A piece of gipsy life-1

ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဘ၀အခိုက္အတန္႕မွာ အမွတ္တရ ရိွခဲ့တာေတြကို ဟိုဟိုဒီဒီ ေရးမလို႕ပါ။ ေကာင္းတာေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို မေကာင္းတာေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ထံုးစံအတုိင္း ေျပာရရင္ အျမင့္ႀကီး မေတြးထားပါနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သာမာန္လူထဲက လူပါပဲ။ အေတြးထဲမွာ ေပၚလာတာေတြကို မွတ္တမ္းတင္တဲ့ သေဘာေလးပါ။

ေလာေလာဆယ္ သတိရေနတာက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ၅ ႏွစ္ေလာက္ အသက္ႀကီးတဲ့ လူတစ္ေယာက္။ သူနဲ႕က ငယ္ေပါင္းေတြ မဟုတ္ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္ေလာက္ကမွ သိခဲ့တာ။ ကြန္ပ်ဴတာ ဂိမ္းေဆာ့ရင္း သိခဲ့ရတဲ့သူေပါ့။ ဂိမ္းထဲမွာ သူ႕နစ္ခ္က ဒိန္းဂ်ား ဆိုပဲ။ Counter Strike ဂိမ္းေတြ ေဆာ့ျဖစ္ၾကေတာ့ သူနဲ႕ အဖြဲ႕က်သြားတယ္။ အစဦးပိုင္းမွာ သူက ေမာက္စ္ေတာင္ ေသခ်ာမကိုင္တတ္ဘူး။ ခ်ာလပတ္ ရမ္းေနတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူ႕ပစ္ခ်က္ေတြက ကိုယ္ထက္သာသြားတယ္။

သူက ေငြကို ေရလိုသံုးႏိုင္တယ္။ သံုးႏိုင္မွာေပါ့ သူက ခ်ဲဒိုင္လုပ္တာကိုး။ ဒါေတြက ေနာက္မွ သိတာပါ။ သိၿပီး သိပ္မၾကာဘူး... သူလည္း ရဲဖမ္းလို႕ ေထာင္က်သြားတယ္။ နယ္ကေန ရန္ကုန္ကို ဒီအတုိင္း အ၀တ္တစ္ထည္ ကိုယ္တစ္ခုနဲ႕ တက္လာၿပီး ေရသန္႕ထမ္းတဲ့ ဘ၀ကေန ခ်ဲဒိုင္ကိုင္တဲ့ ဘ၀အထိ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲခဲ့တာပါ။ ကိုယ္ပို္င္အိမ္ မ၀ယ္ႏိုင္ေသးေပမယ့္ ယူထားတဲ့ မိန္းမကို တင့္တင့္တယ္တယ္ ထားႏိုင္ခဲ့တယ္။ သားေလး ေမြးၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ သူ ေထာင္က်သြားတယ္။ အမွဳရင္ဆိုင္ခ်ိန္မွာ မိန္းမဘက္ အမ်ိဳးေတြက အတင္းအက်ပ္ ကြာရွင္းခိုင္းလုိ႕ သူ ကြာရွင္းေပးခဲ့လိုက္တယ္။

သူ႕ကို စီရင္ခ်က္ခ်တဲ့ေန႕က ဂိမ္းအတူတူ ေဆာ့ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕တစ္ဖြဲ႕လံုး တရားရံုးေရွ႕မွာ ရိွခဲ့တယ္။ ၁၀ ေယာက္ေက်ာ္ေပါ့။ အခ်ဳပ္ကားေလးနဲ႕ ေထာင္ကို ပို႕တဲ့အခ်ိန္ သူက အ၀တ္ျဖဴေလးနဲ႕ေပါ့။ ငါ ျပန္လာခဲ့မယ္။ မင္းတုိ႕ေတြ လက္မက်ေစနဲ႕ေနာ္... ႀကိဳးစားထား... လို႕ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေျပာၿပီး အခ်ဳပ္ကားရဲ႕ သံတုိင္ၾကားကေန သူ လက္ျပခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို ႏွစ္နဲ႕ခ်ီၿပီး မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေထာင္၀င္စာလည္း သြားမေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ဘူး။

သူနဲ႕ပါတ္သတ္ၿပီး သတိထားမိတာက သူက မိန္းမက်မ္းေက်တယ္လို႕ ဆိုရမလားပဲ။ ဒါမွမဟုတ္ စကားေျပာ ေကာင္းတယ္လို႕ပဲ ေျပာရမယ္ ထင္တယ္။ သူ႕မွာ ရည္းစားေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ရုပ္ရည္နဲ႕ ယွဥ္ရင္ သူယူထားတဲ့ မိန္းမက အေတာ္ေလးကို ေခ်ာပါတယ္။ အသားလည္း ျဖဴတယ္။ သူကေတာ့ မဲက်ဳတ္ေနတာပဲ။ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္မွာ အနီးကပ္သင္တန္းေတြ တက္ရင္း ႀကိဳက္ခဲ့တဲ့ ရည္းစားေတြထဲက အေခ်ာဆံုးကို ေရြးခဲ့တယ္လုိ႕ ေျပာတာပါပဲ။ သူ႕မိန္းမက ေဆြမ်ိဳးအင္အား ေတာင့္တင္းတယ္။ သူ႕လို႕ တစ္ေကာင္ၾကြက္ မဟုတ္ဘူး။ သူနဲ႕ သေဘာမတူၾကဘူး။ အဲဒါကို ရေအာင္ ယူခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႕ကို က်ီးကန္း ဘဲဥခ်ီလာတယ္လို႕ စစေနာက္ေနာက္ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။

သူ ေထာင္က လြတ္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က စကၤာပူ ေရာက္ေနၿပီ။ ဂ်ီေတာ့ခ္နဲ႕ တစ္ခါ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ လုပ္ငန္းေတြ ျပန္စခ်င္လုိ႕ ေငြေခ်းပါဆိုတာနဲ႕ ၅ သိန္း ေခ်းလုိက္ရေသးတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း သူ စီးပြါးေရး အဆင္ေျပပံုပဲ။ ဟန္းဖုန္းေတြေတာင္ ငွားၿပီး သံုးလာႏိုင္တယ္။ မိန္းမနဲ႕ ျပန္ေပါင္းဖုိ႕ သူႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ အဆင္မေျပခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ ေပေပေတေတ ေပြေနခဲ့တာေပါ့။ ရည္းစားေတြလည္း အမ်ားႀကီးေပါ့။

နာဂစ္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ကို ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ျဖစ္ေတာ့ သူလည္း လုပ္အားေပး ကူညီခဲ့တယ္။ မၿငီးမျငဴပဲ လူအား ေငြအား အခ်ိန္ အကုန္ပံ့ပိုးခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ မီးမလာ ေရေတြ ျပတ္ေနလို႕ ျပည္သူေတြ အေတာ္ အတိဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ မီးစက္ႀကီးေတြ ေရစုပ္စက္ႀကီးေတြနဲ႕ ဆင္းရဲတဲ့ ရပ္ကြက္ေတြမွာ ေန႕ေရာညပါ ေရလိုက္တင္ခဲ့ၾကတယ္။ သူ႕ကို မရမ္းကုန္း အပိုင္းကို ႀကီးၾကပ္ဖုိ႕ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႕အတူ တာ၀န္ခ်ထားခဲ့လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္းစံုကို လိုအပ္သလို ေျပးလႊားေနရတာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ႕ကားေလးနဲ႕ ဒိုင္ခံ လိုက္ပို႕ေနလို႕ ေတာ္ေသးရဲ႕။

ဒီေလာက္ ေခတ္ႀကီး ပ်က္ေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေပြတုန္းပဲ။ မရမ္းကုန္းမွာ အထိုင္ခ်ထားတာေတာင္ ရည္းစားနဲ႕ ခ်ိန္းၿပီး သမိုင္းလမ္းဆံုက တည္းခိုခန္းမွာ ေန႕လည္ပိုင္းႀကီး သြားအိပ္ၾကေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မရမ္းကုန္းဘက္ကို လမ္းႀကံဳလို႕ ၀င္ၾကည္႕ေတာ့ သူ မရိွဘူး။ ဟိုတစ္ေယာက္ပဲ က်န္တယ္။ ေမးၾကည္႕ေတာ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ လာေခၚသြားလို ထမင္းစား ထြက္သြားတယ္ ဆိုပဲ။ ညဘက္မိုးခ်ဳပ္ ျပန္လာမွ ေမးၾကည္႕ေတာ့... ကိုယ္ေတာ္က ခ်စ္ဗ်ဴဟာ ခင္းေနတာကိုး။ ဒီေန႕ ပင္ပန္းတယ္ကြာ... ဆိုၿပီး ယာယီ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ဖြင့္ထားတဲ့ တိုက္ခန္းမွာ ၀င္အိပ္သြားပါေလေရာ။

အဲဒီတုိက္ခန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ရိွတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သူ႕ကို လာေတြ႕တဲ့ ေကာင္မေလးေတြက တစ္ေန႕ တစ္မ်ိဳး မရိုးရေအာင္ပဲ။ အိမ္ေထာင္က်ဖူးတယ္။ တစ္ခုလပ္ ဆုိတာလည္း သူတုိ႕ သိၾကတယ္။ ဒါလဲ ဖုန္းဆက္လိုက္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္လိုက္ အေၾကာ္ဆိုင္ ထိုင္လုိက္နဲ႕။ တခ်ိဳ႕ဆို နာဂစ္ကာလအတြင္းမွာ လိုရင္လိုသလို သူသံုးဖို႕စြဲဖို႕ဆိုၿပီး ပိုက္ဆံေတြေတာင္ ေပးထားခဲ့ေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ညီမေတာင္ ပါလုိက္ေသးတယ္။ သူနဲ႕ဆို အသက္က ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေတာင္ ကြာေနတာ။ ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္ စြမ္းေနသလဲ မသိဘူး။ တကယ္ကို လိုုက္လို႕မမွီပါဘူး။

နာဂစ္အၿပီး ၃ လ ေလာက္မွာ သူ ေသြးလွဴဖို႕ဆိုၿပီး ေသြးစစ္ေတာ့ ဘီပိုး ထိေနတယ္ ဆုိတာ သိလုိက္ရတယ္။ သူလည္း အေတာ္ စိတ္ဓါတ္က်သြားပံုပဲ။ အသားအရည္ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ ပံုစံနဲ႕ ဓါတ္ပံုထဲမွာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အဲဒီ ဘီပိုးက သူ ေထာင္က်တုန္းက ရလာတာလား။ ဒါမွ မဟုတ္ သူ႕ရည္စားေတြနဲ႕ ခ်စ္ပြဲတစ္ရာ ႏႊဲရင္းကေန ကူးတာလား။ ဒါဆုိ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ဘီထိသြားၿပီလဲ။ ေသခ်ာတာက သူ႕ရည္းစားေတြ အကုန္နီးပါး ဘီပိုး ထိႏိုင္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဘီပိုးကာကြယ္ေဆး မထိုးထားရင္ေတာ့ ထိႏိုင္ၿပီေလ။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဖုန္းထဲကေန တစ္ခြန္းပဲ မွာလုိက္ပါတယ္။ ဒိန္းဂ်ား... ကြန္ဒံုး သံုးျဖစ္ေအာင္ သံုးပါ...