ဆုေတြေပး ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ၾကၿပီးေတာ့... တီရွပ္ဆုရတဲ့အဖြဲ႕က လူေတြကလည္း တီရွပ္ေတြ ထုတ္၀တ္ၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ေတာ့ တစ္ဖြဲ႕လံုး အနီေရာင္ေလးနဲ႕ ၾကည္႕လို႕အေတာ္ေကာင္းတယ္။ ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ စကၤာပူက တိုးပါးရိုးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာဆုေတာင္းပြဲကိုေတာင္ သတိရသြားေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕က လက္ပတ္နာရီေလးေတြ ရတာဆိုေတာ့ ထုတ္၀တ္မေနၾကေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါနဲ႕ အားလံုးကို အိတ္တစ္ခုမွာ စုသိမ္းထားလုိက္တယ္။ ညပိုင္းမွာ ဂိမ္းေတြေဆာ့ဖို႕ ရိွေသးတာကိုး။ ညပိုင္းဂိမ္းက ၃ ပြဲ ေဆာ့ရပါတယ္။ တစ္ပြဲက ေသြးနဲ႕ပါတ္သတ္တဲ့ သိသင့္တဲ့အရာေတြကို ေမးခြန္းလႊာေတြေပးၿပီး အဖြဲ႕လိုက္ ကြက္လပ္ျဖည္႕ခိုင္းတာပါ။ အဲဒီပြဲေတြက အမွတ္မယူေတာ့ဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ကစားခဲ့ၾကတယ္။ ဂိမ္းေတြေဆာ့ၿပီးေတာ့ ေသြးနဲ႕ပါတ္သတ္တဲ့ ေမးခြန္းလႊာေတြကို ကမ့္ႀကီးၾကပ္ေရးမႈးက အေျဖတိုက္ေပးပါတယ္။ ေမးခြန္းလႊာေတြကို အေျဖမတိုက္ခင္ကတည္းက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ေျပာျပလို႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕က ႀကိဳသိထားတာေလး တစ္ခုရိွပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အခုလို ကြင္းထဲမွာ အားလံုးကို စုၿပီး ထိုင္ထားခိုင္းခ်ိန္မွာ ေရပက္မယ္ ဆိုတာကိုပါပဲ။
ကြၽန္ေတာ္မွာက ကင္မရာပါေနေတာ့ ကင္မရာ ေရစိုမွာ စိုးတာနဲ႕ အေပၚထပ္ကို ခဏတက္ၿပီး ကင္မရာ သြားထားဖုိ႕ လုပ္ပါတယ္။ အေပၚထပ္က သံဘာဂ်ာတံခါးေတြက အကုန္ပိတ္ထားတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ကင္မရာကို သိမ္းထားေပးဖို႕ အေပၚထပ္ေကာ္ရီဒါက တစ္ေယာက္ကို တံခါးၾကားကေန ေပးထားလိုက္ပါတယ္။ သူက ေအာက္မွာ ျပန္သြားထိုင္ေပးဖို႕နဲ႕ ဘယ္သူကိုမွ မေျပာဖို႕ မွာလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႕ ေအာက္မွာ ပံုမပ်က္ ျပန္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ အေပၚမွာ ေရပက္ကစားဖို႕ ျပင္ဆင္ေနပံုက တကယ့္တိုက္ပြဲႀကီးတစ္ခုကို ဆင္ႏြဲေတာ့မလိုပါပဲ။ ျမန္မာျပည္က ေရပူေပါင္းလို႕ ေရအထုပ္ေတြက ေကာ္ရီဒါတစ္ေလွ်ာက္မွာ အမ်ားႀကီး ခ်ထားၿပီးသား။ ေရပိုက္ေတြကလည္း အဆင္သင့္ သြယ္ထားၿပီးၿပီ။ ေအာက္မွာလည္း ဟိုနားတစ္စု ဒီနားတစ္စု ေရထုပ္ေတြနဲ႕ ေနရာယူေနၾကၿပီ။ ကြင္းအလည္မွာ ထိုင္ေနတဲ့သူေတြကေတာ့ ဘာမွမသိရွာၾကဘူး။ အေပၚကၾကည္႕ရင္ အတိုင္းသား ျမင္ေနရလို႕သာ ဘယ္လိုေနရာယူလဲ ဆိုတာ သိၾကတာ။ ေမးခြန္းလႊာကို အေျဖတိုက္ၿပီးတာနဲ႕ လက္ခုပ္ေတြ တီးၾကပါေလေရာ။ မၾကာပါဘူး လက္ပစ္ဗံုးေတြ ပစ္သလို ေရထုပ္ေတြ တစ္ထုပ္ၿပီး တစ္ထုပ္ စည္း၀ိုင္းထဲကို ၀င္လာၾကပါေလေရာ။ အဲဒီေတာ့မွ ထေျပးၾက ျပဳၾက လုပ္ေပမယ့္ အေတာ္ေလးကို ရႊဲကုန္ၾကပါၿပီ။ အေပၚက ေရပိုက္ေတြကလည္း သႀကၤန္က်တဲ့အတိုင္း ဟိုလူ႕ကို ထိုး ဒီလူ႕ကို ထိုး တရစပ္ကို ေရေတြရြဲေအာင္ ပက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ေရခြက္ေတြ ေရပံုးေတြယူၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ေရပက္ကစားၾကတာ ည ၁၀ နာရီထိ ထုိးသြားပါတယ္။ ကမ့္တစ္ခုလံုးလည္း ေအာ္ဟစ္ဆူညံ ပြက္ေလာကို ရိုက္ေနေတာ့တာပါပဲ။
ေရသဘင္ပြဲၿပီးေတာ့ အားလံုး ေရမိုးခ်ိဳးၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ပြဲမၿပီးခင္ကတည္း အေပၚထပ္တက္ၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးေနၾကၿပီ။ အဲဒါနဲ႕ က်န္တဲ့လူေတြလည္း ေရခ်ိဳးခန္း အားတာနဲ႕ ၀င္ခ်ိဳးၾကေပါ့။ ေရခ်ိဳးလို႕ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္က လာအေၾကာင္းၾကားပါတယ္။ ဒီေန႕ ကမ့္ထဲမွာ ေမြးေန႕ပြဲ တစ္ခုရိွလို႕ အ၀တ္စားလဲၿပီးရင္ ကန္တင္းကို ဆင္းလာခဲ့ပါတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေမြးေန႕ရွင္ကို အံၾသသင့္ေအာင္ လုပ္မွာျဖစ္လို႕ အသံေတြ မထြက္ၾကပါနဲ႕တဲ့။ အဲဒါနဲ႕ အေတာ္မ်ားမ်ား ေရမိုးခ်ိဳး အ၀တ္စားလဲၿပီး ေအာက္ကို ဆင္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေအာက္မွာ ပူေဖာင္းေတြ မႈတ္ၿပီးခ်ည္.. မီးပန္းေတြ လက္ထဲမွာ အဆင္သင့္ကိုင္ထားၿပီး အသင့္အေနအထားနဲ႕ ေစာင့္ေနၾကပါတယ္။ ေမြးေန႕ကိတ္မုန္႕ႀကီးလည္း ဖေယာင္းတုိင္ေတြ စိုက္ထားၿပီး စားပြဲေပၚမွာ တင္လို႕ေပါ့။ အားလံုးအဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႕ ေအာက္ထပ္ကန္တင္းတစ္ခုလံုးကို မီးအေမွာင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေမြးေန႕ရွင္ကို သူ႕ညီမငယ္က သြားေခၚလာပါတယ္။ ဟုိတစ္ေယာက္က ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႕ ပါလာရတာေပါ့။ ေအာက္ေရာက္ေတာ့လည္း လူေတြေတာ့ ေတြ႕တယ္... မီးေမွာင္ေနတာနဲ႕ ဘာမွ မသဲကြဲဘူးေလ။ စားပြဲနား ေရာက္လာေတာ့မွ မီးပန္းေတြ ေဖာက္ၿပီး ႀကိဳဆိုၾကတယ္။ ဖေယာင္းတိုင္လည္း မီးထြန္းလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ သူ႕ေမြးေန႕ကို လုပ္ေပးမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ ေမြးေန႕သီခ်င္းေတြ သီဆိုၾကၿပီး ဖေယာင္းတိုင္ကို မီးမႈတ္... ကိတ္မုန္႕ႀကီးကို ခြဲစားၾကပါေတာ့တယ္။ ကိတ္မုန္႕အျပင္ ကန္တင္းမွာက မုန္႕ေတြ အေအးေတြ အစံုလုပ္ေပးထားေတာ့ ညလည္စာကို ထပ္စားၾကရတာေပါ့။ ကမ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးည ျဖစ္ေလေတာ့ လူငယ္အမ်ားစုကေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ အုပ္စုလိုက္ စကားေဖာင္ဖြဲ႕ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီပြဲေလးၿပီးေတာ့ ည ၁ နာရီ ထိုးေနၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အေပၚထပ္ကို တက္လာၿပီး အိပ္ဖို႕ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္။။ အေတာ္ေလးကို ပင္ပန္းေနၿပီျဖစ္တဲ့ တခ်ိဳ႕တေလသာ အိပ္ရာ၀င္ၾကတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဇရာက စကားေျပာေနေတာ့ အိပ္ရာ၀င္ကို ၀င္မွ ရေတာ့မွာမို႕လို႕ အိပ္ရာ ၀င္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ လူငယ္ကမ့္ ၂၀၀၇ ရဲ႕ ဒုတိယေန႕တစ္ေန႕ ကုန္ဆံုးခဲ့ျပန္ပါၿပီ။
ပံု။ ။ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ ေရသဘင္ပြဲ ဆင္ႏြဲေနၾကပံု။
ကြၽန္ေတာ္မွာက ကင္မရာပါေနေတာ့ ကင္မရာ ေရစိုမွာ စိုးတာနဲ႕ အေပၚထပ္ကို ခဏတက္ၿပီး ကင္မရာ သြားထားဖုိ႕ လုပ္ပါတယ္။ အေပၚထပ္က သံဘာဂ်ာတံခါးေတြက အကုန္ပိတ္ထားတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ကင္မရာကို သိမ္းထားေပးဖို႕ အေပၚထပ္ေကာ္ရီဒါက တစ္ေယာက္ကို တံခါးၾကားကေန ေပးထားလိုက္ပါတယ္။ သူက ေအာက္မွာ ျပန္သြားထိုင္ေပးဖို႕နဲ႕ ဘယ္သူကိုမွ မေျပာဖို႕ မွာလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႕ ေအာက္မွာ ပံုမပ်က္ ျပန္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ အေပၚမွာ ေရပက္ကစားဖို႕ ျပင္ဆင္ေနပံုက တကယ့္တိုက္ပြဲႀကီးတစ္ခုကို ဆင္ႏြဲေတာ့မလိုပါပဲ။ ျမန္မာျပည္က ေရပူေပါင္းလို႕ ေရအထုပ္ေတြက ေကာ္ရီဒါတစ္ေလွ်ာက္မွာ အမ်ားႀကီး ခ်ထားၿပီးသား။ ေရပိုက္ေတြကလည္း အဆင္သင့္ သြယ္ထားၿပီးၿပီ။ ေအာက္မွာလည္း ဟိုနားတစ္စု ဒီနားတစ္စု ေရထုပ္ေတြနဲ႕ ေနရာယူေနၾကၿပီ။ ကြင္းအလည္မွာ ထိုင္ေနတဲ့သူေတြကေတာ့ ဘာမွမသိရွာၾကဘူး။ အေပၚကၾကည္႕ရင္ အတိုင္းသား ျမင္ေနရလို႕သာ ဘယ္လိုေနရာယူလဲ ဆိုတာ သိၾကတာ။ ေမးခြန္းလႊာကို အေျဖတိုက္ၿပီးတာနဲ႕ လက္ခုပ္ေတြ တီးၾကပါေလေရာ။ မၾကာပါဘူး လက္ပစ္ဗံုးေတြ ပစ္သလို ေရထုပ္ေတြ တစ္ထုပ္ၿပီး တစ္ထုပ္ စည္း၀ိုင္းထဲကို ၀င္လာၾကပါေလေရာ။ အဲဒီေတာ့မွ ထေျပးၾက ျပဳၾက လုပ္ေပမယ့္ အေတာ္ေလးကို ရႊဲကုန္ၾကပါၿပီ။ အေပၚက ေရပိုက္ေတြကလည္း သႀကၤန္က်တဲ့အတိုင္း ဟိုလူ႕ကို ထိုး ဒီလူ႕ကို ထိုး တရစပ္ကို ေရေတြရြဲေအာင္ ပက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ေရခြက္ေတြ ေရပံုးေတြယူၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ေရပက္ကစားၾကတာ ည ၁၀ နာရီထိ ထုိးသြားပါတယ္။ ကမ့္တစ္ခုလံုးလည္း ေအာ္ဟစ္ဆူညံ ပြက္ေလာကို ရိုက္ေနေတာ့တာပါပဲ။
ပံု။ ။ မီးပန္းေတြေဖာက္ၿပီး ေမြးေန႕ပြဲက်င္းပေနစဥ္။
ေရသဘင္ပြဲၿပီးေတာ့ အားလံုး ေရမိုးခ်ိဳးၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ပြဲမၿပီးခင္ကတည္း အေပၚထပ္တက္ၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးေနၾကၿပီ။ အဲဒါနဲ႕ က်န္တဲ့လူေတြလည္း ေရခ်ိဳးခန္း အားတာနဲ႕ ၀င္ခ်ိဳးၾကေပါ့။ ေရခ်ိဳးလို႕ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္က လာအေၾကာင္းၾကားပါတယ္။ ဒီေန႕ ကမ့္ထဲမွာ ေမြးေန႕ပြဲ တစ္ခုရိွလို႕ အ၀တ္စားလဲၿပီးရင္ ကန္တင္းကို ဆင္းလာခဲ့ပါတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေမြးေန႕ရွင္ကို အံၾသသင့္ေအာင္ လုပ္မွာျဖစ္လို႕ အသံေတြ မထြက္ၾကပါနဲ႕တဲ့။ အဲဒါနဲ႕ အေတာ္မ်ားမ်ား ေရမိုးခ်ိဳး အ၀တ္စားလဲၿပီး ေအာက္ကို ဆင္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေအာက္မွာ ပူေဖာင္းေတြ မႈတ္ၿပီးခ်ည္.. မီးပန္းေတြ လက္ထဲမွာ အဆင္သင့္ကိုင္ထားၿပီး အသင့္အေနအထားနဲ႕ ေစာင့္ေနၾကပါတယ္။ ေမြးေန႕ကိတ္မုန္႕ႀကီးလည္း ဖေယာင္းတုိင္ေတြ စိုက္ထားၿပီး စားပြဲေပၚမွာ တင္လို႕ေပါ့။ အားလံုးအဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႕ ေအာက္ထပ္ကန္တင္းတစ္ခုလံုးကို မီးအေမွာင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေမြးေန႕ရွင္ကို သူ႕ညီမငယ္က သြားေခၚလာပါတယ္။ ဟုိတစ္ေယာက္က ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႕ ပါလာရတာေပါ့။ ေအာက္ေရာက္ေတာ့လည္း လူေတြေတာ့ ေတြ႕တယ္... မီးေမွာင္ေနတာနဲ႕ ဘာမွ မသဲကြဲဘူးေလ။ စားပြဲနား ေရာက္လာေတာ့မွ မီးပန္းေတြ ေဖာက္ၿပီး ႀကိဳဆိုၾကတယ္။ ဖေယာင္းတိုင္လည္း မီးထြန္းလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ သူ႕ေမြးေန႕ကို လုပ္ေပးမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ ေမြးေန႕သီခ်င္းေတြ သီဆိုၾကၿပီး ဖေယာင္းတိုင္ကို မီးမႈတ္... ကိတ္မုန္႕ႀကီးကို ခြဲစားၾကပါေတာ့တယ္။ ကိတ္မုန္႕အျပင္ ကန္တင္းမွာက မုန္႕ေတြ အေအးေတြ အစံုလုပ္ေပးထားေတာ့ ညလည္စာကို ထပ္စားၾကရတာေပါ့။ ကမ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးည ျဖစ္ေလေတာ့ လူငယ္အမ်ားစုကေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ အုပ္စုလိုက္ စကားေဖာင္ဖြဲ႕ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီပြဲေလးၿပီးေတာ့ ည ၁ နာရီ ထိုးေနၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အေပၚထပ္ကို တက္လာၿပီး အိပ္ဖို႕ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္။။ အေတာ္ေလးကို ပင္ပန္းေနၿပီျဖစ္တဲ့ တခ်ိဳ႕တေလသာ အိပ္ရာ၀င္ၾကတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဇရာက စကားေျပာေနေတာ့ အိပ္ရာ၀င္ကို ၀င္မွ ရေတာ့မွာမို႕လို႕ အိပ္ရာ ၀င္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ လူငယ္ကမ့္ ၂၀၀၇ ရဲ႕ ဒုတိယေန႕တစ္ေန႕ ကုန္ဆံုးခဲ့ျပန္ပါၿပီ။
No comments:
Post a Comment