Loan & Friends

ေၾကြးယူၿပံဳးၿပံဳး..... ေတာင္းေတာ့မုန္း..... ဆုိသလို လူကိုခင္ရင္ ပိုက္ဆံ မေခ်းပါနဲ႕ဆိုပဲဗ်။ ေငြနဲ႕ပါတ္သတ္ရင္ မိတ္ပ်က္ရသတဲ့။ အဲဒီလို မိတ္ေတြ ပ်က္ခဲ့ရတာလည္း ႀကံဳဖူးခဲ့ၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ အမွတ္မရိွတဲ့ ကၽြန္ေတာ္... သူငယ္ခ်င္းေတြ လိုရင္ လိုသလို ေငြေခ်းေနတုန္းပါပဲ။

ေန႕လည္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က SMS ပို႕တယ္။ သူ႕ဘဏ္အေကာင့္ထဲကို ၅၀၀ ေလာက္ လႊဲေပးပါတဲ့။ ရံုးဆင္းတာနဲ႕ လႊဲလိုက္ေနာ္တဲ့။ လကုန္ရင္ ျပန္ဆပ္မယ္တဲ့။ ေရွ႕ ၃ ရက္ကပဲ အရင္လက ေခ်းထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ ျပန္ဆပ္သြားတယ္။ အခုတစ္ခါ ထပ္ေခ်းျပန္ၿပီ။ အဲဒါနဲ႕ အေထြအထူး ေမးမေနေတာ့ဘူး။ ခ်က္ခ်င္း SMS ျပန္လိုက္တယ္... အိုေခ လဒ...။ ညေနရံုးဆင္းေတာ့ သူ႕အေကာင့္ထဲကို ၅၀၀ လႊဲေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေငြလႊဲၿပီးေၾကာင္း မတ္ေဆ့ခ်္ပို႕လိုက္ေတာ့ သူက လႊဲလိုက္တဲ့ေငြ လက္ခံရရိွပါေၾကာင္း ခ်က္ခ်င္း အေၾကာင္းျပန္တယ္။ ဘာေတြအတြက္ေၾကာင့္ ေငြေတြ လိုေနသလဲေတာ့ မသိဘူး။ သူလည္း ဒီမွာ အလုပ္နဲ႕ အကိုင္နဲ႕ပါပဲ။ ေယာက်ာ္းလည္း ရိွတယ္။ ပီအာလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကလည္း တကယ္လိုအပ္လို႕ အကူအညီေတာင္းတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မျငင္းပါဘူး။ ကိုယ္ကူညီႏိုင္တာဆို ကူညီေပးလုိက္ပါတယ္။

တစ္ေလာကလည္း အီးစီေမဂ်ာက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကြန္ပ်ဴတာ ၀ယ္ခ်င္တယ္ဆိုတာနဲ႕ သူမ်ားဆီက ယူမေနပါနဲ႕ကြာ။ ငါ့ဆီကပဲ ယူလိုက္ကြာဆိုၿပီး သူလိုသေလာက္ ေခ်းေပးထားတယ္။ ျပန္ဆပ္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္မွ ျပန္ဆပ္ပါေပါ့။ သူ စကာၤပူကို လာၿပီး အလုပ္ရွာတုန္းကလည္း သူသံုးဖို႕အတြက္ ဖုန္းကဒ္နဲ႕ ဖုန္းဟန္းဆက္ကို ကၽြန္ေတာ္ပဲ စိုက္၀ယ္ထားေပးလိုက္တယ္။ သူ အလုပ္ရွာေနတုန္း ၾကားကာလမွာ သံုးရစြဲရေအာင္ ေဒၚလာ ၂၀၀ ေလာက္ ေပးထားလိုက္တယ္။ သူယူလာတဲ့ အစိမ္းေတြကို ေရာင္းခိုင္းမေနေတာ့ဘူး။ သူနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕က ေျပာေနရမယ့္ လူေတြမွ မဟုတ္တာ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာမွကို အေထြအထူး စိုးရိမ္ပူပန္မေနဘူး။ လိုရင္ လိုသလို ႏိုင္သေလာက္ ကူညီေပးလိုက္တယ္။

ဗိသုကာက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လည္း တခါတေလ သူ႕လက္ထဲမွာ ပိုက္ဆံျပတ္ေနရင္ ကၽြန္ေတာ္ဆီက လွမ္းေခ်းတတ္တယ္။ သူလည္း ဘာေတြ ေငြသံုးၾကမ္းသလဲ မသိဘူး။ သိသေလာက္ေတာ့ မန္ဘာ၀င္တာေတြ မ်ားတယ္။ စေန တနဂၤေႏြ ေဂါက္ရိုက္တယ္။ အိမ္မွာကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေနလို႕ မရတဲ့ သူက ရံုးဆင္းရင္ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ရထားခ ကားခေတြ ကုန္အံုးမွာေပါ့။ အေသာက္အစားလည္း မကင္းဘူး။ သူ႕အိမ္က ေငြလႊဲေပးပါလုိ႕ ေျပာတဲ့လေတြမွာ သူ မ်က္ျဖဴဆုိက္ေရာ။ အိမ္ကို ေငြလႊဲၿပီးရင္ သူ႕လက္ထဲမွာ သံုးဖို႕စြဲဖုိ႕ သိပ္မက်န္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႕ လခ မရခင္စပ္ၾကား အသံုးစရိတ္အတြက္ ေဒၚလာ ၅၀၊ ၁၀၀ ေလာက္ ခဏ လွည္႕ေပးရတယ္။ သူလည္း အဆင္ေျပတဲ့အခါ ျပန္ဆပ္ပါတယ္။

ဟိုေရွ႕ႏွစ္ကလည္း စကၤာပူမွာ ၁၀ ႏွစ္နီးပါး ေနေနတဲ့ ပီအာျဖစ္ၿပီးသား သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ပိုက္ဆံ ေထာင္ဂဏန္းေက်ာ္ကို လွမ္းေခ်းတယ္။ သူ႕လခက လအလည္ေက်ာ္မွ ၀င္မွာျဖစ္လို႕ ပိုက္ဆံ ခဏေလာက္ လွည္႕ပါတဲ့။ သူ႕ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြဆီက လွမ္းေခ်းၿပီးၿပီတဲ့။ ေခ်းမရလို႕ ကၽြန္ေတာ္ဆီက လွမ္းေမးတာဆိုပဲ။ အဲဒါနဲ႕ အဲဒီအခ်ိန္ ဘဏ္ထဲမွာ ရိွသမွ် အကုန္ သူ႕ထဲကို လႊဲေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္လက်ေတာ့ အကုန္လံုး ျပန္ဆပ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ဘဏ္အေကာင့္ထဲကို ေငြလႊဲေပးၿပီးေၾကာင္း ဖုန္းလွမ္းဆက္ေတာ့ တကူးတက သြားစစ္မေနခဲ့ဘူး။ အဲဒီလို ေထာင္ဂဏန္းႀကီးႀကီး ေခ်းတာ ၂ ခါရိွသြားၿပီ။ သူကေတာ့ ေခ်းၿပီး ေနာက္လဆို ျပန္ဆပ္သြားတာပါပဲ။

အဲဒီလို ေခ်းငွားၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ ျပန္ဆပ္သြားတာ ရိွသလို... မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ေနတဲ့ သူေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ကုလားျပည္မွာ ပညာေတာ္သင္ လႊတ္ခဲ့တုန္းက အတူတူ သြားခဲ့ရင္း ခင္မင္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ စကာၤပူမွာ အလုပ္လာရွာမယ္။ ေနစရာ အိမ္ခန္းေလး ႀကိဳငွားထားေပးပါ ဆိုလုိ႕ အခန္းေတြရွာ၊ အခန္းရေတာ့ အခန္းငွားခ တစ္လစာနဲ႕ စေပၚေငြေတြ စိုက္ထားေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလက သူ မလာျဖစ္ဘူး။ လကုန္ခါနီး ဂ်ီေတာ့ခ္ကေန လွမ္းေျပာတာက ေနာက္လလည္း မလာျဖစ္ဘူးတဲ့။ အဂၤလိပ္ စကားေျပာ သင္ေနတာ မၿပီးေသးလို႕နဲ႕ လက္ရိွ လုပ္လက္စ အလုပ္ေတြ မၿပီးေသးလို႕ ဆိုပဲ။

အဲဒီေတာ့ အခန္းက ဆက္မငွားဘူးဆိုရင္ ထံုးစံအရ တစ္လႀကိဳေျပာရေတာ့ တင္ထားတဲ့ စေပၚတစ္လခလည္း ျပန္မရဘူးေပါ့။ သူ႕အတြက္ အိမ္ခန္းခ စိုက္ေပးထားေၾကာင္း သူ႕မိဘေတြလည္း သိပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို မဆက္သြယ္ေတာ့ဘူး။ ပိုက္ဆံအေၾကာင္းလဲ လံုး၀ မဟဘူး။ ကိုယ္ကလည္း မေမးပါဘူး။ စကၤာပူမွာ သူအလုပ္ရရင္ ျပန္ဆပ္ေလာက္ပါတယ္ေပါ့။ ကုိယ္အတြက္က ရာဂဏန္း ေငြပမာဏ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ သူ႕အတြက္က သိန္းခ်ီေနတယ္ေလ။ ႏိုင္ငံျခားထြက္ၿပီး အလုပ္ရွာဖို႕ သူႀကိဳးစားေနတဲ့ အခ်ိန္... အဲဒီေငြေၾကာင့္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး မျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့ဘူး။

အဲဒီ ေက်းဇူးရွင္က ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္လိုကေန စကၤာပူကို ေရာက္ၿပီး အလုပ္ရသြားလဲ မသိဘူး။ သူ ဒီကို ထြက္လာခဲ့ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို လံုး၀ အသိမေပးခဲ့ဘူး။ သူဒီမွာ အလုပ္ရသြားေၾကာင္းကို တျခားသူေတြ ေျပာျပမွ ကၽြန္ေတာ္ သိခဲ့ရတယ္။ ပထမ စစခ်င္း အလုပ္အဆင္မေျပဘူး ဆိုပဲ။ ေနာက္ပိုင္း အလုပ္ေျပာင္းၿပီး အဆင္ေျပလာပံုပဲ။ အိမ္ကိုလည္း လစဥ္ ပံုမွန္ ေငြျပန္ပို႕ေနၿပီတဲ့။ မိန္းမေတာင္ ယူလိုက္ၿပီလို႕ သတင္းသဲ့သဲ့ ၾကားလို္က္ရေသးတယ္။ စီးတီးေဟာလ္မွာ သူ႕ကို ေတြ႕မိတယ္လို႕ တခ်ိဳ႕က ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ အရင္သံုးေနတဲ့ ဂ်ီေတာ့ခ္ေတြ ဆက္မသံုးေတာ့ပါဘူး။ အီးေမးလ္ ပို႕ရင္လည္း အေၾကာင္းမျပန္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ဖုန္းနံပါတ္ကို သူသိေပမယ့္ တစ္ခါမွ ဖုန္းမဆက္ပါဘူး။ ၾကည္႕ရတာ ကၽြန္ေတာ့္ကို လံုး၀ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ထားပံုပဲ။ အခုဆို ၁ ႏွစ္ခြဲေက်ာ္သြားၿပီေပါ့။

အဲဒါပါပဲ။ သူ႕တန္ဖိုး သူျဖတ္သြားတာပဲေလ။ သူ႕ တန္ဖိုးက အိမ္လခ ၂ လ စာပဲ ရိွပါတယ္။