Unsecured Air

လိမၼာတယ္ ေတာ္တယ္ ေကာင္းတယ္ ျမင္ေနတဲ့သူေတြအတြက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အေမာင္ဇူလိုင္ ဆိုးသြမ္းတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ အူေၾကာင္ေၾကာင္လည္း လုပ္တတ္ပါတယ္။ ဂြတီးဂြက်ေနတာလည္း ရိွပါတယ္။ ဘုကလန္႕နဲ႕ ရိုက္ခ်င္စရာ ေကာင္းေအာင္လည္း ေျပာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသားလြတ္ အထင္ႀကီးေတာ္ မမူၾကပါနဲ႕။ မေကာင္းတာေတြလည္း ေရးခ်င္လာလို႕ ေရးပါအံုးမယ္။ မိတ္ပ်က္ေပါင္းလည္း မနည္းပါဘူး။ လူမုန္းလည္း ခံရပါတယ္။ ကြယ္ရာမွာေရာ ေရွ႕တင္မွာေရာ အတင္းလည္း အေျပာခံရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြကို ဂရုမစိုက္တာ အခုအခ်ိန္္အထိပါပဲ။

ကရကဋ္တို႕ရဲ႕ ထံုးစံအရလို႕ပဲ ေျပာမိရင္ပဲ ေဗဒင္ရူးႀကီး ရူးေတာ့သည္လို႕ ကုန္းရုန္းေအာ္ေတာ့မယ့္သူေတြ ျမင္ေယာင္ေနပါတယ္။ ဒီလုိခံစားခ်က္နဲ႕ အမူအက်င့္ေတြကို 69 ဂဏန္းေကာင္ေတြပဲ လုပ္တတ္ၾကသလား တျခားရာသီခြင္ေတြေရာ လုပ္တတ္သလား ေသခ်ာေတာ့ မသိပါဘူး။ ကဲ... ထားလုိက္ပါေတာ့။ ေျပာခ်င္တာက စိတ္ထဲမွာ အလိုမက်တာမ်ိဳးျဖစ္လာေစတဲ့ ေနရာမွာ မိနစ္ပိုင္းေလးေတာင္ မေနတတ္ပဲ ေရွာင္ခြါသြားတတ္တဲ့ အက်င့္ေလးကို ေျပာခ်င္တာပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနား အေရးပါတဲ့ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္း ျဖစ္ေနပါေစ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရင္းႏွီးတဲ့သူပဲ ျဖစ္ပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ရင္ ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာနဲ႕ သည္းခံေအာင့္အီးၿပီး မေနတတ္ပါဘူး။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ရံုးမွာ ႏွစ္ပတ္လည္ ညစာစားပြဲလုပ္တယ္။ စကၤာပူရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ေဟာ္တယ္ႀကီးတစ္ခုမွာ လုပ္တဲ့ပြဲေပါ့။ ပိုက္ဆံ ေသာက္ေသာက္လဲ ကုန္ခံထားတဲ့ပြဲပဲ။ အဲဒီပြဲကို တက္ေရာက္မယ္လို႕ အားခဲထားၿပီး ေရာက္ေအာင္ သြားခဲ့တယ္။ ဟုိေရာက္ေတာ့ ကိုယ္နဲ႕ခ်ိန္းထားတဲ့ အသိေတြက အလွ်ိဳလွ်ိဳ ခံုေတြမွာ ထိုင္ေနၿပီ။ သူတုိ႕က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ေနမယ္ ေျပာထားၿပီးမွ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဟိုအသိက ေခၚ၊ ဒီအသိက ေခၚနဲ႕ စားပြဲ၀ိုင္းေတြမွာ ေနရာယူၿပီးေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕။ ဘယ္စားပြဲမွာ ထိုင္ရမွန္း မသိဘူး။ လြတ္ေနတဲ့ ၀ိုင္းေတြမွာက ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ မသိတဲ့ တျခားဌာနက ၀န္ထမ္းေတြ။ ကိုယ္နဲ႕ မသိတဲ့ မ်က္ႏွာစိမ္းေတြၾကားမွာ အထီးက်န္ဆန္ဆန္ ထိုင္ၿပီး ညဦးပိုင္းတစ္ခုကို အက်ိဳးမဲ့ျဖတ္သန္းဖို႕ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ အသိဆံုးပဲ။ လူေတာ မတိုးဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ အသာအယာ ျပန္ထြက္လာၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္။ ရံုးက အသိေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ပြဲလာသြားတယ္ဆိုတာပဲ သိခဲ့လိုက္တယ္။ ဘယ္စားပြဲမွာ ထိုင္ေနလဲ မသိခဲ့ဘူး။ အဲဒီတုန္းက တည္ခင္းတဲ့ ညစာေတြကို မစားျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ကံစမ္းမဲမွာ မဲေပါက္ၿပီး ဒစ္ဂ်စ္တယ္ကင္မရာတစ္လံုး လက္ေဆာင္ရခဲ့လိုက္တယ္။ အဲဒီကင္မရာေလးလည္း နာဂစ္တုန္းက လပြတၱာက မူလတန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ ထုပ္တန္းစာမိသြားလို႕ အနိစၥသေဘာနဲ႕ ကိစၥေခ်ာသြားပါၿပီ။

အဲဒီလိုပဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က လြတ္လပ္ေရးေန႕တုိင္း သူ႕အိမ္မွာ ဆြမ္းေကၽြးၿပီး အလွဴလုပ္တယ္။ ၀ိုင္တီယူက အရင္းႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြကို အဓိကထားၿပီး ဖိတ္တယ္။ ႏွစ္တုိင္းလည္း သူတုိ႕အလွဴကို သြားျဖစ္တယ္။ ငတ္ႀကီးက်ခ်င္လြန္းလို႕ သြားစားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စကားေတြ ေျပာခ်င္လို႕ပါ။ သူတုိ႕နဲ႕က ေက်ာင္းမွာလည္း ေတြ႕ၾကတယ္ ဆုိေပမယ့္ ကိုယ့္ေမဂ်ာနဲ႕ကိုယ္ အတန္းခ်ိန္ေတြက တူတာ မဟုတ္ေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆံုေတြဖို႕ဆိုတာ အေတာ္ခက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ အလွဴတစ္ခုမွာ မျမင္ခ်င္ မေတြ႕ခ်င္တဲ့ အေကာင္ေတြ ပါလာတယ္။ သူတုိ႕နဲ႕က စရိုက္ေတြ မတူလို႕ တမင္ေရွာင္ထားတာ။ အဲဒီပြဲမွာမွ တည္႕တည္႕ လာတိုးခဲ့တယ္။ ကဲ... ၾကာပါတယ္ကြာ။ ထျပန္ၾကမယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တစ္ဖြဲ႕လံုး ထျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ အလွဴရွင္မွာ မ်က္ႏွာေလးကို ငယ္လို႕။ မျပန္ၾကဖို႕ အတင္း လွမ္းဆြဲေပမယ့္လည္း ဘူးဆို ဖရံုမသီးၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေတြ ျပန္ခဲ့ၾကတာပါပဲေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အပ္နဲ႕ပဲ ထြင္းခဲ့လိုက္တယ္။ မဟုတ္ရင္ ပုဆိန္ေပါက္ေတြ လာေတာ့မယ္ေလ။

ဒီတစ္ေခါက္ ရန္ကုန္ျပန္တာကလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ မဂၤလာပဲြေတြကို တက္ဖုိ႕ပါ။ စကၤာပူက ႏွစ္တြဲ ျမန္မာျပည္ျပန္ၿပီး မဂၤလာေဆာင္သလို ရန္ကုန္က တစ္တြဲကလည္း မဂၤလာေဆာင္ၾကပါတယ္။ ေပါင္းသံုးပြဲ တက္မယ္ဆုိၿပီး ခြင့္ေတြတင္ ေလယာဥ္လက္မွတ္၀ယ္ ရန္ကုန္ျပန္ခဲ့လိုက္တယ္။ ပြဲေတြက ထပ္ေနေတာ့ ေန႕ပြဲ ညပြဲေတြ ခြဲတက္မယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္ပြဲထဲကို ေရာက္သြားေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အဆင္မေျပတာေတြ ရိွတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းပဲ အိမ္ကို လွည္႕ျပန္ခဲ့တယ္။ ထင္ထားတဲ့အတုိင္း ျဖစ္မလာတဲ့အခါ အလိုမက်မွဳေတြက ရိွစၿမဲပဲေလ။ မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ဆီးႀကိဳမွဳေတြလည္း ပါတာေပါ့။ ပြဲမွာ သတို႕သားနဲ႕ သတို႕သမီးေတာင္ ေရာက္မလာေသးဘူး။ သူတုိ႕ကို မႏွဳတ္ဆက္ရေသးေတာ့ မေကာင္းတတ္ပါဘူးေလ ဆုိၿပီး အိမ္ကေန ကားငွားၿပီး မဂၤလာပြဲကို ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဧည္႕သည္ေတြက စားႏွင့္ေသာက္ႏွင့္ေနၾကၿပီ။ သတို႕သား သတို႕သမီးရဲ႕ စားပြဲ၀ိုင္းကိုသြား စကားစျမည္ေျပာ လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ၿပီး ျပန္လွည္႕လာခဲ့တယ္။ မေကာင္းဘူးဆုိတာ သိေပမယ့္ ကိုယ့္ဒုကၡ ကိုယ္မရွာခ်င္ဘူး။ ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးေတြနဲ႕ မေနခ်င္ဘူး။

စိတ္ထဲမွာ မေပ်ာ္ရင္ မလံုၿခံဳဘူးလို႕ ထင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ တမင္တကာ မိတ္ပ်က္ေအာင္ လုပ္တာ မဟုတ္ေပမယ့္ မရည္ရြယ္ပဲ မိတ္ဖ်က္တတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို ခံစားနားလည္ သေဘာေပါက္တဲ့သူေတြ ရိွႏိုင္သလို ေသာက္ျမင္ကပ္ၿပီး အေခၚအေျပာ မလုပ္ခ်င္ေတာ့တဲ့သူေတြလည္း ရိွႏိုင္ပါတယ္။ အားလံုး ကိုယ့္သေဘာ ကိုယ္ေဆာင္ၾကတာျဖစ္လို႕ ဘာမွ အေထြအထူး မေျပာလိုပါ။ သေဘာရိွ ေနၾကပါ။ အဲ... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီလို အရိုးခံေလး ဆိုးပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။