေသခ်ာသလို ကိုယ္တုိင္ Install လုပ္ဖို႕ဆုိတာလည္း အခြင့္အေရး ရိွခ်င္မွ ရိွမွာပါ။
တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ္ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးက ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ လာေျပာပါတယ္။ "ငါ... ငါ့အိမ္ကလူေတြနဲ႕ စကားေျပာေနလို႕ အဂၤလိပ္လို ေျပာေနတာပါ။ ေတာ္ၾကာ ဘုိရူးလို႕ အထင္ခံရမွာ စိုးလို႕ ဘုိရူး မဟုတ္ဘူးေနာ္ တဲ့" ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ဒီလို လာေျပာတာမ်ိဳးကို ျမင္ရတဲ့အခါ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္မိပါတယ္။ သူ႕အေနနဲ႕ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အဂၤလိပ္လို ေရးသားသံုးႏႈန္းတာ အျပစ္တစ္ခုလို ခံစားမိေနရလို႕လားေပါ့။ ျမန္မာျပည္က လူေတြ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ေျပာဆို ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ အဂၤလိပ္လို သံုးမိရင္ အဲဒါ အျပစ္လားဗ်ာ။
တကယ္ေတာ့ ဘာသာစကားဆိုတာ လူအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ႏိုင္ဖို႕ပါ။ လူႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ဘယ္လို ဘာသာစကားပဲ သံုးေနပါေစ... အဲဒီလူ ၂ ေယာက္စလံုး အဆင္ေျပေျပ နားလည္ သေဘာေပါက္ဖို႕က အဓိကပါ။ အဂၤလိပ္စာကို သံုးေန... ေရးေနတိုင္း ေသြးနထင္ေရာက္ေနတဲ့ ဘိုရူး... လို႕ ယူဆလို႕ မရပါဘူး။ အဲဒီလို ဘုိရူးေတြ မရိွဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ ရွိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ခံယူခ်က္ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႕ပဲ ဆိုင္မွာပါ။ ႏိုင္ငံျခားမွာ အေနၾကာလို႕ ငပိအနံ႕ေတာင္ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ခ်ိစ္နဲ႕ ေပါင္မုန္႕ပဲ စားတတ္တယ္... ပီဇာပဲ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတဲ့ အေ၀းေရာက္ ျမန္မာျပည္သားေတြ ရိွသလို... ျမန္မာျပည္က ငပိကုိ တကူးတက မွာယူ စားေသာက္ေနတဲ့ လူစားေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။
တကယ္ေတာ့ အဂၤလိပ္ ေျပာဆို ေရးသားတာမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ပိုလို႕ေတာင္ အားေပးသင့္ပါတယ္။ ဒီေခတ္ ဒီအခ်ိန္အခါမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရွးႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ကတည္းက အဂၤလိပ္စာ တတ္ရင္ ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ဘယ္လို အဆင္ေျပသလဲ ဆိုတာကို ျမင္ေတြ႕ ၾကားသိဖူးခဲ့မွာပါ။ စကၤာပူလို သယံဇာတ ဘာမွမရိွတဲ့ႏိုင္ငံ ေပါက္စနေလးမွာေတာင္ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္ကေန ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ အဂၤလိပ္စာ ကၽြမ္းက်င္မႈနဲ႕အတူ တိုင္းျပည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားခဲ့တာကို ျမင္ေတြ႕ရမွာပါ။
ဒီေခတ္ႀကီးမွာ အဂၤလိပ္စာ တတ္ကၽြမ္းနားလည္တဲ့ လူအဖို႕ ေနရာေကာင္းေတြ အခြင့္အလမ္းေကာင္းေတြ ဆီးႀကိဳေနတယ္ဆိုတာကို လူတိုင္းနီးပါး လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ျမန္မာစာနဲ႕ ႏိုင္ငံတကာမွာ လူ၀င္ဆံ့ဖို႕ဆုိတာ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တုိင္းေ၀းပါေသးတယ္။ ဂ်ပန္ေတြလို အဂၤလိပ္စာမသံုးပဲ... ဂ်ပန္စာပဲ ရေအာင္ သံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဂ်ပန္ေတြလို ေတာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ၾကပါ။ အခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေတြ ၀ မရိွပဲ ၀ိ မလုပ္ခ်င္ၾကပါနဲ႕လို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
တခါတေလ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘူးယို လုပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
18 comments:
ဂရိတ္ထ္ :P
တကယ္ကို က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ.. ကြ်န္ေတာ္တို ့မွာ ငယ္ငယ္ကတည္းက အားနည္းခဲ့တာ မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္တဲ့အပိုင္းပါ။ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘာသာတရား ( မေကာင္းဟု ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပါ၊ အႏွစ္သာရမ်ားေကာင္းေသာ္လည္း ironic ျဖစ္ေနတာပါ)၊ Dictatorship (အေရွ့တိုင္း မိသားစုအသြင္ေတြအားလံုးက dictatorship အေျခခံထားတယ္လို့ ျမင္ပါတယ္) စတာေတြက မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈကို အားနည္းေစခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို ့ မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ အသိုင္းအ၀န္းတစ္ခု မတည္ေဆာက္ႏိုင္ေသးရင္ေတာင္ အခ်င္းခ်င္း အားေပးသမႈျပဳေနသင့္တယ္လို ့ ထင္ပါတယ္။
ၾကိဳက္တယ္ဗ်ိဳ႕။ ေရးထားတာေလးေတြေကာင္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဆို အဂၤလိပ္လို မေျပာတာ ၄ ၅ နွစ္ေလာက္ရွိသြားေတာ႔ နႈတ္မရဲေတာ႔သလို စာေရးရာမွာလဲ စာလံုးေပါင္းေတြ အရမ္းကို မွားကုန္တယ္။ ဂရမ္မာေတြလဲ မသိေတာ႕ဘူး။ အရင္က သိပ္မလိုအပ္ေသးေပမယ္႔ အခု တကယ္႔ official site ေတြ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ေျပာဆို ဆက္ဆံ ေရးသားရတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ အေတာ္ေလး မ်က္နွာငယ္ရပါတယ္။ အဓိကက ပီျပင္ေအာင္လုပ္ဖို႕ပါပဲ။ တကယ္လုပ္တဲ႔ ေလ႕လာတဲ႔သူနဲ႔ ရူးတဲ႔သူနဲ႔ ကြာပါတယ္။ တကယ္ေလ႔လာတဲ႔သူက မွားမွာ မေၾကာက္ပါဘူး။ မွားရင္ ျပန္ျပင္ျပီး ဆက္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒါကို အျပစ္တစ္ခုလို သေဘာထားျပီး ေ၀ဖန္ေနတာက ေအာက္တန္းက်လြန္းပါတယ္။ မွားရင္ ျပင္ေပး ၊ျပန္တည္႕ ၊ ဆက္ေရး ဒါပဲေပါ႔။ အခုက လိပ္ ပက္လက္လန္ေနတာကို ကူညီတည္႔မေပးဘဲ ၀ိုင္းေလွာင္ေနတဲ႔ ခပ္ညံ႕ညံ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ လူတစ္ခ်ိဳ႕ပါဗ်ာ။ အဂၤလိပ္ကို ေတာ္ေအာင္ လုပ္ကို လုပ္ရမယ္။ ျမန္မာစာကိုလဲ ေကာင္းေအာင္ ေလ႔လာရမယ္။ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ဂီတေတြလဲ ထိုနည္း၄င္းပါပဲ။ ပံုတူ ကူးမခ်ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။
ဘလူးဖီးနစ္
http://engineer4myanmar.com
သိတ္ေကာင္းတယ္။ အားေပးေနပါတယ္။
july, က်ေနာ္ ၾကံဳဘူးတယ္ဗ် က်ေနာ္ ဘိုလိုပဲရိုက္လို. ဆဲျပီးျပန္ထြက္သြားတယ္။ က်ေနာ္အစတဲက ေတာင္းပန္ထားတယ္ က်ေနာ့ကို English လိုပဲ chat ေပးပါလို. က်ေနာ္ Burglish လို သိပ္နားမလည္လို.ပါလို.။ က်ေနာ္လို ဘိုရူးျဖစ္သြားျပီေပါ့ဗ်ာ....
ပိုစ္႕ေကာင္းတခုကုိ
ဖတ္လိုက္ရတယ္...............
တကယ္႕ကုိရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ႕
ဘုိရူးၿပႆနာပါဘဲ...............
ေကာင္းတယ္အကုိေရ..............
အရမ္းေကာင္းတဲ့ ပို႕စ္ တခုဘဲ၊ အခ်င္းခ်င္း အားေပးသင့္ပါတယ္၊ နားမလည္ရင္ ပြင္ပြင့္လင္းလင္းေမး၊ ျပန္ျပင္ေပးသင့္တယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္၊ ကိုယ့္ဘာသာစကား ကုိ မေမ့ဘဲ အျခားဘာသာစကားကို ထပ္တတ္ထားေတာ့ တပန္းသာတာေပ့ါ။
ေရးထားတာေလးေကာင္းပါတယ္။ အဂၤလိပ္လုိေရးတုိင္း ဘိုရူးေျပာတာကေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ တကယ္ေရးခ်င္စိတ္ရွိၿပီး တကယ္ပဲၾကိဳးစားေရးတယ္ဆုိ ၾကိဳဆုိရမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္း Burglish ကို ရံႈ႕ခ်ၿပီး English လုိ ေကာင္းေကာင္းေျပာတာကို အားေပးပါတယ္။ သံုးတာမွားေနတယ္ဆုိရင္လည္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အျပဳသေဘာေ၀ဖန္ၿပီး၊ ေ၀ဖန္ခံရတဲ့လူကလည္း လက္ခံေဆြေႏြး အမွားျပင္သြားမယ္ဆုိ အားလံုးတိုးတက္လာမယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ တခ်က္ေျပာလုိတာကေတာ့ ဘယ္သူမွ အမွားမကင္းႏိုင္ဘူးလုိ႔ေျပာၿပီး အမွားကိုမျပင္ ေခါင္းမာေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ တုိးတက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အမွားကိုလက္ခံက်င့္သံုးေနက်မွာပါပဲ။
စင္ကာပူမွာေရာက္တဲ့ ျမန္မာေတြ သတိထားေစလုိတာကေတာ့ သူတို႔လုိလုိက္မေျပာပဲ အမွန္ကိုေလ့လာၿပီး ေျပာေစ ေရးေစခ်င္ပါတယ္။ ဥပမာ have you taken lunch? လုိမ်ိဳး ေပါ့။
ဆရာလုပ္သြားတယ္လုိ႔ထင္ရင္လည္း… ဆရာလုပ္တယ္ေပါ့ေနာ္… ;)
စာေလးက အရမ္းကို ေကာင္းပါတယ္ကြာ...။ တခ်က္ကို ပိုျပီးသေဘာက်တယ္။ ဘာဘဲလုပ္လုပ္ လုုပ္တဲ့လူရဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ့ ခံယူခ်က္နဲ့ပဲဆုိင္တယ္ဆိုတာေလ..။ တကယ္ေတာ့ လူေတြက အစြဲေတြပါ..။ ျမန္မာလူမ်ဳိး ျမန္မာစကားေျပာမွ... ဟိုလူမ်ဳိးက သူ့စကားေျပာမွ သူ ့လူမ်ဳိးလုပ္တာေတြ...။ တကယ္ဆို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အဲလိုမ်ဳိးနဲ့ တုိင္းရင္းသားျပသနာေတြ အမ်ားျကီးပါ..။ ဘာသာစကားမတတ္လို့ တတ္ရာေျပာေတာ့လည္း လူမ်ဳိးအျဖစ္ကေန ပစ္ပယ္ခံရတာေတြေပ့ါ။ ဘာစကားေျပာေျပာေပါ့။ တခါတေလ အေျခအေနေပၚမူတည္သလို (ဥပမာ.. စကားကို လံုး၀မတတ္လို့..ဒါမွမဟုတ္.. အဲဒီစကား၊ စာရုိက္ဖို့အတြက္ အခက္အခဲျဖစ္လို့) တခါတေလေတာ့ ခုနကေျပာသလို ဘူးရိုေတြျဖစ္ခ်င္လုိ့လဲ ပါမယ္ထင္တယ္..။ အေျခအေနအေျကာင္းေျကာင္းေျကာင့္ မေျပာမျဖစ္ ေျပာရတာဆို လူတုိင္းနားလည္ႏုိင္မွာပါ။ ဥပမာ.. တခ်ဳိ ့ဆို ျမန္မာစကားမွာမရွိတဲ့ car တို့ computer တို့ကို ျမန္မာလို ဘယ္လိုဘာသာျပန္မလဲ။ ဘာသာျပန္တုိင္းေျပာလို့ အဆင္မေျပတဲ့အခါ အဂၤလိပ္လုိ့ ျကားညွပ္ေျပာရတာေတြရွိတယ္..။ ဒါေပမယ့္ တခ်ဳိ ့တေလ (ဘူးရိုေတြကေတာ့) အားလံုးအဆင္ေျပသည့္တုိင္ေအာင္ ကိုယ့္ပရိတ္သတ္ကို ဘာကိုနားလည္လဲ.. ကိုယ္စကားေျပာမယ့္သူက ဘယ္စကားကို ပိုကြ်မ္းက်င္လဲဆုိတာ မစဥ္းစားပဲ ျမန္မာလုိေျပာလို့ရသည့္တုိင္ေအာင္ ျမန္မာစကားက နည္းနည္း အဂၤလိပ္လိုက မ်ားမ်ား.. ေျပာေနတာ တကယ္ကို အျမင္ကတ္ဖုိ့ေကာင္းတယ္.. (ပုဂၢိဳလ္ေရးအရပါ..)။ အေတြ ့အျကံုတခုေျပာျပမယ္ေနာ္.. နာမည္ျကီးမင္းသမီး ေဒၚေရွြစင္ထုိက္နဲ့ စကားေျပာဖူးတယ္..။ သူက အဂၤလိပ္လိုမြတ္ေနမွန္း စကားေျပာျကည့္ရင္ သိႏုိင္မွာပါ..။ ဒါေပမယ့္ သူ့ရဲ့အက်င့္ အဂၤလိပ္လိုေျပာတဲ့အက်င့္က အျမဲတမ္းပါေနေတာ့ ကိုယ့္ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း စကားေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဂၤလိပ္လိုက ၇၅ ရာခိုင္ႏွဳန္း.. ျမန္မာလိုက ၂၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းေျပာေနတာ နားေထာင္သူအဖို့လည္း ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ျဖစ္တယ္..။ သူက ဘာသေဘာနဲ့မွ မဟုတ္သည့္တုိင္ေအာင္ ဘိုရူးဆန္သလို အထင္မွားႏုိင္တယ္..။ စိတ္ညစ္ဖုိ့ေကာင္းတယ္။ ဆိုေတာ့ အေျခအေနေပၚမူတည္တာေပါ့...။ အဂၤလိပ္စာ ေလ့က်င့္ခ်င္ရင္ ေလ့က်င့္ေျပာတာက တမ်ဳိး..။ စကားေျပာဖုိ့.. စာရိုက္ဖုိ့ အခက္အခဲျဖစ္ရင္ အဆင္ေျပတဲ့ဘာသာစကားကို ေျပာတာက ေျပာလိုက္...။ အဲလိုေတြမွ မဟုတ္ရင္.. အဂၤလိပ္ဆို အကုန္ အဂၤလိပ္လိုေျပာလိုက္... ျမန္မာလုိသာနားလည္တဲ့သူေတြကို ေျပာမယ္ဆိုရင္ သတိထားျပီး တခ်ဳ ိ့အသံုးအႏွဳန္းကလြဲရင္ ျမန္မာလိုသာ ေျပာဖုိ့သင့္တယ္လို့ ယူဆပါတယ္..။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားျကည့္ရင္ တဦးခ်င္းစီက သူတို့လုပ္လုိက္တဲ့အရာတခုဟာ ဘယ္လိုစိတ္အေျခခံမ်ဳိးနဲ့လုပ္တယ္ဆိုတဲ့အေပၚ အမ်ားျကီးမူတည္ပါတယ္..။ ဘိုရူးဆန္ဆန္စိတ္ဓာတ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးဘဲျဖစ္ျဖစ္ အထင္မျကီးစရာပဲလုိ့.. တဦးတည္းအေနနဲ့ ယူဆတယ္ ကိုဇူလိုင္ေရ.....................
က်ဳပ္ကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးဘူးေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ စည္သြတ္ဘူးယို ရွယ္တကာ့ရွယ္ဗ်ိဳ႕....။
သိုင္းက်ဴး ဗဲရီးမတ္ခ်္ ေဖာ္ေယာ္ ပို႔စ္!
ေပဖူးေဘာ္ဒါေတြကေတာ့ ဗမာလုိ မရုိက္တတ္လုိ႔ပါတဲ့. ဗမာလုိ ေျပာခ်င္ပါတယ္တဲ့. ဒါကလဲ တမ်ဳိး ;)
ျမန္မာလိုပဲ ေရးေရး... အဂၤလိပ္လုိပဲ ေရးေရး... အဓိက နားလည္ဖို႕ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဂၤလိပ္လို ေရးတုိင္း ဘုိရူးဆိုၿပီး ကဲ့ရဲ႕ ရံွဳ႕ခ်တာကို ကၽြန္ေတာ္က လက္မခံတာပါ။ အဂၤလိပ္လို႕ ေရးသားတာက ကၽြန္ေတာ္ အပါအ၀င္ တခ်ိဳ႕တေလ အေနနဲ႕ ဖတ္ရျပဳရ ခက္ခဲတာ ရိွႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာလို မိခင္ ဘာသာစကား မဟုတ္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ မဖတ္ႏိုင္တာမ်ိဳးေပါ့။ အဲဒီလို အဂၤလိပ္လိုပဲ ေရးထားလို႕ ဘိုရူးလို႕ သြားအျပစ္တင္မယ့္ အစား ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ တျခားစာေတြကို ေက်ာ္ဖတ္သြားတာက ပိုေကာင္းမယ္လို႕ ယူဆမိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘုိရူးသည္ျဖစ္ေစ.. ဘုိမရူးသည္ျဖစ္ေစ... အဂၤလိပ္ ေရးသား ေျပာဆိုတာကို အျပစ္မျမင္ပဲ ခ်စ္ခင္လွ်က္ပါလို႕...
အေရးအသားေကာင္းလြန္းတာမုိ႔ ပုိ႔စ္ေတြ အကုန္ ဖတ္ျဖစ္သြားပါတယ္။
ကြန္မန္႔ ေတြက ျပည့္ျပည့္စံုစံုေရးၿပီး သြားၾကတာမုိ႔ ေရးစရာ မက်န္ေအာင္ပါပဲ။
အၿမဲအားေပးလ်က္ပါ...
ဝင္းေဇာ္
www.winzaw-mdy.blogspot.com
သိပ္မွန္ပါတယ္ ေမာင္ေလး July Dream ေရ။ English လို ေရးၾက ေျပာၾကရင္းနဲ႔မွ တိုးတက္မႈရ တာေၾကာင့္ အခုေခတ္မွာ မတတ္မျဖစ္ တတ္ေနရမယ့္ English လို ေျပာၾကတာကို ႀကိဳဆိုသင့္ပါတယ္။ ေလ့က်င့္မႈ တစ္ခုအေနနဲ႔ေပါ့။ (အေနာက္ကို တရားလြန္ အထင္ႀကီးၿပီး အေနာက္တိုင္းဆန္ခ်င္လို႔ မလိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြမွာပါ English လို ေျပာတတ္တဲ့ လူေတြကေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့ေလ း)
ဟုတ္တယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ဆို ခဏခဏပဲ အေျပာခံရတာ
အရင္တုန္းကေလ။ ျမန္မာလက္ကြက္က မရွိ အဂၤလိပ္လိုက သိပ္မေျပာတတ္
ေနာက္ဆံုး BURGLISH နဲ႔ ကြိ္ဳင္တက္တာေလ
"ဆက္ပါဦး " ကို " sex par own" လို႕ ရိုက္လိုက္မိတာ
ျပႆနာတက္ေရာ
:P
ဘာတဲ႔ဘိုရူး
အင္း......ဟုတ္ပ
ဘိုရူးျခင္း မရူးျခင္းထက္ တတ္သင္႔တယ္၊ တတ္ဖို႔လဲလိုအပ္တယ္ဆိုတာကို ကၽြန္မတို႔အပါအ၀င္ လူငယ္အားလံုး ေလ႔လာေနရင္း၊ သံုးႏႈန္းေနရင္း အနာဂတ္ခရီးထဲမွာ အသံုး၀င္ဖို႔အားလံုးလုပ္ေနသင္႔တယ္ေလ။ ဘာသာစကားတစ္ခုကိုတတ္ထားတာ အဲ႔လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ အားသာခ်က္အျဖစ္ လိုအပ္လာတဲ႔အခ်ိန္တစ္ခုက်ရင္ အသံုး၀င္လာမွာပါ။ ဘိုရူးတာ မရူးတာထက္ လုပ္သင္႔တာဆက္လုပ္ၾကတာေပါ႔ေနာ႔ ဖိုးဖိုးရဲ႔
Post ေလးကအရမ္းေကာင္းပါတယ္.
အင္တာနက္မွာ လိပ္အေၿကာင္းရွာရင္းနဲ႕ အဲသလိုရိုက္တာမွာ
(လိပ္ how to english) ဒီပိုစ္တက္လာတာနဲ႕ဖတ္ၿဖစ္သြားတယ။္ ဘာေရးေရးသေဘာက်ေနတဲ႕သူပါ။
Post a Comment