Small irony of past YIT

၀ုိင္အိုင္တီေခတ္က ေက်ာင္းသူမ်ားနဲ႕ ေက်ာင္းသားမ်ား တစ္ဘက္နဲ႕တစ္ဘက္ ေနာင္ေျပာင္က်ီစယ္တဲ့ ရယ္ေမာစရာ သံခ်ပ္ကေလးေတြကို မစႏၵာရဲ႕ ဂ်ီေဟာသူ စာအုပ္ထဲက ကူးယူေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ေပ်ာ္စရာေတြကို မႀကဳံလိုက္ၾကတဲ့ လိႈင္သာယာေက်ာင္းမွ ၀ိုင္တီယူ ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ လြမ္းစရာ အမွတ္တရတစ္ခုပါ။ ဘ၀အေမာ စိတ္ေသာကေတြကို ရယ္ေမာျခင္းနဲ႕ ေျပေပ်ာက္ပါေစဗ်ာ။

စက္မႈေက်ာင္းသား ေဂၚငမ္းေပြ၊
မိန္းမရွာေတာင္ ေရွာင္ဘူးဆိုပဲ။

------------------

(အႏွစ္ႏွစ္အလလက ေဆာက္ေနၿပီး မၿပီးႏိုင္ေသးေသာ စက္မႈေရကူးကန္ကို)

ဟိုေရွ႕က ကန္သာ ကန္သာ၊ စက္မႈကန္သာ
ကမၻာမွာ စံတင္ထား၊ အံ့ဖြယ္တစ္ပါး၊
ဘိုးဘြားမွ ေျမးျမစ္တီ ၿပီးလုပါၿပီ
ရာျပည္႕မီ ဒီကန္ထဲ ကူးရမလြဲ။

------------------

(စားမေကာင္းေသာ အေဆာင္ဟင္းမ်ားကို)

ဘဲဥျခမ္း ျဖဴတူတူ ... ဆားေရနဲ႕ကူ၊
စက္မႈသူ အမူတံုး၊ ဘဲဥနဲ႕ ဖံုး။

ဟိုမေလ ဒီမေလ ဟင္းခ်ိဳေရ ပန္းကန္ထဲ
ပိုက္က်ေရ ပူပူေႏြး ဆားကေလးနဲ႕တဲ့။

အရိရယ္ အရြဲရယ္ ေျခရိုးတဲ့ကြယ္ ...
လည္ေခ်ာင္းသြယ္၊ ေတာင္ပန္ကား၊ စက္မႈၾကက္သား။

ေဟာ ဒီမွာ ေဟာ ဒီမွာ အေခါက္မွာ အဆီေထြး
ေမႊးညိဳညိဳ၊ ပင္ခ်င္းယွက္၊ ၀က္ဟင္းတဲ့ေလး။

------------------

(လာသမွ်လူနာကို ေဆးထိုးလႊတ္ေသာ ေက်ာင္းမွ ဆရာ၀န္ကို)

မမႈပါ အို ငါ့ရွင္၊ အားနည္းလာရင္ ...
ဗီတာမင္ ေအ တူ ဇက္၊ ေဆးရံုကထြက္၊
၀မ္းကို႕စ္တဲ့ လံုးတစ္ရာ၊ ေဆးလာထိုးပါ၊
ဒို႕ ေဒါက္တာကိုလူေျဖာင့္ အပ္ႀကီးနဲ႕ေစာင့္။
၀မ္းကို႕စ္တဲ့ လံုးတစ္ရာ၊ ေဆးလာထိုးပါ၊
တင္ပါးမွာ ဘယ္ညာယွက္၊ ထိုင္ရခက္ခက္။

------------------

ႏွာေခါင္းပိတ္ မခံႏိုင္၊ ငုတ္တုတ္ရင္ဆုိင္၊
ရနံ႕ ႀကိဳင္ ထုိင္မရ၊ ဒို႕ အိမ္သာဗ်။

------------------

ေက်ာင္းသား။ တံခါးပိတ္လို႕ ၊ ဖ်ာလိပ္ကာ ... နတ္ေမးတာဟာ သူတို႕အက်င့္။
ေက်ာင္းသူ။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ က်ိတ္လို႕သာ ... ဂဏန္းတြက္တာ သူတို႕အက်င့္။

ေက်ာင္းသား။ ငါးပိေၾကာ္ ဆယ္ျပားဖိုး၊ ဆယ္ေယာက္တုိးတာ ၾကည္႕မေကာင္းဘူး။
ေက်ာင္းသူ။ ထမင္းစားခန္း ေယာင္မွား၀င္၊ ေငြမသြင္းရင္ ျပန္ထြက္ျပန္ထြက္။

ေက်ာင္းသား။ စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ ေဆြကလ်ာ ... ဒို႕တေတြဟာ ေမာင္ႏွမေတြပဲ။
ေက်ာင္းသူ။ ေမာင္ႏွမေတြမို႕၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ... ခင္မင္တာေတြ၊ ေျပာလို႕မဆံုး။