A silver liner

တိမ္မည္းညိဳတုိင္းမွာ ေငြနားကြပ္ရိွတယ္။ ဒုကၡတိုင္းမွာ ေျဖသိမ့္စရာတစ္ခုရိွတယ္တဲ့။ လပြတၱာမွာ လုပ္မယ့္ ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းမွာ အဆင္မေျပတာေတြ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီး ႀကံဳေတြ႕ရေပမယ့္ ကိုယ္ေတြ ရည္မွန္းထားရာကို အေရာက္ခ်ီတက္ဖို႕ တျဖည္းျဖည္း နီးစပ္လာပါၿပီ။ ေငြနားကြပ္ေတြ ျမင္လာရတယ္လို႕ပဲ ေျပာရမလားပဲ။

တေလာက ရန္ကုန္မွာ ငွားထားတဲ့ ရံုးခန္းကိစၥကို အေတာ္ေလး စကားေျပာလိုက္ရတယ္။ လကုုန္ခါနီး ၂၉ ရက္က်မွ အိမ္ရွင္ေတြ ျပန္ေနမွာျဖစ္လို႕ ၃၀ ရက္ေန႕ ခ်က္ခ်င္းဆင္းေပးပါတဲ့။ အဓိပၸါယ္ မရိွလုိက္တာဗ်ာ။ အိမ္ငွားတယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥမွာ ဆက္မငွားဘူးဆုိရင္ ခ်က္ခ်င္း ဆင္းခုိင္းလို႕ရတာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ။ ၁ လ ႀကိဳတင္ ေျပာမွ ရတာမ်ိဳးပါ။ ကိုယ္က ဆက္မငွားလည္း ၁ လ ႀကိဳေျပာရမယ္။ သူတုိ႕က ဆက္မငွားလည္း ၁ လ ႀကိဳေျပာရမယ္။ အဲဒီကိစၥကို အေခ်အတင္ အေတာ္ေလး ေျပာယူလိုက္ရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ဇူလိုင္လ ၁ လ ဆက္ငွားခြင့္ ရသြားတယ္။ ဇူလိုင္လကုန္ရင္ေတာ့ ေျပာင္းရမွာေပါ့။

သစ္ဆိုင္ကလည္း သစ္ဖိုးစရံေငြကို ေနာက္ထပ္ သိန္း ၃၀ ထပ္ေပးပါပဲ ဖုန္းဆက္ေျပာေနတယ္။ စရံက ၄ သိန္း တစ္ခါ ေပးထားေသးတယ္။ သူတို႕ဆီက ပစၥည္းေတာင္ မယူရေသးပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး လပြတၱာမွာ တာ၀န္ရိွသူေတြနဲ႕ သြားေရာက္ ညိွႏိႈင္းတဲ့အဖြဲ႕က ျပန္ေတာင္ မလာေသးဘူး။ ဘာလုပ္ျဖစ္မယ္မွန္း မေသခ်ာေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတုိ႕ကို သစ္ဖိုးစရံေငြ သိန္း ၃၀ ဘယ္ေပးထားႏိုင္အံုးမလဲ။ သူတုိ႕ကလည္း သစ္ေတြက ခြဲၿပီးသားျဖစ္ေနလို႕ ပိုက္ဆံ စရံထပ္ခ်ေပးပါတဲ့။ အဲဒါနဲ႕ ပိုက္ဆံ လက္ထဲ မရိွေသးဘူး ဆိုၿပီး ခဏ ေခၽြးသိပ္ထားရတယ္။ အဲဒီလို ရွင္းရတာလည္း ရိွေသးတယ္။ အဟ...

လပြတၱာက အိမ္ငွားခေတြကလည္း အေတာ္ေလးကို တက္ေနပါတယ္။ အစက ၂ သိန္း... ေနာက္ ၃ သိန္း။ အခု ေနာက္ဆံုး ငွားလိုက္တဲ့ ေစ်းႏႈန္းက ၅ သိန္းပါ။ အိမ္ေစ်းေတြ တက္တာလည္း မထူးဆန္းပါဘူး။ UN ေတြ၊ INGO ေတြက လပြတၱာမွာ ရံုးဖြင့္ဖို႕ အိမ္ေတြကို ေစ်းႀကီးေပး ငွားေနေတာ့ ေစ်းတတ္ၿပီေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြ ပိုင္တဲ့အိမ္ေတြ အခုလို ေစ်းေကာင္းရတာလည္း တစ္မ်ိဳးေကာင္းတယ္လို႕ ေတြးမိပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ အိမ္ကို ၂ လ ငွားဖို႕ စီစဥ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ကိုညီလင္းဆက္တုိ႕ ကူညီေပးလို႕ အဲဒီအိမ္ကို ရတာပါ။

ပထမတစ္ေခါက္ လပြတၱာကို သြားတုန္းက ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ စကားေျပာခဲ့တဲ့ ဗ်ဴဟာမႈးက အခုမရိွေတာ့ဘူး။ ေနာက္ထပ္ ဗ်ဴဟာမႈးအသစ္တစ္ေယာက္ ေရာက္ေနပါတယ္။ အစတုန္းက ဗ်ဴဟာမႈးနဲ႕ ေတြ႕ခြင့္ မရေသးဘူး။ ဗိုလ္ႀကီးတစ္ဦးနဲ႕ပဲ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာ ဗိုလ္ႀကီးက စီစဥ္ေပးလို႕ ဗ်ဴဟာမႈးနဲ႕ ေတြ႕ခြင့္ရပါတယ္။

အခုတစ္ေခါက္ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ဗ်ဴဟာမႈးအသစ္လည္း သေဘာေကာင္းပါတယ္။ ေအးေဆးပါပဲ။ သူက... မင္းတို႔ ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ လုိအပ္တဲ႔ေနရာမွာ ေဆာက္လုပ္မွာဆုိရင္ တစ္ခုေလာက္ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္တဲ႔။ လပြတၱာျမိဳ႕အစပ္ ေခ်ာင္က်ိဳေခ်ာင္ၾကားက ရပ္ကြက္ေလးေတြရဲ႕ စာသင္ေက်ာင္းေတြ ပ်က္စီးျပီး အခုခ်ိန္အထိ ျပန္မျပင္နိုင္ေသးပါဘူးတဲ႔။ ေက်ာင္းကုိ ျပင္ဖုိ႔ စီစဥ္ေနေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္မွာ အိမ္သာကိုေတာ႔ ဘယ္သူမွ လာမလွဴေသးဘူးတဲ႔။ အဲဒါ မင္းတို႔ လုပ္ေပးနုိင္ရင္ ပုိအဆင္ေျပမယ္လို႔... ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေျပာပါတယ္။

အဲဒါနဲ႕ ဗ်ဴဟာမႈးေျပာတဲ႔ စာသင္ေက်ာင္းေတြကို သြားၾကည္႔ေတာ႔ အမွန္တကယ္လည္း အိမ္သာေတြ လုိအပ္ေနပါတယ္။ ေက်ာင္းေတြက လပြတၱာၿမိဳ႕မွာသာဆုိတာပါ တကယ္႔ ရြာေလးေတြအတိုင္း အေ၀းၾကီး သြားရတာပါ။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဗ်ဴဟာမႈးက ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အမ်ားသံုးအိမ္သာ ေလးလံုးတြဲေတြ ေဆာက္ခြင္႔ျပဳပါတယ္။ ဗ်ဴဟာမႈးက ေနာက္ထပ္ ေျပာေသးတာက... မင္းတုိ႔ လွဴတယ္ဆုိရင္ ၾကိဳက္တဲ႔ေနရာမွာ ၾကိဳက္သလို လွဴဒါန္းလုိ႔ ရပါတယ္။ အခု အဘေျပာတာကေတာ႔ တကယ္လိုအပ္ေနလို႔ လုပ္ေပးေစခ်င္တာပါတဲ႔။ ေက်ာင္းေတြမွာ အိမ္သာ ေဆာက္လုပ္ျပီးလို႔ ဘတ္ဂ်က္ရွိေသးရင္လဲ အျခားလိုအပ္တဲ့ေနရာေတြ ရြာေတြမွာ ထပ္ေဆာက္ေပါ႔။ လိုအပ္တဲ႔ အကူအညီ ရွိရင္လည္း ေျပာေပါ႔တဲ႔။

အင္း... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္... လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာမွာ လိုအပ္သလို ျဖည္႕ဆည္းေပးဖုိ႕က အဓိကပဲေလ။ အခုလက္ရိွ ဘတ္ဂ်က္အရ ၄ လံုးတြဲ အိမ္သာ ၁၈ လံုးအထိ ေဆာက္ဖို႕ စီစဥ္ေနပါၿပီ။ ၁ လံုးစီေရမယ္ဆိုရင္ ၇၂ လံုးေပါ့။ အခုခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းတက္ေနရၿပီျဖစ္တဲ့ ကေလးေတြအတြက္ အိမ္သာလိုေနတဲ့ ေက်ာင္းေတြကို အိမ္သာေတြ ေဆာက္ေပးၿပီးရင္ အဲဒီလို အိမ္သာလိုအပ္တဲ့ အျခားရြာေတြမွာ ဆက္လက္ တည္ေဆာက္ေပးဖို႕ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႀကိဳးစားၾကအံုးမွာေပါ့ဗ်ာ။

တိမ္မည္းညိဳေတြမွာ ေငြနားကြပ္ေလးေတြ ျမင္ရေတာ့လည္း စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။