.:: Download Myanmar Font (WinKalaw New Version) HERE ::.

Thursday, August 14, 2008

Man and Coat

လူနဲ႕အက်ၤ ီ

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ငယ္ငယ္တုန္းက အျဖဴေရာင္ အက်ၤ ီေလးကို
တကယ္စိတ္စြဲႏွစ္သက္စြာ အၿမဲတမ္း ၀တ္တတ္တယ္ (ဒီလုိနဲ႕)
အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္ခဲ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အရြယ္ေရာက္ၿပီ
ျဖဴစင္လွေသာ အက်ၤ ီေလး ၀တ္ဖို႕ရွက္လာတယ္

လူ ရယ္ ေခၚႏိုင္တဲ့အခါ နာက်င္တတ္ၿပီး စိတ္မွာ
ျပန္လည္ေလွ်ာ္ဖြတ္ မရေတာ့ဘူး ဘ၀က ညစ္ပတ္တယ္
အမွန္ကိုလည္း မျမင္ႏိုင္ေသးေတာ့ ဒီအညစ္အေၾကးေတြ စြန္းဆဲ
ျဖဴစင္လွေသာ အက်ၤ ီေလး မင္းအတြက္ အားနာတယ္

အက်ၤ ီျဖဴျဖဴေလးရယ္ မင္းေလာက္ တုိ႕ မသန္႕စင္တယ္
စိတ္မွာ ဒီအညစ္အေၾကးေတြ ေဆးေၾကာလိုက္ခ်င္တယ္
လိပ္ျပာမလံုခ်င္ဘူးကြယ္ အျဖဴေရာင္ျမင္ရင္ ရင္မွာနာက်င္ခဲ့

တခါတရံ ျမင္ႏိုင္လိမ့္မယ္ အျဖဴေရာင္ အက်ၤ ီေအာက္မွာ
နာက်င္ညစ္ေထး စြန္းေပေသာ ဘ၀တစ္ခု ရိွေနတယ္။



ကိုငွက္ႀကီးေရ...
အခုတေလာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္
အက်ၤ ီျဖဴေလးကို လြမ္းမိေနတယ္ဗ်ာ။
၁၄.၈.၂၀၀၈

Image Credit: http://www.htooeainthin.com/

6 comments:

ကုိ႐ုပ္ဆုိး said...

ညီေရ ... အကုိလည္း အဲဒီအကႌ်အျဖဴေရာင္ေလးကုိ လြမ္းတယ္ကြ။ ဒါေပမယ့္ ထုတ္မ၀တ္ရဲေလာက္ေအာင္ အက်ႌမွာ အစြန္းအထင္းေတြ မ်ားေနၿပီကြာ။ :(

ခင္မင္းေဇာ္ said...

ကိုဇူလိုင္ေရ..
အမကေတာ့ ထူးအိမ္သင္ သတိတရပို႕စ္ကို မေရးေတာ့ဘူးလို႕ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။
တကယ္ေတာ့ အမေရးမယ္ဆိုရင္....
မေရးေတာ့တာပဲ ေကာင္းပါတယ္..
ဒီမွာပဲ ရင္လာဖြင့္လိုက္မယ္... တကယ့္ကို သတိရတယ္..

JulyDream said...

ကိုရုပ္ဆိုးေရ..
ဒီလိုပါပဲ... အသက္ေတြ ႀကီးလာသလို ဘ၀ခရီးလမ္းမွာ ၀တ္ခဲ့တဲ့ အက်ၤ ီျဖဴေလးမွာ အစြန္းအထင္းေတြလည္း မ်ားလာၾကပါတယ္။ လြမ္းလက္စနဲ႕ ဆက္ လြမ္းၾကတာေပါ့ဗ်ာ။

ဘာျဖစ္လို႕လဲဟင္... မခင္မင္းေဇာ္...
ေရးစရာရိွရင္ ေရးပါဗ်ာ။ မေရးပဲနဲ႕ေတာ့ မေနပါနဲ႕အံုး။ သတိရရင္ ရသလိုေလး ရပါဗ်ာ။ အားေပးေနပါတယ္။

diLo said...

hiin..me too bro

Unknown said...

ဂ်ပ္ဆင္ထိပ္က လရိပ္ျပာကို လြမ္းမိတယ္။

JulyDream said...

ဒီလိုပါပဲဗ်ာ။ လြမ္းတတ္တဲ့လူေတြ အတြက္ ကိုငွက္ သီခ်င္းေတြက လြမ္းစရာေလးပါပဲ။