.:: Download Myanmar Font (WinKalaw New Version) HERE ::.

Monday, September 8, 2008

The Ten Brothers

တရုတ္ျပည္က မဟာတံတိုင္းႀကီးကို ၾကည္႕ၿပီး လူေတြက ရင္သပ္ရွဳေမာ အံသားသင့္ၾကမွာပါ။ တရုတ္ေတြရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးဖြယ္ အံၾသဖြယ္ ေရွးယဥ္ေက်းမႈ လက္ရာတစ္ခုဆိုၿပီး သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေခတ္အခါက မဟာတံတိုင္းႀကီး တည္ေဆာက္တဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္မွာ ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က် လုပ္အားေပး ေခၽြးတပ္စြဲခံရတဲ့ တရုတ္ေတြကေတာ့ သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္ျခင္း မရိွခဲ့ပါဘူး။

မတရားတဲ့ အတင္းအဓမၼ လုပ္အားေပး ခုိင္းေစမႈေတြေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ခဲ့ရပါတယ္။ အခ်ိန္နဲ႕အမွ် ဒုကၡေတြ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႕ ေန႕ညမျပတ္ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ရတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းက လူမ်ိဳးျခားေတြရဲ႕ မၾကာခဏ ၀င္ေရာက္ တုိက္ခိုက္မႈေတြကို ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဟာတံတိုင္းႀကီး တည္ေဆာက္စဥ္ ကာလမွာ လူေတြ အမ်ားႀကီး ေသဆံုးခဲ့ရတယ္။ ေသသြားတဲ့ လူေတြေနရာမွာ အစားထုိးဖို႕ ေနာက္ထပ္ လူေတြ အမ်ားႀကီး ထပ္မံ ဆင့္ေခၚခံရတယ္။ အဲဒီလို မေက်နပ္မႈေတြ ခံစားခ်က္ေတြကို ပံုျပင္ဇာတ္လမ္းေတြကေန တဆင့္ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တာကို ေတြ႕ရမွာပါ။ အခု ညီအစ္ကို ၁၀ ေယာက္ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလးမွာလည္း အဲဒီေခတ္က အေနအထားကို သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းနဲ႕ တင္ျပထားတာကို ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ပံုျပင္ထဲမွာ လုပ္အားေပးေတြရဲ႕ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ၊ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ေမာက္မာမႈေတြ၊ မဟာတံတိုင္းႀကီးကို ပ်က္ဆီးေစလိုတဲ့ သေဘာေတြ ပါေနတာကို ေတြ႕ရမွာပါ။

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက တရုတ္ျပည္မွာ ထူးဆန္းတဲ့ ညီအစ္ကို ၁၀ ေယာက္ ရိွပါတယ္။ နံပါတ္ ၁ အစ္ကိုႀကီးက အလြန္ေ၀းတဲ့ ေနရာက အသံကို ၾကားႏုိင္တဲ့ နားအႀကီးႀကီး ရိွတယ္။ ဒုတိယ အစ္ကိုကေတာ့ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းတဲ့ေနရာက အရာ၀တၳဳေတြကို ျမင္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအင္ရိွတယ္။ တတိယတစ္ေယာက္က ႏြားသိုးလို ခြန္အား သန္မာတယ္။ စတုတၳတစ္ေယာက္က သံမဏိလို မာလွတဲ့ ဦးေခါင္းရိွတယ္။ နံပါတ္ငါးမွာေတာ့ သံမဏိလို မာေက်ာတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ နံပါတ္ေျခာက္က်ေတာ့ အလြန္ရွည္လ်ားတဲ့ ေျခေထာက္ေတြနဲ႕ေပါ့။ နံပါတ္ခုနစ္ တစ္ေယာက္မွာ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ ဦးေခါင္းႀကီး ရိွျပန္ေရာ။ နံပါတ္ရွစ္မွာေတာ့ အလြန္ကို ႀကီးတဲ့ ေျခဖ၀ါးႀကီး ရိွေနၿပီး နံပါတ္ကိုးမွာေတာ့ အလြန္ႀကီးတဲ့ ပါးစပ္ႀကီး ရိွပါတယ္။ အငယ္ဆံုး ညီျဖစ္သူမွာေတာ့ ျမင္သူတကာ ေၾကာက္ရႊံ႕ေလာက္တဲ့ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ မ်က္လံုးႀကီး ရိွတယ္ဆိုပဲ။

တစ္ေန႕ လယ္ကြင္းထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္း နံပါတ္ ၁ က ငိုေနတဲ့ အသံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ အဲဒါနဲ႕ နံပါတ္ ၂ က လွမ္းၾကည္႕လိုက္တဲ့အခါ မဟာတံတိုင္းႀကီး တည္ေဆာက္ေနတဲ့ ေနရာက အလုပ္သမားေတြ အစာေရစာ ငတ္ျပတ္လို႕ ငိုယိုညည္းတြားေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတာေပါ့။ အဲဒါကို ၾကားသိလုိက္ရတဲ့ နံပါတ္ ၃ က အဲဒီေနရာကို ကူညီဖို႕ ႏြားသိုးတစ္ေကာင္လုိ ေဒါသတႀကီး ဂမူးရွဴးထိုး ထြက္သြားပါတယ္။ မဟာတံတိုင္း ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္က အာဏာပိုင္ အရာရိွေတြက ေဒါသတႀကီး လာေနတဲ့သူ႕ကို ဘယ္အတြက္ ဘာလာလုပ္သလဲ ဆိုတာကို မေမးေတာ့ပဲ ရန္ျပဳမယ့္လူလို႕ပဲ ထင္သြားၾကပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ သူရဲ႕ ဦးေခါင္းကို ခုတ္ထစ္ပစ္ဖို႕ အမိန္႕ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဒုတိယ အစ္ကိုက အဲဒါကို ျမင္လိုက္ရၿပီး ပထမအစ္ကိုက ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ဒါနဲ႕ သူတုိ႕က တျခား ညီအစ္ကိုေတြကို ျပန္ေျပာျပပါေတာ့တယ္။ အဲဒါနဲ႕ နံပါတ္ ၄ တစ္ေယာက္လည္း နံပါတ္ ၃ ကို ကယ္ဖို႕ အေျပးအလႊား လိုက္သြားပါေတာ့တယ္။ အာဏာပိုင္ရဲ႕တပည္႕ေတြ ဓါးနဲ႕ ၀င္ခုတ္တဲ့အခါ သူ႕ဦးေခါင္းကို ထိုးေပးလိုက္ပါတယ္။ အဆက္မျပတ္ ခုတ္ခ်လိုက္တဲ့ ဓါးခ်က္ေတြဟာ မာလြန္းလွတဲ့ သူ႕ဦးေခါင္းေၾကာင့္ အခ်ည္းအႏီွး ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ အာဏာပိုင္ေတြကို ကိုယ္ခႏၶာကို ဓါးနဲ႕ ခုတ္ထစ္ဖို႕ အမိန္႕ေပးျပန္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ နံပါတ္ ၅ တစ္ေယာက္ အေျပးအလႊား ေရာက္ရိွလာၿပီး သူတုိ႕ရဲ႕ ရိုက္ႏွက္ ထိုးခုတ္ခ်က္ေတြကို ၾကားကေန ၀င္ခံေပးပါတယ္။ သံမဏိလို မာလွတဲ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ဟာ ရဲမက္ေတြရဲ႕ ထိုးခုတ္ ရိုက္ႏွက္ခ်က္ေတြကို သက္ေတာင့္သက္သာ ခံနိုင္ပါတယ္။

အဲဒါနဲ႕ အာဏာပိုင္ေတြက သူ႕ကို ပင္လယ္ထဲ ပစ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ နံပါတ္ ၆ တစ္ေယာက္ အခ်ိန္မွီေလး ေရာက္ရိွလာၿပီး ေရထဲကေန သူတုိ႕ကို ဆယ္ယူသြားပါတယ္။ သူ႕အတြက္ ပင္လယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ေအးေအးေဆးေဆး မတ္တပ္ရပ္ေနလို႕ ရတယ္ေလ။ ပင္လယ္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း အလြန္ႀကီးမားတဲ့ ငါးႀကီးတစ္ေကာင္ကို ဖမ္းမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီငါးႀကီးကို သယ္လာဖို႕ ခက္ေနပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ နံပါတ္ ၇ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး သူ႕ေခါင္းေပၚက ဦးထုပ္ႀကီးကို ခၽြတ္ေပးပါတယ္။ အဲဒီ ဦးထုပ္ထဲမွာ ငါးႀကီးကို ထည္႕ၿပီး သယ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

အဲဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ ငါးႀကီးကို ကင္ဖို႕အတြက္ ထင္းေတြ အမ်ားႀကီး လိုပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ နံပါတ္ ၈ က ေတာင္ေပၚကို တက္သြားၿပီး သူ႕ေျခေထာက္အႀကီးႀကီးနဲ႕ အပင္ေတြကို နင္းေျခၿပီး ထင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ဖန္တီးေပးပါတယ္။ အဲဒီကေန ရလာတဲ့ ထင္းေတြနဲ႕ ငါးႀကီးကို ကင္ၾကတာေပါ့။ မီးကင္ထားတဲ့ ငါးကင္ အနံ႕က ေမြးႀကိဳင္ေနတာပဲ။ ငါးကင့္အနံ႕ေၾကာင့္ နံပါတ္ ၉ တစ္ေယာက္က စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ပဲ ငါးကင္ႀကီး တစ္ခုလံုးကို သူ႕ပါးစပ္ႀကီးထဲကို ထည္႕ၿပီး ၀ါးမ်ိဳလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဘယ္သူမွ မစားလိုက္ရပဲ နံပါတ္ ၉ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ပဲ စားသြားတာကို အငယ္ဆံုး နံပါတ္ ၁၀ က မေက်နပ္ပါဘူး။ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕ ငိုလုိက္တာမ်ား သူ႕မ်က္လံုးအႀကီးႀကီးကေန မ်က္ရည္ေတြ မ်က္ရည္ေတြ... ဘူးသီးလံုးေလာက္ က်လာၿပီး ေရေတြႀကီးကုန္ပါတယ္။ အဲဒီ ေရႀကီးခ်က္က ဘယ္ေလာက္မ်ား ဆိုးသလဲဆုိရင္ မဟာတံတိုင္းရဲ႕ တခိ်ဳ႕အစိတ္အပိုင္းေတြကို ၿပိဳပ်က္ေစကုန္ပါတယ္ သတဲ့ကြယ္။

4 comments:

ရႊန္းမီ said...

ဟင္...
မ်က္ရည္ေတြ ဘူးသီးလံုးေလာက္ ဆိုတာ ဒီက စ တာကိုး..။ မိုးေတြေရေတြ ၾကီးလို္က္တာ မဟာတံတိုင္းၾကီးရဲ ႔ အစိတ္အပိုင္းေတြေတာင္ ျပဳိသတဲ့.. ေဆာက္ခဲ့တဲ့သူေတြကို ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒုကၡထပ္ေပးတာေပါ့ေလ..။
အစကေတာ့ ငိုသံၾကားလို႔ လုိက္သြားရာကေန။
အဲ့လို ညီအစ္ကိုေတြ ေတြ႔ရင္ ဆင္ျခင္မွ။

kay said...

ၾကားဖူးတာေတာ့..မဟာတံတိုင္းၾကီး ရဲ႕အလ်ား တေပ တိုင္း က..လူတေယာက္အသက္နဲ႕ညီတယ္တဲ့။
ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ဟိုးေခတ္ေတြတုန္းက.. မွတ္တမ္းမွတ္ရာ.. လည္းမရွိ.. သမိုင္းဆိုတာကလည္း..အာဏာရွိသူပဲေရးနိုင္ ခဲ့တာ ဆိုေတာ့..အခ်င္းခ်င္းပံုျပင္ေလးေတြနဲ႕ပဲ..လက္ဆင့္ကမ္းရတာ ။

Unknown said...

ကိုဇူလိုင္ႀကီး..... ပံုၿပင္လာဖတ္တာ...
ေကာင္း၏။
အာဏာရွင္ဆိုေတာ့ အတူတူပဲေပါ့ဗ်ာ....ဟဲ...ဟဲ

JulyDream said...

ရႊန္းတီေရ...
ပံုျပင္ဇာတ္လမ္းေလးက မဟာတံတိုင္းႀကီး တည္ေဆာက္မႈမွာ ေခၽြးတပ္ဆြဲတာကို မေက်နပ္မႈေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ျပသတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မဟာတံတိုင္းႀကီး ၿပိဳလဲတဲ့အထိ ေဖာ္က်ဴးထားတာပါ။ အျပင္မွာ ၿဖိဳလို႕ မရေတာ့ ပံုျပင္ထဲမွာ ၿဖိဳပစ္တာေပါ့။

မေကသြယ္...
ဟုတ္ပဗ်ာ။ သမိုင္းဆိုတာ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ ဆုိေတာ့ သာမာန္ အရပ္သားေတြက ပံုျပင္ေလးေတြကေန ေဖာ္က်ဴးရတာေပါ့။

ျပတိုက္ႀကီး...
အာဏာရွင္ဆိုေတာ့ အတူတူပဲေပါ့... လို႕ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာဘူးေနာ္။ အဟက္...