ေမာင့္ေဆးေက်ာင္းသူ
ရင္ခုန္သံ မင္းနားက်ပ္ေလးနဲ႕
နားေထာင္ပါဦး...
ေဆးေက်ာင္းသား ေမာင့္ရဲ႕အခ်စ္ရယ္
ေမာင့္လာကုေပး...
အမည္မေဖာ္ႏိုင္ ေရာဂါတစ္ခုလို
က်ပ္သိပ္ၿပီးမြန္းေန...
မင္းေလးအခ်စ္ ေဆးသစ္ေလးနဲ႕
ေမာင့္လာကုေပး...
ဗာဒံပင္ေလးေအာက္တို႕ ထိုင္ေစာင့္စား
ခြဲခန္းထဲကဓါးနဲ႕ အသည္းကိုခြဲမလား
ဒီကမၻာမွာမင္းကိုရဖို႕ အေစာင့္ႏိုင္ဆံုးတို႕
ေဆးေက်ာင္းသား တို႕ရဲ႕ခ်စ္သူသိပါတယ္ေနာ္
ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ျပည္႕စံုၿပီးရင္
ေက်းလက္နဲ႕ ေတာရြာေလးမွာ
အခ်စ္ကသြားၿပီး...
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေဆးကုေပးပါ
တို႕အျမင္ခ်င္ဆံုးပဲ...
မင္းေလးက ဆရာ၀န္ျဖစ္ရင္
မုန္းမွာလားကြယ္...
ရင္ခုန္သံ မင္းနားက်ပ္ေလးနဲ႕
နားေထာင္ပါဦး...
ေဆးေက်ာင္းသား ေမာင့္ရဲ႕အခ်စ္ရယ္
ေမာင့္လာကုေပး...
အမည္မေဖာ္ႏိုင္ ေရာဂါတစ္ခုလို
က်ပ္သိပ္ၿပီးမြန္းေန...
မင္းေလးအခ်စ္ ေဆးသစ္ေလးနဲ႕
ေမာင့္လာကုေပး...
ဗာဒံပင္ေလးေအာက္တို႕ ထိုင္ေစာင့္စား
ခြဲခန္းထဲကဓါးနဲ႕ အသည္းကိုခြဲမလား
ဒီကမၻာမွာမင္းကိုရဖို႕ အေစာင့္ႏိုင္ဆံုးတို႕
ေဆးေက်ာင္းသား တို႕ရဲ႕ခ်စ္သူသိပါတယ္ေနာ္
ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ျပည္႕စံုၿပီးရင္
ေက်းလက္နဲ႕ ေတာရြာေလးမွာ
အခ်စ္ကသြားၿပီး...
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေဆးကုေပးပါ
တို႕အျမင္ခ်င္ဆံုးပဲ...
မင္းေလးက ဆရာ၀န္ျဖစ္ရင္
မုန္းမွာလားကြယ္...
အဆိုေတာ္ ခင္ေမာင္ထူးရဲ႕ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ေတးေရးကေတာ့ ကိုေလးလြင္ပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ခင္ေမာင္ထူးရဲ႕ ေခါင္းေလးလႈပ္ၿပီး သီခ်င္းဆိုတဲ့ သူရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ဟန္ကို သတိရမိပါတယ္။ ငယ္ဘ၀မွာ အဲဒီသီခ်င္းေလးေတြ နားေထာင္ရင္း စိတ္ကူးယဥ္မိခဲ့တာေပါ့ေလ။ ကြၽန္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက ဆရာ၀န္လုပ္ဖို႕ စိတ္မပါခဲ့ဘူး။ ေဆးေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ စာပိရတဲ့ဒဏ္ကို မခံစားခ်င္ မလိုခ်င္သလို ေမ့တတ္တဲ့အက်င့္ေၾကာင့္ ေဆးမွားေပးၿပီး လူသတ္မိမွာလည္း ေၾကာက္မိပါတယ္။ လူနာေတြကို ေဆးကုဖို႕ စိတ္မ၀င္စားတာကလြဲလို႕ က်န္းမာေရး အသိပညာေတြကုိေတာ့ လိုခ်င္မက္ေမာမိခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ဆရာ၀န္ မျဖစ္ရလည္း အနည္းဆံုး ဆရာ၀န္မ ခင္ပြန္းေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ေပါ့။ ဆယ္တန္းေအာင္လို႕ တကၠသိုလ္ေတြ တက္ရရင္ ေမာင့္ေဆးေက်ာင္းသူေလး တစ္ေယာက္ေတာ့ရေအာင္ ေဆးေက်ာင္းမွာ ေဆးေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္ကို ပိုးပန္းမယ္ဆိုၿပီး ေလထဲမွာ တိုက္အိမ္ေဆာက္ထား စိတ္ကူးနဲ႕ ရူးခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။
တကယ္တမ္း ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ နည္းပညာတကၠသိုလ္ေတြက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျပင္မွာ.. ကြၽန္ေတာ္တို႕ တက္ခဲ့ရတဲ့ေက်ာင္းက လိႈင္သာယာ ထိန္ပင္သုသာန္ မ်က္ေစာင္ထိုးမွာ။ ေဆးေက်ာင္းက ၿမိဳ႕လည္မွာဆိုေတာ့ စိတ္ႀကီးကိုမွ ညစ္ရပါေတာ့တယ္။ ေဆးေက်ာင္းသူကို ပိုးပန္းဖို႕ မေျပာနဲ႕ ကိုယ့္ေက်ာင္းကို ေန႕စဥ္ေရာက္ဖုိ႕ကို မနည္းႀကိဳးစားယူရတယ္။ အင္း... ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ဆိုတာ အဲဒီေတာ့မွ သိရေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းေတြကို ၿမိဳ႕ျပင္အထိ ေသာင္းေသာင္း ေျပာင္းေပးလိုက္လို႕ မနက္ မနက္... ေက်ာင္းဖယ္ရီအမွီ ေစာေစာစီးစီး အိပ္ရာထရတာ အျပင္ အေ၀းႀကီးသြားရေတာ့ ေက်ာင္းလဲေရာက္ေရာ လူက အေတာ္ေလးကို ေထြေနၿပီ။ ေမာင့္ေဆးေက်ာင္းသူက အသည္းကို ဓါးနဲ႕ခြဲဖို႕ အခြင့္အေရးကို... မွားပါတယ္ ကိုေသာင္းႀကီးက မညွာမတာ မစာမနာ လုယူသြားတယ္ေလ။ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ ရင္ခုန္သံေတြကို နည္းပညာတကၠသိုလ္ ေက်ာင္း၀င္းႀကီးထဲမွာ လိႈင္သာယာလယ္ကြင္းေတြကို ျဖတ္ၿပီး တရၾကမ္း တိုက္လာတဲ့ ေလနီၾကမ္းေတြက ဖံုးအုပ္သြားေတာ့ပါတယ္ဗ်ာ။
အဲဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေမာင့္ေဆးေက်ာင္းသူေလးလည္း ေမွ်ာ္ေတာ္ေရာင္ဘ၀နဲ႕ပဲ...
11 comments:
ၿမိဳ႕ျပင္ေရာက္သြားတဲ့ထဲ ကြန္ပ်ဴတာက အေ၀းဆုံးထင္တာပဲ.. ေၾသာ္.. ေမ့ေဆးေက်ာင္းသားေလးေရ..လို႕ ေျပာင္းညည္းရမလားဟင္.. ဟိ
အားမေလွ်ာ႔ နဲ႔ ဇူလိုင္ေရ
ေမာင္႔ေဆးေက်ာင္းသူေတြ
စိတ္ကူးမဟုတ္ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ
ျဖစ္နိုုင္ေသးတယ္တယ္ေနာ္
ဟဟ …သိတယ္ေနာ္…
စိတ္မဆိုးေႀကး………….
ဒုိ႔လည္း ခင္ေမာင္ထူးသိီခ်င္းေတြႀကိဳက္တယ္ကြ…….
ဇူလိုင္ေရးတာဖတ္ျပီး အဲဒီသီခ်င္းဆိုတဲ႔
ခင္ေမာင္ထူး မ်က္ႏွာေျပးျမင္ေယာင္မိတယ္ တကယ္………
ဆရာေတြရဲ့ အလွဴမွာ ပုဂံေဆးေပးခဲ့ရတဲ့ ေမာင့္ေဆးေက်ာင္းသူေတြ အေျကာင္း သတိရလိုက္တာ
ေျပာမလို႔စဥ္းစားေနတာ
ဘာမွမေျပာေတာ့ပါဘူးေလ။
အင္း...
.........
မေျပာေတာ့ပါဘူးေလ။
အခု ဦးဇူလိုင္အသက္က အတန္ငယ္ဟုိင္းေနၿပီဆိုေတာ့ ေဆးေက်ာင္းသူေလးကိုေတာ့ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္။ ရခ်င္းရေတာ့ ေဒါက္တာအပ်ိဳႀကီးမမေတြပဲ ရေတာ့မွာ။
အဲဒါပဲ... ခုတ္ရာတျခား ရွရာတျခား ဆိုတာေလ...
ေသခ်ာဖတ္ၾကည္႕ ဘာကို ေျပာခ်င္လဲ ဆိုတာ သိလာလိမ့္မယ္။ အခုပို႕စ္ကို အေပၚယံေလး ဖတ္မိရင္ေတာ့ ဘေလာ့ထဲက ေဆးေက်ာင္းသူ ေတြေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကို ၀ိုင္းသတ္ေတာ့မွာပဲဗ်။
ေအာ္..သိပါဘူး..စဖတ္ဖတ္ခ်င္း..ကဗ်ာေရးထားတာလားလုိ႕
ကိုဂ်ဴလုိင္ၾကီးအခ်စ္ေတြ႕ပီ ထင္သြားတာ..ၿပီးေတာ့မွ ခင္ေမာင္ထူးသီခ်င္းမွန္းသိေတာ့ ေအာ္ျဖစ္သြားတယ္.. ဟဲ..ဟဲ
ကိုဇူလိုင္ႀကီး တကၠသိုလ္မတက္ခင္ ထားခဲ႔တဲ႔ ရည္မွန္းက ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္ေနာ္... ဆရာ၀န္မခင္ပြန္းျဖစ္ေရး ဒုိ႔အေရးေပါ႔ ဟုတ္လား...။ ဆုေ၀ကိုယ္တိုင္လဲ လယ္ကြင္းေတြ ပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ႔ သာဓုကန္နားက ေက်းလက္ကြန္ပ်ဴတာ တကၠသိုလ္ႀကီးကေန ေက်ာင္းၿပီးခဲ႔တဲ႔သူဆိုေတာ႔ ကိုဇူလိုင္ဘာေျပာခ်င္လဲဆိုတာ သိပါတယ္ေနာ္...။ ေက်ာင္းကျပန္လာရင္ ဘုရားစူး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူပါလုိ႔ ေျပာရမယ္။ ေက်ာင္းတက္တဲ႔တေလွ်ာက္လံုး ေနဒဏ္ေလဒဏ္ ခံရလို႔ ညိဳေနတဲ႔အသားက ေကာက္စိုက္သမ က်ေနတာပဲ။ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ဒုကၡေတြကို ေတာ္ေတာ္ ခံလိုက္ရတယ္။
ဆုေ၀ေျပာတာကို သေဘာက်လို႔ ထပ္ေရးသြားပါတယ္။
ဘာတဲ့ လူၾကီးေတြက ႏွိုင္းလည္း ႏွုိင္းတက္ပါတယ္။
နင္တို႔ တကၠသိုလ္တက္တာကလည္း ေက်ာင္းကျပန္လာရင္ စစ္ပန္းလာသလိုဘဲတဲ့။ ပန္ရံေတြေတာင္ အိပ္အျပန္ ႏွတ္ခမ္းနီနဲ႔ သနပ္ခါးနဲ႔ တဲ့ေလ။ ဟားဟား
ဇူလိုင္ထဲကအကိုၾကီးေရ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ကယ္လို႕ ကံေကာင္းတယ္မွတ္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ျမိဳ႕မွာ ေနလည္း မစြံျဖစ္ေနရင္ ဒြတ္ခ ။ ဒြတ္ခ ..။
ေမ်ွာ္ေတာ္ေယာင္ပါပဲ
အခုထိပါပဲေလ
Post a Comment