ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ျပန္အလာကို မန္က်န္႕ႏြီေလး ေစာင့္ေနခဲ့တာ အခ်ိန္ေတြ တစ္လၿပီး တစ္လ ကုန္ဆံုးခဲ့ပါၿပီ။ မဟာတံတုိင္းႀကီး ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္မွာ ေဆာင္းရာသီရဲ႕ ၾကမ္းတမ္းမႈေတြ၊ အစာေရစာ ရွားပါးမႈေတြ စတာေတြကို ရြာကလူေတြ တဆင့္ ျပန္ေျပာျပလုိ႕ သူမ ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ ရာသီဥတုေအာက္မွာ ပင္ပန္းႀကီးစြာ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ ခ်စ္ခင္ပြန္းအတြက္ စိုးရိမ္ေသာက ေရာက္ေနရရွာတဲ့ မန္က်န္႕ႏြီေလးဟာ သူ႕ခင္ပြန္းဆီ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သြားၿပီး အ၀တ္ေတြ အစားအစာေတြ သြားပို႕မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီ ခရီးက တကယ္ေတာ့ နီးနီးေလး မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ဘယ္သူမွ မျပင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႕ သူမရဲ႕အေဖဟာ သူမကို သြားခြင့္ျပဳလုိက္ၿပီး အိမ္က အေစအပါးေတြကို အေဖာ္အျဖစ္ ထည္႕ေပးလိုက္ပါတယ္။
မန္က်န္႕ႏီြေလးဟာ ေတာအထပ္ထပ္ ေတာင္အသြယ္သြယ္ကို အဆင့္ဆင့္ ေက်ာ္ျဖတ္လာရသလို ျမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြကိုလည္း ကူးျဖတ္ရင္း မဟာတံတုိင္းႀကီး ေဆာက္လုပ္ေနတဲ့ တရုတ္ျပည္ေျမာက္ပိုင္းကို လာခဲ့ရပါတယ္။ ခရီးလမ္းမွာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈေတြ၊ ေဆာင္းရာသီရဲ႕ အေအးဒဏ္ေတြ၊ ေျခေထာက္ နာက်င္မႈေတြကို အံတုရင္း ခရီးဆက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မဟာတံတိုင္း ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္ထဲကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ဒါနဲ႕ ဟိုလူကို ေမး... ဒီလူကို ေမးနဲ႕ သူ႕ခင္ပြန္းအေၾကာင္းကို စံုစမ္းရွာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သတင္းေကာင္း မၾကားရရွာပဲ သတင္းဆိုးႀကီးကသာ သူမကို ဆီးႀကိဳေနပါတယ္။ ပင္ပန္းဆင္းရဲတဲ့ ဒဏ္ကို မခံႏိုင္တဲ့ သူမရဲ႕ခင္ပြန္းဟာ ဆံုးပါးခဲ့တာ ၾကာလွပါၿပီဆိုပဲ။ မဟာတံတိုင္းႀကီးရဲ႕ ေအာက္တစ္ေနရာမွာ သူ႕ခင္ပြန္း အေလာင္းကို ျမွဳတ္ႏွံထားေၾကာင္း အလုပ္သမားေတြက ေျပာျပၾကပါတယ္။
ဒါနဲ႕ မန္က်န္႕ႏြီဟာ သူ႕ခင္ပြန္းအေလာင္းကို ျမွဳပ္ထားတဲ့ေနရာကို လုိက္ျပေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ အဲဒီ ေနရာကို ေရာက္တဲ့အခါမွာ သူမဟာ ၀မ္းနည္းလြန္းလို႕ အူလိုက္သည္းလိုက္ ငိုေၾကြးရွာပါတယ္။ ငိုၿပီးရင္း ဆက္ငို... ငိုၿပီးရင္း ဆက္ငိုတာ ၃ ရက္တိတိေတာင္ ျဖစ္လာပါၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏွင္းမုန္တိုင္းႀကီး တုိက္ခတ္ၿပီး သူမရဲ႕ခင္ပြန္းကို ျမွဳပ္ႏွံထားတဲ့အေပၚက မဟာတံတုိင္းႀကီးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းအခ်ိဳ႕ ၿပိဳက်ပ်က္စီးကုန္ပါတယ္။ အဲဒီေအာက္မွာ အရုိးေတြက အမ်ားႀကီးဆုိေတာ့ ဘယ္အရိုးက သူမရဲ႕ ခင္ပြန္းမွန္း မခြဲႏိုင္ပါဘူး။ မန္က်န္႕ႏီြက လက္ညိွဳးထိပ္ကို ပါးစပ္နဲ႕ ကိုက္ျဖတ္ၿပီး ေသြးစက္ေတြကို အရိုးေတြေပၚက လိုက္ခ်တဲ့အခါမွာ သူမရဲ႕ ခင္ပြန္းျဖစ္သူရဲ႕ အရိုးေတြအထဲကို ေသြးေတြ ထိုးေဖာက္ စီး၀င္သြားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ သူမခင္ပြန္းရဲ႕ အရိုးေတြကို ရရိွခဲ့ပါေတာ့တယ္။
"မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ ငိုလိုက္တဲ့ မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္ မဟာတံတုိင္းႀကီး ၿပိဳက်သြားတယ္ေဟ့" ဆိုတဲ့ သတင္းက တုိင္းျပည္အႏွံ႕မွာ ခ်က္ခ်င္း ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားပါေတာ့တယ္။ မဟာတံတုိင္းႀကီး ၿပိဳက်တဲ့ သတင္းဟာ လႊတ္ေတာ္အထိ ေရာက္ရိွသြားၿပီး ဘုရင္မင္းျမတ္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ အံ့အားသင့္ၿပီး မယံုၾကည္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မ်က္ျမင္ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ ဆိုၿပီး အဲဒီ မဟာတံတိုင္းႀကီး ၿပိဳက်တဲ့ေနရာကို ၾကြခ်ီေတာ္မူလာပါတယ္။ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႕ တံတိုင္းႀကီးကို ၿပိဳလဲေစႏိုင္တဲ့ အစြမ္းထက္တဲ့ မိန္းခေလးကိုလည္း ေတြ႕ခ်င္တာလည္း ပါတာေပါ့ကြယ္။
မန္က်န္႕ႏြီကို ေတြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူမရဲ႕ အလွထဲမွာ ယစ္မူးသြားရွာပါတယ္။ ဘုရင္က ေျပာရွာပါတယ္... "အရမ္းလွတာပဲကြယ္။ နတ္သမီးေလး တစ္ပါးလား မွတ္ရတယ္။ ငါ့ကိုယ္ေတာ္ကို လက္ထပ္ပါလားကြယ္။"
မန္က်န္ႏီြက စဥ္းစားသံုးသပ္လိုက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း တံု႕ျပန္ပါတယ္။ သူမလိုခ်င္တာေတြကို ေပးႏုိင္ရင္ ဘုရင္ကို လက္ထပ္မယ္ေပါ့။ ဘုရင္ကလည္း ဆု ၃ ဆု ေတာင္းေစဆိုၿပီး ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ပထမဆံုး ေတာင္းတဲ့ဆုက သူမခင္ပြန္းရဲ႕ အေလာင္းကို ထည္႕ဖို႕ အေကာင္းစား ေခါင္းတစ္လံုးပါ။ ဒုတိယ ေတာင္းတဲ့ဆုက ဘုရင္အေနနဲ႕ သူမခင္ပြန္းအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ အသုဘအခမ္းအနားကို က်င္းပျပဳလုပ္ေပးဖုိ႕ပါ။ တတိယဆုကေတာ့ ဘုရင္အပါအ၀င္ မွဴးႀကီးမတ္ရာ စစ္သည္ဗုိလ္ပါ နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသား အားလံုး ၀မ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္ ၀တ္စံုေတြကို ၀တ္ဆင္ေပးဖုိ႕ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ ေတာင္းထားတဲ့ ဆုေတြက အေတာ္ေလး တရားလြန္ေနေပမယ့္ ဘုရင္က လက္ခံသေဘာတူလိုက္ပါတယ္။
အသုဘအခမ္းအနားကို သူမ ေျပာသလို အတိအက် ျပဳလုပ္ေပးပါတယ္။ အေကာင္းစား အေခါင္းႀကီးကို တင္ထားတဲ့ လွည္းရဲ႕ေနာက္ကေန ဘုရင္ကိုယ္တုိင္ ဦးေဆာင္ၿပီး အားလံုးေသာ ၀န္ႀကီးေတြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ လိုက္လာပါတယ္။ ဂူသြင္းမယ့္ေနရာအျဖစ္ သူမေရြးခ်ယ္ထားတာက ေရစီးၾကမ္းလြန္းလွတဲ့ ျမစ္ႀကီးအေပၚက ေခ်ာက္ကမ္းပါးတစ္ခုမွာပါ။
ဖန္ရီွးလန္ရဲ႕ အသုဘကို လိုက္ပို႕တဲ့ တစ္ဖြဲ႕လံုး ေခ်ာက္ကမ္းပါးေပၚကို ေရာက္လာၾကပါၿပီ။ ဘုရင္အပါ၀င္ အမႈထမ္း အရာထမ္းေတြ အားလံုး ဖန္ရီွးလန္ရဲ႕ ဂူႀကီးေဘးနားမွာ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကပါၿပီ။ ဖန္ရီွးလန္ကို ဂူသြင္းၿပီးတဲ့အခါမွာ မန္က်န္႕ႏြီတစ္ေယာက္ အငိုတိတ္သြားပါတယ္။ ဒူးေထာက္ ထုိင္ေနရာကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္တဲ့အေနနဲ႕ သူမရဲ႕ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ဦးညႊတ္ၿပီး ဂါရ၀ါျပဳ အရိုအေသေပးပါတယ္။ အရိုအေသ ေပးၿပီးတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေျပးထြက္သြားၿပီး ေခ်ာက္ကမ္းပါးေပၚကေန ေရစီးသန္တဲ့ ျမစ္ထဲကို ခုန္ခ်ၿပီး ဘ၀ကို အဆံုးစီရင္သြားပါေတာ့တယ္။
ကဲ... ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္။ တရုတ္ေတြရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားမွာေတာ့ အခ်စ္ႀကီးတဲ့ သစၥာရွင္ မန္က်န္႕ႏြီရဲ႕ မ်က္ရည္အစြမ္းကို သတိတရ ရိွေနမွာေတာ့ အမွန္ပါပဲကြယ္။
ဒါနဲ႕ မန္က်န္႕ႏြီဟာ သူ႕ခင္ပြန္းအေလာင္းကို ျမွဳပ္ထားတဲ့ေနရာကို လုိက္ျပေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ အဲဒီ ေနရာကို ေရာက္တဲ့အခါမွာ သူမဟာ ၀မ္းနည္းလြန္းလို႕ အူလိုက္သည္းလိုက္ ငိုေၾကြးရွာပါတယ္။ ငိုၿပီးရင္း ဆက္ငို... ငိုၿပီးရင္း ဆက္ငိုတာ ၃ ရက္တိတိေတာင္ ျဖစ္လာပါၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏွင္းမုန္တိုင္းႀကီး တုိက္ခတ္ၿပီး သူမရဲ႕ခင္ပြန္းကို ျမွဳပ္ႏွံထားတဲ့အေပၚက မဟာတံတုိင္းႀကီးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းအခ်ိဳ႕ ၿပိဳက်ပ်က္စီးကုန္ပါတယ္။ အဲဒီေအာက္မွာ အရုိးေတြက အမ်ားႀကီးဆုိေတာ့ ဘယ္အရိုးက သူမရဲ႕ ခင္ပြန္းမွန္း မခြဲႏိုင္ပါဘူး။ မန္က်န္႕ႏီြက လက္ညိွဳးထိပ္ကို ပါးစပ္နဲ႕ ကိုက္ျဖတ္ၿပီး ေသြးစက္ေတြကို အရိုးေတြေပၚက လိုက္ခ်တဲ့အခါမွာ သူမရဲ႕ ခင္ပြန္းျဖစ္သူရဲ႕ အရိုးေတြအထဲကို ေသြးေတြ ထိုးေဖာက္ စီး၀င္သြားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ သူမခင္ပြန္းရဲ႕ အရိုးေတြကို ရရိွခဲ့ပါေတာ့တယ္။
"မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ ငိုလိုက္တဲ့ မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္ မဟာတံတုိင္းႀကီး ၿပိဳက်သြားတယ္ေဟ့" ဆိုတဲ့ သတင္းက တုိင္းျပည္အႏွံ႕မွာ ခ်က္ခ်င္း ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားပါေတာ့တယ္။ မဟာတံတုိင္းႀကီး ၿပိဳက်တဲ့ သတင္းဟာ လႊတ္ေတာ္အထိ ေရာက္ရိွသြားၿပီး ဘုရင္မင္းျမတ္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ အံ့အားသင့္ၿပီး မယံုၾကည္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မ်က္ျမင္ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ ဆိုၿပီး အဲဒီ မဟာတံတိုင္းႀကီး ၿပိဳက်တဲ့ေနရာကို ၾကြခ်ီေတာ္မူလာပါတယ္။ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႕ တံတိုင္းႀကီးကို ၿပိဳလဲေစႏိုင္တဲ့ အစြမ္းထက္တဲ့ မိန္းခေလးကိုလည္း ေတြ႕ခ်င္တာလည္း ပါတာေပါ့ကြယ္။
မန္က်န္႕ႏြီကို ေတြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူမရဲ႕ အလွထဲမွာ ယစ္မူးသြားရွာပါတယ္။ ဘုရင္က ေျပာရွာပါတယ္... "အရမ္းလွတာပဲကြယ္။ နတ္သမီးေလး တစ္ပါးလား မွတ္ရတယ္။ ငါ့ကိုယ္ေတာ္ကို လက္ထပ္ပါလားကြယ္။"
မန္က်န္ႏီြက စဥ္းစားသံုးသပ္လိုက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း တံု႕ျပန္ပါတယ္။ သူမလိုခ်င္တာေတြကို ေပးႏုိင္ရင္ ဘုရင္ကို လက္ထပ္မယ္ေပါ့။ ဘုရင္ကလည္း ဆု ၃ ဆု ေတာင္းေစဆိုၿပီး ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ပထမဆံုး ေတာင္းတဲ့ဆုက သူမခင္ပြန္းရဲ႕ အေလာင္းကို ထည္႕ဖို႕ အေကာင္းစား ေခါင္းတစ္လံုးပါ။ ဒုတိယ ေတာင္းတဲ့ဆုက ဘုရင္အေနနဲ႕ သူမခင္ပြန္းအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ အသုဘအခမ္းအနားကို က်င္းပျပဳလုပ္ေပးဖုိ႕ပါ။ တတိယဆုကေတာ့ ဘုရင္အပါအ၀င္ မွဴးႀကီးမတ္ရာ စစ္သည္ဗုိလ္ပါ နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသား အားလံုး ၀မ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္ ၀တ္စံုေတြကို ၀တ္ဆင္ေပးဖုိ႕ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ ေတာင္းထားတဲ့ ဆုေတြက အေတာ္ေလး တရားလြန္ေနေပမယ့္ ဘုရင္က လက္ခံသေဘာတူလိုက္ပါတယ္။
အသုဘအခမ္းအနားကို သူမ ေျပာသလို အတိအက် ျပဳလုပ္ေပးပါတယ္။ အေကာင္းစား အေခါင္းႀကီးကို တင္ထားတဲ့ လွည္းရဲ႕ေနာက္ကေန ဘုရင္ကိုယ္တုိင္ ဦးေဆာင္ၿပီး အားလံုးေသာ ၀န္ႀကီးေတြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ လိုက္လာပါတယ္။ ဂူသြင္းမယ့္ေနရာအျဖစ္ သူမေရြးခ်ယ္ထားတာက ေရစီးၾကမ္းလြန္းလွတဲ့ ျမစ္ႀကီးအေပၚက ေခ်ာက္ကမ္းပါးတစ္ခုမွာပါ။
ဖန္ရီွးလန္ရဲ႕ အသုဘကို လိုက္ပို႕တဲ့ တစ္ဖြဲ႕လံုး ေခ်ာက္ကမ္းပါးေပၚကို ေရာက္လာၾကပါၿပီ။ ဘုရင္အပါ၀င္ အမႈထမ္း အရာထမ္းေတြ အားလံုး ဖန္ရီွးလန္ရဲ႕ ဂူႀကီးေဘးနားမွာ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကပါၿပီ။ ဖန္ရီွးလန္ကို ဂူသြင္းၿပီးတဲ့အခါမွာ မန္က်န္႕ႏြီတစ္ေယာက္ အငိုတိတ္သြားပါတယ္။ ဒူးေထာက္ ထုိင္ေနရာကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္တဲ့အေနနဲ႕ သူမရဲ႕ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ဦးညႊတ္ၿပီး ဂါရ၀ါျပဳ အရိုအေသေပးပါတယ္။ အရိုအေသ ေပးၿပီးတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေျပးထြက္သြားၿပီး ေခ်ာက္ကမ္းပါးေပၚကေန ေရစီးသန္တဲ့ ျမစ္ထဲကို ခုန္ခ်ၿပီး ဘ၀ကို အဆံုးစီရင္သြားပါေတာ့တယ္။
ကဲ... ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္။ တရုတ္ေတြရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားမွာေတာ့ အခ်စ္ႀကီးတဲ့ သစၥာရွင္ မန္က်န္႕ႏြီရဲ႕ မ်က္ရည္အစြမ္းကို သတိတရ ရိွေနမွာေတာ့ အမွန္ပါပဲကြယ္။
8 comments:
သနားစရာေလးေနာ္။
သနားစရာေလးေနာ္။
အခ်စ္ႀကီးတာ ေကာင္းလား စိုးလား
အဲဒီ ပံုျပင္ၾကားဘူးတယ္။
အခုမွပဲျပီးသြားေတာ့တယ္။ ေရးတာၾကာလုိက္တာ
အရမ္းေကာင္းတဲ့ပံုျပင္ေလးပါ..
သနားစရာေလးပဲ..။
ငယ္ငယ္ကသာနားေထာင္ရရင္ မ်က္ရည္မဆည္ႏိုင္ျဖစ္မယ္
သနားဖို႔ သိပ္ေကာင္းတယ္။
စစ္မတိုက္ခ်င္ရင္ ျပႆနာ မတက္ေအာင္ အုတ္တံတိုင္းၾကီးကာလိုက္မယ္ ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးနဲ႔ ေျဖရွင္းၾကတဲ့ေခတ္ကေပါ့။
အဟင့္.....
အခ်စ္မရွိေတာ့ အသက္ဆက္လက္မရွင္သန္ခ်င္ေတာ့ဘူးေပါ့ေလ။
ဇာတ္သိမး္မလွလိုက္တာေနာ္
Post a Comment