ဘာလိုလုိနဲ႕ ၀၈-၀၈-၀၈ ကို တစ္ခါ ေရာက္လာျပန္ၿပီ။ ေရွ႕ႏွစ္တံုးကေတာ့ ၀၇-၀၇-၀၇ ေပါ့။ ခုနစ္ သံုးလံုး ဆံုတဲ့အေခါက္တုန္းက လပ္ကီးဆဲဗင္း ဆိုၿပီး အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ မဂၤလာပြဲေတြ က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီႏွစ္ ရွစ္သံုးလံုး ဆံုတဲ့ႏွစ္မွာ တရုတ္ေတြက မဂၤလာပြဲေတြ လုပ္ၾကျပန္ပါတယ္။ ၈ ဂဏန္းက စီးပြါးတိုးတက္တယ္လုိ႕ ယူဆထားၾကပံုပါပဲ။
ဒီႏွစ္မွာ ၀၈-၀၈-၀၈ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ၈ ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုကေတာ့ ႏွစ္ ၂၀ ျပည္႕ၿပီေပါ့။ ၈၈၈၈ မွာ ေမြးတဲ့သူလည္း အခုဆို အသက္ ၂၀ ရိွၿပီေပါ့။ ၈၈ တုန္းက ၀ါးပြင့္ေတြ ပြင့္တယ္တဲ့။ အခု ၂၀၀၈ မွာလည္း ခ်င္းျပည္မွာ ၀ါးပြင့္ေတြ ပြင့္ေနျပန္ၿပီ။ ေနၾကတ္တာေတြ။ ျမန္မာလကြယ္ရက္ ၂ ရက္ အဂၤလိပ္လ တစ္လထဲမွာ ရိွေနတာေတြ။ အင္း... စံုပလံုကို စိေနတာပါပဲ။ ေဗဒင္ကိန္းခန္းေတြအရ ေသြးထြက္သံယိုေတြ ျဖစ္မယ္လို႕ ေျပာတဲ့စကားေတြ ရိွသလို အဲဒါေတြကို အယူသည္းၿပီး စိုးရိမ္လြန္ေနၾကတဲ့ လူေတြကလည္း ရိွေနပါတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြဘက္ကလည္း ဟုတ္ေသာ္ရိွ... မဟုတ္ေသာ္ရိွ... လံုၿခံဳေရးေတြ အထူးတင္းက်ပ္ထားလို႕ ဓါတ္တိုင္တစ္တုိင္ျခားစီမွာ လက္နက္ကိုင္ ရဲတစ္ေယာက္စီ တာ၀န္ခ်ထားေၾကာင္း ရန္ကုန္က သူငယ္ခ်င္းေတြ လွမ္းေျပာျပလို႕ ၾကားရျပန္တယ္။ ဒီမိုး ဒီေလနဲ႕ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီး ေမွ်ာ္တုိင္း ေ၀း... ေနအံုးမွာပါ။
ဒီႏွစ္ ၀၈-၀၈-၀၈ မွာေတာ့ ၂၀၀၈ တရုတ္ ေပက်င္း အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ ဖြင့္ပဲြကို က်င္းပပါတယ္။ ကမာၻတစ္၀ွန္းက ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြ တက္ေရာက္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အေမရိကန္သမၼတ ျပင္သစ္သမၼတတို႕ကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ စကၤာပူ လီကြမ္းယူလည္း ဖြင့္ပြဲကို တက္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ ေပက်င္း အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ကို တရုတ္သမၼတ ဟူက်င္ေတာင္က ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီအိုလံပစ္ပြဲေတာ္မွာ ႏိုင္ငံေပါင္း ၂၀၄ ႏိုင္ငံက အားကစားသမားေပါင္း ၁၁၀၂၈ ဦးက အဓိက အားကစားနည္း ၂၈ မ်ိဳးမွာ ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမွာပါ။ တရုတ္ႏိုင္ငံအေနနဲ႕ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ အိမ္ရွင္အျဖစ္ ၂၀၀၁ ခု ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္ေန႕မွာ ေရြးခ်ယ္ခံရတာပါ။ အိမ္ရွင္အျဖစ္ ေလွ်ာက္ထားတဲ့ တုိရန္တို၊ ပဲရစ္၊ အီစတန္ဘူးလ္၊ အိုစကာေတြနဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး မဲအသာနဲ႕ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရတာပါ။ တရုတ္လူမ်ိဳးေတြကေတာ့ ၂၀၀၈ ေပက်င္း အိုလံပစ္ပြဲေတာ္အတြက္ အေတာ္ေလးကို ဂုဏ္ယူေနၾကတာကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ဖြင့္ပြဲကိုလည္း အေတာ္ေလး ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေအာင္ အစြမ္းကုန္ ျပင္ဆင္ထားတာ ေတြ႕ရမွာပါ။
ဒီႏွစ္ ၀၈-၀၈-၀၈ မွာ တစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္ အမွတ္တရ ေမြးေန႕ဆုေတာင္းေလး မတင္ျဖစ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ေမြးေန႕ကဒ္ေလးလည္း မပို႕ျဖစ္ပါဘူး။ ေမြးေန႕တိုင္း ေမြးေန႕ကဒ္ေလး ပို႕ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီႏွစ္မွာ ေမြးေန႕ကဒ္ ပို႕ရမလား... မပို႕ရဘူးလားေပါ့။ ခ်ီတံုခ်တံု ဒြိဟျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္အစံုမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႕ ခက္ေနပါတယ္။ ႏွလံုးသားနဲ႕ ဦးေႏွာက္ လြန္ဆြဲတဲ့ပြဲမွာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဦးေႏွာက္ကို အႏိုင္ေပးထားပါတယ္။ မြန္းက်ပ္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို အလုပ္ထဲမွာ ႏွစ္ျမွဳပ္ထားၿပီး အထီးက်န္ ဆန္တဲ့ ဘ၀ခရီးလမ္းကို ပဲ့ကိုင္ရွင္ မရိွပဲ ရြက္လြင့္ျဖတ္သန္းဖို႕ ႀကိဳးစားရမွာပါပဲ။ လြမ္းစရာရိွရင္ နာစရာနဲ႕ ေျဖဆုိလို႕ ေျဖဖို႕ ႀကိဳးစားေပမယ့္ နာစရာေတြတုိင္းမွာ လြမ္းစရာေလးေတြ ရိွေနျပန္ေရာ။ ဘ၀ဆိုတာ ပန္းခင္းလမ္း မဟုတ္ဘူး ဆိုေတာ့လည္း... ရင္ဆုိင္ရဲရဲေပါ့။ မိုးရဲရင္... ေဆာင္းရဲရမယ္ေလ။ အဲ... သူက ႏွင္းဆိုေတာ့ ေဆာင္း ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္က ဇူလိုင္ဆိုေတာ့ မိုးေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ျပန္ေျပာင္းလိုက္မယ္ဗ်ာ။ ေဆာင္းရဲရင္... မိုးရဲရမယ္။ အဟက္...
ဒီႏွစ္ ၀၈-၀၈-၀၈ ည ၁၀ နာရီမွာ ဦးေလးအႀကီး ဆံုးသြားေၾကာင္း ဖုန္း၀င္လာပါတယ္။ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ဘီပိုးကေန အသည္းကင္ဆာ ျဖစ္ၿပီး ဆံုးပါးသြားတာပါ။ သူ ဘီပိုးေၾကာင့္ ေဆးရံုတက္တဲ့ အခ်ိန္က ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ မွာပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ အာရွေတာ္၀င္ေဆးရံုသြား လူနာၾကည္႕ရင္း အျပန္လမ္းမွာ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ေရာဂါပိုးအေၾကာင္း ျမန္မာျပည္လူထု သိရွိေအာင္ လုပ္ၾကမယ္ဆုိၿပီး ေတာက်ီးကန္း အဖြဲ႕ေလး စတင္ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ေတာက်ီးကန္းအဖြဲ႕ စတင္ဖြဲ႕တည္ခဲ့ရာ ပင္မျမစ္ဖ်ားတစ္ခုျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဦးေလးကေတာ့ အခုေတာ့ ဘ၀တစ္ပါး ေျပာင္းသြားပါၿပီ။ ေတာက်ီးကန္းေလး ကေတာ့ ၂ ႏွစ္သားရိွသြားပါၿပီ။ ၂ ႏွစ္ဆိုတဲ့ ကာလမွာ အခက္အခဲ အတားအဆီး အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ရင္ဆုိင္ၿပီး ေက်ာ္ျဖတ္ေနပါတယ္။
ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.....
၂၀၀၈ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႕... ၀၈-၀၈-၀၈ မွတ္တမ္းေလးတစ္ခုပါ။
ဒီႏွစ္မွာ ၀၈-၀၈-၀၈ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ၈ ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုကေတာ့ ႏွစ္ ၂၀ ျပည္႕ၿပီေပါ့။ ၈၈၈၈ မွာ ေမြးတဲ့သူလည္း အခုဆို အသက္ ၂၀ ရိွၿပီေပါ့။ ၈၈ တုန္းက ၀ါးပြင့္ေတြ ပြင့္တယ္တဲ့။ အခု ၂၀၀၈ မွာလည္း ခ်င္းျပည္မွာ ၀ါးပြင့္ေတြ ပြင့္ေနျပန္ၿပီ။ ေနၾကတ္တာေတြ။ ျမန္မာလကြယ္ရက္ ၂ ရက္ အဂၤလိပ္လ တစ္လထဲမွာ ရိွေနတာေတြ။ အင္း... စံုပလံုကို စိေနတာပါပဲ။ ေဗဒင္ကိန္းခန္းေတြအရ ေသြးထြက္သံယိုေတြ ျဖစ္မယ္လို႕ ေျပာတဲ့စကားေတြ ရိွသလို အဲဒါေတြကို အယူသည္းၿပီး စိုးရိမ္လြန္ေနၾကတဲ့ လူေတြကလည္း ရိွေနပါတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြဘက္ကလည္း ဟုတ္ေသာ္ရိွ... မဟုတ္ေသာ္ရိွ... လံုၿခံဳေရးေတြ အထူးတင္းက်ပ္ထားလို႕ ဓါတ္တိုင္တစ္တုိင္ျခားစီမွာ လက္နက္ကိုင္ ရဲတစ္ေယာက္စီ တာ၀န္ခ်ထားေၾကာင္း ရန္ကုန္က သူငယ္ခ်င္းေတြ လွမ္းေျပာျပလို႕ ၾကားရျပန္တယ္။ ဒီမိုး ဒီေလနဲ႕ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီး ေမွ်ာ္တုိင္း ေ၀း... ေနအံုးမွာပါ။
ဒီႏွစ္ ၀၈-၀၈-၀၈ မွာေတာ့ ၂၀၀၈ တရုတ္ ေပက်င္း အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ ဖြင့္ပဲြကို က်င္းပပါတယ္။ ကမာၻတစ္၀ွန္းက ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြ တက္ေရာက္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အေမရိကန္သမၼတ ျပင္သစ္သမၼတတို႕ကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ စကၤာပူ လီကြမ္းယူလည္း ဖြင့္ပြဲကို တက္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ ေပက်င္း အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ကို တရုတ္သမၼတ ဟူက်င္ေတာင္က ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီအိုလံပစ္ပြဲေတာ္မွာ ႏိုင္ငံေပါင္း ၂၀၄ ႏိုင္ငံက အားကစားသမားေပါင္း ၁၁၀၂၈ ဦးက အဓိက အားကစားနည္း ၂၈ မ်ိဳးမွာ ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမွာပါ။ တရုတ္ႏိုင္ငံအေနနဲ႕ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ အိမ္ရွင္အျဖစ္ ၂၀၀၁ ခု ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္ေန႕မွာ ေရြးခ်ယ္ခံရတာပါ။ အိမ္ရွင္အျဖစ္ ေလွ်ာက္ထားတဲ့ တုိရန္တို၊ ပဲရစ္၊ အီစတန္ဘူးလ္၊ အိုစကာေတြနဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး မဲအသာနဲ႕ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရတာပါ။ တရုတ္လူမ်ိဳးေတြကေတာ့ ၂၀၀၈ ေပက်င္း အိုလံပစ္ပြဲေတာ္အတြက္ အေတာ္ေလးကို ဂုဏ္ယူေနၾကတာကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ဖြင့္ပြဲကိုလည္း အေတာ္ေလး ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေအာင္ အစြမ္းကုန္ ျပင္ဆင္ထားတာ ေတြ႕ရမွာပါ။
ဒီႏွစ္ ၀၈-၀၈-၀၈ မွာ တစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္ အမွတ္တရ ေမြးေန႕ဆုေတာင္းေလး မတင္ျဖစ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ေမြးေန႕ကဒ္ေလးလည္း မပို႕ျဖစ္ပါဘူး။ ေမြးေန႕တိုင္း ေမြးေန႕ကဒ္ေလး ပို႕ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီႏွစ္မွာ ေမြးေန႕ကဒ္ ပို႕ရမလား... မပို႕ရဘူးလားေပါ့။ ခ်ီတံုခ်တံု ဒြိဟျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္အစံုမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႕ ခက္ေနပါတယ္။ ႏွလံုးသားနဲ႕ ဦးေႏွာက္ လြန္ဆြဲတဲ့ပြဲမွာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဦးေႏွာက္ကို အႏိုင္ေပးထားပါတယ္။ မြန္းက်ပ္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို အလုပ္ထဲမွာ ႏွစ္ျမွဳပ္ထားၿပီး အထီးက်န္ ဆန္တဲ့ ဘ၀ခရီးလမ္းကို ပဲ့ကိုင္ရွင္ မရိွပဲ ရြက္လြင့္ျဖတ္သန္းဖို႕ ႀကိဳးစားရမွာပါပဲ။ လြမ္းစရာရိွရင္ နာစရာနဲ႕ ေျဖဆုိလို႕ ေျဖဖို႕ ႀကိဳးစားေပမယ့္ နာစရာေတြတုိင္းမွာ လြမ္းစရာေလးေတြ ရိွေနျပန္ေရာ။ ဘ၀ဆိုတာ ပန္းခင္းလမ္း မဟုတ္ဘူး ဆိုေတာ့လည္း... ရင္ဆုိင္ရဲရဲေပါ့။ မိုးရဲရင္... ေဆာင္းရဲရမယ္ေလ။ အဲ... သူက ႏွင္းဆိုေတာ့ ေဆာင္း ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္က ဇူလိုင္ဆိုေတာ့ မိုးေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ျပန္ေျပာင္းလိုက္မယ္ဗ်ာ။ ေဆာင္းရဲရင္... မိုးရဲရမယ္။ အဟက္...
ဒီႏွစ္ ၀၈-၀၈-၀၈ ည ၁၀ နာရီမွာ ဦးေလးအႀကီး ဆံုးသြားေၾကာင္း ဖုန္း၀င္လာပါတယ္။ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ဘီပိုးကေန အသည္းကင္ဆာ ျဖစ္ၿပီး ဆံုးပါးသြားတာပါ။ သူ ဘီပိုးေၾကာင့္ ေဆးရံုတက္တဲ့ အခ်ိန္က ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ မွာပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ အာရွေတာ္၀င္ေဆးရံုသြား လူနာၾကည္႕ရင္း အျပန္လမ္းမွာ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ေရာဂါပိုးအေၾကာင္း ျမန္မာျပည္လူထု သိရွိေအာင္ လုပ္ၾကမယ္ဆုိၿပီး ေတာက်ီးကန္း အဖြဲ႕ေလး စတင္ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ေတာက်ီးကန္းအဖြဲ႕ စတင္ဖြဲ႕တည္ခဲ့ရာ ပင္မျမစ္ဖ်ားတစ္ခုျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဦးေလးကေတာ့ အခုေတာ့ ဘ၀တစ္ပါး ေျပာင္းသြားပါၿပီ။ ေတာက်ီးကန္းေလး ကေတာ့ ၂ ႏွစ္သားရိွသြားပါၿပီ။ ၂ ႏွစ္ဆိုတဲ့ ကာလမွာ အခက္အခဲ အတားအဆီး အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ရင္ဆုိင္ၿပီး ေက်ာ္ျဖတ္ေနပါတယ္။
ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.....
၂၀၀၈ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႕... ၀၈-၀၈-၀၈ မွတ္တမ္းေလးတစ္ခုပါ။
4 comments:
Congrats !
Happy 2nd Anniversary Raven BC!
Cheers !
ဦးေလးဆံုးသြားတယ္ဆိုလို႕ စိတ္မေကာင္းပါ၊ အလြမ္းေပၚစိတ္မေကာင္းစရာေတြဆင့္ျပီး အမွတ္တရေတြမ်ားေနျပီေပါ့ ၀၈-၀၈-၀၈က
ေတာကီ်းကန္း အဖြဲ ့ပိုမိုေအာင္ျမင္ပါေစ..
www.saundoo.blogspot.com
8 ရက္ေန႕က သတိရတယ္.. ဒါေပမယ့္ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ေနပါေစ ဆိုၿပီး လွမ္းမစ ေတာ့တာ။ ခုေတာ့ ပို႕စ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ့ တို႕ထိထားသကိုး..။
ဒီလိုပါပဲေလ ...
Post a Comment