.:: Download Myanmar Font (WinKalaw New Version) HERE ::.

Friday, November 28, 2008

Busy days

ဒီတစ္ပတ္လံုး အေတာ္ အလုပ္မ်ားပါတယ္။ တနလာၤေန႕ တစ္ရက္ပဲ အသက္ရွဴေခ်ာင္တယ္။ အဂၤါေန႕က စၿပီး ေသာၾကာေန႕အထိ ရူးမတတ္ အလုပ္မ်ားတယ္။ ရူးေတာ့ မရူးေသးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့လည္း အခ်ိန္ေပးၿပီး မေရးႏိုင္သလို တျခားသူေတြဆီကို အလည္အပတ္လည္း မထြက္ျဖစ္ပါဘူး။

စကၤာပူမွာ အလုပ္လုပ္ရတာ တခါတေလေတာ့လည္း ရူးခ်င္ခ်င္ပါပဲ။ လုပ္ပံုလုပ္နည္းေတြနဲ႕ ပါတ္သတ္ၿပီး အထင္ႀကီးစရာေတြ ရိွသလို ေသာက္တလြဲေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ေရွ႕ ၂ လကတည္းက ႀကိဳသိထားတဲ့ အလုပ္ႀကီးတစ္ခုနဲ႕ ပါတ္သတ္ၿပီး လုပ္စရာရိွတာေတြကို ႀကိဳမလုပ္ထားပဲ အနားေရာက္မွ ကပ္ၿပီးခိုင္းေတာ့ လုပ္ရတဲ့သူအကုန္ ေသၿပီေပါ့။ ဗုဒၶဟူးေန႕မွာ ၾသစေတးလ်က ယူဇာက Testing လုပ္ခ်င္လို႕ System ကို အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ Configure လုပ္ထားေပးပါတဲ့။ ေျပာတဲ့အခ်ိန္က တနလာၤေန႕ည ၁၀ နာရီ။

အဂၤါေန႕မွာ လိုအပ္တဲ့ဟာေတြကို စီစဥ္ရၿပီ။ ကြန္ပ်ဴတာဆာဗာ အရင္ရွာရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဒတာေဘ့စ္အတြက္ DBA (Database Administrator)နဲ႕ စကားေျပာညိွႏိွဳင္းရတယ္။ ဒါေတာင္ ေဒတာေဘ့စ္က လိုအပ္တဲ့အတုိင္း မမွာမိလုိ႕ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္လုပ္ခိုင္းရေသးတယ္။ အဲဒါနဲ႕တင္ ေန႕၀က္ေက်ာ္ေနၿပီ။ ၾသစေတးလ်ကေန လွမ္းသံုးလို႕ရေအာင္ Web server ထိုင္ရေသးတယ္။ ညေနေစာင္းေနၿပီ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္က အခုထိ မစရေသးဘူး။ ညေန ၅ နာရီမွ ကၽြန္ေတာ့္အပိုင္းက စရေတာ့တယ္။ ပံုမွန္ဆိုရင္ ၂ ရက္ၾကာေအာင္ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ကို ညတြင္းခ်င္း မအိပ္ပဲလုပ္ရတယ္။ ဗုဒၶဟူးေန႕ မနက္ ၃ နာရီခြဲေက်ာ္မွာ အၾကမ္းထည္ ၿပီးသြားတယ္။ စမ္းလို႕ရၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း ရံုးကို အီးေမးလ္ ပို႕လိုက္တယ္။

ဗုဒၶဟူးေန႕ မနက္ကို ၉ နာရီခြဲမွ အိပ္ရာႏိုးတယ္။ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေတာ့ အီးေမးလ္ေတြ ထိုင္စစ္လိုက္တယ္။ လုပ္စရာရိွတဲ့ အလုပ္ေတြကို ရံုးမသြားပဲ အိမ္ကေန လုပ္ေပးထားလိုက္တယ္။ ေန႕လည္ ၁၂ နာရီမွ ရံုးကို ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ လမ္းမွာ ဖုန္းကို စစ္ၾကည္႕ေတာ့ မတ္ေဆ့ခ်္ေတြ ၀င္ေနတယ္။ ဘယ္ကပို႕တာလဲ ဆိုေတာ့ ရံုးကတစ္ေယာက္ ပို႕ထားတာ။ မနက္ ၈ နာရီခြဲကတည္းက ပို႕ထားတာဗ်။ ဘာေရးထားလဲ ဆုိေတာ့ ရံုးလာေနၿပီလားတဲ့။ တစ္ညလံုး မအိပ္ပဲ အလုပ္ လုပ္ေပးထားတဲ့သူကို မနက္ ၈ နာရီခြဲမွာ ရံုးလာေနၿပီလား... ေမးရက္တယ္ေနာ္။ အေတာ္ ေဒါသထြက္စရာပဲ။

ဗုဒၶဟူးေန႕ညမွာလည္း ေစာေစာ မအိပ္ရပါဘူး။ တျခား ပေရာဂ်က္က အလုပ္ေတြကို ဒီအတုိင္း ပစ္ထားလုိ႕မွ မရေတာ့ ကိုယ္ပဲ လုပ္ရတာေပါ့ကြယ္။ ၾသစေတးလ်ပေရာဂ်က္ရဲ႕ စမ္းသပ္တဲ့အေျဖကေန လိုအပ္တာေတြကို တစ္ညလံုး ထပ္ျပင္၊ ထပ္ျဖည္႕ေပးေနရတာနဲ႕ ၾကာသပေတးေန႕ မနက္ ၂ နာရီေက်ာ္မွ အိပ္ရာ၀င္ရတယ္။ တျခားပေရာဂ်က္ေတြလည္း ဒီရက္ေတြမွာ အခ်ိဳးမေျပပါဘူး။ လိုအပ္ရင္တာ ဖင္မထားမတတ္ ဖူးဖူးမွဳတ္ၿပီး လုပ္ေပးပါ ရွင္းေပးပါ တကဲကဲ အီးေမးလ္ေတြ လိမ့္ပို႕ေနတယ္။ ကိုယ္က လုပ္ေပးၿပီးလို႕ အက်ိဳးအေၾကာင္း အီးေမးလ္ပို႕ၿပီး ေမးထားတာ တခါမွ အေၾကာင္းမျပန္ဘူး။ သူတုိ႕ အေၾကာင္းမျပန္ေတာ့ ကိုယ္လုပ္ေပး အဆင္ေျပလား မေျပလား အေသအခ်ာ မသိလိုက္ရဘူးေပါ့။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ ျပသနာတစ္ခုခု ထျဖစ္ရင္ ကိုယ့္ဆီကို လက္ညိဳးထိုးၾကအံုးမယ္။ ေသာက္က်င့္ေတြက တစ္စက္မွ မေကာင္းဘူး။

ၾကာသပေတးေန႕ညလည္း ကုလားျပည္က ပေရာဂ်က္တစ္ခုကို ၀ိုင္းကူေပးပါဆိုလို႕ ၀င္ကူညီေပးလိုက္တာ မိုးလင္းေရာ။ အမွန္ဆို အဲဒီအလုပ္က ကိုယ္နဲ႕ တုိက္ရုိက္ မဆိုင္ပါဘူး။ သူတုိ႕ေတြ အလုပ္မ်ားေနတာ သိလို႕ ကိုယ္လည္း လုပ္ေပးႏိုင္တာ ျဖစ္လို႕ ကူညီေပးလိုက္တာပါပဲ။ အမွန္ဆို ကုလားျပည္က ကုလားေတြ လုပ္ရမွာ။ သူတုိ႕က မလုပ္တတ္ဘူး မသိဘူး ဖင္ပိတ္ျငင္းေနေတာ့ စကၤာပူဘက္က လုပ္ေပးရတာေပါ့ဗ်ာ။ ၀ိုင္းကူတာက ကူေပးပါတယ္။ ခက္တာက ကူညီေပးတုိင္းလည္း မေကာင္းဘူး ခင္ဗ်။ ကူညီတတ္မွန္းသိရင္ တခ်ိဳ႕တေလက လုပ္ႏိုင္ရဲ႕သားနဲ႕ ေရသာခိုၿပီး မလုပ္တတ္ဘူး ျငင္းၾကတယ္။ ေဘာလီေဘာ ပုတ္ၾကတယ္ဗ်။ အဲဒီေတာ့ လုပ္တတ္တဲ့သူ အိပ္ေရးပ်က္ခံ တစ္ညလံုး လုပ္ေပးေပေတာ့။

ဒီရက္ထဲမွာ ေခါင္းစားတာက စာအုပ္ႀကီးသမားေတြနဲ႕ ဆက္ဆံရတာပါပဲ။ ကိုယ္ဘက္က လုပ္ေပးလိုက္ရင္ ဘာမွ အခ်ိန္ကုန္တာ မဟုတ္ေပမယ့္ စာအုပ္ႀကီးနဲ႕ တုိင္းေနေတာ့ အလုပ္ေတြ ေႏွာင့္ေႏွးၿပီး မလိုအပ္တာေတြ ထပ္ကုန္ရတာေပါ့။ ျပသနာ ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းမွာ ေျဖရွင္းေပးလိုက္ရင္ တစ္ရက္နဲ႕ ၿပီးမယ့္ အလုပ္ကို ခြင့္ျပဳခ်က္ေတြ အတည္ျပဳခ်က္ေတြ အဆင့္ဆင့္ေစာင့္ေနေတာ့ ၅ ရက္ေလာက္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ျဖစ္သြားေရာ။ ဒါေတာင္ လမကုန္ေသးလို႕။ ေနာက္လကို ကူးသြားရင္ ၅ ရက္ မေျပာနဲ႕ကို ၁၅ ရက္ေတာင္ မၿပီးဘူး။ အခန္႕မသင့္ရင္ ဘယ္လိုမွ ျပန္ျပင္လို႕မရတဲ့ အေနအထားထိ ေရာက္သြားႏုိင္တယ္။ အပ္နဲ႕ ေပါက္ရမယ့္ ကိစၥကို ပုဆိန္နဲ႕ ထြင္းေနၾကတယ္။

အဲဒါပါပဲ။ ဒီရက္အတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဇူလိုင္ ေျမြကိုက္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ညတုိင္းေတာ့ ေျပးျဖစ္ပါတယ္။ ည ၉ နာရီေက်ာ္မွာ ေျပးတဲ့ တရုတ္မေလး ၂ ေယာက္က ေခ်ာတယ္ဗ်။ အခုညလည္း ေျပးၿပီး ျပန္လာတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီညေတာ့ အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ရိွရိွ မအိပ္ပဲေနလို႕ေတာ့ မရဘူး။ မနက္ျဖန္ မနက္ပိုင္း SG Blogger Blood Driveမွာ ေသြးလွဴစရာ ရိွတာမုိ႕လို႕ ဒီတစ္ညေတာ့ ေစာေစာအိပ္ရမယ္ဗ်။

5 comments:

Younggun said...

တခါတေလ အဲလို ဖိအားေလးနဲ႔ လုပ္ရတာ အရသာေတာ့ ရွိသား အစ္ကိုေရ။ စိန္ေခၚသံနဲ႔ လုပ္ရတာဆုိေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္မလား၊ ေတာက္ပဲ ေခါက္မလား။ ဒါေပမယ့္ ဆရာမင္းသိခၤေျပာသလို ၿပီးေတာ့လည္းၿပီးသြားမွာပါပဲဗ်ာ။ ဟုတ္တယ္ဟုတ္။

JulyDream said...

ဟုတ္ပ ေဗဒင္ဆရာေလးေရ...
ဆရာႀကီး မင္းသိခၤ ေျပာသလို ၿပီးေတာ့လည္း ၿပီးသြားတာပဲေလ။ ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ။

puluque said...

ၾကိဳးစားထား ၾကိဳးစားထား သယ္ရင္းေရ.. ေသရင္ကိုယ္ေနာက္မပါဘူး. ပါမဲ့ဟာေတြေကာလုပ္ျဖစ္ရဲလား. မင္းကိုသာ ငါေမးတာ ငါလဲ ႏိုးလို႔ပဲ ေျဖရမွာပါလား

JulyDream said...

အမွန္အတုိင္း ၀န္ခံေျပာရင္ ကိုယ္ထြက္ေပါက္ တစ္ခုတည္းကို မလုပ္ျဖစ္တာ ၾကာလွေပါ့။ ကိုယ္ေတြ မလြတ္ေျမာက္ခင္ အျခားသူေတြရဲ႕ ဘ၀အေမာေတြကို ႏိုင္သေလာက္ေလး ကူညီေျဖရွင္းေပးခ်င္တာက ပိုမ်ားေနလို႕ လူမွဴေရးဘက္ကို အခ်ိန္ေပးတာ ပိုမ်ားေနတယ္။ ဆင္ေျခေပးတာေနာ္။ အဟီး။

Anonymous said...

အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္မွာ တ႐ုတ္မေခ်ာေခ်ာေလး ႏွစ္ေယာက္ စီစဥ္ေပးမယ္ဗ်ာ ... အိုေကလား ကိုဂ်ဴလိုင္ ... :D :D :D