ကိုရန္ေအာင္က လာဖတ္တဲ့သူမွန္သမွ် Tag တယ္ဆိုၿပီး ေစတနာအျပည္႕ပါတဲ့ ၀ါးလံုးရွည္ႀကီးနဲ႕ အားရပါးရ သိမ္းႀကံဳးရမ္းလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေရးရမယ့္အထဲ ပါသြားေတာ့တာေပါ့။ ဒီဇင္ဘာ ၂၈ ကေန ၃၀ ရက္ေန႕အထိက စကၤာပူၾကက္ေျခနီရဲ႕ လူငယ္စခန္းမွာ စခန္း၀င္ေနရေတာ့ ဒီၾကားထဲမွာ ပို႕စ္ေတြ မေရးတင္ျဖစ္ဘူး။ လူငယ္စခန္းကို ကြန္ပ်ဴတာ ယူသြားၿပီး ပို႕စ္တင္မလို႕ လုပ္ေပမယ့္ စ ေရာက္တဲ့ ေန႕ကစၿပီး ပိုက္ဆံအိတ္၊ ဟန္းဖုန္း စတဲ့ တန္ဖိုးရိွတဲ့ အရာမွန္သမွ်ကို သိမ္းေပးထားေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာပါ ေပးလိုက္ရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ခဲေလသမွ် သဲေရက်ခဲ့ရတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာ ေပးထားလည္း ပို႕စ္တင္ျဖစ္ဖို႕ ေနေနသာသာ တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခမ္း ပင္ပန္းထားလို႕ အနားယူခ်ိန္ ေပးတာနဲ႕ အိပ္ရာထဲ ၀င္ေတာ့တာပါပဲ။
ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ေန႕ မနက္မိုးလင္း အိပ္ရာထေတာ့ မနက္ ၉ နာရီေလာက္ ထိုးေနၿပီ။ စခန္းမွာ ပင္ပန္းခဲ့သမွ် အိမ္မွာ ေအးေဆးအိပ္လိုက္တာ ေနဖင္ထိုးပါေလေရာ။ ရံုးကေနလည္း ခြင့္ယူထားေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး အိပ္ေနတာေပါ့။ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေတာ့ အိမ္မွာ အတူေနတဲ့ ဗိသုကာ အကိုတစ္ေယာက္နဲ႕ အိမ္ေအာက္ဆင္းၿပီး ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္ေပၚျပန္တက္လာၿပီး အင္တာနက္ထဲ ဟိုဟိုဒီဒီ ၀င္ၿပီး ေမႊေႏွာက္ေနတာေပါ့။ ေနးတစ္ျမန္မာဖိုရမ္ကိုလည္း ကမ့္၀င္ေနလို႕ မဖတ္ရတာ ၃ ရက္ရိွၿပီဆိုေတာ့ ဖိုရမ္ထဲမွာ ၀င္ဖတ္ေနလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႕ ေန႕လည္ကို ေရာက္ပါေလေရာဗ်ာ။
ေန႕လည္ပိုင္း ေန႕လည္စာ စားၿပီးကတည္းက ေတာက်ီးကန္း ေသြးလွဴရွင္အဖြဲ႕ရဲ႕ Blog မွာ တင္စရာ သတင္းေတြ က်န္ေနတာကို ျပန္လည္ရွာေဖြၿပီး စာေတြ စီၿပီး ေရးတင္လိုက္ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ အလုပ္ကမ်ားေနေတာ့ ပို႕စ္တင္ရမယ့္ တာ၀န္ေတြ လစ္ဟင္းေနေတာ့တယ္။ ႏွစ္မကုန္ခင္ ေနာက္တစ္ႏွစ္ကို အေၾကြး မယူသြားခ်င္လို႕ မသိတာေတြ မရွင္းတာေတြကို ရန္ကုန္ကို ဂ်ီေတာ့ခ္ကတဆင့္ လွမ္းေမးၿပီး စာေတြကို ေရးတင္ေနလိုက္တယ္။ သတင္းေတြကို ႏို၀င္ဘာလကတည္း မေရးတင္ရေသးေတာ့ ၂ လစာကို တစ္ရက္တည္း အၿပီးေရးတင္ေနရတယ္။ ရန္ကုန္ဘက္ကလည္း သတင္းေတြ ပို႕ဖို႕ က်န္တာေတြကို ဆက္ပို႕ခိုင္းေနရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ တစ္ေနကုန္ပါေလေရာ။
ႏွစ္သစ္ကူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သိပ္ၿပီးေတာ့ ခံစားခ်က္ မရိွပါဘူး။ ရန္ကုန္မွာ ေနတုန္းကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ညမအိပ္ပဲ စားေသာက္ၾကတာပဲ ရိွပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခား အေလးအနက္ထား ခံစားတာေတြေတာ့ မရိွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီႏွစ္ ၂၀၀၇ ညမွာလည္း ဘယ္မွ မသြားခ်င္တာနဲ႕ အိမ္က အခန္းထဲမွာပဲ ေနၿပီး RAVEN BDC Blog ကိုပဲ ပို႕စ္ေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ တင္ေနမိလုိက္တယ္။ ဟန္းဖုန္းကို မတ္ေဆ့ခ်္ေတြ ၀င္လာေတာ့မွ ႏွစ္သစ္ကူးခါနီးၿပီ ဆိုတာကို သတိထားမိၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ အသိေတြဆီကို ႏွစ္သစ္ကူး ဆုမြန္ေတြ မတ္ေဆ့ခ်္ ပို႕ေနလိုက္ပါတယ္။ လူငယ္ကမ့္က သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြကိုေရာေပါ့။ သူတို႕ဆီက ျပန္လာတဲ့ စာေတြကို ဖတ္လိုက္... စာျပန္လိုက္နဲ႕ ၂၀၀၇ ရဲ႕ ဒီဇင္ဘာ ေနာက္ဆံုးညကို အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္။
အင္း.... ၂၀၀၈ ဆိုေတာ့ ၈ ဂဏန္းေတြ ဆံုအံုးမယ့္ ေန႕တစ္ေန႕ ပါလာအံုးမွာေပါ့။ ဒီႏွစ္ ၂၀၀၇ မွာ ၀၇-၀၇-၀၇ ဆိုၿပီး ၇ သံုးလံုး ဆံုခဲ့ၿပီးၿပီေလ။ အဲဒီေန႕ေလးက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဇူလိုင္အိမ္မက္ Blog ေလး ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ေန႕တစ္ေန႕ေပါ့။ အခု ၂၀၀၈ မွာဆိုလည္း ၀၈-၀၈-၀၈ ေတြ ျဖစ္အံုးမွာေလ။ ၂၀၀၈ တရုတ္ အိုလံပစ္ကလည္း အဲဒီေန႕မွာ က်င္းပအံုးပါ။ အဲဒီလို ဂဏန္းေတြ ထပ္တဲ့ေန႕ေတြမွာ ျမန္မာ့သမိုင္းက ထူးျခားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလာမယ့္ႏွစ္ ၂၀၀၈ အတြင္းမွာ ျမန္မာျပည္ႀကီး ေအးခ်မ္း တိုးတက္ပါေစ။ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာပါေစဗ်ာ။ ေဘးရန္အေပါင္းမွ ကင္းရွင္းပါေစ။ လူအခ်င္းခ်င္း လွည္႔ပတ္ျခင္းလည္း ကင္းေ၀းၾကပါေစ။ကဲ... ကိုရန္ေအာင္ေရ ခင္ရင္ေတာ့ မ်ားမ်ားေရး... မုန္းရင္ေတာ့ ၁၀ ေၾကာင္းေလာက္ပဲ ေရးဆိုေတာ့ အခုဒီပို႕စ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေရးထားတာ ၁၀ ေၾကာင္းရိွလား... မရိွလားဆိုတာကို ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ပဲ ေရၾကည္႕လိုက္ပါေတာ့။ ကဲ... ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စာေၾကာင္းေတြကို ေရတြက္ၾကည္႕ရင္း ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုလိုက္ပါအံုးဗ်ာ။
ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ေန႕ မနက္မိုးလင္း အိပ္ရာထေတာ့ မနက္ ၉ နာရီေလာက္ ထိုးေနၿပီ။ စခန္းမွာ ပင္ပန္းခဲ့သမွ် အိမ္မွာ ေအးေဆးအိပ္လိုက္တာ ေနဖင္ထိုးပါေလေရာ။ ရံုးကေနလည္း ခြင့္ယူထားေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး အိပ္ေနတာေပါ့။ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေတာ့ အိမ္မွာ အတူေနတဲ့ ဗိသုကာ အကိုတစ္ေယာက္နဲ႕ အိမ္ေအာက္ဆင္းၿပီး ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္ေပၚျပန္တက္လာၿပီး အင္တာနက္ထဲ ဟိုဟိုဒီဒီ ၀င္ၿပီး ေမႊေႏွာက္ေနတာေပါ့။ ေနးတစ္ျမန္မာဖိုရမ္ကိုလည္း ကမ့္၀င္ေနလို႕ မဖတ္ရတာ ၃ ရက္ရိွၿပီဆိုေတာ့ ဖိုရမ္ထဲမွာ ၀င္ဖတ္ေနလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႕ ေန႕လည္ကို ေရာက္ပါေလေရာဗ်ာ။
ေန႕လည္ပိုင္း ေန႕လည္စာ စားၿပီးကတည္းက ေတာက်ီးကန္း ေသြးလွဴရွင္အဖြဲ႕ရဲ႕ Blog မွာ တင္စရာ သတင္းေတြ က်န္ေနတာကို ျပန္လည္ရွာေဖြၿပီး စာေတြ စီၿပီး ေရးတင္လိုက္ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ အလုပ္ကမ်ားေနေတာ့ ပို႕စ္တင္ရမယ့္ တာ၀န္ေတြ လစ္ဟင္းေနေတာ့တယ္။ ႏွစ္မကုန္ခင္ ေနာက္တစ္ႏွစ္ကို အေၾကြး မယူသြားခ်င္လို႕ မသိတာေတြ မရွင္းတာေတြကို ရန္ကုန္ကို ဂ်ီေတာ့ခ္ကတဆင့္ လွမ္းေမးၿပီး စာေတြကို ေရးတင္ေနလိုက္တယ္။ သတင္းေတြကို ႏို၀င္ဘာလကတည္း မေရးတင္ရေသးေတာ့ ၂ လစာကို တစ္ရက္တည္း အၿပီးေရးတင္ေနရတယ္။ ရန္ကုန္ဘက္ကလည္း သတင္းေတြ ပို႕ဖို႕ က်န္တာေတြကို ဆက္ပို႕ခိုင္းေနရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ တစ္ေနကုန္ပါေလေရာ။
ႏွစ္သစ္ကူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သိပ္ၿပီးေတာ့ ခံစားခ်က္ မရိွပါဘူး။ ရန္ကုန္မွာ ေနတုန္းကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ညမအိပ္ပဲ စားေသာက္ၾကတာပဲ ရိွပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခား အေလးအနက္ထား ခံစားတာေတြေတာ့ မရိွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီႏွစ္ ၂၀၀၇ ညမွာလည္း ဘယ္မွ မသြားခ်င္တာနဲ႕ အိမ္က အခန္းထဲမွာပဲ ေနၿပီး RAVEN BDC Blog ကိုပဲ ပို႕စ္ေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ တင္ေနမိလုိက္တယ္။ ဟန္းဖုန္းကို မတ္ေဆ့ခ်္ေတြ ၀င္လာေတာ့မွ ႏွစ္သစ္ကူးခါနီးၿပီ ဆိုတာကို သတိထားမိၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ အသိေတြဆီကို ႏွစ္သစ္ကူး ဆုမြန္ေတြ မတ္ေဆ့ခ်္ ပို႕ေနလိုက္ပါတယ္။ လူငယ္ကမ့္က သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြကိုေရာေပါ့။ သူတို႕ဆီက ျပန္လာတဲ့ စာေတြကို ဖတ္လိုက္... စာျပန္လိုက္နဲ႕ ၂၀၀၇ ရဲ႕ ဒီဇင္ဘာ ေနာက္ဆံုးညကို အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္။
အင္း.... ၂၀၀၈ ဆိုေတာ့ ၈ ဂဏန္းေတြ ဆံုအံုးမယ့္ ေန႕တစ္ေန႕ ပါလာအံုးမွာေပါ့။ ဒီႏွစ္ ၂၀၀၇ မွာ ၀၇-၀၇-၀၇ ဆိုၿပီး ၇ သံုးလံုး ဆံုခဲ့ၿပီးၿပီေလ။ အဲဒီေန႕ေလးက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဇူလိုင္အိမ္မက္ Blog ေလး ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ေန႕တစ္ေန႕ေပါ့။ အခု ၂၀၀၈ မွာဆိုလည္း ၀၈-၀၈-၀၈ ေတြ ျဖစ္အံုးမွာေလ။ ၂၀၀၈ တရုတ္ အိုလံပစ္ကလည္း အဲဒီေန႕မွာ က်င္းပအံုးပါ။ အဲဒီလို ဂဏန္းေတြ ထပ္တဲ့ေန႕ေတြမွာ ျမန္မာ့သမိုင္းက ထူးျခားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလာမယ့္ႏွစ္ ၂၀၀၈ အတြင္းမွာ ျမန္မာျပည္ႀကီး ေအးခ်မ္း တိုးတက္ပါေစ။ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာပါေစဗ်ာ။ ေဘးရန္အေပါင္းမွ ကင္းရွင္းပါေစ။ လူအခ်င္းခ်င္း လွည္႔ပတ္ျခင္းလည္း ကင္းေ၀းၾကပါေစ။ကဲ... ကိုရန္ေအာင္ေရ ခင္ရင္ေတာ့ မ်ားမ်ားေရး... မုန္းရင္ေတာ့ ၁၀ ေၾကာင္းေလာက္ပဲ ေရးဆိုေတာ့ အခုဒီပို႕စ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေရးထားတာ ၁၀ ေၾကာင္းရိွလား... မရိွလားဆိုတာကို ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ပဲ ေရၾကည္႕လိုက္ပါေတာ့။ ကဲ... ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စာေၾကာင္းေတြကို ေရတြက္ၾကည္႕ရင္း ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုလိုက္ပါအံုးဗ်ာ။
No comments:
Post a Comment