ကံေကာင္းလိုက္တာေနာ္... ကံပြင့္တာပဲ... ကံဆိုးလိုက္တာ... ကံအေၾကာင္း မလွလို႕။ ေျပာလိုက္ၾကတဲ့ ကံေတြ ၾကားလိုက္ရတဲ့ ကံေတြ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကံဆိုတာ ယိုးမယ္ဖြဲ႕စရာတစ္ခုကို ျဖစ္ေနပါေရာ။
ကၽြန္ေတာ္ အိႏၵိယမွာ သင္တန္းသြားတက္တုန္းက ကာလကတၱားေလဆိပ္ကေန နယူးေဒလီအသြား ရာသီဥတု ဆိုးရွာတယ္။ တိမ္ေတြ ထူၿပီး ေလယာဥ္ တုန္ခါေနတာ ခဏခဏပဲ။ ခါးပတ္ ပတ္ခိုင္းထားတဲ့ အႀကိမ္ေရက ၂၀ နီးပါးပဲ။ သိမ့္ခနဲ သိမ့္ခနဲ ေအာက္ကို ထိုးဆင္းသြားတာ နားေတြကို အူလုိ႕။ ေလယာဥ္မယ္ေတြလည္း အလုပ္ ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ႏိုင္ရွာဘူး။ နီးရာခံုေတြကို ေျပးေျပးထိုင္ၿပီး ခါးပတ္ ပတ္ေနရတာနဲ႕ပဲ ျပာယာခပ္လို႕။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ နယူးေဒလီ ေလဆိပ္ကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ ေရာက္သြားပါတယ္။ ေလယာဥ္မယ္ေတြက ေျပာပါတယ္။ ခရီးသည္အားလံုး ကံေကာင္းရွာတယ္တဲ့။ ေလယာဥ္က လမ္းမွာတင္ ၃ ခါတိတိ ပ်က္က်မလို ျဖစ္ခဲ့တယ္တဲ့။
လိွဳင္ျမစ္ထဲမွာ ေက်ာင္းသမၺာန္ကို ေမာ္ေတာ္တစ္စင္းက အရိွန္ျပင္းျပင္း ကန္႕လန္႕ျဖတ္ ၀င္တိုက္လိုက္ေတာ့ သမၺာန္ေမွာက္ပါေလေရာ။ သမၺာန္ေမွာက္တာ ျမင္ေတာ့ သမၺာန္ဆိပ္က သမၺာန္ေတြ အဲဒီေနရာ အေရာက္ စက္ကုန္ဖြင့္ၿပီး ကေလးေတြကို ၀ိုင္းဆယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေရေပၚမွာ ယက္ကန္ယက္ကန္ ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးေတြကို ဆယ္ၾကျပဳၾက လုပ္ခဲ့တာ သမၺာန္ေပၚမွာ ပါလာတဲ့ ကေလး အေယာက္ ၂၀ မွာ ၁၉ ေယာက္ ျပန္ဆယ္မိတယ္။ သံုးတန္း ေက်ာင္းသားေလး ေပ်ာက္ေနတယ္။ သံုးရက္ေက်ာ္မွ ကေလးအေလာင္းကို သန္လွ်င္ျမစ္၀ဘက္က ကၽြန္းေပၚမွာ တင္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကေလးအေလာင္းကို ခြဲစိတ္ၾကည္႕ေတာ့ နားထင္မွာ ေမာ္ေတာ္ ၀င္ေဆာင့္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာနဲ႕ ဦးေခါင္းခြံ ႀတိဂံပံုကြဲေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေရကူးကၽြမ္းပါတယ္ဆုိတဲ့ ကေလး ေရေပၚမွာေတာင္ ယက္ကန္ယက္ကန္ မျဖစ္လိုက္ရရွာပဲ ေရထဲ စုန္းစုန္းျမွဳပ္သြားခဲ့ရတာ။ သမၺာန္သမားေတြက ေျပာၾကတယ္။ ဒီေကာင္ေလး ကံဆုိးရွာတယ္တဲ့။
၂၀၀၅ လိွဳင္မီးေဘးတုန္းက ေလျဖတ္ေနတဲ့ အဖိုးႀကီးကို အျခားလူတစ္ေယာက္နဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ေပြ႕ခ်ီထုတ္ၿပီး ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းကို သယ္လာတုန္းက လူေတြက ေျပာတယ္... အဖိုးႀကီး မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း ကံေကာင္းလိုက္တာတဲ့။ ေနာက္ထပ္ ၁၅ မိနစ္မွာ သူ႕အိမ္ မီးထဲပါသြားၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ တည္႕တည္႕တိုးတဲ့ မ်က္မျမင္အဖိုးႀကီးကို လွည္းေပၚတင္ တြန္းထုတ္ၿပီး မီးလြတ္ရာ ေျပးလာခဲ့ေတာ့လည္း ကံသီတာပဲတဲ့။ မီးသတ္ကားေတြ ပ်ားပန္းခပ္ေနတဲ့ၾကားမွာ၊ ေသာကအေမာေတြနဲ႕ ေျပးလႊားေနတဲ့ လူအုပ္ေတြၾကားမွာ သူ႕လို မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္အဖို႕ မီးလႊတ္ရာကို ေရွာင္ႏိုင္ခဲ့တာ ကံေကာင္းတာဆိုပဲ။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ သက္တူရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အူနံရံမွာ အနာေတြျဖစ္လို႕ ေဆးကုဖို႕ဆိုၿပီး စကာၤပူကို လာအံုးမယ္။ ဒါမ်ိဳးက အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ေတြမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ ေရာဂါ။ ေဆးလိပ္ကို ဖင္မီးခိုးထြက္ေအာင္ ေသာက္တတ္တဲ့သူေတြ၊ အရက္ဂ်ိဳးၾကြက္တြင္းေတြမွာ ျဖစ္တတ္သလို အားကစား မလုပ္ပဲ အဆီရႊဲေနတဲ့ ဗိုက္ပူႀကီးေတြမွာလည္း ျဖစ္တတ္တယ္တဲ့။ မ်ိဳးရိုးလိုက္တာလည္း ရိွေသးတယ္။ သူက ေဆးလိပ္လည္း မေသာက္၊ အရက္လည္း မေသာက္၊ အားကစားလည္း လုပ္စရာ မလိုေအာင္ တေနကုန္ သြားလာေနရတဲ့ ဘ၀၊ ဗိုက္ပူဖို႕ ေနေနသာသာ ပိန္တာရိုး မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနရတာ။ သူလည္း ကံအေၾကာင္း မလွလို႕ပဲ ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားရတာလား။
ညဥ္႕နက္သန္းေခါင္ ကေလးေဆးရံုက ေသြးလိုလို႕ လွမ္းေတာင္းေတာ့ ေသြးလွဴရွင္ေတြ ရသေလာက္ ေခၚၿပီး ေလးဘီးကားနဲ႕ ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးရာသီဆိုေတာ့ ေဆးရံုမွာ ကေလးေတြ ေသြးလန္႕တာမ်ိဳး ျဖစ္တတ္တယ္။ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးမွာ ေသြးဆိုတာက လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွ သြင္းေပးရတာမ်ိဳး။ ဘယ္အခ်ိန္ ေသြးလိုမလဲဆိုတာ ဆရာ၀န္လည္း ႀကိဳမသိႏုိင္ဘူး။ တခ်ိန္လံုး ေစာင့္ၾကည္႕ေနရတာ။ ဖုန္းဆက္ အကူအညီ ေတာင္းတဲ့ လူနာရွင္ လိုေနတဲ့ေသြးက ဘီေသြး။ သူ႕ကေလးက ေသြးမလန္႕ေသးဘူး။ သူက စိုးရိမ္ၿပီး ႀကိဳတင္ ေခၚလုိက္တာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေအဘီေသြး ကေလးလူနာက ေသြးလန္႕ပါေလေရာ။ ေသြးအျမန္ သြင္းရမယ္ ေသြးလွဴရွင္ ခ်က္ခ်င္းရွာၾကပါဆိုေတာ့ လူနာရွင္ေတြ မ်က္ျဖဴဆိုက္ကုန္ၿပီ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕နဲ႕အတူ အေဖာ္လိုက္လာတဲ့ ညီငယ္တစ္ေယာက္က ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္။ ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ ေသြးလွဴရွင္က အဆင္သင့္ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ ကေလးတစ္ေယာက္ အသက္ခ်မ္းသာရာ ရသြားတယ္။ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ ေသြးရွာရခက္တဲ့အခ်ိန္ ေသြးလွဴရွင္က မေခၚပဲ အသင့္ေရာက္ေနတာ ကေလးေလး ကံေကာင္းလြန္းလို႕ဆိုပဲ။ ေဆးရံု၀န္ထမ္းေတြက ေျပာတာပါ။
၀ိုင္တီယူ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ ေျမြကိုက္ခံရတယ္။ အနီးဆံုးျဖစ္တဲ့ လိွဳင္သာယာေဆးရံု ေျပးေတာ့ ေျမြဆိပ္ေျဖေဆး မရိွဘူးတဲ့။ အဲဒါနဲ႕ အင္းစိန္ေဆးရံုကို ေျပးတယ္။ အင္းစိန္ေဆးရံုကို ေရာက္တဲ့အခါ အေရးေပၚခန္းတာ၀န္က် ဆရာ၀န္မေလးက ေျမြကိုက္လူနာကို လက္ခံယူပါတယ္။ အင္းစိန္ေဆးရံုမွာလည္း ေျမြဆိပ္ေျဖေဆး ကုန္ေနတာကို သိထားသလို ေျမြကိုက္လူနာကို ေဆးရံုႀကီးပို႕ေပးဖို႕ ညႊန္ၾကားခံထားရတဲ့ ဆရာ၀န္မေလးက လူနာကို ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးကို လႊဲေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူနာက လမ္းမွာတင္ အသက္ ဆံုးရွံဳးသြားပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ အင္းစိန္ေဆးရံု ေဆးရံုအုပ္ႀကီးကို အျငိမ္းစားယူေစပါတယ္။ အင္းစိန္ေဆးရံုက အေရးေပၚခန္း တာ၀န္က် ဆရာ၀န္မေလးကို အလုပ္ထုတ္ပစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီပြဲမွာေတာ့ အားလံုး အားလံုး ကံဆိုးရွာတယ္ဗ်ာ။
ကံဆိုတာ အလုပ္ဆိုပဲ။ ေကာင္းတာ လုပ္ရင္ ေကာင္းတာ ျဖစ္မယ္။ မေကာင္းတာ လုပ္ရင္ မေကာင္းတာ ျဖစ္မယ္။ လုပ္သမွ်မွာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳ ရိွတယ္။ ကံေကာင္းတဲ့အပိုင္းမွာေတာ့ ေျပာစရာ သိပ္မရိွပါဘူး။ အၿပံဳးမ်က္ႏွာေတြနဲ႕ ရႊန္းလဲ့ေနမွာ အေသအခ်ာပဲ။ ကံဆိုးတဲ့အပိုင္းက်ေတာ့ ေတြးစရာေတြ ပါလာၿပီ။ ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းရတယ္။ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ငိုရတယ္။ စို႕ႏွစ္တဲ့ ႏွလံုးသားမွာ နာနာက်င္က်င္ ေသြးေတြ ယိုစီးရတယ္။
ဘ၀မွာ ကိုယ္လုပ္သမွ်ေၾကာင့္ ခံရတယ္လုိ႕ဆုိေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ဟာေတြမွာ ကိုယ္တုိင္ မလုပ္ပဲနဲ႕ ခံေနရတာေတြ အမ်ားသား။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက အသိဥာဏ္ႏံုႏွဲ႕ နည္းပါးလို႕ ခံခဲ့ရတာ။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက ေနာက္ခံပတ္၀န္းက်င္ မေကာင္းလုိ႕ ႀကံဳခဲ့ရတာ။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက ဆင္းရဲမြဲခ်ာလြန္းလုိ႕ ဆံုခဲ့ရတာ။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက ေလာဘရဲ႕ အက်င့္ပ်က္ျခစားတဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ သားေကာင္ ျဖစ္သြားရတာ။ ဒီလိုပဲ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကံရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေအာက္မွာပဲ ေနၾကရေတာ့မွာလား...
ကံဆုိတာ တန္ခိုးရွင္တစ္ေယာက္ ခ်ဳပ္ကိုင္ ဖန္တီးထားတာမ်ိဳးလား...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တန္ခုိးရွင္ျဖစ္ေအာင္ မႀကိဳးစားႏိုင္ေတာ့ဘူးလား...
လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ အေတြးထဲမွာ ေမွ်ာေနရတာ ကံၾကမၼာပဲလားဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ သက္တူရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အူနံရံမွာ အနာေတြျဖစ္လို႕ ေဆးကုဖို႕ဆိုၿပီး စကာၤပူကို လာအံုးမယ္။ ဒါမ်ိဳးက အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ေတြမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ ေရာဂါ။ ေဆးလိပ္ကို ဖင္မီးခိုးထြက္ေအာင္ ေသာက္တတ္တဲ့သူေတြ၊ အရက္ဂ်ိဳးၾကြက္တြင္းေတြမွာ ျဖစ္တတ္သလို အားကစား မလုပ္ပဲ အဆီရႊဲေနတဲ့ ဗိုက္ပူႀကီးေတြမွာလည္း ျဖစ္တတ္တယ္တဲ့။ မ်ိဳးရိုးလိုက္တာလည္း ရိွေသးတယ္။ သူက ေဆးလိပ္လည္း မေသာက္၊ အရက္လည္း မေသာက္၊ အားကစားလည္း လုပ္စရာ မလိုေအာင္ တေနကုန္ သြားလာေနရတဲ့ ဘ၀၊ ဗိုက္ပူဖို႕ ေနေနသာသာ ပိန္တာရိုး မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနရတာ။ သူလည္း ကံအေၾကာင္း မလွလို႕ပဲ ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားရတာလား။
ညဥ္႕နက္သန္းေခါင္ ကေလးေဆးရံုက ေသြးလိုလို႕ လွမ္းေတာင္းေတာ့ ေသြးလွဴရွင္ေတြ ရသေလာက္ ေခၚၿပီး ေလးဘီးကားနဲ႕ ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးရာသီဆိုေတာ့ ေဆးရံုမွာ ကေလးေတြ ေသြးလန္႕တာမ်ိဳး ျဖစ္တတ္တယ္။ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးမွာ ေသြးဆိုတာက လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွ သြင္းေပးရတာမ်ိဳး။ ဘယ္အခ်ိန္ ေသြးလိုမလဲဆိုတာ ဆရာ၀န္လည္း ႀကိဳမသိႏုိင္ဘူး။ တခ်ိန္လံုး ေစာင့္ၾကည္႕ေနရတာ။ ဖုန္းဆက္ အကူအညီ ေတာင္းတဲ့ လူနာရွင္ လိုေနတဲ့ေသြးက ဘီေသြး။ သူ႕ကေလးက ေသြးမလန္႕ေသးဘူး။ သူက စိုးရိမ္ၿပီး ႀကိဳတင္ ေခၚလုိက္တာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေအဘီေသြး ကေလးလူနာက ေသြးလန္႕ပါေလေရာ။ ေသြးအျမန္ သြင္းရမယ္ ေသြးလွဴရွင္ ခ်က္ခ်င္းရွာၾကပါဆိုေတာ့ လူနာရွင္ေတြ မ်က္ျဖဴဆိုက္ကုန္ၿပီ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕နဲ႕အတူ အေဖာ္လိုက္လာတဲ့ ညီငယ္တစ္ေယာက္က ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္။ ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ ေသြးလွဴရွင္က အဆင္သင့္ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ ကေလးတစ္ေယာက္ အသက္ခ်မ္းသာရာ ရသြားတယ္။ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ ေသြးရွာရခက္တဲ့အခ်ိန္ ေသြးလွဴရွင္က မေခၚပဲ အသင့္ေရာက္ေနတာ ကေလးေလး ကံေကာင္းလြန္းလို႕ဆိုပဲ။ ေဆးရံု၀န္ထမ္းေတြက ေျပာတာပါ။
၀ိုင္တီယူ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ ေျမြကိုက္ခံရတယ္။ အနီးဆံုးျဖစ္တဲ့ လိွဳင္သာယာေဆးရံု ေျပးေတာ့ ေျမြဆိပ္ေျဖေဆး မရိွဘူးတဲ့။ အဲဒါနဲ႕ အင္းစိန္ေဆးရံုကို ေျပးတယ္။ အင္းစိန္ေဆးရံုကို ေရာက္တဲ့အခါ အေရးေပၚခန္းတာ၀န္က် ဆရာ၀န္မေလးက ေျမြကိုက္လူနာကို လက္ခံယူပါတယ္။ အင္းစိန္ေဆးရံုမွာလည္း ေျမြဆိပ္ေျဖေဆး ကုန္ေနတာကို သိထားသလို ေျမြကိုက္လူနာကို ေဆးရံုႀကီးပို႕ေပးဖို႕ ညႊန္ၾကားခံထားရတဲ့ ဆရာ၀န္မေလးက လူနာကို ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးကို လႊဲေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူနာက လမ္းမွာတင္ အသက္ ဆံုးရွံဳးသြားပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ အင္းစိန္ေဆးရံု ေဆးရံုအုပ္ႀကီးကို အျငိမ္းစားယူေစပါတယ္။ အင္းစိန္ေဆးရံုက အေရးေပၚခန္း တာ၀န္က် ဆရာ၀န္မေလးကို အလုပ္ထုတ္ပစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီပြဲမွာေတာ့ အားလံုး အားလံုး ကံဆိုးရွာတယ္ဗ်ာ။
ကံဆိုတာ အလုပ္ဆိုပဲ။ ေကာင္းတာ လုပ္ရင္ ေကာင္းတာ ျဖစ္မယ္။ မေကာင္းတာ လုပ္ရင္ မေကာင္းတာ ျဖစ္မယ္။ လုပ္သမွ်မွာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳ ရိွတယ္။ ကံေကာင္းတဲ့အပိုင္းမွာေတာ့ ေျပာစရာ သိပ္မရိွပါဘူး။ အၿပံဳးမ်က္ႏွာေတြနဲ႕ ရႊန္းလဲ့ေနမွာ အေသအခ်ာပဲ။ ကံဆိုးတဲ့အပိုင္းက်ေတာ့ ေတြးစရာေတြ ပါလာၿပီ။ ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းရတယ္။ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ငိုရတယ္။ စို႕ႏွစ္တဲ့ ႏွလံုးသားမွာ နာနာက်င္က်င္ ေသြးေတြ ယိုစီးရတယ္။
ဘ၀မွာ ကိုယ္လုပ္သမွ်ေၾကာင့္ ခံရတယ္လုိ႕ဆုိေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ဟာေတြမွာ ကိုယ္တုိင္ မလုပ္ပဲနဲ႕ ခံေနရတာေတြ အမ်ားသား။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက အသိဥာဏ္ႏံုႏွဲ႕ နည္းပါးလို႕ ခံခဲ့ရတာ။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက ေနာက္ခံပတ္၀န္းက်င္ မေကာင္းလုိ႕ ႀကံဳခဲ့ရတာ။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက ဆင္းရဲမြဲခ်ာလြန္းလုိ႕ ဆံုခဲ့ရတာ။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက ေလာဘရဲ႕ အက်င့္ပ်က္ျခစားတဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ သားေကာင္ ျဖစ္သြားရတာ။ ဒီလိုပဲ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကံရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေအာက္မွာပဲ ေနၾကရေတာ့မွာလား...
ကံဆုိတာ တန္ခိုးရွင္တစ္ေယာက္ ခ်ဳပ္ကိုင္ ဖန္တီးထားတာမ်ိဳးလား...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တန္ခုိးရွင္ျဖစ္ေအာင္ မႀကိဳးစားႏိုင္ေတာ့ဘူးလား...
လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ အေတြးထဲမွာ ေမွ်ာေနရတာ ကံၾကမၼာပဲလားဗ်ာ။
31 comments:
ကံဆိုတာ အလုပ္.. ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာျဖစ္မယ္လို႔ ဆိုထားေပးမဲ႔.. အရာအားလံုးဟာ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ သူ႕ဟာသူ စနစ္တက် ျဖစ္ပ်က္ေနတယ္လို႔ ယူဆတယ္.. စာဖတ္သူအားလံုး ကံေကာင္းၾကပါေစ.
ဖိုးသူေတာ္
ကုိJuly ေရ
ေတြးစရာေတြ အမ်ားၾကီး ရသြားပါတယ္
တစ္ခုခုဆုိ ကံဆုိတာၾကီးကုိ ပုံခ်တတ္တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ ပုံေသကားခ်ပ္ၾကီးလုိ ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ
ဘယ္လုိ ေျပာင္းလဲရရင္ ေကာင္း မလဲ
ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္
က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့
အလုပ္ေကာင္းရင္ကံေကာင္းတယ္ဆိုတာမွားေနမလား
အလုပ္ကိုေကာင္းေကာင္းေတာ့လုပ္ပါတယ္
ကံကမလိုက္တာခက္တယ္..
ကံကိုယံုၿပီးဆူးပံုမနင္းရတဲ့
ကံကိုေတာ့မယံုဘူး
ဆူးပံုကေရွ႔တည့္တည့္မွာ မနင္းရင္မရဘူးၿဖစ္ေနတယ္..
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ကံဆိုတာကို သိပ္မယံုတာၾကာၿပီ
ဒါေပမယ့္လည္းသူ႔ကို မယံုမရဲနဲ႔ပဲ ေက်ာ္ႏိုင္ေအာင္
အၿမဲၾကိဳးစားေနရတုန္း...
ကံတရားလား .. ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားသြားတယ္ ..
အေၾကာင္းတရားအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္အက်ိဳးတရားျဖစ္တယ္ ..
ေရွ႕က လုပ္ခဲ့တဲ့ ဆိုးေမြေကာင္းေမြကို ေနာက္ခံရတယ္ ..
ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈလို႕ပဲ ေျပာမလား ..
ညီမလဲ လားေတြေတာ္ေတာ္မ်ားသြားတယ္ ..
- ကံကိုယံုလို႕ ဆူးပုံ မနင္းနဲ႕
- ကံမရွိ ဥာဏ္ရွိတုိင္းမြဲ
- က်ားရဲရာ ၾကမၼာမရိုးသာ
- က်ားရဲရာ ၾကမၼာမရိုးသာ
- က်ားရဲရာ ၾကမၼာမရိုးသာ
- က်ားရဲရာ ၾကမၼာမရိုးသာ
ေကာင္း၏ ၊၊ စဥ္းစားစရာမ်ား၏ ၊၊ ျငင္းစရာ ၊ ခုန္စရာ ပါမလား မသိ ၊၊ ဆုိလိုခ်င္သည္ကုိ သေဘာေပါက္၏ ၊၊
အင္း ....
ေနာက္ၾကံဳမွေပါ့ဗ်ာ... ေဆြးေႏြးတာေပါ့
မ်ွေ၀ ေတြးသြားပါတယ္ရွင္... :-)
I don't know what is LUCK.
ကံသာအမိ၊ ကံသာအဖ
အဲတာေလးလဲ က်န္ေသးတယ္။
တန္ခိုးရွင္ေတာ့ မျဖစ္ခ်င္။ ငါသာလွ်င္ ငါ၏ အရွင္သခင္ ဆိုတာေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္၏။
(ဘာရယ္မဟုတ္၊ ၀င္ရႈပ္ၾကည့္သည္)
ခင္မင္လ်က္
ဘဝမွာ အၿမဲ ကံဆိုးမိုးေမွာင္တာေတြ ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ပါေစေလ။
ကြ်န္ေတာ္လဲ ယံုၾကည္ေနတာက ေကာင္းေအာင္ ေနထိုင္၊ လုပ္ကိုင္ရင္ ေကာင္းတဲ့ကံလာမယ္..။ ကုိယ္လုပ္သမွ် အေၾကာင္းအက်ိဳးေတြဟာ အရိပ္လို ကိုယ္ေနာက္ကို လိုက္ေနမွာပဲလို ့ ယံုၾကည္တယ္ဗ်ာ။
အဲ.. အခုနလို မေသသင့္၊ မျဖစ္သင့္တဲ့ အရာေတြက်ေတာ့ ကံဆိုးလို ့ ေျပာရမလို ျဖစ္ေနျပီ.......။
ဒါေပမယ့္ တခါတေလ ကံနဲ ့ လံုး၀ မဆုိင္ဘူးလို ့ ကြ်န္ေတာ္ ထင္တယ္ဗ်။ အားလံုးဟာ အေၾကာင္းနဲ ့အက်ိဳး သူ ့ဟာသူ ဆက္စပ္ေနတယ္ကို ကံလို ျမင္လိုက္တာမ်ားလား ထင္မိတယ္ဗ်ာ။
ကံဆိုတာအလုပ္ဆိုေပမယ့္
လုပ္တိုင္းျဖစ္မလာတာေတာ့လည္း
ကံတရားပါပဲတဲ့ဗ်ာ
စဥ္းစားရင္လည္းဦးေႏွာက္ေျခာက္ပါတယ္ :)
ကံဆိုတာ တန္ခိုးရွင္လို႕ ထင္မိေပမယ္႕ အဲဒီတန္ခိုးရွင္က ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲမလား
ကံကိုဖန္ဆင္းေသာ တန္ခိုးရွင္တိုတာ မရွိပါဘူး ေမ႕ေနတဲ႕ကိုယ္႕ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြက ဖန္တီးသြားတာလို႕ မြန္ကေတာ႕ယံုပါတယ္
ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းဖတ္ပီး ျပံဳးမိသြားတယ္
လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ အေတြးထဲမွာ ေမွ်ာေနရတာ ကံၾကမၼာပဲလားဗ်ာ။
ေမးခြန္းေတြနဲ႕ အေတာ္ကို ေခါင္းစားေနပံုပဲ
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္သံုးစကားထဲမွာ ကံ မပါရင္ မၿပီးေတာ့တာ အက်င့္တစ္ခုျဖစ္သြားၿပီေလ.. :( က်မတို႔ အဲဒါကို ေဖာက္ထြက္ႏိုင္ဖို႔လိုတယ္။
ဗုဒၶဘာသာေၾကာင္းအရ ဆိုရင္ ဟုတ္ပါတယ္။ အဲဒါ ကံပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္ရဲ႕ ကံ ဆုိတာ မိမိျပဳတဲ့ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈေပါ့။ ခုဘ၀ ေကာင္းတာလုပ္ေပမယ့္ ဆုိးတာပဲ ရတယ္ဆုိရင္ ေ႐ွးဘ၀က ဆိုးေမြက ခုလာၿပီး အက်ိဳးေပးလို႔သာေပါ့။ Buddhism မွာ ဘ၀ အဆက္ဆက္ကို ေ႐ွာင္ေတြးလို႔မရဘူးေလ။
ဗုဒၶ၀ါဒအရ ကံ ဆုိတာကို ကိုယ္သာလွ်င္ ျပဳမူ၊ စီရင္ ဖန္တီးႏိုင္ပါတယ္။ အလိုအေလွ်ာက္ေသာကံက ကိုယ့္ကို အလကားေနရင္း ျပဳျပင္စီရင္ျခင္းခံရတယ္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။
မိ႐ိုးဖလာ ဗုဒၶသာသာေတြေျပာေနတဲ့ ကံကေတာ့ ကမၼ ဆိုတဲ့ အလုပ္ မဟုတ္ဘူး။ တန္ခိုး႐ွင္တေယာက္ေယာက္ကပဲ အံစာပစ္ၿပီး သတ္မွတ္ေနတာမ်ိဳးနဲ႔ ဆင္တူတဲ့ ေလာင္းကစား၀ိုင္းက ကံၾကမၼာမ်ိဳးပဲ။
ကံကိုယံုတယ္ မယံုဘူး ေျပာတာလဲ ဘာမွ အဓိပၸါယ္ မ႐ွိဘူး ယူဆပါတယ္။ ဗုဒၶ၀ါဒအရ ကံ ဆုိတာ ကိုယ္ပိုင္ အလုပ္၊ ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္း ဥစၥာပဲ။ ယံုျခင္း၊ မယံုျခင္းနဲ႔ ဘာမွ မဆုိင္ဘူး။ အတိတ္ဘ၀မွာ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာေတြ ႐ွိတယ္။ အဲဒါရဲ႕ အက်ိဳးဆက္တာ၀န္ကို ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း သို႔မဟုတ္၊ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီး ယူရမယ္။ (ဒီသေဘာတရားကိုေတာ့ မယံုဘူး ေျပာခ်င္ေျပာလို႔ရတယ္။ အားလံုးက ဗုဒၶဘာသာေတြ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မွာကိုး)
ဒီလိုပဲ လက္႐ွိအခ်ိန္မွာ ကိုယ္ဘာကို လုပ္မလဲ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္႐ွိတယ္။ (ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ဆိုတာ ဘီဂိတ္လုပ္မယ္ ျဖစ္မလား ဆုိတဲ့ စိတ္ကူးယဉ္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈကို ေျပာတာမဟုတ္ပါ)။ ေကာင္းတာလုပ္မလား၊ ဆိုးတာ လုပ္မလား (ဥပမာ။ ကို JD လို Social welfare ေတြ လုပ္မလား၊ ဒါမွမဟုတ္ night club သြား ကေနမလား၊ blog မွာ အေရမရ အဖတ္မရေတြ ေရးၿပီး ကတ္ကတ္လန္ စြာေတးလုပ္မလား (ဘယ္သူ႔မွ ေျပာတာ မဟုတ္ပါ။ အဲဒါ ကိုယ္ပါ)... ဆိုတဲ့ ကိုယ္ေ႐ြးခ်ယ္ႏိုင္ခြင့္႐ွိတဲ့ ေဘာင္ထဲက ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္မ်ိဳး)
ခုေကာင္းတာေတြခ်ည္း လုပ္ေပမယ့္ မေကာင္းတာေတြခ်ည္း လာေနတယ္ လုိ႔ ေျပာရင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးတာနဲ႔တူတယ္လို႔ ကိုယ္ေတာ့ ထင္တာပဲ။ အရင္ ဘ၀ ဘ၀ေတြတုန္းက အကုသိုလ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ့တဲ့ စိတ္ပုပ္ဆိုတဲ့ ေျဖာင့္ခ်က္မ်ိဳးေလ။
အတိတ္ဘ၀ေတြ ကိုယ္တို႔ မပိုင္ေတာ့ဘူး။
အနာဂတ္ဆိုတာလဲ ေနာက္ တစ္စကၠန္႔ေတာင္ မေသခ်ာ။
ဒီေတာ့ လက္႐ွိ အခ်ိန္ေလးပဲ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေကာင္းသြားဖို႔ပဲ ႐ွိေတာ့တယ္။ ဒါပဲ တတ္ႏိုင္တယ္။
(မွတ္ခ်က္ ။ ။ ကို JD အား ဆရာလာလုပ္ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ေဆြးေႏြးရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္သတိေပးသြားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။)
ကိုယ္လား ခုဘ၀ သိပ္ေကာင္းတာ မလုပ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြက ေတာ္ေတာ္ စိတ္ေကာင္း႐ွိခဲ့ပံုရတယ္။ ေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ၊ လုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြမွာ စိတ္ထားေကာင္းတဲ့ လူေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႕ရတာမ်ားတယ္။ အက်ိဳးေပးေလး မကုန္ခင္ ေကာင္းတာေလးေတြ ျပန္လုပ္ဦးမွလို႔ ေတြးၿပီး blog ဖြင့္ အကုသိုလ္ေတြ ယူေနတယ္။
ခ်ီးက်ဴးဖို႔ ေမ့သြားလို႔ပါ။
great post ပါ ကို JD ေရ။
ေနာက္မ်ားလဲ ဒါမ်ိဳး ကံေလးေတြ ျပဳပါဦးေတာ့။
ကံနဲ႔ ပတ္သက္ေနလို႔ အခ်ိန္မရေပမယ့္ တခုခုေတာ့ ေျပာမယ္ဆိုၿပီး ၀င္လာတာ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက Rita ေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ ျဖစ္ေနလို႔ ေျပာစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ သက္ရွိ သတၱ၀ါတိုင္း ႀကံဳေတြ႔ေနရတာေတြဟာ မိမိ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ထားတဲ့ ကံ၏ အက်ိဳးေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ Rita ေရ မွ်ေ၀ေပးထာ ေက်းဇူး။
ေၾသာ္...ကံတဲ့လား...
"ဆရာႀကီးလိုပဲ ေခၚ၍ ေခၚမည္ လိုင္"
ေရးတာေကာင္းလြန္းလို႔ လက္ပါမကဘူး ေလးဖက္ေျမာက္လိုက္ၿပီ ....
အဲ
"ဆရာႀကီးလို႔ပဲ ဆက္၍ ေခၚမည္ လိုင္"
ကံရဲ ့အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အလုပ္လို ့ဆိုတယ္။
လူေတြေၿပာတဲ့ ကံမေကာင္းဘူး ကံေကာင္းတယ္ ဆိုတာ
စိတ္ေၿဖရာ ေၿပရာေၿပေႀကာင္း ေၿပာတာနဲ ့တူပါတယ္။
အလုပ္ဆိုတဲ့ ကံနဲ ့သတ္သတ္ဆီလိုပါပဲ။
ဘာသာေရး အရေတာ့ အတိတ္ဘ၀ကံတို ့အခုဘ၀ကံတို ့ရွိေသးတယ္ေလ။
ခုေကာင္းတာလုပ္ေပမဲ့ အရင္က မေကာင္းထားလို ့တို ့
ကိုယ္က ေကာင္းတာလုပ္ေနတယ္ထင္ေပမဲ့ လုပ္တဲ့ခါ စိတ္မၿဖဴလို ့တို ့ဘာတို ့ေပါ့။
ဘာသာေရးနဲ ့ႏြယ္တယ္ေလ ကံမေကာင္းဘူး ကံေကာင္းတယ္ေၿပာတိုင္း။
ၿမန္မာ ယဥ္ေက်းမွဳ ထံုးတမ္းစဥ္လာမွာက ေရွးဆိုရုိးလား
ဘာသာေရးလား ယဥ္ေက်းမွဳလား ဓေလ့လား ရုိးရာလား မိွဳင္းတိုက္ထားတာလား (လူႀကီးမိဘ ၿပန္မေၿပာရဘူးဆိုတာလို ေပါ့ )ခြဲရခက္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးဆိုေတာ့
ကံဆိုတာလည္း အဲ့လိုရွဳတ္ေထြးေနတဲ့ ဆိုရုိးၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္နိုင္တာပဲ။
မအယ္ ရွဳတ္သြားတယ္မွတ္ပါ။
၀ကံ လူ ့ကံ နွစ္ေယာက္ကံေတာ့ .............တယ္တဲ့။
မအယ္
ဟုတ္တယ္ဗ်ာ လူေတြ ေသခ်ာေစ့ေစ့စပ္စပ္မေတြးပဲ ကံကိုသာ ပံုခ်တတ္ၾကတာ က်မလဲ သေဘာမက်ဘူး။
စာဖတ္ၿပီး အေတြးေတြအမ်ားၾကီးရသြားပါတယ္
ကို ဂ်ဴလိိုင္
ကံေကာင္းလို႔ ဒီပို႔စ္ကို လာဖတ္မိတယ္။ အဲ ...ဟုတ္ေပါင္ ... ဒီပို႔စ္ကို လာဖတ္မိတာ ကံေကာင္းတာပဲ။ ေတြးစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရသြားတယ္။ ေက်းဇူးပါ ကိုဂ်ဴလိုင္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကံရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေအာက္မွာပဲ ေနၾကရေတာ့မွာလား...
ကံဆုိတာ တန္ခိုးရွင္တစ္ေယာက္ ခ်ဳပ္ကိုင္ ဖန္တီးထားတာမ်ိဳးလား...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တန္ခုိးရွင္ျဖစ္ေအာင္ မႀကိဳးစားႏိုင္ေတာ့ဘူးလား...
အဲ့ဒီ ေမးခြန္းေတြကို အႀကိဳက္ဆုံးပဲ အစ္ကိုရာ... အမ်ားႀကီးကို ေတြးျဖစ္သြားတယ္
ကံကို ေခါင္းစဥ္တပ္ထားေပမယ့္ ေျပာခ်င္တာက ကံ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မွဳ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳကို သြယ္၀ိုက္ ဆိုလိုေနတာပါ။ အဲဒါကို ျမင္ေအာင္ ၾကည္႕ရင္ ျမင္လာပါလိမ့္မယ္။ အခုေတာ့ ကံပဲ ယိုးမယ္ဖြဲ႕ေနၾကရတာေပါ့။
ၿမင္မိတာေလး ေၿပာမယ္ဗ်ာ ေနာ.... အမွန္ကက်ေနာ္တုိ႔ ေတြ ဒီလုိၿဖစ္ရတာဟာ ကံတရားဆုိတာထက္ မၿပည့္စုံမွဳရဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင့္ပါ။ ဘာမၿပည့္စုံလဲဆုိေတာ့ ေလွတစီး တင္ႏုိင္တဲ့ဝန္နဲ႔အား၊ ေလွတစီးမွာ ရွိသင့္တဲ့ လုိအပ္ခ်က္ေတြ၊ ဒီလုိပဲ မီးမေလာင္ေအာင္ ဘယ္ေဒသမွာ ဘယ္လုိ အရာနဲ႔သုံးတဲ့ မီး ဥပမာ ဂက္စ္မီးဖုိ၊ လွ်ပ္စစ္မီးဖုိ၊
ၾကိဳတင္ကာကြယ္ဖုိ႔ ရ်ိသင့္တဲ့ အရာ၊
က်န္းမာေရးကေတာ့ အစားအေသာက္ေတြ အဓိကပဲ ဘာမွ ေသခ်ာေရရာတဲ့ စစ္ေဆးခ်က္မရွိပဲ ၊ၿဖစ္သလုိစားေနရတာ၊
ေသြးလဲ ထုိနည္း၄င္းပဲ ကာလၾကာၿမင့္စြာ သိမ္းဆည္းထားနိုင္တဲ့ နည္းပညာ မရွိေတာ့ ခုလိုပဲ မ်က္ကလဲဆန္ၿပာ ၿဖစ္ေနဦးမွာပဲ၊
ေဆးရုံနဲ႔ပက္သက္လုိ႔ကေတာ့ ေဆးပစၥည္း မၿပည့္စုံတာပဲ၊ ဘာေလးၿဖစ္ၿဖစ္ ေၿပးဝယ္ေနရတယ္ ေဆးထုိးအပ္ကအစ ဒါၿဖစ္သင့္ရဲ့လား။ ေၿပာမယ္ဆုိ ဆရာဝန္အၿပစ္လဲ မဟုတ္ဘူး ရွိမွ မရွိတာ ဘာတတ္ႏုိင္မွာလဲ။ေနာက္တခု က်ေနာ္တုိ႔ ၿမန္မာေတြမွာ အက်င့္တခုရွိတယ္ ဘာလဲဆုိေတာ့ ဘာေလးၿဖစ္ၿဖစ္ ကံကုိပုံခ်တာပဲ။ ဒါဟာ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆလုိ႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ အဲဒါ ေကာင္းတဲ့ အယူမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။
ဒါေတြရဲ့ အဓိက တရားခံက ဘယ္သူလဲ........
သူမ်ားႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ပါ သူမ်ားႏိုင္ငံ အထင္ၾကီးလုိ႔ ေၿပာတာမဟုတ္ပါဘူး ဘာေတြကြာေနလဲ ေတြးၾကည့္ဖုိ႔ ေၿပာၿပတာပါ
ထားပါေတာ့ဗ်ာ ေညာင္ၿမစ္တူးတာ ပုတ္သင္ဥေပၚသလုိ ၿဖစ္ေနၿပီ ဒီေတာ့ နားလည္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။
အိမ္း.... ေကာင္းေလစြ... ေကာင္းေလစြ။ =)
အိမ္... ၀င္ရွင္းသြားတာ ေကာင္းေလစြ.... သူ အခုလို ရွင္းသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မရွင္းရေတာ့ဘူးေပါ့။ ဟဟ...
ကဲ... အားလံုး ၾကားၾကားသမွ်....
သူေျပာသလိုပဲဗ်ာ...
အဆံုးထိဖတ္ၿပီး ဆက္ေတြးေနမိျပန္တယ္ ကိုဂ်ဴလိုင္ေရ။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္တယ္ဆိုေပမယ့္... အင္း... ေတြးရင္း တပတ္လည္သြားျပန္ပါၿပီ...
ကိုယ္တို႕ နားလည္နိုင္သမွ် ရဲ႕ အလြန္ေပါ့ ေလ...
ကံဆိုတာ.. လူက လုပ္တာ ဆိုတာလည္း အျမဲေတာ့ မမွန္နိုင္ပါဘူးေလ..ဘာပဲေျပာေျပာ..ဒီစာေလးကို ဖတ္ျပီး.. တခုခုေတာ့..ထိရွသြားတယ္။
Post a Comment